Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 czerwca 2019 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 czerwca 2019 r. w S.

odwołania M. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddziału w W.

z dnia 1 października 2018 r. (...)

i z dnia 2 października 2018 r. Nr (...)

w sprawie M. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddziałowi w W.

o prawo do renty socjalnej i renty rodzinnej

I.  oddala odwołanie od obydwu decyzji;

II.  przyznaje i nakazuje wypłacić z sum Skarbu Państwa (kasa Sądu Okręgowego w Siedlcach) na rzecz adwokata K. O. kwotę 110,70 (sto dziesięć 70/100) złotych, w tym należny podatek VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej na rzecz ubezpieczonego z urzędu.

Sygn. akt IV U 789/18

UZASADNIENIE

Decyzją z 1 października 2018r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Odział w W., odmówił M. S. przyznania prawa do renty socjalnej wskazując, że komisja lekarska ZUS nie stwierdziła u wnioskodawcy całkowitej niezdolności do pracy. W tej sytuacji nie został spełniony warunek określony w art. 4 ust.1 ustawy z dnia 27 czerwca 2003r. o rencie socjalnej (Dz. U. z 2018r. poz. 1340).

Decyzją z 2 października 2018r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Odział w W., odmówił M. S. przyznania prawa do renty rodzinnej wskazując, że ubezpieczony nie spełnił warunku określonego w art. 68 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2018r. poz. 1270), tj. warunku całkowitej niezdolności do pracy.

Odwołania od obu w/w decyzji złożył M. S. wnosząc o ich zmianę. Podniósł, że cierpi na schorzenia psychiczne. Dodatkowo jego leczenie jest utrudnione z uwagi na okoliczność, że mieszka w małej miejscowości. Obecnie znajduje się w trudnej sytuacji finansowej, bowiem utrzymuje go matka.

W podpowiedziach na odwołania Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Odział w W. wnosił o ich oddalenie powodując argumentację zawartą w uzasadnieniach zaskarżonych decyzji.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Ubezpieczony M. S., ur. (...), był uprawniony do renty rodzinnej do 31 maja 2018r. Ubezpieczony kontynuował naukę do 25 roku życia, ostatnio w Szkole Policealnej.

W dniu 7 czerwca 2018r. ubezpieczony złożył dwa wnioski w ZUS II Odział w W.. Pierwszy z nich dotyczył przyznania mu prawa do renty socjalnej, zaś drugi – prawa do renty rodzinnej. Pozwany organ rentowy w toku postępowania orzeczniczego skierował ubezpieczonego na badanie przez lekarza orzecznika ZUS, a następnie komisję lekarską ZUS. Komisja lekarska ZUS orzeczeniem z 22 września 2018r. stwierdziła, że rozpoznane u wnioskodawcy schorzenia w postaci zaburzeń lękowych (eusp.) oraz zaburzeń osobowości (eusp.) powodują całkowitej niezdolności do pracy. Powyższe orzeczenie stało się podstawą do wydania obydwu zaskarżonych decyzji, tj. z 1 i 2 października 2018r. (k.15 akt o rentę socjalną i akt o rentę rodzinną).

Sąd łącznie rozpoznał obydwa odwołania.

W toku postępowania orzeczniczego został dopuszczony dowód z opinii biegłych psychiatry i psychologa (k.26-28 a.s.). Biegli na podstawie dokumentacji z dotychczasowego leczenia oraz badania przedmiotowego rozpoznali u wnioskodawcy zaburzenia lękowe F41. Biegli jednoznacznie stwierdzili, że schorzenie to nie powoduje u niego niezdolności do pracy. W uzasadnieniu biegli wskazali, że opiniowany jest wszechstronnie prawidłowo zorientowany i nawiązuje logiczny kontakt słowny. Podkreślono, że nie stwierdzono u niego objawów psychopatologicznych i wytwórczych.

W toku dalszego postępowania pełnomocnik ubezpieczonego ustanowiony z urzędu, przedłożył nowy dowód, tj. opis badania neuropsychologicznego wykonanego w dniu 29 kwietnia 2019r. przez psychologa z Centrum (...) w O. (k.57-58 a.s.).

Sąd dopuścił dowód z opinii uzupełniającej dotychczasowych biegłych (k.62 a.s.). Biegli psychiatra i psycholog w opinii uzupełniającej stwierdzili, że wynik przeprowadzonego badania neuropsychologicznego jest zgodny z ich wynikami badania przeprowadzonego w dniu 18 stycznia 2019r. Biegli uznali, że rozpoznane u wnioskodawcy zaburzenia osobowości nie mają wpływu na wnioski końcowe ich opinii i podtrzymali pierwotną opinię.

Na rozprawie pełnomocnik ubezpieczonego nie kwestionował opinii biegłych i nie zgłaszał wniosków dowodowych (k.75 a.s.).

W ocenie Sądu Okręgowego obydwie zaskarżone decyzje są prawidłowe. Sąd uznał, że opinia biegłych psychiatry i psychologa jest miarodajnym dowodem zarówno rodzaju schorzenia ubezpieczonego, jak i jego wpływu na możliwość wykonywania pracy zarobkowej przez wnioskodawcę. Biegli w sposób przekonywujący argumentowali, że rozpoznane u M. S. schorzenia w postaci zaburzeń osobowości i zaburzeń lękowych nie są na tyle zaawanasowane, aby czyniły go całkowicie niezdolnym do pracy w rozumieniu art. 12 ust. 3 ustawy o FUS. Do opinii w kształcie po jej uzupełnieniu nie były zgłaszane zastrzeżenia. Warunkiem uzyskania prawa do renty socjalnej w art. 4 ust. 1 ustawy o rencie socjalnej jest całkowita niezdolność do pracy osoby pełnoletniej, która to niezdolność powstała w okresie przed ukończeniem 18 roku życia lub przed ukończeniem 25 roku życia w trakcie nauki w szkole lub szkole wyższej. Uprawnienia do renty rodzinnej reguluje natomiast przepis art. 68 ust. 1 i 2 ustawy o FUS. Ubezpieczony M. S. uprawniony był do renty rodzinnej do ukończenia 25 roku życia, tj. do maja 2018r. Warunkiem koniecznym do uzyskania prawa do tego świadczenia jest to, aby osoba, która ukończyła 25 rok życia w dalszym ciągu była całkowicie niezdolna do pracy, stanowi o tym treść art. 68 ust. 1 pkt cyt. ustaw. M. S. jako osoba, która nie jest całkowicie niezdolna do pracy nie spełnia warunków do uzyskania zarówno renty rodzinnej, jak i renty socjalnej.

W związku z powyższym Sąd Okręgowy oddalił odwołania ubezpieczonego od obydwu decyzji na podstawi art. 477 ¹⁴ § 1 kpc. Jednocześnie Sąd na mocy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielnej przez adwokata z urzędu zasądził od Skarbu Państwa wynagrodzenie na rzecz ustanowionego pełnomocnika z urzędu w kwocie 110,70 złotych, obejmujące podatek vat.