Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 października 2018 roku

Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSR Dariusz Wiśniewski

Protokolant Joanna Radziszewska

przy udziale Prokuratora Adama Naumczuka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 11 czerwca, 13 sierpnia, 14 września oraz 18 października 2018 roku

sprawy:

J. P. , syna A. i O. z domu B., urodzonego w dniu (...) w B.,

oskarżonego o to, że:

I.  w dniu 23 lipca 2017 roku w miejscowości M., gm. B., będąc uprawnionym do głosowania, podczas trwania II tury wyborów na stanowisko Wójta Gminy B. przyjął od M. W. (1) korzyść majątkową w postaci dwóch butelek wódki o pojemności 0,5 litra każda w zamian za głosowanie w określony sposób – oddanie głosu na kandydaturę M. Ł.,

to jest o czyn z art. 250a § 1 k.k. ,

JarosławaOmelańczuka , syna J. i H. z domu M., urodzonego w dniu (...) w B.,

oskarżonego o to, że:

II.  w bliżej nieustalonym dniu lipca 2017 roku, przed 23 lipca 2017 roku, w miejscowości M., gm. B., będąc uprawnionym do głosowania, przed II turą wyborów na stanowisko Wójta Gminy B. przyjął od M. Ł. korzyść majątkową w postaci pieniędzy w kwocie 50 złotych w zamian za głosowanie w określony sposób – oddanie w tych wyborach głosu na jego kandydaturę,

to jest o czyn z art. 250a § 1 k.k. ,

III.  w dniu 23 lipca 2017 roku w miejscowości M., gm. B., będąc uprawnionym do głosowania, podczas trwania II tury wyborów na stanowisko Wójta Gminy B. przyjął od M. W. (1) korzyść majątkową w postaci dwóch butelek wódki o pojemności 0,5 litra w zamian za głosowanie w określony sposób – oddanie głosu na kandydaturę M. Ł.,

to jest o czyn z art. 250a § 1 k.k. ,

M. W. (2) z domu Ś., córki G. i O. z domu B., urodzonej w dniu (...) w M.,

oskarżonej o to, że:

IV.  w dniu 23 lipca 2017 roku w miejscowości M., gm. B., podczas trwania II tury wyborów
na stanowisko Wójta Gminy B., udzieliła korzyści majątkowej w postaci dwóch butelek wódki o pojemności 0,5 litra każda dla J. P. i J. O., jako osobom uprawnionym do głosowania, w zamian za oddanie swych głosów w określony sposób – na kandydaturę M. Ł.,

to jest o czyn z art. 250a § 2 k.k. ,

AntoniegoWietoszko , syna E. i B. z domu R., urodzonego w dniu (...) w S.,

oskarżonego o to, że:

V.  w okresie od 20 do 23 lipca 2017 roku w miejscowości S., gm. B., przed II turą wyborów na stanowisko Wójta Gminy B., udzielił korzyści majątkowej w postaci pieniędzy w kwocie 100 złotych dla E. P., jako osobie uprawnionej do głosowania, w zamian za oddanie swego głosu w określony sposób – na kandydaturę M. Ł.,

to jest o czyn z art. 250a § 2 k.k. ,

M. Ł. , syna F. i S. z domu D., urodzonego w dniu (...) w C.,

oskarżonego o to, że:

VI.  w bliżej nieustalonym dniu lipca 2017 roku, przed 23 lipca 2017 roku, w miejscowości M., gm. B., przed II turą wyborów na stanowisko Wójta Gminy B., udzielił korzyści majątkowej w postaci pieniędzy w kwocie 50 złotych uprawnionemu do głosowania J. O. w zamian za oddanie głosu na jego kandydaturę,

to jest o czyn z art. 250a § 2 k.k. ,

I.  Oskarżonego J. P. uznaje za winnego tego, że w dniu 23 lipca 2017 roku w miejscowości M., gm. B., w trakcie przeprowadzania ponownego głosowania w wyborach przedterminowych Wójta Gminy B., będąc osobą uprawnioną do głosowania w tych wyborach, przyjął od M. W. (1) korzyść majątkową w postaci co najmniej jednej butelki wódki o pojemności 0,5 litra, nieustalonej wartości, za głosowanie na kandydaturę M. Ł., to jest czynu z art. 250a § 1 k.k. – i za to na mocy art. 250a § 1 k.k. skazuje go i wymierza mu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności.

II.  Oskarżonego J. O. uznaje za winnego tego, że:

1)  w dacie bliżej nieustalonej, w okresie od dnia 10 lipca 2017 roku do dnia 22 lipca 2017 roku, w miejscowości M. w gminie B., przed przeprowadzeniem ponownego głosowania w wyborach przedterminowych Wójta Gminy B., będąc osobą uprawnioną do głosowania w tych wyborach, przyjął od M. Ł. korzyść majątkową w postaci pieniędzy w kwocie 50 złotych za oddanie głosu na jego kandydaturę, to jest czynu z art. 250a § 1 k.k.,

a także:

2)  w dniu 23 lipca 2017 roku w miejscowości M. w gminie B., w trakcie przeprowadzania ponownego głosowania w wyborach przedterminowych Wójta Gminy B., będąc osobą uprawnioną do głosowania w tych wyborach, przyjął od M. W. (1) korzyść majątkową w postaci co najmniej jednej butelki wódki o pojemności 0,5 litra, nieustalonej wartości, za głosowanie na kandydaturę M. Ł., to jest czynu z art. 250a § 1 k.k.,

i za każdy z tych czynów na mocy art. 250a § 1 k.k. skazuje go, przyjmując zaś, że stanowią one ciąg przestępstw, na mocy art. 250a § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. wymierza mu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności.

III.  Na mocy art. 45 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego J. O. przepadek kwoty 50 (pięćdziesiąt) złotych tytułem równowartości korzyści majątkowej osiągniętej przez niego z popełnienia przestępstwa.

IV.  Oskarżoną M. W. (1) uznaje za winną tego, że w dniu 23 lipca 2017 roku w miejscowości M. w gminie B., w trakcie przeprowadzania ponownego głosowania w wyborach przedterminowych Wójta Gminy B., udzieliła uprawnionym do głosowania w tych wyborach J. P. i J. O. korzyści majątkowej w postaci łącznie co najmniej dwóch butelek wódki o pojemności 0,5 litra każda, nieustalonej wartości, za głosowanie na kandydaturę M. Ł., to jest czynu z art. 250a § 2 k.k. – i za to na mocy art. 250a § 2 k.k. skazuje ją oraz wymierza jej karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

V.  Oskarżonego A. W. uznaje za winnego tego, że w dacie bliżej nieustalonej, w okresie od dnia 21 lipca 2017 roku do dnia 22 lipca 2017 roku, w miejscowości S. w gminie B., przed przeprowadzeniem ponownego głosowania w wyborach przedterminowych Wójta Gminy B., udzielił uprawnionej do głosowania w wyborach E. P. korzyści majątkowej w postaci pieniędzy w kwocie 100 złotych, aby skłonić ją do głosowania na kandydaturę M. Ł., to jest czynu z art. 250a § 2 k.k. – i za to na mocy art. 250a § 2 k.k. skazuje go oraz wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

VI.  Oskarżonego M. Ł. uznaje za winnego tego, że w dacie bliżej nieustalonej, w okresie od dnia 10 lipca 2017 roku do dnia 22 lipca 2017 roku, w miejscowości M. w gminie B., przed przeprowadzeniem ponownego głosowania w wyborach przedterminowych Wójta Gminy B., udzielił uprawnionemu do głosowania w tych wyborach J. O. korzyści majątkowej w postaci pieniędzy w kwocie 50 złotych za oddanie głosu na jego kandydaturę, to jest czynu z art. 250a § 2 k.k. – i za to na mocy art. 250a § 2 k.k. skazuje go oraz wymierza mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności.

VII.  Na mocy art. 63 § 1 i § 5 k.k. na poczet orzeczonej wobec oskarżonego J. O. kary pozbawienia wolności zalicza jego zatrzymanie w dniu 22 marca 2018 roku od godziny 07:12 do godziny 13:30, jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności uznając za równoważny jednemu dniowi kary pozbawienia wolności.

VIII.  Na mocy art. 69 § 1 i § 2 k.k., art. 70 § 1 k.k. oraz art. 72 § 1 pkt 1 k.k. warunkowo zawiesza tytułem próby wykonanie kar pozbawienia wolności orzeczonych wobec oskarżonych:

⚫

J. P. – na okres 2 (dwóch) lat,

⚫

M. W. (1) i M. Ł. – na okresy po 3 (trzy) lata,

w okresach tych zobowiązując wszystkich wyżej wymienionych do informowania sądu o przebiegu okresu próby.

IX.  Na mocy art. 71 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonych:

⚫

J. P. – karę grzywny w wysokości 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych, ustalając równowartość jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięć) złotych;

⚫

M. Ł. – karę grzywny w wysokości 200 (dwustu) stawek dziennych, ustalając równowartość jednej stawki dziennej na kwotę 20 (dwadzieścia) złotych.

X.  Na mocy art. 230 § 2 k.p.k. dowód rzeczowy w postaci przenośnego nośnika danych typu „pendrive” z herbem i logotypem Gminy B., znajdujący się na karcie 10 akt sprawy, nakazuje zwrócić K. T..

XI.  Zasądza od oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa tytułem opłat:

⚫

od J. P. – kwotę 110 (sto dziesięć) złotych,

⚫

od J. O. – kwotę 60 (sześćdziesiąt) złotych,

⚫

od M. W. (1) i A. W. – kwoty po 120 (sto dwadzieścia) złotych,

⚫

od M. Ł. – kwotę 580 (pięćset osiemdziesiąt) złotych,

oraz obciąża ich pozostałymi kosztami sądowymi, związanymi z ich udziałem w sprawie.

Sędzia :

II K 106/18

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 09 lipca 2017 roku odbyły się wybory przedterminowe Wójta Gminy B.. Ponieważ żaden z kandydatów nie otrzymał więcej niż połowę ważnie oddanych głosów, na dzień 23 lipca 2017 roku został wyznaczony termin ponownego głosowania. Kandydatami na wójta pozostali D. P. oraz M. Ł., którzy wcześniej otrzymali największą liczbę ważnych głosów.

Przed ponownym głosowaniem w wyborach przedterminowych Wójta Gminy B., to jest w okresie od dnia 10 lipca 2017 roku do dnia 22 lipca 2017 roku, M. Ł. udał się do miejscowości M. w gminie B.. Natknął się tam, między innymi, na J. O., który był uprawniony do głosowania w tych wyborach. Po rozmowie z nim, wręczył mu banknot o nominale 50 złotych, w zamian za oddanie głosu na jego kandydaturę. J. O. przyjął te pieniądze.

Na około 1 – 2 dni przed przeprowadzeniem ponownego głosowania w wyborach przedterminowych Wójta Gminy B., to jest w okresie od dnia 21 lipca 2017 roku do dnia 22 lipca 2017 roku, współpracujący z M. Ł. w prowadzeniu kampanii wyborczej A. W., z towarzyszącą mu A. C., przyjechał na posesję E. P. w miejscowości S. w gminie B.. W rozmowie z nią, namawiał ją do głosowania na M. Ł.. Kiedy nie chciała w sposób jednoznaczny opowiedzieć się za tym kandydatem, odjechał z jej posesji, ale po paru minutach wrócił, podał jej rękę i pozostawił w jej dłoni banknot o nominale 100 złotych, chcąc nakłonić ją przez to do zagłosowania na M. Ł.. E. P. odmówiła przyjęcia pieniędzy, oddając mu banknot.

W dniu 23 lipca 2017 roku do domu J. O. w M. przyszedł jego kolega, J. P.. Następnie, obu mężczyzn odwiedziła M. W. (1), współpracująca w kampanii wyborczej z M. Ł.. Zaproponowała im alkohol w zamian za głosowanie na tego kandydata. Zawiozła ich obu do lokalu wyborczego oraz przekazała każdemu z nich co najmniej jedną butelkę wódki o pojemności 0,5 litra, nieustalonej wartości. J. O. i J. P. przyjęli tą korzyść.

PowyższystanfaktycznySądustaliłnapodstawie depozycji: J. P. (k. 97 – 98, 207 – 207o, 397), J. O. (k. 106 – 107, 230 – 230o, 397), E. P. (k. 85 – 86, 435o), M. T. (k. 115 – 116, 190 – 190o, 244 – 244o, 436o) i J. Ż. (k. 240o – 241o, 435 – 435o).

J. P. i J. O. przedstawiono zarzuty sprzedajności wyborczej (art. 250a § 1 k.k.), natomiast M. W. (1), A. W. i M. Ł. – przekupstwa wyborczego (art. 250a § 2 k.k.).

J. P. przyznał się do winy. Początkowo wyjaśnił, że w dniu II tury wyborów, gdy przebywał u J. O., przyszła tam M. W. (1) i powiedziała im, aby głosowali na M. Ł.. Dała im po dwie butelki wódki o pojemności 0,5 litra każda. Sami udali się wówczas do lokalu wyborczego, zagłosowali, zaś po powrocie spożyli otrzymany alkohol. Oskarżony nadmienił, że jakiś tydzień wcześniej, kiedy wspólnie z J. O. i M. T. wieźli siano przez M., natknęli się na M. W. (1) i M. Ł.. Zatrzymali się przy nich. On poszedł zaraz na posesję M. T., natomiast obaj jego koledzy przeprowadzili rozmowę z wyżej wymienionymi. Jej przebiegu nie słyszał, ale J. O. poinformował go potem, że M. Ł. dał mu 50 złotych w zamian za oddanie na niego głosu. W kolejnych depozycjach J. P. zaczął zmieniać różne szczegóły w swojej relacji, w dalszym ciągu utrzymywał jednak, iż od M. W. (1) otrzymali razem z J. O. alkohol w zamian za głosowanie na M. Ł., a od tego kandydata jego kolega dostał też wcześniej 50 złotych za oddanie na niego głosu.

J. O. też przyznał się do winy i zasadniczo potwierdził depozycje J. P.. Stwierdził, że od M. Ł. przyjął korzyść majątkową w postaci banknotu o nominale 50 złotych, zaś od M. W. (1), która w dniu 23 lipca 2017 roku zawiozła jego i J. P. do lokalu wyborczego, a następnie wręczyła im obu łącznie trzy butelki wódki, stanowiące zapłatę za oddanie głosów na wspieranego przez nią kandydata.

M. W. (1) nie przyznała się do popełnienia zarzuconego jej czynu. Oświadczyła, iż wspierała w wyborach M. Ł., brała też udział w jego spotkaniach z wyborcami, natomiast w jej obecności nie obiecywał on nikomu żadnych korzyści materialnych za zagłosowanie na jego kandydaturę, a tym bardziej nie wręczał za to pieniędzy. Wyjaśniła, że zawiozła J. P. i J. O. do lokalu wyborczego, albowiem skarżyli się oni, iż mają problem z dotarciem tam, ale nie dawała im wódki w zamian za oddanie głosów na M. Ł..

A. W. także nie przyznał się do winy. Początkowo stwierdził, że w ogóle nie zna E. P., nadmieniając, iż leczy się psychiatrycznie i ma zaniki pamięci. Potem przypomniał ją sobie, ale kategorycznie zaprzeczył, aby zajeżdżał do niej przed II turą wyborów, namawiał ją do głosowania na M. Ł., a tym bardziej dawał jej za to jakieś pieniądze. Wskazał, iż wymieniona została po raz pierwszy przesłuchana dopiero w grudniu 2018 roku, sugerując, że złożyła obciążające go zeznania za namową wójta D. P. i została nagrodzona niezasłużonym awansem zawodowym.

M. Ł. również nie przyznał się do winy. W trakcie śledztwa skorzystał z prawa do odmowy złożenia wyjaśnień. Na rozprawie szczegółowo opisał sposób prowadzenia kampanii wyborczej, kategorycznie zaprzeczając, aby proponował komukolwiek korzyść majątkową za oddanie na niego głosu, a tym bardziej wręczał za to jakieś pieniądze.

Sąd zważył, co następuje:

Zgromadzony w trakcie postępowania materiał dowodowy w sposób jednoznaczny potwierdził winę wszystkich oskarżonych.

J. P. i J. O. na żadnym etapie postępowania nie kwestionowali swej winy. Od początku przyznawali, że przyjęli od M. W. (1) korzyść majątkową w postaci alkoholu, o nieustalonej bliżej wartości, w zamian za oddanie swoich głosów w wyborach przedterminowych Wójta Gminy B. na kandydaturę M. Ł.. J. O. utrzymywał też, że od tego kandydata otrzymał 50 złotych za zagłosowanie na niego. W depozycjach obu tych oskarżonych występują wprawdzie rozbieżności, w szczególności dotyczące liczby butelek wódki przekazanych im przez M. W. (1), jak też dokładnego momentu, w którym alkohol ten został im wręczony, ale nie są one na tyle istotne, by całkowicie pozbawiać ich relacje waloru dowodowego. Wskazać wypada, że J. P. i J. O. swe pierwsze depozycje złożyli po upływie kilku miesięcy od analizowanych zdarzeń, a są to osoby nadużywające alkoholu, co może negatywnie wpływać na ich zdolność do zapamiętywania oraz odtwarzania spostrzeżeń – zwłaszcza w zakresie mniej istotnych (przynajmniej z ich punktu widzenia) spostrzeżeń. Zauważyć zarazem należy, że J. P. oraz J. O. nie mieli żadnego interesu w tym, aby pomawiać M. W. (1) i M. Ł.. Osoby te nie pozostają w konflikcie, nawet nie utrzymują ze sobą kontaktów, nie występują między nimi jakiekolwiek zależności, czy choćby wyraźne rozbieżności poglądów politycznych. W istocie, J. P. oraz J. O. nie przejawiają większego zainteresowania sprawami publicznymi. Co więcej, organa ścigania nie dysponowały pierwotnie bezpośrednimi dowodami ich winy, toteż mogli oni – podobnie, jak wiele innych osób rozpytywanych przez funkcjonariuszy Policji w toku czynności operacyjnych – po prostu zaprzeczyć, by przyjęli jakiekolwiek korzyści w zamian za głosowanie w określony sposób, uwalniając się dzięki temu od jakiejkolwiek odpowiedzialności. Tymczasem, przez swoje depozycje, dostarczali nie tylko dowodów obciążających M. W. (1) i M. Ł., ale też wskazujących na ich winę. Byli tego w pełni świadomi, bowiem już podczas pierwszych przesłuchań obaj złożyli wnioski o wydanie wobec nich wyroków skazujących (k. 101, 110).

Dodać wypada, że wyjaśnienia J. P. i J. O. znalazły potwierdzenie w depozycjach M. T., który wskazał, że faktycznie doszło do spotkania ich trójki z M. W. (1) i M. Ł. w M. na około tydzień przed II turą wyborów, dodając, iż M. Ł. odbył wówczas rozmowę z J. O., a ten przekazał im potem, że otrzymał od niego 50 złotych w zamian za oddanie na niego głosu.

W rezultacie, wyjaśnienia M. W. (1) oraz M. Ł. – które sprowadzały się de facto do zanegowania obciążających ich twierdzeń – nie mogły stanowić skutecznej przeciwwagi dla relacji J. P. oraz J. O. i należało je uznać wyłącznie za przyjętą linię obrony.

Nadmienić należy, że w toku rozprawy w charakterze świadków przesłuchano W. R. (k. 435), W. B. (k. 436o – 437), K. J. (k. 437) i E. T. (k. 437), którzy starali się wesprzeć swymi zeznaniami wyjaśnienia M. Ł. i M. W. (1), jednak ich depozycje również sprowadzały się jedynie do zanegowania twierdzeń J. P. i J. O., co – w powiązaniu z faktem, że osoby te były zaangażowane w kampanię M. Ł. – pozbawiało ich relacje większej wartości dowodowej.

Przesłuchana w charakterze świadka E. P. podała, że na jeden, dwa dni przez II turą wyborów na jej posesję w miejscowości S. w gminie B. przyjechał A. W. w towarzystwie (...). Oskarżony namawiał ją, aby zagłosowała na M. Ł.. Dodał, iż w dniu 23 lipca 2017 roku przyjedzie do niej z „flaszeczką”, by wypić za tego kandydata. Świadek udzieliła mu wymijającej odpowiedzi, nadmieniając, iż w dniu 23 lipca 2017 roku nie będzie jej w domu. A. W. wsiadł wówczas do swojego samochodu i odjechał. Po paru minutach wrócił jednak, ponownie podszedł do E. P., podał jej rękę i pozostawił w jej dłoni banknot o nominale 100 złotych, stwierdzając, iż „będą mieli na flaszeczkę”. Świadek niezwłocznie oddała te pieniądze, wyrażając dezaprobatę dla działań jej gościa.

Zeznania E. P. są spójne i konsekwentne, z pozytywnym skutkiem poddają się też weryfikacji przez pryzmat zasad logiki oraz wskazań doświadczenia życiowego, zasługując na obdarzenie ich przymiotem wiarygodnych. Faktem jest, że wyżej wymieniona została przesłuchana dopiero dnia 18 grudnia 2017 roku, jednak organa ścigania już w dniu 15 września 2017 roku – w wyniku prowadzonych czynności operacyjnych – uzyskały informację o wizycie A. W. na posesji E. P. (k. 70). Zauważyć również wypada, że gdyby E. P. istotnie zdecydowała się pomówić oskarżonego z inspiracji innych osób, wymyślając zupełnie fikcyjne zajście, przedstawiłaby prostszą i bardziej jednoznaczną sytuację – w której A. W. sam przyjechał do niej, wręczył jej pieniądze i zakomunikował, dlaczego je przekazuje – zamiast tworzyć bardziej skomplikowaną historię (gdzie oskarżony najpierw zajechał do niej, potem odjechał, a następnie wrócił), dodawać świadka, na którego nie miała wpływu (A. C.), zaś intencje oskarżonego prezentować w zawoalowany sposób. Nadto, depozycje E. P. w pełni potwierdziła jej córka, J. Ż., która była naocznym świadkiem dwukrotnej wizyty oskarżonego i której matka na bieżąco relacjonowała, co A. W. mówił i zrobił.

A. C. zeznała (k. 177 – 178, 435o – 436), że nie zna E. P., dodając, że nigdy nie było sytuacji, w której A. W. zajeżdżał z nią na jakąś posesję, odjeżdżał z niej, a potem na nią wracał, a tym bardziej wręczał komuś pieniądze za głosowanie na M. Ł..

Nie ulega wątpliwości, że A. C. była zaangażowana w kampanię wyborczą kandydata M. Ł., a w ramach tej kampanii współpracowała z A. W., dlatego też jej depozycje, sprowadzające się do zanegowania zeznań E. P. oraz J. Ż., nie zasługiwały na wiarę.

W toku postępowania pojawiły się uzasadnione wątpliwości co do poczytalności M. W. (1) oraz A. W.. Biegli lekarze psychiatrzy nie stwierdzili jednak u nich objawów choroby psychicznej, ani cech upośledzenia umysłowego, wskazując, że w czasie popełnienia zarzuconych im czynów mieli oni w pełni zachowaną zdolność rozumienia ich znaczenia i kierowania swoim postępowaniem (k. 252 – 253, 260 – 264). W treści tych opinii Sąd nie dopatrzył się żadnych mankamentów, w pełni podzielając sformułowane w nich wnioski.

Reasumując, zgromadzony w niniejszej sprawie materiał dowodowy dał podstawę do przyjęcia, że w dniu 23 lipca 2017 roku w miejscowości M. w gminie B., w trakcie przeprowadzania ponownego głosowania w wyborach przedterminowych Wójta Gminy B., M. W. (1) udzieliła J. P. i J. O., jako osobom uprawnionym do głosowania w wyborach, korzyści majątkowej w postaci łącznie co najmniej dwóch butelek wódki o pojemności 0,5 litra każda, o nieustalonej wartości, za głosowanie na kandydaturę M. Ł., zaś J. P. oraz J. O. tą korzyść majątkową przyjęli. Nadto, w dacie bliżej nieustalonej, w okresie od dnia 10 lipca 2017 roku do dnia 22 lipca 2017 roku, w miejscowości M. w gminie B., jeszcze przed przeprowadzeniem ponownego głosowania w wyborach przedterminowych Wójta Gminy B., kandydat M. Ł. udzielił J. O., jako osobie uprawnionej do głosowania w tych wyborach, korzyści majątkowej w postaci pieniędzy w kwocie 50 złotych za oddanie na niego głosu, zaś J. O. taką korzyść majątkową przyjął. Wreszcie, w dacie bliżej nieustalonej, w okresie od dnia 21 lipca 2017 roku do dnia 22 lipca 2017 roku, w miejscowości S. w gminie B., przed przeprowadzeniem ponownego głosowania w wyborach przedterminowych Wójta Gminy B., A. W. udzielił E. P., osobie uprawnionej do głosowania w tych wyborach, korzyści majątkowej w postaci pieniędzy w kwocie 100 złotych (co nastąpiło już w momencie wręczenia jej banknotu o takim nominale), żeby skłonić ją do głosowania na kandydaturę M. Ł. (przy czym E. P. pieniędzy tych nie przyjęła).

W treści wyroku Sąd poprawił redakcję zarzutów zawartych w akcie oskarżenia oraz przyjął – wobec pewnych rozbieżności w wyjaśnieniach oskarżonych – że J. P. i J. O. otrzymali od M. W. (1) co najmniej po jednej butelce wódki o pojemności 0,5 litra. Sąd nie miał natomiast wątpliwości co do tego, że opisanym wyżej zachowaniem J. P. i J. O. zrealizowali ustawowe znamiona czynu z art. 250a § 1 k.k., zaś M. W. (1), A. W. oraz M. Ł. dopuścili się występku z art. 250a § 2 k.k.

Sąd wymierzył oskarżonym:

⚫

J. P. i J. O. (uznając, że oba popełnione przez niego czyny stanowią ciąg przestępstw w rozumieniu art. 91 § 1 k.k.) – kary po 3 miesiące pozbawienia wolności,

⚫

M. W. (1) i A. W. – kary po 6 miesięcy pozbawienia wolności,

⚫

M. Ł. – karę 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd miał na uwadze fakt, że J. P., M. W. (1) i M. Ł. nie byli do tej pory karani (k. 447 – 449), w przeciwieństwie do J. O. oraz A. W. (k. 315 – 382, 455 – 456, 458 – 459). Sąd uwzględnił też, że J. P. i J. O. konsekwentnie przyznawali się do popełnienia zarzuconych im czynów, chcieli dobrowolnie poddać się odpowiedzialności, a ich depozycje pozwoliły na przypisanie winy pozostałym oskarżonym. Co więcej, społeczną szkodliwość czynów popełnionych przez J. P. oraz J. O. Sąd uznał za niższą od tej, która wiązała się z wręczaniem korzyści majątkowych przez osoby współpracujące z kandydatem startującym w wyborach (przy czym stopień winy i społecznej szkodliwości czynu samego kandydata w wyborach uznano za najwyższe). Okolicznościami łagodzącymi były niewielka wartość korzyści majątkowych przyjętych przez J. P. i J. O., a także fakt, że przestępcze działania M. W. (1), A. W. oraz M. Ł. ostatecznie nie wpłynęły w istotny sposób na wynik wyborów (zwycięstwo odniosła w nich D. P., aczkolwiek zdobyła ona jedynie 160 głosów więcej od swojego konkurenta, co pokazuje też, iż działania podejmowane przez M. Ł. oraz jego sympatyków mogły być przez nich postrzegane jako opłacalne).

J. P., M. W. (1) i M. Ł. nie wchodzili dotąd w konflikty z prawem, przypisane im czyny można przeto uznać za zachowania incydentalne, co przemawiało za zastosowaniem wobec nich instytucji warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonych kar pozbawienia wolności. Okresy próby (2 lata oraz 3 lata) zostały przy tym zróżnicowane ze względu na różny stopień winy tych oskarżonych i różny stopień społecznej szkodliwości przypisanych im czynów. Sąd zobowiązał też wyżej wymienionych do udzielania regularnych informacji o przebiegu ich resocjalizacji w warunkach wolnościowych, mając zaś na uwagę ich sytuację majątkową (k. 100, 133, 136, 150, 153, 256, 276), jak również dążąc do wzmocnienia wychowawczej roli wyroku i siły jego społecznego oddziaływania, Sąd wymierzył J. P. karę 50 stawek dziennych grzywny po 10 złotych każda, zaś M. Ł. – karę 200 stawek dziennych grzywny po 20 złotych każda.

J. O. oraz A. W. w dacie popełnienia przypisanych im czynów byli już osobami skazanymi na kary pozbawienia wolności, dlatego brak było możliwości warunkowego zawieszenia wykonania kar wymierzonych im w niniejszej sprawie.

Kierując się dyspozycją art. 63 § 1 i § 5 k.k., na poczet orzeczonej wobec J. O. kary pozbawienia wolności Sąd zaliczył okres jego zatrzymania w tej sprawie (k. 225 – 226).

W toku postępowania nie udało się choćby w przybliżeniu ustalić wartości alkoholu przyjętego przez J. P. i J. O. od M. W. (1). Ustalono natomiast, że J. O. otrzymał od M. Ł. banknot o nominale 50 złotych, toteż, kierując się dyspozycją art. 45 § 1 k.k., Sąd orzekł wobec tego oskarżonego przepadek takiej kwoty tytułem równowartości korzyści majątkowej osiągniętej przez niego z popełnienia przestępstwa.

O kosztach rozstrzygnięto z uwzględnieniem art. 627 k.p.k., w tym o wysokości opłat w myśl art. 2 ust. 1 pkt 1, 2 i 3 oraz art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (t.j. Dz. U. z 1983 roku, Nr 49, poz. 223, ze zm.).

Sędzia :