Pełny tekst orzeczenia

sygn. akt II Cz 1295/13

POSTANOWIENIE

Dnia 29 października 2013 roku

Sąd Okręgowy w Szczecinie, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Agnieszka Bednarek-Moraś

Sędziowie: SO Marzenna Ernest

SO Robert Bury

po rozpoznaniu w dniu 29 października 2013 roku w Szczecinie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa I. P.

przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S.

o zapłatę

na skutek zażalenia powódki na postanowienie Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 4 czerwca 2013 roku, sygn. akt III C 438/12

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSO Robert Bury (spr.) SSO Agnieszka Bednarek-Moraś SSO Marzenna Ernest

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd I instancji odrzucił zażalenie powódki I. P. z dnia 21 maja 2013 roku na postanowienie z dnia 8 maja 2013 roku o utrzymaniu w mocy postanowienia referendarza sądowego z dnia 8 lutego 2013 roku. Podniesiono, że 8 lutego 2013 roku referendarz sądowy przyznał wynagrodzenie biegłemu, 8 maja 2013 roku – na skutek skargi na orzeczenie referendarza sądowego – Sąd utrzymał w mocy postanowienie referendarza. 21 maja 2013 roku wpłynęło zażalenie powódki na wskazane postanowienie. Sąd, oceniając dopuszczalność zażalenia, stwierdził, że zgodnie z art. 398 23 § 1 i 2 k.p.c. rozpoznając skargę na postanowienie referendarza w przedmiocie kosztów sądowych sąd wydaje postanowienie, w którym zaskarżone postanowienie referendarza sądowego utrzymuje w mocy albo je zmienia i orzeka jako sąd drugiej instancji, stosując odpowiednio przepisy o zażaleniu. Na postanowienie Sądu nie przysługuje zatem zażalenie, co uzasadnia zaskarżone postanowienie o jego odrzuceniu.

Postanowienie Sądu w całości zaskarżyła powódka wnosząc o jego zmianę przez uwzględnienie zażalenia z dnia 21 maja 2013 roku i w efekcie zmianę postanowienia z dnia 8 maja 2013 roku przez oddalenie wniosku biegłego J. W. o przyznanie wynagrodzenia za sporządzenie opinii pisemnej. Wskazała, że zgodnie z art. 394 § 1 pkt 9 k.p.c., zażalenie do sądu drugiej instancji przysługuje na postanowienie sądu I instancji, którego przedmiotem jest zwrot kosztów, określenie zasad ponoszenia przez strony kosztów procesu, wymiar opłaty, zwrot opłaty lub zaliczki, obciążenie kosztami sądowymi, jeżeli strona nie składa środka zaskarżenia co do istoty sprawy, koszty przyznane w nakazie zapłaty oraz wynagrodzenie biegłego i należności świadka. Analiza przywołanego przepisu wskazuje, że ustawodawca rozróżnia kwestie obciążenia kosztami sądowymi od kwestii wynagrodzenia biegłego. W myśl art. 398 22 k.p.c., w razie wniesienia skargi na orzeczenie referendarza sądowego w przedmiocie określonym w art. 394 § 1 pkt. 9 k.p.c. orzeczenie referendarza traci moc, a sąd rozpoznaje sprawę jako I instancji chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Art. 398 22 k.p.c. nie jest przepisem szczególnym, więc zgodnie z art. 394 § 1 pkt 9 k.p.c. powódce powinno przysługiwać zażalenie na postanowienie wydane w tym przedmiocie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Zażalenie jest bezzasadne.

Z treści art. 398 22 k.p.c. wynika katalog rozstrzygnięć referendarza sądowego podlegający zaskarżeniu w drodze skargi; w tym stosownie do art. 394 § 1 pkt – rozstrzygnięcie w przedmiocie, między innymi, zwrotu kosztów, wymiaru opłaty, zwrotu opłaty lub zaliczki, obciążenia kosztami sądowymi, wynagrodzenia biegłego i należności świadka. Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2010 roku, poz. 594 z późn. zm.) koszty sądowe obejmują opłaty i wydatki, zgodnie zaś z art. 5 ust. 1 tej ustawy wydatki obejmują w szczególności wynagrodzenie biegłego. Kategoria kosztów sądowych obejmuje zatem wynagrodzenie biegłego.

Wniesienie skargi na orzeczenie referendarza sądowego w przedmiocie określonym w art. 398 22 § 1 k.p.c. skutkuje utratą mocy orzeczenia oraz rozpoznaniem sprawy przez sąd jako sąd I instancji. Rozstrzygnięcie referendarza w przedmiocie kosztów sądowych poddane jest inne procedurze (art. 398 23 k.p.c.); w takiej sytuacji rozstrzygnięcie referendarza nie traci mocy, a Sąd orzeka jako Sąd II instancji. Odwołując się do terminologii ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, przyjmując więc, że w skład kosztów sądowych wchodzi wynagrodzenie biegłego, rozstrzygnięcie referendarza sądowego właśnie w przedmiocie przyznania wynagrodzenia biegłemu powinno być poddane procedurze opisanej art. 398 23 k.p.c. Oznacza to, że Sąd rozstrzygając w przedmiocie skargi orzeka jako Sąd II instancji, a skoro zażalenie przysługuje na postanowienie sądu I instancji (art. 394 § 1 k.p.c.), zażalenie na postanowienie sądu we wskazanym przedmiocie jest niedopuszczalne i podlega odrzuceniu (art. 397 § 2 k.p.c. i art. 370 k.p.c.). Trafnie więc Sąd I instancji orzekł w przedmiocie dopuszczalności zażalenia.

Wątpliwości może budzić dystynkcja wprowadzona w art. 394 § 1 pkt 9 k.p.c., wskazana na wstępie i eksplikowana przez skarżącą; mianowicie wskazana norma rozróżnia obciążenie kosztami sądowymi oraz wynagrodzenie biegłego. Norma art. 398 23 k.p.c. stanowi jednak o rozstrzygnięciu referendarza sądowego w „przedmiocie kosztów sądowych”, co jest pojęciem szerszym niż „obciążenie kosztami sądowymi” oraz „wynagrodzenie biegłego”. „Obciążenie kosztami sądowymi” to jedne z możliwych rozstrzygnięć w przedmiocie kosztów sądowych i oznacza obowiązek zapłaty kosztów sądowych Skarbowi Państwa. Pojęcie kosztów sądowych istnieje w płaszczyźnie stosunków strony ze Skarbem Państwa, między stronami istnieje obowiązek zwrotu kosztów procesu (postępowania), więc obciążenie kosztami sądowymi oznacza obowiązek zapłaty (także zwrotu) kosztów Skarbowi Państwa. Przyznanie wynagrodzenia biegłemu nie jest rozstrzygnięciem obciążającym kosztami sądowymi, stąd dystynkcja w art. 394 § 1 pkt 9 k.p.c., jednak jest rozstrzygnięciem w przedmiocie kosztów sądowych. Z tej przyczyny – jak wskazano – podlega procedurze z art. 398 23 k.p.c., dwuinstancyjnej z Sądem Rejonowym jako Sądem II instancji.

Zażalenie podlegało oddaleniu na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.

(...)

(...)

(...)

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

4.  (...)