Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie :

Przewodniczący: SSO Ludmiła Tułaczko

protokolant: apl. adw. Konrad Rudnicki

przy udziale prokuratora Teresy Pakieły

po rozpoznaniu dnia 14 maja 2019 r. w Warszawie

sprawy M. H., syna T. i K., ur. (...)
w miejscowości P.

oskarżonego o przestępstwo z art. 178 a § 1 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę

od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Północ w Warszawie

z dnia 12 lipca 2018 r. sygn. akt III K 394/17

zaskarżony wyrok zmienia w ten sposób, że:

1.  w opisie czynu wpisuje prawidłowy wynik III badania - 1,02 mg/l w miejsce nieprawidłowego zapisu 1,20 mg /l;

2.  orzeczoną w punkcie 1 karę ograniczenia wolności łagodzi do 1 (jednego) roku z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

3.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary ograniczenia wolności zalicza okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniu 26 maja 2017 roku od godziny 06.50 do godziny 20.00 przyjmując jeden dzień pozbawienia wolności za równy dwóm dniom kary ograniczenia wolności;

4.  orzeczony w punkcie 3 zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych łagodzi do 4 ( czterech ) lat;

5.  na podstawie art. 63 § 4 k.k. na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów zalicza oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 26 maja 2017 roku do dnia 14 maja 2019r.;

6.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

7.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 180 zł tytułem opłaty oraz obciąża go pozostałymi kosztami sądowymi w sprawie.

Sygn. akt 1377/18

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi- Północ w Warszawie wyrokiem z dnia 12 lipca 2018r. po rozpoznaniu sprawy sygn . III K 394/17 M. H. oskarżonego o to, że w dniu 26 maja 2017 roku w W. na skrzyżowaniu ul. (...), na drodze publicznej w ruchu lądowym , jechał jako kierujący pojazdem mechanicznym marki H. (...) o nr rej (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości: badanie nr I: 1,00 mg/l, badanie nr II: 0,94 mg/l, badanie nr III: 1,20 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu tj. o czyn z art. 178 a § 1 k.k.

1.  Oskarżonego M. H. uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu z art. 178 a § 1 k.k. przy czym w ramach zarzucanego mu czynu ustala, iż umyślnie naruszył on zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym określone w art. 45 ust. 1 ustawy Prawo o Ruchu Drogowym i za to na podstawie art. 178 a § 1 k.k. skazuje go i wymierza karę 1 (słownie: jednego) roku i 6 (słownie: sześciu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnych kontrolowanych prac na cele społeczne w wymiarze 20 (słownie: dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym.

2.  Na podstawie art. 43 a § 2 KK orzekł świadczenie pieniężne od M. H. na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości 5000 (słownie: pięciu tysięcy) złotych.

3.  Na podstawie art. 42 § 2 k.k. orzekł wobec oskarżonego M. H. zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 6 (słownie: sześciu) lat;

4.  Na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary ograniczenia wolności zaliczył dla oskarżonego M. H. okres zatrzymania pozbawienia wolności dnia 26 maja 2017 roku od godziny 06.50 do godziny 20.00 przyjmując jeden dzień pozbawienia wolności za równy dwóm dniom kary ograniczenia wolności.

5.  Na podstawie art. 63 § 2 k.k. na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów zaliczył dla oskarżonego M. H. okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 26 maja 2017 roku do dnia uprawomocnienia się wyroku;

6.  Na podstawie art. 618 § 1 pkt. 11 KPK zasądził na rzecz adw. M. C. kwotę 826,56 złotych w tym podatek VAT tytułem kosztów udzielonej a nie opłaconej pomocy prawnej z urzędu dla oskarżonego M. H..

7.  Na podstawie art. 627 k.p.k. zasądził od oskarżonego M. H. na rzecz Skarbu Państwa koszty postępowania w całości w kwocie w kwocie 2 388, 60 zł (słownie: dwa tysiące trzysta osiemdziesiąt osiem złotych i sześćdziesiąt groszy) w tym kwotę 300 zł (słownie: trzysta złotych) tytułem opłaty sądowej

Od powyższego wyroku apelacje wniosła obrońca oskarżonego. Na podstawie art. 425 § 1 – 3 i art. 444 k.p.k. zaskarżyła powyższy wyrok w części dotyczącej kary. Wyrokowi zarzuciła rażącą niewspółmierność kary wymierzonej oskarżonemu przez nienależyte uwzględnienie niewielkiego stopnia zawinienia oskarżonego oraz nieznacznego stopnia społecznej szkodliwości przypisanego mu przestępstwa przyznania się do winy i okazania skruchy, dobrych opinii o oskarżonym a nadanie nadmiernego znaczenia nagminności tego rodzaju przestępstw.

W konkluzji wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez obniżenie kary ograniczenia wolności do 4 miesięcy ( omyłkowo w apelacji obrońca wskazała słowo lat)

W tej spawie w dniu 17 kwietnia 2019r. wpłynęło pismo od obrońcy o rozważenie na podstawie art. 440 k.p.k. następujących okoliczności:

1. naruszenie art. 438 pkt 3 k.p.k. poprzez uznanie na podstawie dowodu z dokumentu, w postaci protokołu badania trzeźwości oskarżonego, że najwyższy wynik badania wyniósł 1,20 mg/l w wydychanym powietrzu, podczas gdy z treści w/w dokumentu wynika, iż najwyższy wynik w protokole badania trzeźwości oskarżonego wskazał wartości 1,02 mg/l co w efekcie miało przełożenie na wymiar kary wobec oskarżonego ;

2. z naruszeniem art. 438 pkt 3 k.p.k. błędnie sąd zaliczył na niekorzyści oskarżonego uprzednią wielokrotną karalność oskarżonego, podczas gdy w czasie popełnienia czynu oskarżony M. H. nie był karany, a w dacie wyrokowania był prawomocnie skazany tylko za jedno przestępstwo.

W konkluzji obrońca wniósł o:

-zmianę punku 1 zaskarżonego wyroku , poprzez obniżenie kary z 1 roku i 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnych kontrolowanych prac na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym do wysokości 6 miesięcy,

-zmianę pkt 3 zaskarżonego wyroku sądu I instancji poprzez obniżenie wymiaru orzeczonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych z okresu 6 lat na wysokości 3 lat.

Sad odwoławczy zważył, co następuje:

Apelacja jest częściowo zasadna.

Sąd odwoławczy poprawił błąd dotyczący określenia wyniku III badania zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu gdyż zgodnie z wydrukiem karta 2 akt sprawy zawartość alkoholu podczas badania oskarżonego M. H. urządzeniem alkometr w dniu 26 maja 2017r. wyniosła 1,02 mg/l, nie zaś, jak przyjął sąd I instancji 1,20 mg/l. Błąd ten wynikał z omyłki popełnionej w toku postępowania przygotowawczego i został powielony przez sąd I instancji. Faktyczny stan nietrzeźwości oskarżonego był więc niższy niż ustalił to sąd I instancji. Jednak stan nietrzeźwości w wyższej niż faktyczna wysokości został uznany za istotną okoliczność obciążającą przy wymiarze kary. Za drugą okoliczność obciążającą sąd I instancji przyjął uprzednią wielokrotną karalność oskarżonego za przestępstwa. Tymczasem, jak wynika z aktualnych danych o karalności oskarżony (k- 279) był karany jeden raz. Te dwie okoliczności, jak wynika z pisemnego uzasadnienia zaskarżonego wyroku, miały realny wpływ na wysokość wymierzonej kary oraz środka karnego a zostały błędnie określone. Apelację wniesioną, co do kary zgodnie z art. 447 § 2 k.p.k. uważa się za zwróconą przeciwko całości rozstrzygnięcia o karze i o środkach karnych. Tak więc, chociaż apelacja obrońcy nie zawierała zarzutu rażącej niewspółmierności środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, to także w tym zakresie sąd odwoławczy miał obowiązek skontrolować prawidłowość rozstrzygnięcia sądu I instancji. Ponadto stosowany z urzędu art. 440 k.p.k. uprawniał do zmiany wyroku w sytuacji jego rażącej niesprawiedliwości. Argumenty zawarte w piśmie obrońcy, które w trybie art. 440 k.p.k. należało rozważyć okazały się zasadne. Przejęta przez sąd I instancji zawartość alkoholu przekracza prawie 5- krotnie wartość wskazaną w art. 115 § 16 k.k. zaś faktyczna przekracza te wartości 4 razy. Oskarżony nie był w dacie czynu karany, natomiast w dacie orzekania był karany jeden raz. Błędne ustalenia tych okoliczności obciążających spowodowały wymierzenie kary zdecydowanie surowszej niż przy rozważeniu okoliczności, które w tej sprawie faktycznie miały miejsce. Tak wiec sąd odwoławczy przy uwzględnieniu zgodnie z art. 53 § 1 i 2 k.k. całokształtu okoliczności łagodzących i obciążających karę złagodził do jednego roku ograniczenia wolności oraz do 4 lat zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych. Na wymiar tej kary miały wpływ takie okoliczności łagodzące jak przyznanie się do winy, podjęcie leczenia z uzależnień oraz obciążające, jak stan nietrzeźwości 4 -krotnie przekraczający normy z art 115 § 16 k.k. karalność jednokrotna oskarżonego za przestępstwo oraz za wykroczenie w ruchu drogowym, które w dniu zdarzenia oskarżony popełnił, duży stopień niebezpieczeństwa w ruchu drogowym wynikający z prowadzenia samochodu w pobliżu szkoły, główną ulicą osiedla, w godzinach porannych gdy zwiększa się ruch samochodów. Sąd odwoławczy rozważył okoliczności wpływające na wymiar kary, ustalając go na poziomie adekwatnym do stopnia społecznej szkodliwości czynu oskarżonego oraz stopnia jego zawinienia – mając na uwadze dyrektywy prewencji ogólnej, jak i szczególnej zawarte w przepisie art. 53 § 1 i 2 k.k.

O kosztach postępowania odwoławczego sąd orzekł na podstawie art. 634 k.p.k. w zw. z art. 627 k.p.k.

Mając powyższe na uwadze sąd odwoławczy orzekł jak w wyroku.