Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 15 marca 2019 r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu w V Wydziale Gospodarczym w składzie:

Przewodniczący: SSR Magdalena Berczyńska – Bruś

Protokolant: Katarzyna Niciejewska

po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2019 r. w Kaliszu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością we W.

przeciwko P.W. (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w K.

o zapłatę

1.  uchyla wyrok zaoczny Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 31 sierpnia 2018 r.

i oddala powództwo

2.  zasądza od powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością we W. na rzecz pozwanego P.W. (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K. kwotę 107 zł ( sto siedem złotych ) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

SSR Magdalena Berczyńska-Bruś

Sygn. akt V GC 484/18

UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością we W. wniósł w dniu 20 września 2017r. do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie przeciwko pozwanemu P.W. (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w K. o zasądzenie nakazem zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym kwoty 371,50 zł z ustawowymi odsetkami od kwoty 193,77 zł od dnia 17 września 2016r. do dnia zapłaty, od kwoty 3,73 zł od dnia 6 stycznia 2017r. od dnia zapłaty i od kwoty 174 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że wierzytelność dochodzona przez powoda od pozwanego wynika z umowy zawartej w formie pisemnej w dniu 30 października 2014r. a następnie z aneksu podpisanego przez strony w dniu 8 lutego 2016r. Na mocy tej umowy powód zobowiązał się do dostarczania pozwanemu energii elektrycznej do (...) znajdującego się w K. przy ul. (...). Powód należycie wykonywał zobowiązania wynikające z umowy. Z uwagi na fakt, że pozwany nie zapłacił w terminie faktur (...), powód w dniu 23 lutego 2017r. wezwał pozwanego do dobrowolnej zapłaty żądanej kwoty w terminie 14 dni. Do dnia wniesienia pozwu pozwany nie zapłacił kwoty wynikającej z w/w faktur. Od należności tej powód domaga się również odsetek ustawowych, a także odsetek wynikających z ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych (40 euro). Dochodzona wierzytelność jest bezsporna, gdyż wynika ona wprost z umowy.

Postanowieniem z dnia 16 stycznia 2018r. Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin - Zachód w Lublinie przekazała sprawę do Sądu Rejonowego w Kaliszu (sprawa gospodarcza) albowiem stwierdziła brak podstaw do wydania nakazu zapłaty.

Po przekazaniu sprawy w ramach wykonywanych czynności wstępnych stwierdzono, że opłata sądowa od pozwu wynosi 30 zł i została uiszczona a pozew został podpisany przez prokurenta ujawnionego w KRS. Pozwany, któremu prawidłowo doręczono odpis pozwu nie wniósł, wbrew zobowiązaniu odpowiedzi na pozew. Zarządzeniem z dnia 24 maja 2018r. wyznaczono w sprawie rozprawę, zawiadamiając o niej powoda oraz pozwanego. Powód nie odebrał zawiadomienia mimo dwukrotnego awizowania pod adresem ujawnionym w KRS. Na rozprawie w dniu 31 sierpnia 2018r. nikt się nie stawił i Sąd wydał wyrok zaoczny, zgodnie z żądaniem pozwu.

Po otrzymaniu odpisu wyroku zaocznego pełnomocnik pozwanego wniósł sprzeciw od wyroku zaocznego, w którym wniósł o uchylenie wyroku zaocznego, oddalenie powództwa i zwrot kosztów postępowania. W uzasadnieniu wskazano, że pozwany zmienił swój adres korespondencyjny. W sprzeciwie podniesiono zarzut przedawnienia roszczenia. Ponadto pozwany zaprzeczył aby z powodem zawarł umowę. Z tej przyczyny podniósł również zarzut braku legitymacji procesowej biernej pozwanego.

W piśmie procesowym z dnia 4 marca 2019r. – odpowiedzi na sprzeciw powód podtrzymał żądanie pozwu. Wskazał, że żądanie w dniu wniesienia pozwu nie było przedawnione albowiem roszczenie stało się wymagalne w dniu 16 września 2016r. Podniósł również, że fakt zawarcia przez strony umowy wynika z umowy załączonej do pozwu, która jednak wbrew tym twierdzeniom nie została załączona do pozwu.

Do pisma załączono dwa wezwania do zapłaty.

Na rozprawie w dniu 15 marca nikt się nie stawił, mimo prawidłowego zawiadomienia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pismem z dnia 6 grudnia 2016r. powód zwrócił się do B. B. (1) i B. B. (2) o kontakt w sprawie zadłużenia spółki.

Dowód: pismo powoda z dnia 6.12.20`6r. (k. 56 akt)

W dniu 29 grudnia 2016r. powód wezwał pozwanego do zapłaty należności wynikającej z faktury pod rygorem wystawienia noty obciążeniowej na kwotę 4.680 zł z tytułu kary za przedterminowe zakończenie umowy.

Dowód: pismo powoda z dnia 29.12.2016r. (k. 57 akt)

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie powołanych wyżej dokumentów.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

Postępowanie w niniejszej sprawie zostało wszczęte przed Sądem Rejonowym Lublin – Zachód w Lublinie w elektronicznym postępowaniu upominawczym. Po wydaniu wyroku zaocznego, opartego wyłącznie na twierdzeniach powoda, pozwany wniósł sprzeciw od wyroku zaocznego, zaskarżając go w całości.

Zgodnie z art. 505 ³⁷ §1 k.p.c. po przekazaniu sprawy w przypadkach wskazanych w art. 505 ³³ § 1 , art. 505 ³⁴ §1 oraz art. 505 ³⁶ §1 k.p.c. przewodniczący wzywa powoda do wykazania umocowania zgodnie z art. 68 zdanie pierwsze oraz dołączenia pełnomocnictwa zgodnie z art. 89 § 1 zdanie pierwsze i drugie, a po przekazaniu sprawy na podstawie art. 505 ³³ § 1 oraz 505 ³⁴ §1 k.p.c. dodatkowo do uiszczenia opłaty uzupełniającej od pozwu – w terminie dwutygodniowym od daty doręczenia wezwania pod rygorem umorzenia postępowania. W razie nieusunięcia powyższych braków pozwu sąd umarza postępowanie.

U podstaw art. 505 ³⁷ k.p.c. leży założenie o kontynuacji postępowania w sprawie po tym, jak stwierdzono brak podstaw do wydania nakazu zapłaty, uchylono nakaz lub stracił on moc na skutek sprzeciwu. Przepis ten nie normuje pierwotnego braku formalnego pozwu wniesionego w elektronicznym postępowaniu upominawczym, gdyż z mocy wyraźnych przepisów (art.89 § 1 i art. 126 §3 ¹ k.p.c.) pozew wniesiony w formie elektronicznej nie jest dotknięty żadnym z powołanych braków. Przepis ten zobowiązuje natomiast sąd do umorzenia postępowania wobec nieusunięcia tych braków w terminie dwutygodniowym od wezwania.

Brak załączenia dokumentów staje się aktualny dopiero w toku postępowania. Brak załączenia dokumentów do pozwu nie jest brakiem formalnym. Warunkiem formalnym pozwu, jak każdego pisma procesowego, jest bowiem jedynie to, aby zawierał dowody (por. art. 126 § 1 pkt 3) w zw. z art. 187 §1, a nie to, aby zostały one do niego załączone. „Konieczność dołączenia dowodów do pozwu lub innego pisma wszczynającego postępowanie istnieje tylko wtedy, gdy wymaga tego przepis szczególny; jedynie wtedy należy mówić, że niezałączenie dowodu stanowi brak formalny pozwu lub innego pisma. W sytuacji, w której sprawa zostaje przekazana po zakończeniu elektronicznego postępowania upominawczego, żaden z takich przepisów nie będzie miał zastosowania. Nie ma więc mowy o tym, aby usuwać braki formalne pozwu zgodnie z art. 505 ^{( 37 )}§1 k.p.c. poprzez załączenie do niego dowodów” – komentarz do art. 505 ^{( 37 )} K.Wietz, Kodeks postępowania cywilnego Komentarz pod redakcją Tadeusza Erecińskiego Lexis Nexis Wydanie 4.

Powołany przepis nie zawiera odesłania do art. 207 k.p.c., który dotyczy doręczenia odpisu pozwu, możliwości zarządzenia wniesienia odpowiedzi na pozew, obowiązku pouczenia o treści art. 207 § 6 k.p.c.

Zgodnie z art. 217 § 1 k.p.c. strona może aż do zamknięcia rozprawy przytaczać okoliczności faktyczne i dowody na uzasadnienie swoich wniosków lub dla odparcia wniosków i twierdzeń strony przeciwnej. Zgodnie zaś z § 2 tego przepisu sąd pomija spóźnione twierdzenia i dowody, chyba że strona uprawdopodobni, że nie zgłosiła ich we właściwym czasie bez swojej winy lub że uwzględnienie spóźnionych twierdzeń i dowodów nie spowoduje zwłoki w ich rozpoznaniu albo że występują inne wyjątkowe okoliczności.

Dokumenty powołane w pozwie nie zostały dołączone do zamknięcia rozprawy.

Dwa dokumenty załączone przez powoda do odpowiedzi na sprzeciw od wyroku zaocznego nie mogą stanowić dowodu na poparcie twierdzeń pozwu. Ponadto jeden z nich skierowany jest do dwóch osób fizycznych, które nie są stroną niniejszego postępowania.

Ze względu na powyższe, należy stwierdzić, że powód wbrew obowiązkowi wynikającemu z art. 6 Kodeksu cywilnego nie udowodnił swojego roszczenia. Sąd na podstawie art. 347 k.p.c. po ponownym rozpoznaniu sprawy uchylił wyrok zaoczny i oddalił powództwo.

O kosztach postępowania sąd orzekł na podstawie wynikającej z art. 98 k.p.c. zasady odpowiedzialności za wynik sprawy i obciążył nimi w całości powoda jako przegrywającego spór w zakresie przez niego poniesionym. Z tego tytułu powód miał obowiązek zwrócić pozwanemu poniesione przez niego koszty zastępstwa prawnego ustalone w kwocie 90 zł na podstawie § 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie z dnia 22 października 2015r. (Dz.U. z 2015. poz. 1800) wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa. Koszt rozprawy zaocznej i sprzeciwu ponosi zaś pozwany zgodnie z art. 348 k.p.c.

SSR Magdalena Berczyńska -Bruś