Pełny tekst orzeczenia

Warszawa, dnia 29 maja 2019 r.

Sygn. akt VI Ka 1185/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie :

Przewodniczący: SSO Adam Bednarczyk

protokolant: sekretarz sądowy Dominika Izdebska

przy udziale prokuratora Józefa Gacka

po rozpoznaniu dnia 29 maja 2019 r. w Warszawie

sprawy J. N., córki J. i Z., ur. (...) w L.

oskarżonej o czyn z art. 191 § 1a k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez pełnomocnika oskarżycieli posiłkowych

od wyroku Sądu Rejonowego w Nowym Dworze Mazowieckim

z dnia 15 czerwca 2018 r. sygn. akt II K 274/17

zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy, koszty postępowania odwoławczego przejmuje na rachunek Skarbu Państwa; zasądza od oskarżycieli posiłkowych A. M. i K. M. na rzecz I. K. solidarnie kwotę 516, 60 złotych tytułem kosztów ustanowienia obrońcy w postępowaniu odwoławczym.

VI Ka 1185/18

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 14 czerwca 2018 roku Sąd Rejonowy w Nowym Dworze Mazowieckim w sprawie II K274/17 na podstawie art. 17§1 pkt.3 kpk. umorzył postępowanie przeciwko J. N. w przedmiocie zarzucanego jej czynu z art.191§1a kk.

Wyrok ten zaskarżył w całości pełnomocnik oskarżycieli posiłkowych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie jest zasadna i przez to nie zasługuje na uwzględnienie.

Sad rejonowy w sposób prawidłowy zebrał i przeprowadził wszelkie dostępne mu w sprawie dowody. Oceny ich dokonał nie wychodząc poza ramy art.7 kpk. Na podstawie zaś tak ocenionych dowodów trafnie zrekonstruował stan faktyczny.

Autor apelacji przede wszystkim skupia się na zarzucie obrazy prawa procesowego to jest art.17§1 pkt.3 kpk. wskazując, iż sąd niewłaściwie ocenił zachowania oskarżonej, ich wielość i różnorodność. Tak skonstruowany zarzut nie mógł jednak spowodować rozstrzygnięcia, jakie postuluje skarżący. Zauważyć, bowiem trzeba, iż przedmiotem zarzutu był jeden dzień to jest 29 kwietnia 20126 r. i jednorazowe zachowanie oskarżonej w postaci odcięcia dopływu wody. W tej sytuacji podjęcie rozważań, co do innych rodzajowo zachowań oskarżonej podjętych w innych dniach, choćby nawet wypełniających dyspozycję art.191§1 a kk. było by wyjściem poza granice zarzutu. Tak, więc rozstrzygniecie sądu postrzegać i oceniać należy z punktu widzenia tej jednej czynności dokonanej w tym jednym dniu.

Sąd odwoławczy dokonując lektury akt, jak i uzasadnienia zaskarżonego wyroku ma świadomość, iż działania oskarżonej miały miejsce, co najmniej od dnia 1 marca 2016 r. w formie założenia kłódek na bramę, a także w maju 2016 poprzez interwencję oskarżonej w sprawie ewentualnego dostarczania wody oskarżycielom posiłkowy. Niemniej jak wskazano jest to czasokres i działania sprawcze nieobjęte zarzutem.

Przechodząc, zatem do oceny sądu rejonowego, co do społecznej szkodliwości czynu oskarżonej, to poza trafną argumentacją sądu rejonowego w tym zakresie, mieć trzeba na uwadze wskazaną wyżej treść zarzutu, a zwłaszcza fakt, iż zachowanie oskarżonej w świetle takiego zarzutu miało miejsce jednorazowo i w jednym dniu. Nie sposób, zatem w tej sytuacji wywodzić, iż jednorazowe zachowanie w jednym dniu nawet polegające na odcięciu wody, lecz dokonane w okolicznościach egzekwowania swojego prawa własności cechuje się większą społeczną szkodliwością jak znikoma.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy orzekł jak w wyroku.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art.624§1 kpk.