Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII Cz 445/19

POSTANOWIENIE

Dnia 27 maja 2019 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu VIII Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodnicząca: SSO Małgorzata Kończal (spr.)

Sędziowie: SSO Katarzyna Borowy; SSO Marek Lewandowski

po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2019 r. w Toruniu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) Bank Spółki Akcyjnej w W.

przeciwko S. K.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanego

na postanowienie Sądu Rejonowego w Toruniu

z dnia 21 stycznia 2019 r.

sygn. akt I C 851/18

postanawia:

1.  odrzucić zażalenie co do punktu 1 (pierwszego) zaskarżonego postanowienia;

2.  oddalić zażalenie w pozostałym zakresie.

/SSO Katarzyna Borowy/ /SSO Małgorzata Kończal/ /SSO Marek Lewandowski/

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 21 stycznia 2019 r. Sąd Rejonowy w Toruniu oddalił w niniejszej sprawie wniosek pozwanego o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych oraz odrzucił apelację pozwanego od wyroku z dnia 6 listopada 2018 r.

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że pozwany mimo wezwania, nie uiścił należnej opłaty sądowej od apelacji. Odnosząc się do złożonego przez pozwanego wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych Sąd Rejonowy uznał, że pozwany nie uprawdopodobnił okoliczności, które uniemożliwiły mu złożenie tego wniosku. W żaden sposób nie wykazał, że strona internetowa Ministerstwa Sprawiedliwości z drukami o stanie rodzinnym, majątkowym, dochodach i źródłach utrzymania rodziny nie funkcjonowała. Dodał, że druk ten jest dostępny w internecie na stronach sądów z całego kraju, jak też innych stronach internetowych zajmujących się prawem. Mając na uwadze powyższe, Sąd Rejonowy uznał wniosek pozwanego o przywrócenie terminu za niezasadny, a w konsekwencji odrzucił apelację, jako nieopłaconą.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożył pozwany zaskarżając je w całości i zarzucając, że Sąd I instancji błędnie uznał, iż pozwany nie uprawdopodobnił okoliczności, które uniemożliwiłyby mu złożenie wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych w terminie do uiszczenia opłaty od apelacji. Podniósł, że Sąd pominął, iż nie był w stanie dojechać do T.. Ponadto miał dokonać tej czynności w terminie świątecznym. Stwierdził także, że uprawdopodobnił, iż nie mógł pobrać druku, o którym mowa w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia. Zarzucił również naruszenie art. 107 ust. 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz art. 299 w zw. z art. 232 zd. 2 k.p.c.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie podlegało w części odrzuceniu, w pozostałym zakresie, jako nieuzasadnione, zasługiwało na oddalenie.

Zażalenie podlega odrzuceniu co do pkt 1 zaskarżonego orzeczenia. Postanowienia w przedmiocie oddalenia wniosku o przywrócenie terminu nie mają charakteru kończących postępowanie w sprawie ani nie należą do żadnej z kategorii wymienionych w art. 394 § 1 pkt 1-12 k.p.c. (zob. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 27 marca 2008 r., III CZP 11/08, Legalis). W tym zakresie zażalenie było niedopuszczalne, zatem orzeczono jak
w pkt. 1 sentencji (art. 370 k.p.c. w zw. z art. 373 zd. 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c.).

W niniejszej sprawie prawidłowość oddalenia wniosku o przywrócenie terminu podlega kontroli instancyjnej w ramach zażalenia na odrzucenie apelacji pozwanego.

Dla oceny zasadności odrzucenia przez Sąd I instancji wniesionej przez pozwanego apelacji, koniecznym było dokonanie kontroli prawidłowości oddalenia przez Sąd Rejonowy wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o zwolnienie z opłaty sądowej od tej apelacji, mimo iż rozstrzygnięcie w tym przedmiocie nie podlega zaskarżeniu (art. 380 k.p.c.).

Przesłanką zasadności wniosku o przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej (art. 168 § 1 k.p.c.) jest uprawdopodobnienie przez stronę, że pomimo całej swej staranności nie mogła czynności dokonać w terminie. Przyczyna taka zachodzi wówczas, gdy dokonanie czynności w ogóle (w sensie obiektywnym) było wykluczone, jak również w takich przypadkach, w których w danych okolicznościach nie można było oczekiwać od strony, by zachowała dany termin procesowy.

W niniejszej sprawie pozwany nie uprawdopodobnił żadnych okoliczności, które obiektywnie uniemożliwiały mu złożenie wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych w terminie, w jakim powinien uzupełnić braki fiskalne wniesionej apelacji. Tego rodzaju okolicznościami w szczególności nie jest brak możliwości dojazdu do T., czy twierdzenia o tym, że termin złożenia wniosku przypadał na dzień świąteczny. Twierdzenia te są całkowicie gołosłowne i w istocie bezprzedmiotowe. Dzień 27 grudnia 2018 r., w którym upływał termin uiszczenia opłaty od apelacji, nie był dniem wolnym od pracy. Jednocześnie pozwany nie uprawdopodobnił żadnych okoliczności, które stanowiłyby o tym, że nie mógł nadać wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych w dowolnej placówce pocztowej lub aby przez cały okres terminu na wniesienie opłaty od apelacji, nie był w stanie podjąć działań w tym zakresie np. z uwagi na ciężką chorobę. We wniosku o przywrócenie skarżący powoływał się m.in. na wyjazd do narzeczonej, jednak jest oczywistym, że tego rodzaju okoliczność stanowi wyłącznie decyzję powoda i nie stanowiła żadnej obiektywnej przeszkody uniemożliwiającej mu wniesienie przedmiotowego wniosku.

Pozbawione jakiekolwiek znaczenia i świadczące wyłącznie o braku obiektywnych przeszkód po stronie pozwanego do złożenia przedmiotowego wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych w terminie, są twierdzenia dotyczące awarii strony Ministerstwa Sprawiedliwości. Abstrahując od tego, że są to twierdzenia całkowicie gołosłowne, to nawet gdyby taka okoliczność miała miejsce, nie stanowiłaby żadnej przeszkody w złożeniu przez pozwanego przedmiotowego wniosku. Wzór oświadczenia, na które powołuje się pozwany, jest powszechnie dostępny w Internecie i w siedzibach sądów. Ponadto obowiązek jego złożenia spoczywa na pozwanym i subiektywne problemy z jego dostępnością nie mogą stanowić podstawy do przywrócenia terminu do złożenia wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych. Nadto nic nie stało na przeszkodzie, aby pozwany złożył stosowne oświadczenie na piśmie, bez wykorzystania wzoru. Pozwany nie podjął jednak żadnych czynności, mających na celu zachowanie terminu do złożenia przedmiotowego wniosku, mimo braku obiektywnych przeszkód w tym zakresie.

Mając na uwadze powyższe, nie budzi wątpliwości, iż Sąd Rejonowy prawidłowo oddalił wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych. W konsekwencji prawidłowe było także odrzucenie apelacji, jako nieopłaconej w terminie mimo wezwania do uzupełnienia braków fiskalnych (art. 370 k.p.c.). Tym samym Sąd Okręgowy orzekł jak w pkt 2 sentencji (art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c.).

/SSO Katarzyna Borowy/ /SSO Małgorzata Kończal/ /SSO Marek Lewandowski/