Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 lipca 2019 r.

Sąd Rejonowy w Piszu I Wydział Cywilny w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 lipca 2019 r. w P.

sprawy z powództwa (...) Banku (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.

przeciwko N. L.

o zapłatę

o r z e k a :

I.  Zasądza od pozwanego N. L. na rzecz powoda (...) Banku (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 3 349,98 zł (trzy tysiące trzysta czterdzieści dziewięć złotych 98/100) wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi:

- od kwoty 1 219,98 zł od dnia 15.06.2017r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 2 100,00 zł od dnia 16.07.2017r. do dnia zapłaty.

II.  Oddala powództwo w pozostałym zakresie.

III.  Zasądza od pozwanego N. L. na rzecz powoda (...) Banku (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 62 zł (sześćdziesiąt dwa złote) tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

(...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. w dniu 26 września 2018 roku wytoczyła powództwo przeciwko N. L. o zapłatę kwoty 3 567,64 złotych wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 27 września 2018 roku do dnia zapłaty. Nadto powódka wniosła o zasądzenie na jej rzecz od pozwanego kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że w dniu 6 lutego 2013 roku pozwany zawarł z powódką umowę preferencyjnego kredytu studenckiego o numerze (...), na podstawie której pozwanemu udzielony został kredyt studencki, który miał być wypłacany w okresie studiów pozwanego, w 10 miesięcznych ratach w każdym roku akademickim. Koniec okresu wykorzystywania kredytu miał przypadać na dzień 31 marca 2015 roku, natomiast termin zapadalności określono na dzień 1 stycznia 2018 roku. W późniejszym czasie pozwany zawierał jeszcze z powódką dwa aneksy do powyższej umowy pierwotnej. Początkowo pozwany spłacał raty kredytu w terminach wskazanych w harmonogramie. Później, w 2017 roku, należności na poczet następnych rat były uiszczane z opóźnieniem, a z czasem pozwany zaprzestał dokonywać wpłat na poczet spłaty zadłużenia. Wobec powyższego, pismem z 2 czerwca 2017 roku powódka wypowiedziała umowę z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia. Wypowiedzenie zostało poprzedzone pisemnym wezwaniem do zapłaty wymagalnych rat wraz z odsetkami w terminie 7 dni, który to termin upłynął bezskutecznie. Po upływie terminu wypowiedzenia umowy, całość zadłużenia z tytułu przedmiotowej umowy stała się wymagalna i przeterminowana, od której powódka nalicza i pobiera odsetki.

Powódka wskazała, że na kwotę dochodzoną pozwem składa się:

- 3 300,00 zł – należność główna,

- 30,00 zł – opłaty i prowizje bankowe,

- 237,64 zł – skapitalizowane odsetki umowne naliczone do dnia wniesienia pozwu.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z 5 listopada 2018 roku wydanym w niniejszej sprawie Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie nakazał pozwanemu zapłacić na rzecz powódki całość dochodzonego roszczenia wraz z kosztami postępowania. (k. 6)

Pozwany N. L. w przepisanym terminie wniósł sprzeciw od wydanego nakazu zapłaty zaskarżając go w całości i wnosząc o oddalenie powództwa i zasądzenie na jego rzecz od powódki kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwany podniósł zarzut nieudowodnienia roszczenia tak co do zasady, jak i wysokości, natomiast w kolejnym piśmie procesowym podniósł zarzut niewykonania umowy przez powódkę oraz zarzut nieskutecznego wypowiedzenia umowy przez powódkę. Odnośnie tego ostatniego pozwany podniósł, że powódka naruszyła art. 75c ustawy Prawo bankowe, albowiem przed wypowiedzeniem umowy, wbrew ciążącemu na niej obowiązkowi nie wystosowała do pozwanego wezwania do dokonania spłaty zadłużenia w terminie nie krótszym niż 14 dni z jednoczesnym poinformowaniem pozwanego o możliwości złożenia wniosku o restrukturyzację zadłużenia. Nie zastosowanie przez powódkę powyższej procedury upominawczej czyni dokonane przez nią wypowiedzenie umowy nieskutecznym.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 6 lutego 2013 roku pomiędzy (...) Bankiem (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w W., a N. L. zawarta została umowa preferencyjnego kredytu studenckiego o numerze (...), na podstawie której N. L. udzielony został kredyt studencki, który miał być wypłacany w okresie studiów, w 10 ratach miesięcznych w każdym roku akademickim. Koniec okresu wykorzystywania kredytu miał przypadać na dzień 31 marca 2015 roku. W późniejszym czasie pomiędzy stronami zawarte zostały dwa aneksy do powyższej umowy.

Umowa powyższa nie była umową o kredyt konsumencki w rozumieniu ustawy o kredycie konsumenckim (§ 6 ust. 1 umowy).

W dniu zawarcia powyższej umowy i aneksów, wysokość miesięcznej raty wypłacanego kredytu wynosiła 600,00 złotych. Kwota udzielonego kredytu równa była sumie wypłaconych rat. Raty kredytu wypłacane były przelewem na rachunek bankowy N. L., prowadzony w oddziale 1 kredytodawcy w P., o numerze (...).

N. L. zobowiązał się do spłaty kredytu w równych miesięcznych ratach kapitałowych wraz z odsetkami umownymi w wysokości i terminach ustalonych w planie spłaty. W umowie zastrzeżono, że kwoty niespłaconych w ustalonych terminach w całości lub w części rat kredytu stają się zadłużeniem przeterminowanym, od którego kredytodawca nalicza i pobiera odsetku ustawowe za każdy dzień opóźnienie w spłacie.

W przypadku niedotrzymania przez kredytobiorcę warunków udzielenia kredytu, takich jak terminowa spłata należności, w przypadku nie zapłacenia w terminie co najmniej dwóch rat kredytu, kredytodawca uprawniony był wypowiedzieć umowę z zachowaniem 30-dniowego terminu wypowiedzenia, po uprzednim wezwaniu kredytobiorcy na piśmie do zapłaty zaległych rat lub ich części w terminie nie krótszym niż 7 dni od otrzymania wezwania pod rygorem wypowiedzenia umowy.

(dowód: umowa preferencyjnego kredytu studenckiego k. 65; dwa aneksy do umowy k. 66)

Uruchomienie powyższego kredytu nastąpiło w dniu 6 lutego 2013 roku.

Początkowo N. L. spłacał raty kredytu w wysokości i terminach ustalonych w planie spłaty. W 2017 roku należności na poczet następnych rat uiszczał z opóźnieniem, a następnie przestał spłacać zadłużenie.

Wobec powyższego, pismem z 2 czerwca 2017 roku (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wezwała N. L. do zapłaty zaległości wynoszących:

- kapitał – 1 200,00 zł,

- odsetki ustawowe – 19,98 zł,

- opłaty bankowe – 30,00 zł,

w terminie 7 dni od dnia otrzymania tegoż pisma pod rygorem wypowiedzenia umowy z dnia 6 lutego 2013 roku.

Jednocześnie Bank oświadczył, że w przypadku niedokonania wpłaty powyższych kwot w zakreślonym terminie, wypowiada umowę preferencyjnego kredytu studenckiego o numerze (...), zawartą 6 lutego 2013 roku, z zachowaniem 30-dniowego terminu wypowiedzenia, po upływie którego wymagalna stanie się cała kwota kredytu wraz z odsetkami i opłatami wynoszącymi:

- kapitał – 3 300,00 zł,

- odsetki ustawowe – 19,98 zł,

- opłaty bankowe – 30,00 zł.

Pismo powyższe zostało doręczone N. L. w dniu 7 czerwca 2017 roku. Zakreślony 7-dniowy termin do zapłaty upłynął bezskutecznie. Od dnia wypowiedzenia umowy, N. L. nie dokonał żadnej wpłaty na poczet przedmiotowego zadłużenia.

(dowód: historia operacji na kontrakcie kredytowym pozwanego k. 30-34v; pismo z 02.06.2017r. wraz ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru k. 66)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest częściowo zasadne i znajduje podstawę w przepisach umowy preferencyjnego kredytu studenckiego zawartej pomiędzy powodowym bankiem, a pozwanym.

Przedłożony przez powódkę oryginał umowy (k. 64) wraz z dwoma aneksami (k. 64) dowodzi jednoznacznie, że strony łączyła zawarta w dniu 6 lutego 2013 roku umowa preferencyjnego kredytu studenckiego o numerze (...).

Kredyty studenckie zostały wprowadzone w 1998 roku jako element rozszerzenia dostępu do szkolnictwa wyższego. Są to kredyty z dopłatą do oprocentowania z budżetu państwa. Koszty takiego kredytu są niezwykle niskie, nieporównywalne do kredytów konsumpcyjnych. Podkreślić należy, iż umowy o kredyt studencki nie są umowami o kredyt konsumencki w rozumieniu ustawy o kredycie konsumenckim, co zresztą zaznaczono w § 6 ust. 1 przedmiotowej umowy, w konsekwencji czego do rozstrzygania powstałych na tle takiej umowy sporów zastosowanie mają przepisy tejże umowy, a dopiero w sprawach nieuregulowanych w umowie zastosowanie mają przepisy prawa powszechnie obowiązującego.

Łącząca strony umowa z 6 lutego 2013 roku w jednoznaczny sposób regulowała podstawy i warunki jej wypowiedzenia przez kredytodawcę. W myśl § 23 ust. 1 i 2 umowy, w przypadku niedotrzymania przez kredytobiorcę warunków udzielenia kredytu, m.in. w przypadku nie zapłacenia w terminie co najmniej dwóch rat kredytu, kredytodawca uprawniony był wypowiedzieć umowę z zachowaniem 30-dniowego terminu wypowiedzenia, po uprzednim wezwaniu kredytobiorcy na piśmie do zapłaty zaległych rat lub ich części w terminie nie krótszym niż 7 dni od otrzymania wezwania pod rygorem wypowiedzenia umowy.

Wobec powyższego, wbrew twierdzeniom strony pozwanej, w niniejszej sprawie nie miał zastosowania art. 75c ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe, nakładający na instytucje bankowe obowiązek stosowania wskazanej w tym przepisie procedury upominawczej przed wypowiedzeniem kredytobiorcy umowy kredytu.

Z załączonej do akt sprawy historii operacji na kontrakcie pozwanego (k. 30-34v) oraz oryginału pisma z 2 czerwca 2017 roku i zwrotnego potwierdzenia odbioru tegoż pisma przez pozwanego (k. 66), wynika jednoznacznie, że w związku z zaleganiem przez pozwanego z zapłatą kwoty 1 200 złotych, powódka wezwała pozwanego do zapłaty tej należności wraz z odsetkami ustawowymi (19,98 zł za okres od 01.02.2017r. do 02.06.2017r.) i opłatą bankową (30 zł) - w terminie 7 dni od daty otrzymania wezwania. Jednocześnie w piśmie tym powódka oświadczyła, że w przypadku niedokonania wpłaty powyższych kwot w zakreślonym terminie, wypowiada umowę preferencyjnego kredytu studenckiego o numerze (...), zawartą 6 lutego 2013 roku, z zachowaniem 30-dniowego terminu wypowiedzenia, po upływie którego wymagalna stanie się cała kwota kredytu (3 300 zł) wraz z odsetkami ustawowymi (19,98 zł) i opłatą bankową (30 zł).

Pismo powyższe doręczone zostało pozwanemu w dniu 7 czerwca 2017 roku. Zakreślony w nim 7-dniowy termin do zapłaty zaległości upłynął bezskutecznie, w związku z czym 30-dniowy okres wypowiedzenia rozpoczął bieg 15 czerwca 2017 roku i upłynął w dniu 15 lipca 2017 roku. Stwierdzić zatem należy, że wypowiedzenie przez powódkę przedmiotowej umowy było prawidłowe i skuteczne.

Ze wspomnianej wyżej historii operacji na kontrakcie pozwanego (k. 30-34v) wynika jednoznacznie liczba wypłaconych pozwanemu rat kredytu, liczba rat spłaconych przez pozwanego, wymagalna zaległość kapitałowa istniejąca na dzień sporządzenia wezwania do zapłaty z 2 czerwca 2017 roku (1 200 zł wymagalna od 01.02.2017r.), oraz wysokość całego zadłużenia kapitałowego istniejącego na dzień upływu 30-dniowego okresu wypowiedzenia (3 300 zł).

Sąd podziela stanowisko powódki, iż wspomniana historia operacji na kontrakcie pozwanego nie stanowi dokumentu wygenerowanego w sposób swobodny czy incydentalny. Dokumenty takie generowane są za pośrednictwem dokładnego systemu bankowego, który odnotowuje wszystkie wpłaty dokonane przez zobowiązanego, regularność uiszczanych płatności, jak i moment zaprzestania płatności. Roszczenie powódki uwzględnia zatem wszystkie wypłacone pozwanemu raty kredytu i wszystkie wpłaty dokonane przez pozwanego. Wskazać również należy, iż z treści przedmiotowej umowy kredytu studenckiego wynika, że raty kredytu wypłacane były przelewem na rachunek bankowy pozwanego prowadzony w oddziale 1 powódki w P., o numerze (...). Twierdząc, że nie doszło do wykonania umowy przez powódkę, pozwany winien był to udowodnić, przedstawiając chociażby wyciąg ze wskazanego wyżej rachunku bankowego za objęty niniejszym procesem okres, czego jednak nie uczynił ograniczając się do gołosłownych twierdzeń, a zgodnie z treścią art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. W ocenie Sądu przelewy rat kredytu studenckiego stanowiły działanie, które pozwany akceptował. Pozwany wyraził wolę zawarcia przedmiotowej umowy i zaakceptował jej warunki.

Reasumując, Sąd uznał, że przedłożone przez stronę powodową dokumenty nie budzą wątpliwości i dowodzą istnienia przedmiotowego zadłużenia w zakresie kapitału (3 300 zł), skapitalizowanych odsetek ustawowych od kwoty kapitału 1 200 złotych od dnia 01.02.2017r. do dnia 02.06.2017r. (19,98 zł) i opłaty bankowej (30 zł), zaś ich prawdziwość i wiarygodność nie została podważona przez stronę pozwaną.

Ponieważ w oparciu o przedłożone przez powódkę dokumenty nie sposób ustalić, od jakich sum oraz dat obliczona została wskazana w pozwie skapitalizowana kwota odsetek ustawowych w wysokości 237,64 złotych, Sąd za zasadne uznał, zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kwoty 3 349,98 złotych (obejmującej: 3 300 zł - kapitał, 19,98 zł - skapitalizowane odsetki ustawowe naliczone od kwoty kapitału 1 200 zł od dnia 01.02.2017r. do dnia 02.06.2017r., 30 zł – opłata bankowa) wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi:

- od kwoty 1 219,98 zł od dnia 15.06.2017r., to jest od dnia następującego po upływie terminu 7 dni zakreślonego w wezwaniu do zapłaty z 02.06.2017r. liczonego od daty doręczenia tegoż pisma pozwanemu (k. 66-66v), do dnia zapłaty,

- od kwoty 2 100,00 zł od dnia 16.07.2017r., to jest od dnia następującego po upływie 30-dniowego okresu wypowiedzenia liczonego od dnia 15.06.2017r., do dnia zapłaty.

Wobec powyższego, na podstawie przepisów umowy preferencyjnego kredytu studenckiego z dnia 6 lutego 2013 roku, Sąd orzekł jak w punkcie I. wyroku i w punkcie II. oddalił powództwo w pozostałym zakresie.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Powódka jedynie w nieznacznym stopniu przegrała proces, dlatego Sąd zasądził na jej rzecz od pozwanego kwotę 45 złotych tytułem zwrotu opłaty sądowej od pozwu oraz kwotę 17 zł tytułem zwrotu opłaty skarbowej od udzielonego pełnomocnictwa.