Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Powód D. J. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą (...) we W. wniósł w dniu 27 marca 2017r. o zasądzenie nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej w W. kwoty 5.707,20 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 13 września 2016r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że w dniu 10 kwietnia 2016r. doszło do kolizji drogowej w wyniku której uszkodzeniu uległ samochód osobowy marki V. (...) o numerze rej. (...), stanowiący własność D. L.. Sprawcą wypadku był kierujący samochodem osobowym marki V. (...) o nr rej. (...), posiadający umowę ubezpieczenia OC u pozwanego. Szkoda w pojeździe została zgłoszona pozwanemu i zarejestrowana pod numerem (...). W dniu 12 kwietnia 2016r. poszkodowany zlecił naprawę samochodu w (...). j. Naprawa trwała do dnia 25 maja 2016r. Pozwany zapewnił, uznał i pokrył koszty wynajmu pojazdu zastępczego jedynie na okres 11 dni. Wobec braku zgody na przedłużenie okresu najmu przez pozwanego mimo niezakończenia procesu naprawy, poszkodowany zawarł z powodem w dniu 26 kwietnia 2016r.umowę najmu samochodu osobowego F. (...). Stawka dzienna z tytułu najmu samochodu zastępczego została ustalona na kwotę 160 zł netto za każdy dzień naprawy. Powód wydał poszkodowanemu pojazd z analogicznego cenowo segmentu tj. klasy samochodów typu C, do którego należał samochód uszkodzony. Koszty związane z najmem pojazdu zastępczego w łącznej kwocie 5.707,20 zł zostały ujęte w fakturze VAT nr (...) z dnia 25 maja 2016r. W dniu 2 czerwca 2016r. powód nabył od poszkodowanego D. L. wierzytelność przysługującą mu w stosunku do pozwanego z tytułu szkody komunikacyjnej z dnia 10 kwietnia 2016r. w zakresie wynikającym z faktury VAT nr (...). Pozwany zakwestionował zasadność kosztów wynajmu pojazdu zastępczego ponad wcześniej poniesione koszty. Wskazał, że ubezpieczyciel zorganizował i pokrył koszty wynajmu pojazdu zastępczego na okres niezbędny do usunięcia szkody, tj.11 dni.

Do pozwu załączono umowę wynajmu auta zastępczego z 26.04.2016, fakturę VAT nr (...), przebieg naprawy, wniosek powoda o wypłatę odszkodowania, decyzję pozwanego o wypłacie odszkodowania, umowę cesji wierzytelności, przedsądowe wezwanie do zapłaty, cenniki innych firm.

W dniu 26 kwietnia 2017r. Referendarz Sądowa w Sądzie Rejonowym w Kaliszu wydała nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, zgodnie z żądaniem pozwu, sygn. akt V GNc 1322/17.

Zachowując ustawowy termin pozwany wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości i wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania. W uzasadnieniu sprzeciwu wskazał, że uznała za zasadny okres najmu pojazdu zastępczego przez okres 11 dni, który obejmuje niezbędny czas na wykonanie naprawy pojazdu i czynności z tym związane. Brak jest podstaw do uznania kosztów wynajmu pojazdu zastępczego za okres kolejnych 29 dni, zgodnie z fakturą nr (...), gdyż koszty te nie należą do koniecznych i celowych oraz związanych z przedmiotową szkodą.

W odpowiedzi na sprzeciw powód podtrzymał żądanie pozwu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Poszkodowany D. L. w momencie zgłaszania szkody wyrządzonej przez kierowcę, który posiadał ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej u pozwanego otrzymał propozycję najmu pojazdu zastępczego na okres około tygodnia. Gdy poszkodowany chciał przedłużyć najem pozwany odmówił twierdząc, że nie ma takiego obowiązku jednakże poinformował go, że może wynająć pojazd zastępczy we własnym zakresie i ubiegać się o zwrot kosztów. D. L. naprawę uszkodzonego samochodu zlecił w autoryzowanym warsztacie V. w K.. Naprawa przedłużała się z winy pozwanego albowiem z naprawą wstrzymywano się do czasu dokonania wyceny przez rzeczoznawcę pozwanego. D. L. sam ustalił w Internecie możliwość wynajęcia pojazdu zastępczego od powoda. Stawki powoda nie były wygórowane, ale nic nie płacił z tytułu najmu. Wynajęty samochód zwrócił przed odebraniem swojego samochodu z naprawy.

Dowód: zeznania świadka D. L. (00:04:44 – 00:12:45 minuta

posiedzenia z dnia 8.06.2018r. przed SR dla Wrocławia –Fabrycznej

we W.)

Do powstania szkody komunikacyjnej doszło w dniu 10 kwietnia 2016r. Pojazd przyjęto do naprawy w (...) Spółka Jawna w K. w dniu 12 kwietnia 2016r. Oględziny główne były dokonane w dniu 15 kwietnia 2016r. Prośba o przybycie w celu dokonania oględzin dodatkowych była w dniu 18 kwietnia 2016r. Do dnia 9 maja 2016r. trwała weryfikacja kosztów i drugie oględziny dodatkowe. W dniu 10 maja 2016r. zamówiono części niezbędne do naprawy. W dniu 12 maja 2016r. rozpoczęto naprawę, a samochód przekazano do lakierni w dniu 18 maja 2016r. Samochód odebrano z lakierni w dniu 22 maja 2016r. W dniu 25 maja 2016r. zakończono naprawę samochodu.

Dowód: przebieg naprawy blacharsko – lakierniczej w I. Sp. j. (k. 9

akt)

W dniu 26 kwietnia 2016r. powód zawarł z D. L. umowę najmu pojazdu marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...) za cenę netto 160 zł netto za dobę. Kaucji nie pobrano. Samochód zwrócono w dniu 25 maja 2016r.

Dowód: umowa najmu pojazdu (k. 10 akt)

W dniu 25 maja 2016r. powód wystawił wobec poszkodowanego D. L. fakturę (...) z tytułu usługi wynajmu pojazdu klasy C (F. (...)) na kwotę 5.707,20 zł z terminem płatności w dniu 1 czerwca 2016r.

Dowód: Faktura (...) (k. 11 akt)

W dniu 2 czerwca 2016r. powód zawarł z D. L. zwanym cedentem, umowę przelewu wierzytelności. Na warunkach określonych w umowie cedent przeniósł na rzecz cesjonariusza wierzytelność w wysokości 5.707,20 zł, jak przysługuje cedentowi wobec pozwanego oraz sprawcy kolizji, poruszającemu się pojazdem o numerze rejestracyjnych (...) w związku ze szkodą komunikacyjną z dnia 10 kwietnia 2016r. Wierzytelność została stwierdzona fakturą VAT nr (...) z dnia 25 maja 2016r.

Dowód: umowa przelewu wierzytelności z 2.06.2016r. (k. 12 akt)

W dniu 22 sierpnia 2016r. pełnomocnik powoda zwrócił się do pozwanego o zapłatę należnego odszkodowania tytułem uzasadnionych kosztów najmu pojazdu zastępczego na czas likwidacji szkody w kwocie 5.707,20 zł w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku. Do wniosku załączono pełnomocnictwo powoda dla K. B., umowę przelewu wierzytelności, fakturę VAT nr (...) i umowę najmu.

Dowód: wniosek powoda o wypłatę odszkodowania z dnia 22.08.2016r. (k.

13 akt)

W dniu 12 września 2016r. pozwany w odpowiedzi na pismo pełnomocnika powoda poinformował o baku podstaw do uznania roszczeń z tytułu wynajmu pojazdu zastępczego wg faktury (...). Pozwany wskazał, ze w przedmiotowej szkodzie uznał i pokrył koszty najmu pojazdu zastępczego w wysokości 1.150,05 zł z tytułu faktury VAT nr (...) – okres wynajmu – 11 dni). Pojazd zastępczy był wynajmowany przez okres 29 dni, mimo że pozwany zorganizował i pokrył koszty wynajmu przez okres niezbędny do przeprowadzenia naprawy uszkodzonego pojazdu (11 dni).

Dowód: pismo pozwanego z 12.09.2016r. (k. 14 akt)

W dniu 7 października 2016r. powód wezwał pozwanego do zapłaty należnego odszkodowania tytułem uzasadnionych kosztów najmu pojazdu zastępczego na czas likwidacji szkody w kwocie 5.707,20 zł w terminie 7 dni.

Dowód: przedsądowe wezwanie do zapłaty z 7.10.2016r. (k. 15 akt)

Z informacji zamieszczonych w Internecie wynika, że czynsz najmu samochodów osobowych w klasie C, w tym F. (...) wynosi 220 zł za dobę, 180 zł, 200zł, od 145 zł a V. (...) od 160 zł.

Dowód: wydruki cenników z ofert internetowych (k. 28 – 33 akt)

Uzasadniony czas wynajmu pojazdu zastępczego od powoda liczony od 26 kwietnia 2016r. do 20 maja 2016r. wyniósł włącznie – 25 dni. Maksymalny dla południowej (...) koszt najmu pojazdu klasy C wynosił za dobę 183,27 zł, za 25 dni 4.581,75 zł.

Dowód: opinia biegłego sądowego J. P. (k. 117 – 128 akt),

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie powołanych wyżej dokumentów, zeznań świadka D. L. oraz opinii biegłego sądowego J. P..

Sąd zważył co następuje:

Podstawą niekwestionowanej przez pozwanego odpowiedzialności za szkodę wywołaną przez sprawcę kolizji drogowej była umowa ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, zgodnie z którą pozwany przyjął na siebie odpowiedzialność za szkody wyrządzone osobom trzecim wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający lub ubezpieczony (art. 822 § 1 kodeksu cywilnego).

Odpowiedzialność sprawcy szkody wynika z przepisu art. 436 § 1 k.c., zgodnie z którym odpowiedzialność określoną w art. 435 k.c. ponosi również samoistny posiadacz mechanicznego środka komunikacji poruszanego za pomocą sił przyrody. W art. 435 §1 kodeksu cywilnego przewidziano odpowiedzialność za szkodę na osobie lub mieniu, wyrządzoną komukolwiek przez ruch przedsiębiorstwa lub zakładu, chyba że szkoda nastąpiła na skutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą nie ponosi odpowiedzialności.

Zgodnie zaś z art. 35 ustawy z dnia 22 maja 2013r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (tekst jedn. Dz.U. z 2013r., poz. 392 ze zm.) ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych jest objęta odpowiedzialność cywilna każdej osoby, która kierując pojazdem mechanicznym w okresie trwania odpowiedzialności ubezpieczeniowej, wyrządziła szkodę w związku z ruchem tego pojazdu. W art. 36 ust. 1 ustawy wskazano, że odszkodowanie ustala się w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem mechanicznym. Oznacza to, że o rodzaju i wysokości świadczeń należnych od zakładu ubezpieczeń decydują przepisy kodeksu cywilnego, a w szczególności art. 361-363 oraz 444 – 447. Uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela (art. 8 ust. 4 ustawy o działalności ubezpieczeniowej). Ubezpieczyciel odpowiada w granicach odpowiedzialności sprawcy szkody, na zasadach określonych w kodeksie cywilnym. Odpowiada więc za normalne następstwa działania bądź zaniechania, z którego szkoda wynikła. W tych granicach naprawienie szkody powinno obejmować wszystkie straty, które poszkodowany poniósł wskutek zaistnienia szkody (art. 361 § 2 k.c.). Przedstawione reguły nakazują przestrzeganie zasady pełnego odszkodowania w granicach adekwatnego związku przyczynowego. Podstawową funkcją odszkodowania jest bowiem kompensacja, co oznacza, że odszkodowanie powinno przywrócić w majątku poszkodowanego stan rzeczy naruszony zdarzeniem wyrządzającym szkodę. Utrata możliwości korzystania z rzeczy wskutek jej uszkodzenia stanowi szkodę majątkową. W piśmiennictwie podkreśla się, że normalnym następstwem w rozumieniu art. 361 § 1 k.c. jest bardzo często niemożność korzystania z samochodu przez poszkodowanego w sytuacji jego uszkodzenia. Jeżeli więc poszkodowany poniósł w związku z tym koszty, które były konieczne, na wynajem samochodu zastępczego, to mieszczą się one w granicach skutków szkodowych podlegających wyrównaniu.

Obowiązek pozwanego pokrycia kosztów najmu pojazdu zastępczego wynika również z wytycznych Komisji Nadzoru Finansowego. Zgodnie z rekomendacją KNF z dnia 1.12.2009r. poszkodowany może żądać pokrycia kosztów najmu pojazdu zastępczego za okres, w którym nie było możliwe korzystanie z pojazdu, który uległ uszkodzeniu. Okres najmu winien być uzasadniony. Długość tego okresu warunkowana jest lojalnym zachowaniem się poszkodowanego wobec ubezpieczyciela.

W toku sporu ustalono, że zachodziła konieczność wynajmu samochodu zastępczego w czasie naprawy pojazdu uszkodzonego. Dokonując likwidacji szkody pozwany uznał zasadność wynajmu pojazdu zastępczego jedynie przez okres 11 dni wynajętego w wypożyczalni współpracującej z pozwanym.

Postępowanie dowodowe potwierdziło zasadność dalszego wynajmowania pojazdu zastępczego przez poszkodowanego przez okres 25 dni.

Zgodnie z opinią biegłego maksymalny dla południowej (...) koszt najmu pojazdu klasy C wynosił za dobę 183,27 zł, za 25 dni 4.581,75 zł. W tym zakresie powództwo podlegało uwzględnieniu. W pozostałym zakresie Sąd powództwo oddalił.

Sytuacja, gdy doszło do poniesienia przez poszkodowanego wydatków na uzyskanie pojazdu zastępczego w okresie remontu uszkodzonego pojazdu albo przez okres niezbędny do nabycia nowego pojazdu stanowi wydatki poniesione w następstwie zdarzenia szkodzącego, które by nie powstały bez tego zdarzenia, prowadzące do powypadkowego zmniejszenia majątku poszkodowanego, czyli straty (art. 361 § 2 k.c.). Przeważa w piśmiennictwie stanowisko, że muszą to być wydatki zmierzające do wyłączenia lub ograniczenia szkody i niewątpliwie są nimi koszty wynajmu pojazdu zastępczego w celu kontynuowania działalności gospodarczej lub zawodowej, ponieważ zapobiegają utracie określonych dochodów (art. 361 § 2 k.c.) Szkodę stanowią również konieczne wydatki związane ze zdarzeniem szkodzącym. Przy takim ujęciu, stratą w rozumieniu art. 361 § 2 k.c. są objęte także wydatki, które służą ograniczeniu (wyłączeniu) negatywnych następstw majątkowych doznanych przez poszkodowanego w wyniku uszkodzenia (zniszczenia ) pojazdu. Zwrotowi mogą podlegać tylko wydatki rzeczywiście poniesione na taki najem…. (OSNC 2012/3/28, LEX nr 1011468, Biul.SN 2011/11/5).

Powód stał się wierzycielem pozwanego na skutek przelewu wierzytelności.

Zgodnie bowiem z art. 509 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Odpowiedzialność pozwanego względem powoda z tytułu przelanej wierzytelności jest taka sama jak wobec poszkodowanego.

O odsetkach rozstrzygnięto na podstawie art. 817 §1 k.c.

Orzeczenie o kosztach postępowania wydano na podstawie art. 100 zd.1 k.p.c., zgodnie z którym w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone, stosunkowo je rozdzielając.

Powód wygrał sprawę w 80,28 %. Na koszty postępowania złożyły się opłata sądowa w kwocie 286 zł, wynagrodzenie biegłego w kwocie 800 zł i wynagrodzenia pełnomocników stron ustalone w kwocie po 1.800 zł w oparciu o § 2 pkt 4 rozporządzeń Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych ( Dz.U. z 5 listopada 2015r. 1804 ) i w sprawie opłat za czynności adwokackie ( Dz.U. z 5 listopada 2015r. poz. 1800 ze zm. ) wraz z opłatami skarbowymi od pełnomocnictw w wysokości po 17 zł. Łącznie koszty postępowania wyniosły 4.720 zł. Powód powinien ponieść kwotę 930,78 zł, stanowiąca 19,72% kosztów, a poniósł kwotę 2.103 zł (opłata sądowa od pozwu i wynagrodzenie pełnomocnika) Różnica tych kwot podlegała zwrotowi od pozwanego. Ponadto Sąd zwrócił powodowi niewykorzystaną zaliczkę na poczet opinii biegłego.

SSR Magdalena Berczyńska-Bruś