Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 11 października 2013 r.

Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Violetta Osińska (spr.)

Sędziowie: SO Marzenna Ernest

SO Zbigniew Ciechanowicz

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym

w dniu 11 października 2013 r. w S.

sprawy egzekucyjnej z wniosku wierzyciela Gminy M. S.– (...) w S.

przy udziale dłużnika U. R.

w przedmiocie skargi dłużnika na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym (...)w (...)z dnia 27 grudnia 2012 r. w postaci przyznania wierzycielowi kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu egzekucyjnym w sprawie Km 3037/12

w związku z zażaleniem dłużniczki U. R. na postanowienie Sądu Rejonowego Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie z dnia 19 lutego 2013 r. Sygn. akt IX Co 493/13

oddala zażalenie.

Sygn. akt II Cz 731/13

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie zwolnił dłużnika U. R. od kosztów sądowych ( opłaty ) w kwocie 100 złotych (pkt I); oddalił skargę (pkt II).

W uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia Sąd ten wskazał, iż w postępowaniu egzekucyjnym Km 3037/12 wierzyciel jest reprezentowany przez zawodowego pełnomocnika będącego radcą prawnym. Jednocześnie we wniosku o wszczęcie egzekucji z dnia 13 grudnia 2012 r. wierzyciel złożył wniosek o przyznanie kosztów zastępstwa prawnego w egzekucji. Sąd Rejonowy podkreślił, iż koszty poniesione przez wierzyciela na skutek reprezentowania go przez zawodowego pełnomocnika stanowią koszty niezbędne do celowego przeprowadzenia egzekucji z art. 770 kpc. Koszty zastępstwa prawnego w postępowaniu egzekucyjnym ustalone zostały przez Komornika postanowieniem z dnia 27 grudnia 2012 r. Sąd pierwszej instancji wskazał, iż w sprawie zastosowanie znajduje prawidłowo powołane przez Komornika rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu ( Dz.U. Nr 163, poz. 1349 z późn. zm. ). Podniósł, iż zgodnie z treścią § 2 w/w rozporządzenia zasądzając opłatę za czynności radcy prawnego z tytułu zastępstwa prawnego, sąd bierze pod uwagę niezbędny nakład pracy pełnomocnika, a także charakter sprawy i wkład pracy pełnomocnika w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia. Podstawę zasądzenia opłaty, o której mowa w ust. 1, stanowią stawki minimalne określone w rozdziałach 3-4. Opłata ta nie może być wyższa niż sześciokrotna stawka minimalna ani przekraczać wartości przedmiotu sprawy. W myśl § 4 ust. 1 w/w rozporządzenia, wysokość stawki minimalnej zależy od wartości przedmiotu sprawy lub jej rodzaju, a w postępowaniu egzekucyjnym - od wartości egzekwowanego roszczenia. Zgodnie z § 10 ust. 1 pkt 7 Rozporządzenia stawki minimalne wynoszą w sprawach egzekucyjnych przy egzekucji z nieruchomości - 50% stawki obliczonej na podstawie § 6, a przy egzekucji innego rodzaju - 25% tej stawki.

Dalej, Sąd pierwszej instancji przywołał treść art. 46 ust 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji, wskazując, iż do wartości egzekwowanego roszczenia stanowiącej podstawę ustalenia opłaty egzekucyjnej wlicza się odsetki, koszty i inne należności podlegające egzekucji wraz ze świadczeniem głównym w dniu złożenia wniosku lub rozszerzenia egzekucji. W myśl ust. 2 tego artykułu, do wartości, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się jednak kosztów toczącego się postępowania egzekucyjnego i kosztów zastępstwa przez adwokata lub radcę prawnego w tym postępowaniu egzekucyjnym. Przy oznaczaniu wartości egzekwowanego roszczenia każde rozpoczęte 10 zł liczy się za pełne ( ust. 3 ).

Sąd Rejonowy wskazał zatem, iż wniosek egzekucyjny złożony został przez wierzyciela w dniu 18 grudnia 2012 r. Wartość egzekwowanego roszczenia na dzień złożenia wniosku egzekucyjnego nie przekraczała 500 zł, a zatem minimalna stawka kosztów zastępstwa radcy prawnego wynosi, stosownie do § 6 pkt 1 60,- zł, zaś 25% tej kwoty to 15 zł.

Powyższe rozstrzygnięcie zażaleniem zaskarżyła U. R. wskazując, iż przedmiotową egzekucję na rzecz wierzyciela Komornik zakończył postanowieniem z dnia 29 listopada 2012 r. ustalającym koszty postępowania egzekucyjnego i w pkt 2 tegoż postanowienia kończącym postępowanie w sprawie. Stąd też dłużniczka kwestionuje twierdzenia Sądu, iż przed datą wniesienia wniosku pozostała do egzekucji kwota poniżej 500 zł. Nadto dłużnika kwestionowała prowadzenie kolejnego postępowania egzekucyjnego po zakończeniu poprzedniego, postanowieniem z dnia 29 listopada 2012 r.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie na postanowienie w przedmiocie ustalenia kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu egzekucyjnym okazało się nieuzasadnione.

Podzielić należy prawidłowość zaskarżonego rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego i to w zakresie samej celowości ustalenia rzeczonych kosztów jak i ich wysokości.

Jak prawidłowo wskazał Sąd pierwszej instancji przy ustalaniu wysokości należnego wynagrodzenia zastosowanie znajdzie rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu ( Dz.U. Nr 163, poz. 1349 z późn. zm. ). Zgodnie z § 10 ust. 1 pkt 7 tegoż rozporządzenia stawki minimalne wynoszą w sprawach egzekucyjnych przy egzekucji z nieruchomości - 50% stawki obliczonej na podstawie § 6, a przy egzekucji innego rodzaju - 25% tej stawki.

Rację również przyznać należy Sądowi pierwszej instancji, iż do wartości egzekwowanego świadczenia w niniejszej sprawie zaliczyć należy należność główną (koszty postępowania klauzulowego) 127 zł, koszty poprzedniej egzekucji 12 zł – co słusznie wskazuje, iż wynagrodzenie przyznane reprezentującemu wierzyciela radcy prawnemu odpowiadać winno 25 % stawki 60 zł, a zatem 15 zł.

Warto podkreślić, iż egzekwowana należność główna w postaci 127 zł wynika z postanowienia Sądu Rejonowego Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie z dnia 1 czerwca 2011 r. Sygn. akt I Co 95/11 pkt 2, którym to zasądzono od U. R. na rzecz wierzyciela Gminy M. S. – Powiatowego Urzędu Pracy w S. kwotę 127 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania klauzulowego.

W świetle powyższego podnoszenie przez skarżącą, iż celowym było egzekwowanie również i tej kwoty w postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym przeciwko dłużnikowi – małżonkowi U. R. - nie okazuje się słuszne. Skarżąca zdaje się bowiem nie zauważać, iż podstawą egzekucji w obu postępowaniach nie jest jeden tytuł egzekucyjny wystawiony przeciwko dwóm dłużnikom. Egzekucja przeciwko skarżącej toczy się w oparciu o samodzielny tytuł, mocą którego tylko ona jest dłużnikiem.

Prawidłowo również w niniejszym postępowaniu egzekucyjnym Komornik, zgodnie z wnioskiem wierzyciela egzekwuje koszty poprzedniej egzekucji w wysokości 12 zł. Niewyegzekwowanie rzeczonej kwoty od dłużnika, w myśl postanowienia Sądu Rejonowego Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie z dnia 1 czerwca 2011 r. Sygn. akt I Co 95/11 czyni również dłużniczkę U. R. obowiązaną do ich pokrycia.

Mając na uwadze powyższe na mocy art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. należało orzec jak w sentencji

(...)

(...)

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

4.  (...)