Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I ACa 723/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 lutego 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Lublinie, I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący - Sędzia

SA Jolanta Terlecka

Sędzia:

Sędzia:

SA Ewa Lauber-Drzazga (spr.)

SA Alicja Surdy

Protokolant

st.sekr.sądowy Dorota Kabala

po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2014 r. w Lublinie na rozprawie

sprawy z powództwa J. M.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w U.

i Gminie K.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanej Gminy K. od wyroku Sądu Okręgowego w Lublinie

z dnia 7 sierpnia 2013 r., sygn. akt IX GC 6/13

I.  prostuje oczywistą niedokładność zawartą w punkcie I i III zaskarżonego
wyroku w ten sposób, że po słowach „zasądza” dodaje „na rzecz powoda
J. M.”;

II.  oddala apelację;

III.  zasądza od pozwanej Gminy K. na rzecz powoda J. M. kwotę 1.800 (tysiąc osiemset) złotych tytułem kosztów postępowania
apelacyjnego.

I ACa 723/13

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 7 sierpnia 2013r. Sąd Okręgowy w Lublinie zasądził na rzecz powoda J. M. solidarnie od pozwanych (...) Spółki Akcyjnej w U. i Gminy K. kwotę 174.660zł z ustawowymi odsetkami w stosunku do (...) Spółki Akcyjnej w U. od dnia 21 września 2012r., a stosunku do Gminy K. od dnia 15 grudnia 2012r. do dnia zapłaty oraz koszty procesu w kwocie 12.350zł.

Wyrokowi w części zasądzającej należność główną nadał w stosunku do pozwanej Spółki Akcyjnej rygor natychmiastowej wykonalności.

Wyrok Sądu Okręgowego został oparty na następujących ustaleniach:

Pozwana Spółka jako generalny wykonawca zawarła w dniu 12 maja 2011r. z pozwaną Gminą jako inwestorem umowę o roboty budowlane polegające na budowie kanalizacji teletechnicznej i linii światłowodowych.

W dniu 18 kwietnia 2012r. pozwana Spółka zawarła z powodem jako podwykonawcą umowę dotyczącą wykonania prac związanych z tą inwestycją.

Powód wykonał objęte umową prace, ale nie otrzymał za nie wynagrodzenia, którego dochodził w niniejszym sporze.

Pozwana Spółka Akcyjna uznała żądanie pozwu.

Sąd Okręgowy uznając zasadność powództwa zasądził od pozwanych solidarnie dochodzoną przez powoda kwotę na podstawie art. 647 1 § 5 kc, przy czym odsetki od należności głównej zasądził od pozwanej Gminy K. od dnia następnego po upływie 14 dni od daty doręczenia wezwania do zapłaty (art. 455 kc).

Od tego wyroku w części zasądzającej odsetki pozwana Gmina K. złożyła apelację zarzucając naruszenie art. 647 1 § 5 kc poprzez jego błędną wykładnię przyjmującą odpowiedzialność pozwanego inwestora za opóźnienie zapłaty wynagrodzenia należnego podwykonawcy od zatrudniającego go wykonawcy.

Wskazując na powyższe pozwana domagała się zmiany wyroku w zaskarżonej części i oddalenia wobec niej żądania zasądzenia odsetek od należności głównej.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja nie ma uzasadnionych podstaw.

Stosownie do art. 647 1 § 5 kc zawierający umowę z podwykonawcą oraz inwestor i wykonawca ponoszą solidarną odpowiedzialność za zapłatę wynagrodzenia za roboty budowlane wykonane przez podwykonawcę.

Sąd Apelacyjny podziela stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone w wyroku z dnia 5 września 2012r., IV CSK 91/12, Lex nr 1275009, na które powołuje się pozwana Gmina, iż odpowiedzialność inwestora oparta na art. 647 1 § 5 kc jest ograniczona do wynagrodzenia, a więc tylko do należności głównej i inwestor nie ma obowiązku zapłaty odsetek za opóźnienie generalnego wykonawcy w zapłacie należności podwykonawcy jednakże stanowisko to nie może mieć zastosowania w niniejszej sprawie.

Odsetki od pozwanej Gminy zostały bowiem zasądzone nie w związku z bezczynnością generalnego wykonawcy i jego opóźnieniem w zapłacie wynagrodzenia podwykonawcy, ale w związku z bezczynnością samej Gminy.

W sprawie jest niesporne, iż pozwana Gmina otrzymała od powoda w dniu 30 listopada 2012r. wezwanie do zapłaty. Przyjmując, iż termin spełnienia świadczenia przez Gminę na podstawie art. 647 1 § 5 kc nie był oznaczony, pozwana powinna stosownie do art. 455 kc spełnić świadczenie niezwłocznie po wezwaniu. Sąd Okręgowy przyjął, iż powinno to nastąpić najpóźniej po upływie 14 dni od otrzymania wezwania i w ocenie Sądu Apelacyjnego nie ma podstaw do kwestionowania tego stanowiska.

Sąd Apelacyjny na podstawie art. 350 § 1 kpc sprostował w sentencji zaskarżonego wyroku oczywistą niedokładność.

Z tych względów i na podstawie art. 385 kpc i art. 108 § 1 kpc Sąd Apelacyjny orzekł jak w sentencji.