Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 kwietnia 2019 r.

Sąd Rejonowy w Legionowie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w następującym składzie:

Przewodniczący: Dorota Hańczyc-Górska

Protokolant: Katarzyna Kucucha

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 03 kwietnia 2019 r. w L.

sprawy z powództwa małoletnich S. J. i F. J.

przeciwko M. J.

o alimenty

I.  zasądza od pozwanego M. J. na rzecz małoletnich S. J. urodzonego dnia (...) w miejscowości P. kwotę 800 (osiemset) złotych miesięcznie i małoletniego F. J. urodzonego dnia (...) w W. alimenty w kwocie po 650 (sześćset pięćdziesiąt) złotych miesięcznie tj. łącznie w kwocie 1450 (jeden tysiąc czterysta pięćdziesiąt) złotych płatne do rąk matki M. W. (1) do dnia 15-go każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat poczynając od dnia 11 grudnia 2017 roku;

II.  w pozostałej części powództwo oddala;

III.  wyrokowi w pkt. I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności;

IV.  zasądza od pozwanego M. J. na rzecz Skarbu Państwa- Kasa Sądu Rejonowego wL. kwotę 870 (osiemset siedemdziesiąt) złotych tytułem nieuiszczonej opłaty od pozwu;

V.  koszty procesu pomiędzy stronami wzajemnie znosi.

UZASADNIENIE

W dniu 11 grudnia 2017 roku małoletni powodowie S. J. i F. J., reprezentowani przez przedstawicielkę ustawową M. W. (1), złożyli pozew o zasądzenie od M. J. alimentów w kwocie łącznej 2600 złotych miesięcznie płatnych do 15 każdego następującego po sobie miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki, na konto matki M. W. (1) jako przedstawicielki ustawowej. Po sprecyzowaniu powództwa wnieśli o zasądzenie od pozwanego na rzecz małoletniego S. J. alimentów w kwocie 1400 złotych miesięcznie, a na rzecz małoletniego F. J. w kwocie 1200 złotych miesięcznie. W uzasadnieniu pozwu matka powodów podała, że małoletni powodowie pochodzą z nieformalnego związku (...), który zakończył się w miesiącu lutym 2016 roku, kiedy ojciec małoletnich opuścił wspólnie zajmowane mieszkanie. Małoletni powodowie zamieszkują wraz z matką w czteropokojowym mieszkaniu zakupionym na kredyt. Pozwany dobrowolnie uiszcza na rzecz synów alimenty w łącznej kwocie 800 złotych. Pozwany nie opiekował się dziećmi, w opiece wspomagali matkę dzieci jej rodzice. M. J. zamieszkuje we własnym mieszkaniu i pracuje, a jego zarobki przewyższają średnią krajową. Połowa kosztów utrzymania dzieci, według ich matki, wynosi 2600 złotych miesięcznie. Matka małoletnich powodów pracuje i z tego tytułu osiąga miesięczne dochody w kwocie 5950 złotych brutto. (dowód: pozew k. 2 – 5, k. 77 - 80)

Następnie w piśmie procesowym z dnia 4 czerwca 2018 roku małoletni powodowie, reprezentowani przez zawodowego pełnomocnika, zmienili powództwo w ten sposób, że wnieśli o zasądzenie od pozwanego M. J. na rzecz małoletniego S. J. kwoty 1100 złotych tytułem udziału w kosztach utrzymania małoletniego syna, płatnych do 15 każdego miesiąca do rąk matki M. W. (1) z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia płatności którejkolwiek z rat, zasądzenie od pozwanego M. J. na rzecz małoletniego F. J. kwoty 900 złotych tytułem udziału w kosztach utrzymania małoletniego syna, płatnych do 15 każdego miesiąca do rąk matki M. W. (1) z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia płatności którejkolwiek z rat i w pozostałym zakresie cofnęli powództwo ze zrzeczeniem się roszczenia oraz o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego. (k. 226 – 228)

W odpowiedzi na pozew M. J., działając przez zawodowego pełnomocnika, wniósł o zasądzenie od pozwanego na rzecz małoletnich powodów alimentów w kwocie po 400 złotych miesięcznie na rzecz każdego z nich. (k. 98 – 101) W piśmie procesowym z dnia 20 czerwca 2018 roku pozwany, działając przez zawodowego pełnomocnika, wniósł o ustalenie udziału ojca w kosztach utrzymania małoletnich S. J. na kwotę 600 złotych miesięcznie i F. J. na kwotę 600 złotych miesięcznie. (k 242)

W toku postępowania i na rozprawie w dniu 3 kwietnia 2019 roku, małoletni powodowie, reprezentowani przez pełnomocnika, popierali zmodyfikowane powództwo. (k. 385)

Także pozwany, reprezentowany przez pełnomocnika, uznawał powództwo do kwoty po 600 złotych tytułem alimentów na rzecz każdego z małoletnich powodów. (k. 385)

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni powód S. J. urodzony dnia (...) w P. aktualnie ma niespełna 10 lat. (dowód: odpis skrócony aktu urodzenia k. 7) Uczęszcza do czwartej klasy publicznej szkoły podstawowej do klasy sportowej o profilu pływackim. Przed przyjęciem do klasy sportowej konieczne było wykonanie szeregu badań i zakupu niezbędnej odzieży. (dowód: kopia zaświadczenia lekarskiego k. 278, kopie Faktur k. 279 – 282) Uczęszczał na dodatkowe zajęcia z języka angielskiego do szkoły językowej do miesiąca marca 2019 roku, (dowód: kopia polecenia przelewu k. 286) a obecnie uczęszcza na prywatne lekcje, których miesięczny koszt wynosi 160 złotych. Ponadto chodzi z kolegami na basen. Nie uczęszcza na inne, dodatkowe zajęcia. Wcześniej chodził na zajęcia gry piłki nożnej. (dowód: kopia polecenia przelewu k. 18) Choruje na niedoczynność tarczycy i z tego powodu przyjmuje leki, których miesięczny koszt wynosi 15 złotych. Dodatkowo przyjmuje witaminę D i tran. Miesięczny koszt zakupu wszystkich leków wynosi 40 – 50 złotych. W związku z diagnozą i leczeniem choroby konieczne było wykonanie badań oraz prywatne wizyty lekarskie. Lekarz zalecił też stosowanie specjalnej diety. (dowód: kopie Faktur k. 336, k. 339, k. 285, k. 43, kopia wyników badań k. 337, kopia recepty k. 330) U małoletniego powoda rozpoznana została skolioza kręgosłupa i z tego powodu małoletni S. J. przechodził badania, a obecnie korzysta z rehabilitacji, przy czym jedna wizyta u rehabilitanta kosztuje 100 złotych, a od miesiąca lutego wynosi 120 złotych. Zajęcia z rehabilitantem odbywają się raz w tygodniu. (dowód: kopia wyniku badań k. 229, kopie skierowań k. 230, k. 231, kopie Faktur k. 262, k. 276, 277, 340 – 347, kopia informacji o pacjencie k. 346, kopia Faktury nabycia piłki i taśmy rehabilitacyjnej k. 345) S. J. ma wykupione obiady szkolne, których miesięczny koszt wynosi 80 – 90 złotych. Matka małoletniego powoda ponosi koszty związane z uczęszczaniem dziecka do szkoły, takie jak wycieczki szkolne, koszt zakupu przyborów szkolnych oraz innych opłat. (dowód: kopie dowodów polecenia przelewu k. 30) Ponadto małoletni powodowie regularnie uczęszczają do stomatologa raz na pół roku na dwie – trzy wizyty, których koszt wynosi od 400 do 500 złotych. S. J. ma problemy z zębami i najprawdopodobniej będzie nosił aparat. (dowód: kopie faktur k. 193 - 194, k. 232, k. 283 – 284) Matka małoletniego powoda podała, że na miesięczne koszty jego utrzymania składają się: wyżywienie 500 złotych, obuwie – 50 złotych, odzież – 100 złotych, środki czystości – 50 złotych, wypoczynek – 300 złotych, edukacja i wycieczki szkolne – 50 złotych, kieszonkowe na wycieczki – 50 złotych, kieszonkowe – 5 złotych dziennie. Małoletni S. J. jeździł na obozy z Parafii, których koszt wynosił 1000 złotych. S. J. przystąpił do I Komunii Świętej, przy czym pozwany nie partycypował w kosztach jej przygotowania. Małoletni powód ma zwierzątko - jaszczurkę, której koszty utrzymania ponosi matka powoda.

Natomiast małoletni powód F. J. urodzony dnia (...) w W. ma obecnie 6 lat. Uczęszcza do publicznego przedszkola, którego miesięczny koszt wynosi 260 złotych z tytułu pobytu i wyżywienia oraz 55 złotych tytułem rady rodziców. (dowód: zaświadczenie k. 8, kopie przelewów k. 20 – 21) Małoletni powód jest alergikiem, często w okresie jesiennym i zimowym zapada na infekcje. Z tego tytułu jego matka miesięcznie na leki wydaje około 50 złotych. Wcześniej na stałe przyjmował leki wziewne, obecnie jedynie w okresie od jesieni do wiosny. Uczęszczał na zajęcia karate, (dowód: kopia polecenia przelewu k. 60, kopia umowy k. 29), a obecnie na zajęcia piłki nożnej. (dowód: kopie poleceń przelewu k. 287 – 288) Matka małoletniego powoda F. J. podała, że miesięcznie na jego wyżywienie wydaje kwotę 400 złotych, obuwie – 50 złotych, środki czystości – 50 złotych, odzież – 100 złotych. Podczas wakacji korzystał z wakacyjnych dyżurów w przedszkolu oraz półkolonii, których koszt wynosił 500 złotych.

Małoletni powodowie korzystają z opieki medycznej w L. (...) matki i miesięczna opłata z tego tytułu wynosi 45 złotych. W ramach pakietu zapewnione są usługi pediatry z wizytami domowymi, alergologa, okulisty. Rehabilitacja jest odpłatna. (dowód: kopia pakietu ubezpieczeniowego k. 352 – 380) Małoletni powodowie wyjeżdżają często do babki macierzystej, gdzie korzystają z atrakcji. Przebywają pod jej opieką przez kilka tygodni w okresie wakacji, w czasie świąt i przerw w nauce. Matka małoletnich powodów ponosi koszty ich zawiezienia do swojej matki, a ponadto zakupuje wyżywienie na czas ich pobytu. W 2018 roku małoletni powodowie wraz z matką w okresie wakacji wyjeżdżali do Bułgarii, a koszt ich pobytu ich matka oszacowała na kwotę po 1400 złotych. Przez dwa tygodnie wakacji małoletni przebywają pod opieką ojca. Poza tym małoletni przebywają u ojca przez tydzień ferii zimowych i dwa weekendy w miesiącu od piątku od godziny 16.00 do niedzieli do godziny 19.00, a czasami także w dni wolne od pracy ojca. Mają u ojca zabawki, rowery, ale nie przynoszą ich do stałego miejsca zamieszkania. W czasie pobytu u pozwanego, ponosi on koszty ich utrzymania. Poza alimentami pozwany nie ponosi kosztów utrzymania dzieci. Koszty te ponosi ich matka. (dowód: kopie Faktur k. 30, k. 36 – 39, k. 44 – 49, k. 59 – 60, k. 63 – 65)

Matka małoletnich powodów M. W. (1) ma 32 lata, posiada wyższe wykształcenie, jest inżynierem chemii. Choruje na niedoczynność tarczycy i miesięcznie na leki wydaje 10 złotych. Pracowała jako przedstawiciel medyczny w (...) Sp. z o. o. z siedzibą w W.. Z tego tytułu otrzymywała wynagrodzenie w kwotach od 4608,07 złotych do 5730,66 złotych. (dowód: zaświadczenia k. 97, k. 396, kopia wypłaty k. 12, kopia dowodu przelewu k. 13) W 2016 roku osiągnęła przychód w kwocie 81 095,66 złotych, a dochód w kwocie 79 760,66 złotych, (dowód: kopia Pit k. 95 – 96), natomiast w 2017 roku jej przychód wyniósł 89 398,11 złotych, a dochód 88 063,11 złotych. (dowód: kopia Pit – 37 k. 388 – 391) Natomiast w 2018 roku osiągnęła przychów w kwocie 90 566,12 złotych, a dochód w kwocie 89 453,62 złote. (dowód: kopia Pit 11 k. 393 – 395) Aktualnie M. W. (1) przebywa na urlopie macierzyńskim z tytułu urodzenia trzeciego dziecka, córki pochodzącego z nieformalnego związku z M. K.. Dziecko jest zdrowe. W miesiącu marcu 2019 roku jej wynagrodzenie wyniosło 4 075,72 złotych. Zamieszkuje wraz z dziećmi i partnerem w mieszkaniu o powierzchni 64,5 m ² składającym się z czterech pokoi, kuchni i łazienki. zakupionym w kredycie. Miesięczna rata tego kredytu wynosi od 1200 do 1300 złotych. (dowód: kopia polecenia przelewu k. 14 - 15) Kredyt ten został zaciągnięty w kwocie 275 000 złotych, a pozostało do spłaty jeszcze około 27 lat. Małoletni powodowie mają swoje pokoje. Matka małoletnich przeprowadziła remont mieszkania. (dowód: kopie Faktur k. 31 – 33) Miesięczny koszt utrzymania mieszkania to czynsz w kwocie 600 złotych, (dowód: kopia polecenia przelewu k. 17) energia elektryczna i gaz – 20 złotych miesięcznie na osobę, internet i telewizja – 120 złotych, a poza tym ponosi koszty dopłaty do rozliczenia za wodę i centralne ogrzewanie. (dowód: kopie poleceń przelewów k. 16, k. 22, kopia wymiary opłat k. 23, kopia rozliczenia zaliczek na wodę k. 24, kopia rozliczenia straty k. 25, kopia rozliczenia CO k. 26, kopie rachunków k. 27 – 28) Zamieszkuje wraz z partnerem, który pracuje jako kierowca w godzinach od 8.00 do 17.00 i z tego tytułu osiąga wynagrodzenie w kwocie około 4000 złotych miesięcznie. (...) matki przekazuje na rzecz matki małoletniej kwotę 1 000 złotych miesięcznie, ponosi koszty utrzymania małoletniej, ich wspólnej córki, robi drobne zakupy. M. W. (1) nie otrzymuje żadnych zasiłków rodzinnych, otrzymuje świadczenie 500 + na drugie dziecko. Do miesiąca października 2018 roku korzystała z samochodu służbowego, za co uiszczała kwotę 150 złotych miesięcznie. (dowód: pismo z załącznikami k. 238 – 239) Jest współwłaścicielką w udziale wynoszącym 1/6 część nieruchomości o powierzchni 6 ha zabudowanej domem o powierzchni 100 m ² położonej w W.. Nie pobiera dotacji unijnych, pobiera je jej matka, która zajmuje się prowadzeniem gospodarstwa. M. W. (1) jest właścicielką samochodu osobowego marki K. S. z 2009 roku o wartości 20 000 złotych. Nie ma innych wartościowych przedmiotów. Posiada oszczędności w kwocie 2000 – 3000 złotych. Poza tym na koncie bankowym ma odłożoną kwotę 5000 złotych otrzymaną z ubezpieczenia z tytułu urodzenia dziecka.

Pozwany M. J. ma 47 lat, posiada wykształcenie średnie bez zawodu. Pracuje na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony jako Koordynator D. (...) i Wdrożeń w (...) COMPANY Sp. z o. o. z siedzibą w W. z wynagrodzeniem miesięcznym brutto w kwocie 6 620 złotych, zaś netto w kwocie 4 679,28 złotych. Wcześniej u tego samego pracodawcy otrzymywał wynagrodzenie w kwocie 4 000,46 złotych netto. (dowód: zaświadczenie k. 104, k. 400) Otrzymuje też premię w kwocie 1200 złotych. W 2016 roku uzyskał przychód w kwocie 64 446,49 złotych, zaś dochód w kwocie 63 111,49 złotych, (dowód: kopia Pit – 37 k. 105 – 106, kopia Pit/0 k. 107 – 108) zaś w 2017 roku osiągnął przychód w kwocie 68 942,18 złotych, a dochód w kwocie 67 495,93 złotych. (dowód: kopi Pit – 37 k. 402 – 403, kopia Pit/0 k. 404 – 405) Następnie w 2018 roku osiągnął przychód w kwocie 72 100,46 złotych, a dochód w kwocie 70 765,46 złotych. ( dowód kopia Pit – 37 k. 407 – 408, kopia Pit/0 k. 409 – 410) Pozwany nosi okulary i ma problemy stomatologiczne. Powinien, jak twierdzi, przeznaczyć na leczenie stomatologiczne kwotę 5000 złotych, jednak z uwagi na problemy finansowe nie rozpoczął leczenia. Poza tym nie choruje, nie przyjmuje leków na stałe. Zamieszkuje w mieszkaniu typu kawalerka o powierzchni 28 m ², na którego zakup zaciągnął kredyt w kwocie 120 000 złotych na okres 30 lat. Spłaca ten kredyt w miesięcznych ratach w kwocie 600 złotych. (dowód: kopia polecenia przelewu k. 252 – 263) Nie jest właścicielem innych nieruchomości ani wartościowych przedmiotów. Nie posiada oszczędności. M. J. korzysta ze służbowego samochodu i opłaca kwotę 400 złotych miesięcznie za możliwość korzystania z niego także do celów prywatnych. Nie ma innych zobowiązań poza spłatą powyżej wskazanego kredytu. Poza małoletnimi powodami nie ma innych osób na utrzymaniu. Ponosi koszty utrzymania mieszkania w postaci: opłaty za energię elektryczną w kwocie 112 złotych, gaz – 60 złotych za dwa miesiące, internet – 60 złotych, czynsz – 25 złotych. (dowód: polecenia przelewów: k. 249 – 251) Na środki higieniczne przeznacza miesięcznie kwotę 25 – 30 złotych, wyżywienie – 20 – 25 złotych dziennie. Oprócz kosztów stałych, jak podał, musi mieć kwotę 1500 złotych, aby przeżyć. Na utrzymanie synów, poza alimentami, przeznacza kwotę 500 złotych miesięcznie z tytułu kosztów ich utrzymania w czasie pobytu u niego, zapewnienia im rozrywek i wypoczynku. (dowód: kopie zakupów biletów k. 414 – 418, kopia polecenia przelewu k. 419) Zakupuje dzieciom prezenty, realizuje z nimi projekty w celu aktywizacji dzieci. Wraz z dziećmi zbudował im rowery, które wspólnie naprawiają, wykonali stojaki pod kwiaty, roboty, akwarium. Zakupuje w tym celu części rowerowe i inne przedmioty w celu realizacji tych projektów. (dowód: kopia wydruków z Allegro k. 132 – 181) Przedmioty te pozostają w miejscu zamieszkania pozwanego. M. J., w chwili opuszczenia wspólnie zajmowanego mieszkania, nie zabrał zabawek dzieci, a te, które są w jego miejscu zamieszkania służą dzieciom do zabawy podczas ich pobytu u ojca. Pozwany nie chodzi na wywiadówki do szkoły do syna, nie ma dostępu do dziennika elektronicznego, bowiem nie mógł się zalogować. Ma jednak sporadyczny kontakt ze szkołą. Zdaniem pozwanego miesięczne koszty utrzymania jednego dziecka nie przekraczają kwoty 1 500 złotych. Zakwestionował wysokość wydatków na rehabilitację, wysokość kosztów leczenia stomatologicznego oraz koszty prywatnych lekcji języka angielskiego. Zapisał dzieci na zajęcia plastyczne, ale musiał z nich zrezygnować, bowiem zajęcia te odbywały się w soboty i matka nie wydawała dzieci na te zajęcia. M. J. zakwestionował koszty wypoczynku wakacyjnego dzieci oraz podawanie im suplementów diety. Pozwany podał, że nie może podjąć dodatkowego zatrudnienia, bowiem pracuje w wymiarze całego etatu.

Powyższy stan faktyczny Sąd Rejonowy ustalił na podstawie powołanych powyżej dowodów z dokumentów oraz dowodu z zeznań świadków: K. G. k. 347 – verte – 348, M. W. (2) k. 348 – 348 – verte, A. G. k. 348 – verte – 349, A. O. k. 349 – 350, P. N. k. 350, dowodu z przesłuchania stron M. W. (1) k. 382 – verte – 383 – verte, M. J. k. 383 – verte – 385)

Zdaniem Sądu Rejonowego zeznania świadków przesłuchanych w sprawie zasługują na uwzględnienie, bowiem zeznali oni zgodnie w istotnych momentach w sprawie, a ich zeznania korespondują z dowodem z przesłuchania stron. Zaznaczyć należy, iż zeznania świadka P. N. nie miały istotnego znaczenia w sprawie.

W ocenie Sądu Rejonowego jedynie częściowo zasługuje na wiarę dowód z przesłuchania M. W. (1). Nie zasługują na wiarę twierdzenia matki małoletnich powodów dotyczące kosztów ich utrzymania, a mianowicie S. J. – 1850 złotych miesięcznie oraz F. J. – 1600 złotych, łącznie w kwocie 3450 złotych, bowiem sprzeczne z zasadami doświadczenia życiowego jest twierdzenie, że rodzice małoletnich, przy osiąganych aktualnie dochodach byliby w stanie przeznaczać na utrzymanie małoletnich w wieku 10 i 6 lat takiej kwoty miesięcznie. Podnieść należy, że jak wskazano powyżej, małoletni S. J. ma zaledwie 10 lat, uczęszcza do publicznej szkoły podstawowej. Natomiast małoletni F. J. ma zaledwie 6 lat i uczęszcza do publicznego przedszkola.

Także dowód z przesłuchania pozwanego M. J. jedynie częściowo zasługuje na uwzględnienie. Niewiarygodne są twierdzenia pozwanego w części dotyczących kosztów wyżywienia małoletnich powodów, bowiem nie jest możliwe, aby dzieci nie jadły śniadań w domu, a jedynie po dwie kanapki na kolację. Poza tym jego zeznania w tym zakresie były wewnętrznie sprzeczne, bowiem sam pozwany przyznał, że na wyżywienie dzieci podczas pobytu dzieci u niego wydaje dziennie 50 złotych, zaś matka dziecka winna wydawać kwotę 8,25 złotych dziennie na jedno dziecko. Wprawdzie małoletni powodowie jedzą, odpowiednio, obiady w szkole i korzystają z wyżywienia w przedszkolu, jednak z zasad doświadczenia życiowego wynika, iż dzieci w okresie wzrostu i rozwoju, jedzą także dodatkowe posiłki w domu. Poza tym S. J. powinien przestrzegać odpowiedniej diety. Nadto z zasad doświadczenia życiowego wynika, iż rehabilitacja dzieci przebiega właśnie w taki sposób, że dziecko spotyka się z rehabilitantem raz w tygodniu, a następnie wykonuje ćwiczenia w domu. Spotkania z rehabilitantem raz w miesiącu są zbyt rzadkie z uwagi na konieczność bieżącego korygowania sposobu wykonywania ćwiczeń przez dziecko i ich zmiany.

W ocenie Sądu uznać należy za wiarygodne dowody z dokumentów złożone do akt, bowiem ich wiarygodności i autentyczności nikt nie kwestionował.

Sąd nie obdarzył mocą dowodową wydruków z kas fiskalnych dołączonych do akt sprawy, bowiem stanowią one jedynie potwierdzenie tego, iż danego dnia zakupione zostały we wskazanym sklepie określone towary, jednak nie określają one kto je zakupił i na zaspokojenie czyich potrzeb.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie w części.

Zgodnie z treścią art. 96 § 1 k. r. o. rodzice wychowują dziecko pozostające pod ich władzą rodzicielską i kierują nim. Obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotowywać je należycie do pracy dla dobra społeczeństwa odpowiednio do jego uzdolnień. Stosownie do tej dyrektywy rodzice, w zależność od swych możliwości, są zobowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienie, mieszkanie, odzież, środki higieny osobistej, leczenie w razie choroby), jak i duchowych (kulturalnych), a także środków wychowania (edukacji) według uzdolnień, dostarczania rozrywek i wypoczynku. Przy ocenie, które z tych potrzeb powinny być uznane za potrzeby usprawiedliwione, należy z jednej strony brać pod uwagę możliwości zobowiązanego, z drugiej zaś zakres i rodzaj potrzeb. Zawsze jednak każde dziecko musi mieć zapewnione podstawowe warunki egzystencji w postaci wyżywienia zapewniającego jego prawidłowy rozwój fizyczny, stosownej do wieku odzieży, środki na ochronę zdrowia, kształcenie podstawowe i zawodowe oraz ochronę jego osoby i majątku. Wyjście poza wymienione potrzeby zależy już tylko od osobistych cech dziecka oraz od zamożności i przyjętego przez zobowiązanego modelu konsumpcji. Z treści art. 128 k. r. o. wynika, iż obowiązek dostarczania środków utrzymania , a w miarę potrzeby także środków wychowania ( obowiązek alimentacyjny ) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo.

Stosownie do art. 133 § 1 k.r.o. rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Po myśli zaś artykułu 135 § 1 i 2 k. r. o. zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, a wykonanie tegoż obowiązku może polegać na osobistych staraniach o jego utrzymanie i wychowanie.

Bezspornym w sprawie jest, że pozwany jest ojcem małoletnich S. J. i F. J.. Rodzice małoletnich powodów zamieszkują w rozłączeniu. Dzieci zamieszkują z matką, która je wychowuje. Ciąży, zatem na pozwanym obowiązek alimentacyjny względem małoletnich powodów.

Małoletni powód S. J. ma niespełna 10 lat. Uczy się w publicznej szkole podstawowej w klasie o profilu sportowym. Choruje na tarczycę i w związku z tym przyjmuje stosowne leki, musi korzystać ze specjalnej diety. W związku z chorobą kręgosłupa uczęszcza na rehabilitację. Uczęszcza na dodatkowe, płatne zajęcia z języka angielskiego. Natomiast małoletni F. J. ma 6 lat, uczęszcza do publicznego przedszkola. Jest alergikiem, przez co często choruje i przyjmuje w związku z tym lekarstwa w okresie od jesieni do wiosny. Aktualnie uczęszcza na zajęcia gry w piłkę nożną. Małoletni powodowie pozostają pod opieką stomatologiczną.

Matka małoletnich powodów M. W. (1) ma 32 lat, posiada wyższe wykształcenie i aktualni przebywa na urlopie macierzyńskim z uwagi na urodzenie dziecka z innego związku. Z tego tytułu osiąga wynagrodzenie w kwocie około 4500 złotych miesięcznie. Zamieszkuje wraz z dziećmi i konkubentem w mieszkaniu zakupionym w kredycie, spłaca ten kredyt w miesięcznych ratach w kwocie około 1200 – 1300 złotych. Konkubent matki pracuje i zarabia około 4000 złotych netto miesięcznie. Ponosi koszty utrzymania mieszkania. Choruje na niedoczynność tarczycy i z tego tytułu przyjmuje leki.

Ojciec małoletnich powodów ma 47 lat, posiada średnie wykształcenie. Utrzymuje się z wynagrodzenia za pracę w kwocie około 4200 złotych, po potrąceniu kwoty 400 złotych miesięcznie za możliwość korzystania z samochodu służbowego do celów prywatnych. Zamieszkuje samodzielnie w mieszkaniu zakupionym w kredycie, który spłaca w kwocie około 600 złotych miesięcznie. Nie choruje, nie ma innych osób na utrzymaniu poza małoletnimi powodami. Jak twierdzi, nie podejmuje dodatkowych prac.

W ocenie Sądu Rejonowego sytuacja materialna pozwanego, wbrew jego twierdzeniom, nie jest ciężka, ponieważ uzyskuje dochody zbliżone w wysokości do dochodów otrzymywanych przez matkę małoletnich. Nawet przy przyjęciu, że jego sytuacja majątkowa i zarobkowa jest trudna, nie zwalnia go to od obowiązku świadczenia na potrzeby dzieci. Rodzice zmuszeni są, zatem, dzielić się z dziećmi nawet bardzo szczupłymi dochodami, a w sytuacjach skrajnych, zwłaszcza o charakterze przejściowym, sprostanie obowiązkowi alimentacyjnemu wymagać będzie poświęcenia części składników majątkowych. ( Tak : Kodeks rodzinny i opiekuńczy z komentarzem pod redakcją Kazimierza Piaseckiego, wydanie II zmienione, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2002, s. 803 ).

Małoletni powodowie odpowiednio S. - pobiera naukę w szkole podstawowej, a F. - uczęszcza do przedszkola, nie posiadają majątku, a zatem nie są w stanie zaspokoić swoich usprawiedliwionych potrzeb własnymi siłami nawet w części. Z zasad doświadczenia życiowego wynika, że wskazany przez matkę powodów całkowity, miesięczny koszt utrzymania małoletniego S. J. w kwocie 1850 złotych jest zawyżony w nieznacznej części, zaś małoletniego F. J. w kwocie 1600 złotych także jest zawyżony, bowiem nie jest możliwe, aby matka małoletnich, przy wysokości osiąganych dochodów, była w stanie przeznaczać wskazane kwoty na ich utrzymanie. Ponadto małoletni powodowie uczęszczają do szkoły i przedszkola publicznego. Z kolei zaś koszty leczenia czy rehabilitacji dzieci należy uznać za uzasadnione. Także koszty wyżywienia dzieci, ich wypoczynku czy leczenia stomatologicznego także są zasadne. W tym stanie rzeczy Sąd uznał, że pozwany powinien partycypować finansowo w kosztach utrzymania powodów, zwłaszcza że pozwany jedynie w części spełnia swój obowiązek poprzez osobiste starania o ich wychowanie, bowiem spotyka się z nimi w dwa weekendy w miesiącu, przez dwa tygodnie wakacji i jeden tydzień ferii zimowych.

Zasadą kodeksową, jest że dzieci mają prawo do równej z rodzicami stopy życiowej, zaś wysokość alimentów określa się w oparciu o możliwości zarobkowe, biorąc pod uwagę całokształt sytuacji dłużnika alimentacyjnego, nie zaś jedynie aktualne zarobki. Jak powyżej wskazano zakres świadczeń alimentacyjnych uzależniony jest od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionych, które, już tylko z uwagi na wiek dzieci i okoliczność, że uczęszczają do szkoły i przedszkola, chorują są znaczne oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (art. 135 k. r. o.). Możliwości zarobkowe zobowiązanego nie zawsze mogą być utożsamiane z faktycznie osiąganymi zarobkami; obejmują one, bowiem także wysokość zarobków lub dochodów, które zobowiązany jest w stanie uzyskać. ( Tak: OSNCP 1988, nr 4, poz. 42 ). W ocenie Sądu Rejonowego możliwości zarobkowe pozwanego są znaczne, a osiągane przez niego wynagrodzenie za pracę oraz premie uzasadniają ustalenie udziału ojca w kosztach utrzymania małoletnich synów we wskazanej w wyroku wysokości. Pozwany nie ma nikogo na utrzymaniu poza małoletnimi powodami, a jego wydatki związane z zapewnieniem dzieciom atrakcji, wypoczynku w czasie pobytu u ojca nie są wygórowanymi. M. J. jest osobą stosunkowo młodą, zdrową i prężną. Także matka dzieci zapewnia im wypoczynek i inne atrakcje. Zauważyć należy, że fakt, iż pozwany jest obciążony spłatą zadłużenia na rzecz osób trzecich nie zwalnia go od obowiązku łożenia alimentów na rzecz małoletnich powodaów. W podobnej sytuacji Sąd Najwyższy orzekł w dniu 14 czerwca 1963 r. ( III CR70/63, OSNCP 1964, nr 6 poz. 116 ), iż okoliczność, że ojciec dzieci jest dłużnikiem innej osoby, nie pozbawia dzieci prawa dochodzenia alimentów od ojca. Mają one interes prawny w uzyskaniu wyroku zasądzającego alimenty, aby móc wyegzekwować swoją należność i partycypować w podziale funduszy uzyskanych w drodze egzekucji w zbiegu z innymi wierzycielami.

Sąd Rejonowy ustalając wysokość alimentów na rzecz dzieci nie może naruszać zasady równej stopy życiowej dziecka i jego rodziców. Przy zasądzeniu alimentów w wyższej kwocie w ocenie Sądu Rejonowego, doszłoby do jej naruszenia.

Ustalając wysokość alimentów Sąd miał przede wszystkim na względzie możliwości zarobkowe ojca dzieci. Ustalone świadczenie alimentacyjne nie doprowadzi go do niedostatku, bowiem otrzymuje on wynagrodzenie za pracę. Sąd wziął też pod uwagę okoliczność, że pozwany ma kontakt z synami przez dwa weekendy w miesiącu, zakupuje im prezenty, które pozostają w miejscu zamieszkania ojca, spełnia jedynie w części obowiązek alimentacyjny poprzez osobiste starania o wychowanie i utrzymanie dzieci. Cały ciężar osobistych starań o wychowanie dzieci spoczywa na ich matce. W ocenie Sądu Rejonowego zasądzona kwota alimentów jest wystarczająca do zaspokojenia usprawiedliwionych, podstawowych potrzeb małoletnich powodów takich jak normalne warunki bytowania i prawidłowy rozwój fizyczny, przy przyjęciu kryterium równej stopy życiowej rodziców i dzieci, oraz zapewni im odpowiedni do ich wieku i uzdolnień prawidłowy rozwój umysłowy, a także rozrywki i wypoczynek obecnie oraz w okresie najbliższego rozwoju. Dodatkowo należy wskazać, że zgodnie z art. 135 § 2 k.r.o. wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie samodzielnie się utrzymać może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego. Zdaniem Sądu Rejonowego Magda W. spełnia swoje zobowiązanie alimentacyjne względem S. J. i F. J. głównie w ten właśnie sposób. Ponosi ona koszty utrzymania zajmowanego wraz z małoletnimi mieszkania, ale przede wszystkim czyni starania o wychowanie i prawidłowy rozwój małoletnich. Obowiązek ten spełnia ona należycie, o czym świadczy fakt, iż małoletni powodowie mogą korzystać z niezbędnych korepetycji czy też wizyt lekarskich. Aktywnie uczestniczy również w życiu szkolnym i przedszkolnym synów. W tej sytuacji, zdaniem Sądu Rejonowego, świadczenia alimentacyjne M. J. powinny polegać na pokrywaniu przeważającej części kosztów utrzymania uprawnionych.

W pozostałym zakresie w kosztach utrzymania małoletnich powodów powinna partycypować ich matka, przy czym zauważyć należy, iż ciąży na niej obowiązek alimentacyjny na rzecz trzeciego dziecka. Podkreślić należy, że stopa życiowa pozwanego jest wyższa od przeciętnej. Jako że zarówno stopa życiowa matki małoletnich powodów jak i ich ojca jest stosunkowo wysoka, także ich dzieci mają prawo do utrzymania na wyższym niż przeciętny poziomie. Nie można zatem odmówić zasadności korzystania przez małoletnich powodów z zajęć dodatkowych. Ponadto małoletni mają kłopoty ze zdrowiem, małoletni S. J. korzysta z płatnej rehabilitacji, obaj małoletni korzystają z usług stomatologicznych. Małoletni mają też, z uwagi na osiągane przez ich rodziców dochody, prawo do wyżywienia czy też innych wydatków związanych z wypoczynkiem, ubiorem czy kosmetykami na poziomie wyższym niż przeciętny.

Wobec powyższego Sąd orzekł jak w punkcie I wyroku z mocy artykułu 128, 135 i 133 kro, oddalając powództwo w pozostałej części jako zbyt wygórowane.

O rygorze natychmiastowej wykonalności w punkcie pierwszym wyroku Sąd orzekł na zasadzie artykułu 333 § 1 punkt 1 k. p. c .

Sąd Rejonowy na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, zgodnie z którym kosztami sądowymi, których strona nie miała obowiązku uiścić lub których nie miał obowiązku uiścić kurator albo prokurator, sąd w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji obciąży przeciwnika, jeżeli istnieją do tego podstawy, przy odpowiednim zastosowaniu zasad obowiązujących przy zwrocie kosztów procesu, Sąd obciążył pozwanego M. J. uznając, iż jest on w stanie je ponieść bez uszczerbku koniecznego utrzymania i orzekł jak w punkcie IV wyroku.

O kosztach procesu orzeczono po myśli artykułu 100 k. p. c. znosząc koszty postępowania pomiędzy stronami, bowiem powództwo zostało uwzględnione jedynie w części.

z/odpis wyroku wraz z uzasadnieniem proszę doręczyć pełnomocnikowi powodów oraz pełnomocnikowi pozwanego bez pouczeń.

L. dnia 7 maja 2019 roku