Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 5 czerwca 2018 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi oddalił powództw Kancelarii (...) S.A. w Ł.

skierowane przeciwko K. R. o zapłatę

Apelację od powyższego wyroku złożyła strona powodowa wnosząc o jego zmianę i uwzględnienie powództwa.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jako bezzasadna podlegała oddaleniu.

Stosownie do treści art. 505 ¹³ § 2 k.p.c., uzasadnienie Sądu drugiej instancji w postępowaniu uproszczonym powinno zawierać jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa, jeżeli nie przeprowadzano postępowania dowodowego. Sytuacja opisana w cytowanym przepisie miała miejsce w rozpoznawanej sprawie.

W ocenie Sądu Okręgowego za całkowicie chybiony należało uznać podniesiony przez skarżącego zarzut naruszenia dyspozycji art. 233 k.p.c., które w jego ocenie miało polegać na przyjęciu, iż materiał dowodowy przez niego przedstawiony nie udowodnił, że z uwagi na cesję zwrotną przyjętą przez pozwaną, powodowi przysługuje wynagrodzenie z tytułu kosztów zastępstwa procesowego.

Należy przy tym wskazać, iż w myśl powołanego przepisu ustawy Sąd ocenia wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału.

W rozpoznawanej sprawie Sąd Rejonowy, wbrew twierdzeniom apelującego, dokonał prawidłowych ustaleń faktycznych, nie naruszając przy tym dyspozycji art. 233 § 1 k.p.c. Przeprowadzona przez ten Sąd ocena dowodów jest przy tym rzetelna, jasna i wyczerpująca, a wnioski z niej wyciągnięte trafne i logiczne. Powyższa ocena odpowiada regułom logicznego rozumowania wyrażającym formalne schematy powiązań między podstawami wnioskowania i wnioskami oraz uwzględnia zasady doświadczenia życiowego wyznaczające granice dopuszczalnych wniosków i stopień prawdopodobieństwa ich występowania w danej sytuacji. W szczególności Sąd I instancji właściwie ustalił na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, iż strona powodowa nie wykazała, iż pozwana była zobowiązana do zapłaty kosztów zastępstwa procesowego z tytułu prowadzenia w jej imieniu postepowania zarówno sądowego jak i egzekucyjnego.

Twierdzenia strony powodowej nie znalazły potwierdzenia w dowodach zgromadzonych w aktach sprawy w tym brak jest w umowie z dnia 29 maja 2014 roku takich zapisów , z których wynikał by obowiązek pozwanej zwrotu stronie powodowej kosztów zastępstwa procesowego poniesionych przez nią w postępowaniu zarówno sadowym jak i egzekucyjnym.

Z zebranego w sprawie materiału dowodowego nie wynika zatem iż przyjęcie przez pozwaną cesji zwrotnej na, która powołuje się strona powodowa nakładał na pozwaną obowiązek ponoszenia dodatkowych kosztów.

Stosownie zaś do art. 6 k.c., ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. W postępowaniu cywilnym reguła ta została powtórzona w art. 232 k.p.c., zgodnie z którym strony są zobowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne.

Powód więc żądając zapłaty od pozwanej kosztów zastępstwa procesowego , obowiązany był do wykazania, iż obowiązek zapłaty tych kosztów wynika z umowy zawartej przez strony

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy, na podstawie art. 385 k.p.c., oddalił apelację jako nieuzasadnioną.