Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 lutego 2014r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział IV Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Agata Regulska

Sędziowie SSO Aleksander Ostrowski (spr.)

SSR del do SO Anna Borkowska

Protokolant Jowita Sierańska

przy udziale Czesława Twardowskiego Prokuratora Prokuratury Okręgowej

po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2014r.

sprawy M. M.

oskarżonego z art. 177 § 1 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego S. C.

od wyroku Sądu Rejonowego w Oleśnicy

z dnia 31 października 2013 r. sygn. akt II K 53/13

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok, uznając apelację za oczywiście bezzasadną;

II.  zasądza od oskarżyciela posiłkowego S. C. na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe za postępowanie odwoławcze, w tym wymierza opłatę w kwocie 240 złotych.

Sygn.akt IV Ka 69/14

UZASADNIENIE

M. M. został oskarżony o to,że w dniu 5 sierpnia 2012r. na drodze w miejscowości O. powiatu (...) nieumyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób,że kierując motocyklem marki T. nr rej.(...),wbrew zasadom bezpieczeństwa ruchu,jechał blisko środka jezdni i wymijając się z jadącym z przeciwka motocyklem marki (...) kierowanym przez S. C.,nie zachował bezpiecznego odstępu od tego pojazdu,w wyniku czego doszło do zderzenia obu pojazdów i kierujący motocyklem marki (...) doznał obrażeń ciała w postaci złamania obydwu kości lewego przedramienia i otarcia lewej ręki,które naruszyły czynności narządów jego ciała na okres powyżej siedmiu dni tj.o czyn z art.177§1 kk.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Oleśnicy z dnia 31 października 2013r. sygn.akt II K.53/13 oskarżony M. M. został uniewinniony od powyższego czynu,zaś kosztami sądowymi obciążono Skarb Państwa.

Wyrok zaskarżył pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego S. C.,który zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,który mógł mieć wpływ na treść orzeczenia,a polegający na:

- przyjęciu za wyczerpującą,jasną i logiczną opinię sporządzoną przez biegłego sądowego mgr inż.W. K. (1),który to w ocenie Sądu w sposób logiczny i przekonywujący przedstawia swoją analizę zdarzenia,wyprowadzając z niej w należyty sposób uzasadnione wnioski,podczas gdy opinia ta jest niejasna i nielogiczna,

- przyjęciu,iż zeznania pokrzywdzonego S. C. są niewiarygodne i nieprzekonujące oraz zawierają wewnętrzne sprzeczności i niejasności,podczas gdy prawidłowa ocena zeznań pokrzywdzonego przede wszystkim przy uwzględnieniu niejasności i sprzeczności wynikających z opinii biegłego sądowego mgr inż.W. K. (1) winna prowadzić do odmiennego ustalenia.

Stawiając powyższe zarzuty obrońca wniósł o

- zmianę zaskarżonego wyroku i orzeczenie co do istoty sprawy przez uznanie oskarżonego M. M. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu tj.przestępstwa określonego w art.177§1 kk i za to wymierzenie mu kary 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres próby wynoszący 2 lata,grzywny w wysokości 100 stawek dziennych po 10 zł każda oraz obowiązku częściowego naprawienia szkody w wysokości 10.000 zł na rzecz pokrzywdzonego S. C.

- ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

W toku rozprawy odwoławczej pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego zmodyfikował wnioski apelacji ograniczając je do wniosku o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Apelacja pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego nie zasługuje na uwzględnienie albowiem jest ona oczywiście bezzasadna.

Już na wstępie należy podkreślić,iż uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania następuje li tylko wówczas,gdy merytoryczne,końcowe rozstrzygnięcie oparte zostało na niepełnym lub też błędnie ocenionym materiale dowodowym,albowiem

( wbrew pierwotnemu wnioskowi apelującego) przepis art.454§1 kpk nie pozwala na zmianę zaskarżonego wyroku i skazanie oskarżonego,którego uniewinniono w I instancji.

Podstawowym zagadnieniem,które wymaga zatem omówienia jest to czy zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwala na rozstrzygnięcie w kwestii sprawstwa i winy oskarżonego M. M. w odniesieniu do zarzucanego mu czynu.

Pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego wnosząc środek odwoławczy oparł się na tezie jakoby Sąd Rejonowy bezpodstawnie ocenił opinię biegłego W. K. (1) jako przydatną do rozstrzygnięcia mimo istnienia po jej stronie przesłanek z art.201 kpk ,a przy tym równie bezzasadnie odmówił wiary zeznaniom pokrzywdzonego S. C..

W konsekwencji,zdaniem skarżącego miały miejsce nieprawidłowe ustalenia faktyczne i niezasadne zastosowanie przy wyrokowaniu zasady z art.5§2 kpk.

Oceniając powyższe zarzuty na tle zebranego w sprawie materiału dowodowego a także wywodów Sądu I instancji zawartych w pisemnym uzasadnieniu zaskarżonego wyroku,Sąd Okręgowy nie dopatrzył się w ustaleniach faktycznych tegoż Sądu jakiegokolwiek błędu i uznał,że odpowiadają one obiektywnemu przebiegowi wydarzeń.

W pierwszej kolejności podnieść należy,iż Sąd Rejonowy podjął w toku procesu trafną decyzję o dopuszczeniu dowodu z opinii drugiego z biegłych z zakresu wypadków komunikacyjnych,gdyż opinia biegłego A. W. zawierała w swej treści oczywiste nieprawidłowości,które słusznie dostrzegł i omówił napierw oskarżony M. M. (vide pismo k.69-71) a następnie Sąd Orzekający ( vide postanowienie k.112-113) .

Uzasadnienie apelacji pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego sprowadziło się w tej sytuacji do kwestionowania opinii biegłego W. K. (2) poprzez polemikę z jego stanowiskiem,a w szczególności odniesieniem się przez biegłego do wyjaśnień oskarżyciela posiłkowego S. C. i przyjęciem niewiarygodności jego relacji z przebiegu wypadku.

Sąd Rejonowy bardzo wnikliwie przedstawił swoje stanowisko zarówno co do zeznań świadka S. C. jak i też wniosków opinii biegłego W. K.,zaś Sąd Okręgowy nie znajduje przesłanek aby ponownie,w ślad za wywodami tegoż Sądu przytoczyć całą obszerną argumentację optującą przeciw stanowisku skarżącego.

Pisemne uzasadnienie wyroku sporządzone przez Sąd Rejonowy pozostaje bowiem w pełnej zgodności z wymogami art.424§1 kpk i nie ma potrzeby ani konieczności cytowania w niniejszym uzasadnieniu obszernych fragmentów poglądów Sądu Orzekającego w spornej kwestii,gdyż skarżący w niczym nie podważył twierdzeń biegłego K. ograniczając się wyłącznie do negowania tej opinii i polemiki z jej treścią.Sąd Okręgowy również nie dostrzega w opinii biegłego W. K. błędów,braku fachowości czy też wewnętrznych sprzeczności i podobnie jak Sąd Rejonowy uznaje tą opinię za przydatną do rozstrzygnięcia.

Sąd Okręgowy jako Sąd II instancji a więc organ kontrolujący prawidłowość rozstrzygnięcia,a nie powtarzający ponownie pisemne stanowisko Sądu Orzekającego uznał zatem po zapoznaniu się z całością akt sprawy,iż nie zachodzą okoliczności nakazujące skierowanie sprawy do ponownego rozpoznania ,gdyż oparcie zaskarżonego wyroku na zastosowanej zasadzie określonej w art.5§2 kpk było w pełni uzasadnione.

Zważyć bowiem należy,iż występujące w sprawie istotne i nie dające się zarazem usunąć wątpliwości co do sprawstwa i winy oskarżonego słusznie nakazały Sądowi Rejonowemu wydanie wyroku uniewinniającego,co też Sąd Odwoławczy w pełni podzielił i zaskarżony wyrok w całości utrzymał w mocy.

Jednocześnie , na podstawie art.636§1 kpk i art.13 ust.1 ustawy o opłatach w sprawach karnych obciążono oskarżyciela posiłkowego kosztami postępowania odwoławczego.