Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 października 2018 roku

Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim Zamiejscowy VII Wydział Karny w Hajnówce

w składzie:

Przewodniczący: SSR Grzegorz Front

Protokolant: Piotr Jałoza

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 października 2018 r. w Hajnówce

sprawy:

1)  K. K. (1) z domu Ł., córki J. i B. z domu K., urodzonej w dniu (...) w Ł.,

oskarżonej o to, że:

w dniu 9 października 2017 roku, o godzinie 10:50, w H., przy ul. (...), na terenie marketu F., działając wspólnie i w porozumieniu z A. Ż., dokonała zaboru w celu przywłaszczenia (...) marki M. o wartości 2.300 złotych oraz wkrętarki udarowej (...) marki M. wraz z ładowarką o wartości 2.400 złotych, w wyniku czego powstały straty o łącznej wartości 4.700 złotych na szkodę (...) w H.,

to jest o czyn z art. 278 § 1 kk

2)  J. G., syna L. i A. z domu D., urodzonego w dniu (...) w miejscowości P.,

oskarżonego o to, że:

w dniu 25 października 2017 roku, o godzinie 13:25, w H., przy ul. (...), na terenie marketu Fachowiec, działając wspólnie i w porozumieniu z A. Ż., dokonał zaboru w celu przywłaszczenia znajdujących się w zestawie (...) marki M. oraz (...) marki M. wraz z bateriami, w wyniku czego powstały straty o łącznej wartości 1.880 złotych na szkodę (...) w H.,

to jest o czyn z art. 278 § 1 kk,

3)  A. Ż., syna M. i A. z domu Ż., urodzonego w dniu (...) w S.,

oskarżonego o to, że:

I.  w dniu 9 października 2017 roku, o godzinie 10:50, w H., przy ul. (...), na terenie marketu Fachowiec, działając wspólnie i w porozumieniu z K. K. (2), dokonał zaboru w celu przywłaszczenia (...) marki M. o wartości 2.300 złotych oraz wkrętarki udarowej (...) marki M. wraz z ładowarką o wartości 2.400 złotych, w wyniku czego powstały straty o łącznej wartości 4.700 złotych na szkodę (...) w H.,

to jest o czyn z art. 278 § 1 kk

II.  w dniu 25 października 2017 roku, o godzinie 13:25, w H., przy ul. (...), na terenie marketu Fachowiec, działając wspólnie i w porozumieniu z J. G., dokonał zaboru w celu przywłaszczenia znajdujących się w zestawie (...) marki M. oraz (...) marki M. wraz z bateriami, w wyniku czego powstały straty o łącznej wartości 1.880 złotych na szkodę Przedsiębiorstwa Usług (...) w H.,

to jest o czyn z art. 278 § 1 kk

o r z e k a:

I.  oskarżonych K. K. (2) i A. Ż. uznaje za winnych tego, że w dniu 9 października 2017 roku o godzinie 10:50 w H. przy ul. (...), na terenie marketu (...), działając wspólnie i w porozumieniu, dokonali zaboru w celu przywłaszczenia wkrętarki udarowej (...) marki M. wraz z ładowarką o wartości 2.400 złotych, czym działali na szkodę (...) w H., przy czym A. Ż. miał w czasie popełnienia przestępstwa ograniczoną w stopniu znacznym zdolność rozumienia znaczenia czynu i kierowania swoim postępowaniem,

i tak opisany czyn kwalifikuje:

a)  z art. 278 § 1 kk wobec oskarżonej K. K. (2),

b)  z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 31 § 2 kk wobec oskarżonego A. Ż.

i za to na podstawie art. 278 § 1 kk w zw. z art. 37 a kk wymierza im kary grzywny w wysokości po 100 (sto) stawek dziennych, przyjmując, że jedna stawka dzienna grzywny jest równoważna kwocie 10 (dziesięciu) złotych,

II.  uniewinnia oskarżonego A. Ż. od popełnienia czynu zarzuconego w punkcie II),

III.  uniewinnia oskarżonego J. G. od popełnienia zarzuconego mu czynu,

IV.  na podstawie art. 63 § 1 i 5 kk na poczet orzeczonych kar zalicza oskarżonym okresy rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie:

a)  K. K. (2) od dnia 5.12.2017 r. od godz. 8.20 do dnia 6.12.2017 r. do godziny 10.20, przyjmując że jest on równoważny dwóm dniom rzeczywistego pozbawienia wolności, zaś jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się dwóm dziennym stawkom grzywny,

b)  A. Ż. od dnia 5.12.2017 r. od godz. 8.30 do dnia 6.12.2017 r. do godziny 10.25, przyjmując że jest on równoważny dwóm dniom rzeczywistego pozbawienia wolności, zaś jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się dwóm dziennym stawkom grzywny,

V.  na podstawie art. 230 § 2 kpk zwraca:

a)  K. K. (2) przedmioty szczegółowo opisane w wykazie dowodów rzeczowych nr II/41/18/P pod poz. 1-6 (k. 200 akt sprawy),

b)  A. Ż. przedmioty szczegółowo opisane w wykazie dowodów rzeczowych nr II/41/18/P pod poz. 7-8 (k. 200 akt sprawy),

c)  (...) w H. przedmioty szczegółowo opisane w wykazie dowodów rzeczowych nr II/41/18/P pod poz. 9-12 (k. 200 akt sprawy),

VI.  zasądza od oskarżonych K. K. (2) i A. Ż. na rzecz Skarbu Państwa kwoty po 100,00 (sto) złotych tytułem opłaty i obciąża ich pozostałymi kosztami sądowymi:

- K. K. (2) do kwoty 224,59 (dwustu dwudziestu czterech złotych pięćdziesięciu dziewięciu groszy) złotych,

- A. Ż. do kwoty 1.385,61 (jednego tysiąca trzystu osiemdziesięciu pięciu złotych sześćdziesięciu jeden groszy) złotych,

VII.  kosztami postępowania w zakresie dotyczącym oskarżonego J. G. obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt VIII Ka 1/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 kwietnia 2019 roku

Sąd Okręgowy w Białymstoku VIII Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący : SSO Sławomir Wołosik

Protokolant: Izabela Zinkiewicz

przy udziale prokuratora Bożeny Romańczuk

po rozpoznaniu w dniach 13 marca 2019 r. i 29 marca 2019 roku

sprawy:

1. K. K. (2) oskarżonej o czyn z art. 278 § 1 k.k.

2. J. G. oskarżonego o czyn z art. 278 § 1 k.k.

3. A. Ż. oskarżonego o czyn z art. 278 § 1 k.k.; art. 278 § 1 k.k.

na skutek apelacji wniesionych przez prokuratora, obrońcę oskarżonego A. Ż. i oskarżoną K. K. (2) od wyroku Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim Zamiejscowy VII Wydział Karny w Hajnówce z dnia 24 października 2018 r. sygn. akt VII K 98/18

I.  zaskarżony wyrok zmienia w ten sposób, że:

1.  w obrębie rozstrzygnięcia z punktu I. części dyspozytywnej wyroku oskarżonych K. K. (2) i A. Ż. uznaje za winnych tego, że w dniu 9 października 2017 r. w godzinach przedpołudniowych w H. przy ul. (...), na terenie marketu (...), działając wspólnie i w porozumieniu , dokonali zaboru w celu przywłaszczenia wkrętarki udarowej marki M. (...) wraz ładowarką o wartości 2.400 złotych i młotowiertarki marki M. (...) o wartości 2.300 złotych, czym działali na szkodę (...). w H., przy czym A. Ż. w dacie popełnienia czynu miał ograniczoną w stopniu znacznym zdolność rozumienia znaczenia tego czynu i kierowania swoim postępowaniem, tj. czynu z art. 278 § 1 k.k. wobec oskarżonej K. K. (2), a wobec oskarżonego A. Ż. z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k. i za to:

a.  oskarżoną K. K. (2) na mocy art. 278 § 1 k.k. skazuje, a na mocy art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 37 a k.k. wymierza jej karę 120 (stu dwudziestu) stawek dziennych ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięciu) złotych,

b.  oskarżonego A. Ż. na mocy art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k. skazuje, a na mocy art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 37 a k.k. wymierza mu karę 120 (stu dwudziestu) stawek dziennych ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

II.  w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.  zasądza od oskarżonych K. K. (2) i A. Ż. na rzecz Skarbu Państwa kwoty po 120 (sto dwadzieścia ) złotych tytułem opłaty za obie instancje oraz obciąża tych oskarżonych pozostałymi kosztami sądowymi za postępowanie odwoławcze w częściach ich dotyczących w kwotach po 50 (pięćdziesiąt) złotych.

IV.  kosztami postępowania odwoławczego w części dotyczącej oskarżonego J. G. obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt VII K 98/18

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

K. K. (2) i A. Ż. pozostają w nieformalnym związku i mieszkają na terenie powiatu (...). Jesienią 2017 r. przyjeżdzali do swego znajomego, J. G., zamieszkałego w pobliżu miejscowości K. w powiecie (...). Wymienione osoby, działając w ramach zawartego porozumienia i zgodnie z podziałem ról, zajmowały się kradzieżami elektronarzędzi z Marketu (...) w H..

W dniu 9.10.2017 r. A. Ż. i K. K. (2) przebywali na terenie Marketu. Najpierw do sklepu wszedł A. Ż., a niedługo po nim weszła K. K. (2). A. Ż. po sklepie poruszał się z wózkiem. Na początku skierował się na dział z odzieżą roboczą, skąd wziął kurtkę i włożył ją do wózka. Następnie udał się na dział z elektronarzędziami, gdzie po krótkiej obserwacji otoczenia, wziął z półki dwa narzędzia marki M., które włożył do wózka. Zabrane przedmioty to wkrętarka udarowa (...) oraz młotowiertarka (...) o łącznej wartości 4.700 zł. Po załadowaniu narzędzi do wózka A. Ż. przemieścił się w miejsce nieobjęte monitoringiem sklepowym, gdzie pozostawił wózek, sam zaś opuścił sklep bez żadnych zakupów.

W tym czasie K. K. (2) w miejscu pozostawienia wózka załadowała do swojej torebki wkrętarkę udarową, po czym nie płacąc za towar, ominęła linię kas i stanęła w pobliżu drzwi wejściowych. Wyjście ze sklepu tymi drzwiami nie było możliwe, gdyż fotokomórka uruchamiająca ich otwarcie umieszczona była wyłącznie od zewnątrz. Drzwi wyjściowe znajdowały się z drugiej strony punktu informacyjnego, jednak dotarcie do nich wymagało przejścia przez linię kas. Po chwili do sklepu ponownie wszedł A. Ż., który od zewnątrz uruchomił mechanizm rozsuwania drzwi. Wykorzystując moment otwarcia drzwi, K. K. (2) opuściła sklep.

W dniu 25.11.2017 r. do Marketu (...) udali się A. Ż. i J. G.. Znajdując się na dziale elektronarzędzi, A. Ż. przy pomocy gestu nogą wskazał J. G. towar, który ma przygotować do kradzieży. Wykonując dyspozycję, J. G. włożył do koszyka wkrętarkę i zakrętarkę marki M., które następnie przeniósł na dział elektryczny, gdzie umieścił je w jednym z kartonów. Miejsce to nie było objęte monitoringiem sklepowym.

W dniach 4-5.12.2017 r. funkcjonariusze KPP H. dokonali zatrzymania K. K. (2), A. Ż. i J. G., którym postawiono zarzuty kradzieży elektronarzędzi z Marketu (...) oraz przesłuchano w charakterze podejrzanych. Wymienione osoby zostały zwolnione w dniu 6.12.2017 r. Następnego dnia, to jest 7.12.2017 r., A. Ż. udał się do Marketu i jak oświadczył kierownikowi sklepu, w jednej z alejek z płytami wiórowymi ujawnił elektronarzędzia utracone w dniu 9.10.2017 r. M. była w stanie fabrycznym i nie posiadała żadnych śladów zużycia. Z kolei wkrętarka nosiła wyraźne ślady użytkowania. Na elementach narzędzia widoczne były zabrudzenia oraz otarcia świadczące, że było ono używane.

Następnego dnia pracownicy Marketu (...) ponownie przejrzeli zapis monitoringu z dnia 7.12.2017 r., ujawniając na nim podejrzane zachowanie A. Ż. na stoisku ze sprzętem elektrycznym. Kierownik sklepu – A. J. postanowił sprawdzić alejkę, gdzie w jednym z kartonów ujawnił schowane elektronarzędzia utracone w dniu 25.11.2017 r. Sprzęt był w stanie fabrycznym i nie posiadał żadnych śladów użytkowania.

Z uwagi na wątpliwości co do stanu psychicznego A. Ż. poddano dwukrotnym badaniom sądowo – psychiatrycznym. Z opinii biegłych wynikało, że cierpi on na chorobę psychiczną pod postacią schizofrenii paranoidalnej. W czasie popełnienia zarzuconych czynów miał ograniczoną w stopniu znacznym zdolność rozumienia znaczenia czynów i kierowania swoim postępowaniem – zachodzą warunki z art. 31 § 2 kk. Przebywanie A. Ż. na wolności nie grozi poważnym niebezpieczeństwem dla porządku prawnego.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zeznań świadka A. J. (k. 5-6, 17-18 i 101-103, 274v-275v) oraz pozostałych dowodów zgromadzonych w sprawie, w szczególności nagrań z monitoringu sklepowego i opinii sądowo - psychiatrycznej.

Oskarżeni nie przyznali się do popełnienia zarzuconych im czynów.

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie sądu nie ulegało wątpliwości, że oskarżeni działali w zorganizowanej grupie specjalizującej się w dokonywaniu kradzieży elektronarzędzi z Marketu (...) w H.. Bezsporne było, że oskarżeni znali się i pozostawali ze sobą w dość bliskich relacjach. K. K. (2) i A. Ż. tworzyli nieformalny związek i jak sami przyznali, od czasu do czasu odwiedzali J. G.. Przyjęty przez nich sposób działania cechował wyraźny podział ról i obowiązków. W oparciu o nagrania z monitoringu sklepowego można było stwierdzić, że wiodącą rolę odgrywał A. Ż., który dokonywał wyboru sprzętu, który miał zostać następnie wyniesiony ze sklepu. Czynił to albo samodzielnie, jak w dniu 9.10.2017 r., albo wskazywał innej osobie, jak w dniu 25.11.2017 r. za pomocą wyraźnego gestu nogą. Następnie J. G. włożył wskazane elektronarzędzia do koszyka i oddalił się z nimi w miejsce nieobjęte monitoringiem sklepowym.

Zaobserwowane działania wskazywały na istnienie schematu działania polegającego na przygotowaniu przez jedną osobę towaru do kradzieży, co odbywało się poprzez przeniesienie go w rejon nieobjęty monitoringiem. Kolejna osoba zajmowała się natomiast wyniesieniem towaru ze sklepu.

Jeśli chodzi o zdarzenie z dnia 9.10.2017 r. ustalono, że A. Ż. po włożeniu dwóch elektronarzędzi do wózka przemieścił je w bliżej nieustalone miejsce na terenie sklepu, po czym pozostawił wózek i wyszedł ze sklepu bez zakupów. Obecna z kolei w tym samym czasie w sklepie (...) co najmniej jeden z tak przygotowanych przedmiotów załadowała do torby (plecaka), po czym podjęła działania zmierzające do opuszczenia sklepu. W tym celu, omijając linię kas, udała się w pobliże drzwi wyjściowych, które jednak z uwagi na brak czujnika ruchu nie otworzyły się. Mechanizm otwierania zadziałał na skutek uruchomienia go przez wchodzącego ponownie do sklepu wspólnika – czyli A. Ż.. Wykorzystując moment rozsunięcia drzwi, K. K. (2) opuściła sklep ze skradzionym elektronarzędziem.

Na podstawie przeprowadzonych na rozprawie oględzin sprzętu w sposób niebudzący wątpliwości ustalono, że jedynym narzędziem, które musiało opuścić teren sklepu była wkrętarka udarowa (...), o czym świadczyły wyraźne ślady użytkowania na obudowie urządzenia i akumulatorze. Nie mogły one powstać w warunkach sklepowych, jedynie na skutek ekspozycji na półce. Pozostałe narzędzia, to jest młotowiertarka (...) (utracona w dniu 9.10.2017 r.), oraz wkrętarka i zakrętarka (utracone w dniu 25.11.2017 r.) nie posiadały żadnych śladów użytkowania.

Należało przy tym uwzględnić, że nie było żadnego innego dowodu potwierdzającego wyniesienie tych narzędzi poza teren sklepu. Na podstawie monitoringu sklepowego nie można było w sposób jednoznaczny ustalić, czy K. K. (2) w dniu 9.10.2017 r. wyniosła także młotowiertarkę (...). Wnioski na podstawie kształtu plecaka nie stanowiły wystarczającego dowodu na stwierdzenie jego zawartości i nie pozwalały czynić stanowczych ustaleń faktycznych.

Dowodu na dokonanie kradzieży obu narzędzi nie stanowiło także miejsce ich ujawnienia na terenie sklepu. W ocenie sądu nie można było dać bezkrytycznej wiary zapewnieniom kierownika sklepu (A. J.), jakoby pomiędzy datą kradzieży a datą ich ujawnienia z całą pewnością zostałyby one odnalezione, jeśli nie przez sprzątaczki, to przez klientów sklepu, co z kolei dowodzić miało, że narzędzia musiały najpierw zostać wyniesione, a następnie zwrócone w pewnym odstępie czasu od kradzieży. Twierdzenie to zakładało poza tym, że A. Ż. w dniu 7.12.2017 r. w niezauważalny sposób wniósł na teren sklepu dwa całkiem sporych rozmiarów elektronarzędzia (w tym młotowiertarkę), które następnie ukrył pomiędzy płytami wiórowymi.

Z tych samych powodów oskarżonym A. Ż. i J. G. nie można było przypisać przestępstwa kradzieży, której mieli się dopuścić w dniu 25.11.2017 r. Jak ustalono, elektronarzędzia utracone tego dnia zostały przez A. J. odnalezione w jednym z kartonów na dziale oświetleniowym. W tym wypadku nie było jakiegokolwiek dowodu na to, że przedmioty te opuściły teren sklepu, w szczególności nie ustalono tego na podstawie monitoringu, obserwując przemieszczanie się A. Ż. i J. G..

Biorąc powyższe pod uwagę, nie dające się usunąć wątpliwości, zgodnie z regułą z art. 5 § 2 kpk, należało zinterpretować na korzyść oskarżonych. Mając zaś na uwadze, że nie udowodniono oskarżonym realizacji znamienia zaboru, należało go uniewinnić od popełnienia zarzuconych czynów (art. 17 § 1 pkt. 2 kpk w zw. z art. 414 § 1 zd. 2 kpk). Działania podejmowane przez nich w stosunku do młotowiertarki (z dnia 9.10.2017 r.) oraz wkrętarki i zakrętarki (z dnia 25.11.2017 r.) oceniane być musiały jedynie w kategoriach niekaralnego przygotowania do przestępstwa (art. 16 § 2 kk).

Z tych względów K. K. (2) i A. Ż. przypisano jedynie kradzież wkrętarki udarowej (...) o wartości 2.400 zł. Zachowanie oskarżonych realizowało znamiona przestępstwa z art. 278 § 1 kk. W kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu A. Ż. uwzględniono art. 31 § 2 kk z uwagi na stwierdzenie przez biegłych psychiatrów ograniczonej w stopniu znacznym poczytalności.

Przy wymiarze kary Sąd miał na uwadze ogólne dyrektywy jej wymiaru, w tym w szczególności społeczną szkodliwość czynu oraz stopień zawinienia sprawców. Z uwagi na to, że przestępstwo z art. 278 § 1 kk zagrożone jest wyłącznie karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat, która w ocenie sądu byłaby w tym wypadku zbyt surowa, posłużono się przepisem art. 37 a kk, umożliwiającym orzeczenie kary zamiennej. Za adekwatne i sprawiedliwe wobec oskarżonych K. K. (2) i A. Ż. sąd uznał kary grzywny w wymiarze po 100 stawek dziennych przy przyjęciu jednej stawki za równoważną kwocie 10 zł. Wymiar kar uwzględnia w sposób właściwy z jednej strony wiodącą rolę oskarżonego A. Ż. w procederze, z drugiej strony, jego ograniczoną w stopniu znacznym poczytalność. Kary w tym wymiarze będą w stanie zrealizować cele w zakresie prewencji indywidualnej, ale będą też jednocześnie adekwatne do możliwości zarobkowych oskarżonych.

Na poczet kar zaliczono oskarżonym okresy zatrzymania.

Rozstrzygnięto także o dowodach, zwracając osobom uprawnionym zatrzymane w toku postępowania przedmioty.

Opłaty wymierzono na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. 1983 nr 49, poz. 223 t.j. ze zm.), o pozostałych kosztach sądowych orzeczono na mocy art. 627 kpk w zw. z art. 633 kpk, obciążając każdego z oskarżonych wydatkami związanymi z jego udziałem w sprawie. Wydatkami przypadającymi od oskarżonego J. G. na podstawie art. 632 pkt. 2 kpk obciążono Skarb Państwa.