Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 1 lutego 2018 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. w związku z wejściem w życie z dniem 1 października 2015 roku – przepisów ustawy emerytalnej, w brzmieniu ustalonym przepisami ustawy z 5 marca 2015 roku ponownie ustalił wartość kapitału początkowego W. G..

Do ustalenia wysokości kapitału początkowego ZUS przyjął podstawę wymiaru kapitału początkowego w kwocie 1.676,28 zł.

Do ustalenia wartości kapitału przyjęto okresy składkowe w wymiarze 21 lat, 3 miesięcy i 21 dni (255 miesięcy), okresy nieskładkowe - 1 rok, 10 miesięcy, 17 dni (22 miesiące).

Wartość kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999 roku została wyliczona w następujący sposób:

293,01 zł x 79,47% (współczynnik proporcjonalny) = 232,86 zł

(255 miesięcy składkowych x 1,3%) : 12 x 1.676,28 zł (podstawa wymiaru) = 463,16 zł,

(22 miesięcy nieskładkowych x 1,3%) : 12 x 1.676,28 zł (podstawa wymiaru) = 39,90 zł

razem = 735,92 zł

735,92 zł x 209 miesięcy (średnie dalsze trwanie życia) = 153.807,28 zł (kapitał początkowy na dzień 1.01.1999 roku).

(decyzja o ustaleniu kapitału początkowego – k. 37-38 plik I akt ZUS)

W dniu 27 lutego 2018 roku. W. G. złożył odwołania od powyższej decyzji, wnosząc o jej zmianę.

W uzasadnieniu wskazał, że organ rentowy dokonując wyliczenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego nie uwzględnił pracy dodatkowej którą wykonywał w latach 1978-1984, pracy jaką świadczył w 1980 roku w Przędzalni (...) oraz pracy jaką wykonywał pobierając rentę z tytułu niezdolności do pracy.

Wskazał, że w 1999 roku pracował w Przedsiębiorstwie (...), w latach 2000-2003 w (...) Sp. z o.o., w latach 2003-2005 w Przedsiębiorstwie Produkcyjno-Usługowo-Handlowym agencja (...), w latach 2007-2009 (...) Sp. z o.o., w latach 2010-2012 w (...) Sp. z o.o. a ponadto w MMSerwis.

(odwołanie – k. 3)

Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. w odpowiedzi na odwołania wniósł o ich oddalenie, podtrzymując argumentację wskazaną w zaskarżonych decyzjach.

(odpowiedź na odwołanie –k. 4-6)

W dniu 23 lipca 2018 roku pełnomocnik ubezpieczonego wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji i dokonanie ponownego ustalenia kapitału początkowego i wysokości emerytury ubezpieczonego.

Wskazał, że ubezpieczony w okresie od 1978-1984 roku był zatrudniony w Zespole Elektrociepłowni im. (...) w Ł., w okresie od 10 czerwca 1980 roku do 31 grudnia 1980 roku był zatrudniony w Przędzalni (...). Dodatkowo wskazał, że organ rentowy błędnie uznał za okres nieskładkowy okres sprawowania opieki nad dzieckiem.

(pismo k. 27-28)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony W. G. urodził się w dniu (...)

Decyzją z dnia 1 sierpnia 2006 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. ustalił wartość kapitału początkowego W. G.. Do ustalenia wysokości kapitału początkowego ZUS przyjął podstawę wymiaru kapitału początkowego w kwocie 1.417,58 zł. Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego przyjęto wskaźnik wysokości podstawy wymiaru renty z tytułu niezdolności do pracy ustalony w decyzji o jej przyznaniu w wysokości 116,11 %. Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustalono w wyniku pomnożenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego 116,11 % przez kwotę 1.220,89 zł tj. kwotę bazową określoną w ustawie (116,11 % x 1.220,89 zł = 1.417,58 zł)

Do ustalenia wartości kapitału przyjęto okresy składkowe w ilości: 21 lat, 3 miesiące i 21 dni (255 miesięcy), okresy nieskładkowe w ilości 1 rok, 10 miesięcy, 17 dni (22 miesiące).

Wartość kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999 roku została wyliczona w następujący sposób:

293,01 zł x 79,17% (współczynnik proporcjonalny) = 231,89 zł

(255 miesięcy składkowych x 1,3%) : 12 x 1.417,58 zł (podstawa wymiaru) = 391,68 zł,

(22 miesięcy nieskładkowych x 0,7%) : 12 x 1417,58 zł (podstawa wymiaru) = 18,15 zł

razem = 641,72 złotych

641,72 zł x 209 miesięcy (średnie dalsze trwanie życia) = 134.119,48 zł (kapitał początkowy na dzień 1.01.1999 roku).

(decyzja o ustaleniu kapitału początkowego – k. 15 plik I akt ZUS)

W dniu 10 czerwca 2014 roku ubezpieczony złożył wniosek o emeryturę.

(wniosek k. 1-2 plik II akta ZUS)

Decyzją z dnia 9 lipca 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. z urzędu ponownie ustalił wartość kapitału początkowego W. G.. Do ustalenia wysokości kapitału początkowego ZUS przyjął podstawę wymiaru kapitału początkowego w kwocie 1.676,28 zł. Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego przyjęto wskaźnik wysokości podstawy wymiaru renty z tytułu niezdolności do pracy ustalony w decyzji o jej przyznaniu w związku ze zmianą podstawy wymiaru w wysokości 137,30 %. Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustalono w wyniku pomnożenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego 137,30 % przez kwotę 1.220,89 zł tj. kwotę bazową określoną w ustawie (137,30 % x 1.220,89 zł = 1.676,28 zł)

Do ustalenia wartości kapitału przyjęto okresy składkowe w ilości: 21 lat, 3 miesiące i 21 dni (255 miesięcy), okresy nieskładkowe w ilości 1 rok, 10 miesięcy, 17 dni (22 miesiące).

Wartość kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999 roku została wyliczona w następujący sposób:

293,01 zł x 79,47% (współczynnik proporcjonalny) = 232,86 zł,

(255 miesięcy składkowych x 1,3%) : 12 x 1.676,28 zł (podstawa wymiaru) = 463,16 zł,

(22 miesięcy nieskładkowych x 0,7%) : 12 x 1.676,28 zł (podstawa wymiaru) = 21,46 zł

razem = 717,48 złotych

717,48 zł x 209 miesięcy (średnie dalsze trwanie życia) = 149.953,32 zł (kapitał początkowy na dzień 1 stycznia1999 roku).

(decyzja o ustaleniu kapitału początkowego – k. 31-32 plik I akt ZUS)

Decyzją z dnia 31 lipca 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. po rozpoznaniu wniosku z dnia 10 czerwca 2014 roku przyznał W. G. emeryturę w kwocie zaliczkowej od 28 czerwca 2014 roku tj. od miesiąca, w którym ubezpieczony osiągnął wiek emerytalny.

Podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji składek i kapitału początkowego zewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę.

- kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wynosi 43.462,24 zł

- kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wynosi 426.511,33 zł,

- średnie dalsze trawnie życia wynosi 209,80 miesięcy

- wyliczona kwota emerytury wynosi 2.240,10 zł

Wysokość emerytury obliczono zgodnie z art. 26 ustawy o emeryturach i rentach (426.511,33+ 43.462,24)/ 209,80 = 2240,10 zł.

(decyzja – k. 41-42 plik II akt ZUS)

Decyzją z dnia 11 sierpnia 2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. po rozpoznaniu wniosku z dnia 30 lipca 2014 roku ustalił wysokość emerytury i podjął jej wypłatę dla W. G..

Podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji składek i kapitału początkowego zewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę.

- kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wynosi 48.830,65 zł

- kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wynosi 477.777,99 zł,

- średnie dalsze trawnie życia wynosi 209,80 miesięcy

- wyliczona kwota emerytury wynosi 2.517,25 zł

Wysokość emerytury obliczono zgodnie z art. 26 ustawy o emeryturach i rentach (48.830,65 + 477.777,99)/ 209,80 = 2.517,25 zł.

(decyzja – k. 51-52 plik II akt ZUS)

Decyzją z dnia 10 stycznia 2017 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. przyznał ubezpieczonemu emeryturę od dnia 28 czerwca 2014 roku tj. od miesiąca, w którym ubezpieczony osiągnął wiek emerytalny.

Podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji składek i kapitału początkowego zewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę.

- kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wynosi 48.830,65 zł

- kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wynosi 477.777,99 zł,

- średnie dalsze trawnie życia wynosi 209,80 miesięcy

- wyliczona kwota emerytury wynosi 2.517,25 zł

Wysokość emerytury obliczono zgodnie z art. 26 ustawy o emeryturach i rentach (488.30,65 + 477.777,99)/ 209,80 = 2.517,25 zł.

Decyzją dokonano waloryzacji emerytury. Od 1 marca 2017 roku wysokość emerytury wynosi 2.559,38 zł

(decyzja – k. 68-69 plik II akt ZUS)

Decyzją z dnia 1 lutego 2018 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. w związku z wejściem w życie z dniem 1 października 2015 r. – przepisów ustawy emerytalnej, w brzmieniu ustalonym przepisami ustawy z 5 marca 2015 r. ponownie ustalił wartość kapitału początkowego W. G.. Do ustalenia wysokości kapitału początkowego ZUS przyjął podstawę wymiaru kapitału początkowego w kwocie 1.676,28 zł.

Do ustalenia wartości kapitału przyjęto okresy składkowe w ilości: 21 lat, 3 miesiące i 21 dni (255 miesięcy), okresy nieskładkowe w ilości 1 rok, 10 miesięcy, 17 dni (22 miesiące).

Wartość kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999 roku została wyliczona w następujący sposób:

293,01 zł x 79,47% (współczynnik proporcjonalny) = 232,86 zł

(255 miesięcy składkowych x 1,3%) : 12 x 1.676,28 zł (podstawa wymiaru) = 463,16 zł,

(22 miesiące nieskładkowe x 1,3%) : 12 x 1.676,28 złotych (podstawa wymiaru) = 39,90 zł

razem = 735,92 złotych

735,92 złotych x 209 miesięcy (średnie dalsze trwanie życia) = 153.807,28 złotych (kapitał początkowy na dzień 1.01.1999 roku).

(decyzja o ustaleniu kapitału początkowego – k. 37-38 plik I akt ZUS)

Ubezpieczony był zatrudniony w Zespole Elektrociepłowni im. W. (...) w Ł..

Zatrudnienie ubezpieczonego kształtowało się w następujący sposób:

-

od dnia 1 stycznia 1978 roku do 31 grudnia 1978 roku w wymiarze ½ etatu z wynagrodzeniem ryczałtowym w kwocie 1600 zł miesięcznie,

-

od dnia 1 stycznia 1979 roku do 31 marca 1979 roku w wymiarze ½ etatu z wynagrodzeniem ryczałtowym w kwocie 1600 zł miesięcznie,

-

od dnia 1 kwietnia 1979 roku do 30 czerwca 1979 roku w wymiarze 1/4 etatu z wynagrodzeniem ryczałtowym w kwocie 800 zł miesięcznie,

-

od dnia 1 lipca 1979 roku do 31 grudnia 1979 roku w wymiarze 1/4 etatu z wynagrodzeniem ryczałtowym w kwocie 800 zł miesięcznie,

-

od dnia 1 stycznia 1980 roku do 30 czerwca 1980 roku w wymiarze 1/4 etatu z wynagrodzeniem ryczałtowym w kwocie 800 zł miesięcznie,

-

od dnia 1 sierpnia 1980 roku do 31 grudnia 1980 roku w wymiarze 1/3 etatu z wynagrodzeniem ryczałtowym w kwocie 1600 zł miesięcznie,

-

od dnia 1 stycznia 1981 roku do 30 czerwca 1981 roku w wymiarze 1/3 etatu z wynagrodzeniem ryczałtowym w kwocie 1600 zł miesięcznie,

-

od dnia 1 lipca 1981 roku do 31 grudnia 1981 roku w wymiarze 1/3 etatu z wynagrodzeniem ryczałtowym w kwocie 1600 zł miesięcznie,

-

od dnia 1 maja 1982 roku do 31 grudnia 1982 roku w wymiarze 1/3 etatu z wynagrodzeniem ryczałtowym w kwocie 1600 zł miesięcznie,

-

od dnia 1 stycznia 1983 roku do 31 grudnia 1983 roku w wymiarze 1/4 etatu z wynagrodzeniem ryczałtowym w kwocie 1900 plus dodatek kwotowy w wysokości 200 zł miesięcznie,

-

od dnia 1 stycznia 1984 roku do 31 grudnia 1984 roku w wymiarze 1/4 etatu z wynagrodzeniem ryczałtowym w kwocie 3800 plus dodatek kwotowy w wysokości 200 zł miesięcznie.

Ubezpieczony zakończył pracę w Zespole Elektrociepłowni w Ł. 31 sierpnia 1985 roku.

(umowy o pracę - k. 29, akta osobowe koperta k. 68 świadectwo pracy k.29-30 plik XII akt ZUS)

Ubezpieczony był zatrudniony w Przędzalni (...) w Ł..

Umowę o pracę podpisał w dniu 10 czerwca 1980 roku na czas określony od 10 czerwca 1980 roku do 31 grudnia 1980 roku w wymiarze ½ etatu z wynagrodzeniem 15,60 zł/h ryczałt 1520 zł plus do 30% premii.

Z dniem 1 października 1980 roku ubezpieczonemu przyznano wynagrodzenie w wysokości 17,30 zł/h ryczałt 1690 zł plus do 30 % premii. Następnie ubezpieczony był zatrudniony na czas określony w wymiarze ¼ etatu w okresie od 26 lutego 1981 roku do 30 września 1981 roku

(umowa o pracę, angaż - k.29, świadectwa pracy k. 31-34 plik XII akt ZUS)

Za okres zatrudnienia od 1 stycznia 1979 roku do 31 grudnia 1981 roku, od 1 maja 1982 roku do 31 sierpnia 1985 roku organ rentowy przyjął zarobki wykazane na druku Rp-7 z 14 grudnia 2000 roku z Zespołu Elektrociepłowni w Ł., natomiast za okres zatrudnienia od 10 czerwca 1980 roku do 31 grudnia 1980 roku, 26 lutego 1981 roku do 30 września 1981 roku przyjęto zarobki wykazane na druku Rp-7 z 2 stycznia 2001 roku z Przędzalni (...) w Ł..

(pismo k. 36, wyliczenia k. 37-41)

W okresie za który wyliczany jest kapitał początkowy wnioskodawca zatrudniony był:

-

od 22 października 1968 roku do 31 grudnia 1991 roku w Przedsiębiorstwie Państwowym (...) w pełnym wymiarze czasu pracy, w okresie zatrudnienia od dnia 12 lutego 1990 roku do 31 grudnia 1991 roku wnioskodawca przebywał na urlopie wychowawczym;

-

od 1 stycznia 1978 roku do 31 sierpnia 1985 roku w Zespole Elektrociepłowni w Ł.;

-

od 10 czerwca 1980 roku do 31 grudnia 1980 roku w Przędzalni (...) w Ł. w wymiarze ½ etatu;

-

od 26 lutego 1981 roku do 30 czerwca 1981 roku w Przędzalni (...) w Ł. w wymiarze 1/4 etatu.

W okresie od 1 stycznia 1992 roku do 31 grudnia 1998 roku ubezpieczony pobierał świadczenie rentowe z tytułu niezdolności do pracy nie świadczył pracy.

Do wyliczenia świadczenia rentowego przyjęty został wskaźnik wysokości wynagrodzenia z trzech kolejnych lat z okresu 1984-1989. Na dzień wyliczenia wysokości wskaźnika to 116.11 %.

Wynagrodzenie ubezpieczonego do wyliczonego kapitału początkowego przyjęte zostało w oparciu o zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu wystawione przez pracodawców, z tym, że za rok 1978 wynagrodzenie z tytułu pracy w Zespole elektrociepłowni w Ł. wyliczone zostało na podstawie angażu tj. 12 miesięcy x 1.600 zł, wynagrodzenie to wyniosło 19.200 zł.

Wynagrodzenie ubezpieczonego za poszczególne lata przedstawia następująca tabela:

Wyliczenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego przedstawia poniższa tabela:

Wskaźnik wymiaru podstawy w najkorzystniejszym wariancie to 128%.

(opinia biegłego – k.79-83)

Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru z trzech kolejnych lat (1983-1985) tak jak to miało miejsce przy wyliczeniu świadczenia rentowego z tytułu niezdolności do pracy wynosi 137,3 %.

(opinia biegłego – k.79-83)

Kapitał początkowy obliczony przy przyjęciu wskaźnika podstawy wymiaru 137,3% wynosi 153.807,28 zł

(opinia biegłego – k. 79-83)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił przede wszystkim na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, w postaci m.in. dokumentacji znajdującej się w aktach rentowych akt osobowych ze spornych okresów zatrudnienia umów o pracę, angaży, opinii biegłego z zakresu rachunkowości.

W toku postępowania pełnomocnik ubezpieczonego kwestionował poprawność wyliczeń biegłego z zakresu rachunkowości wnosząc o dopuszczenie dowodu z opinii uzupełniającej, w której biegły odpowie na pytania czy cały staż ubezpieczeniowy oraz otrzymywane przez ubezpieczonego wynagrodzenie z całego okresu jego aktywności zawodowej zostały prawidłowo uwzględnione przez organ rentowy przy obliczaniu wysokości emerytury oraz czy po przeanalizowaniu przez biegłego dokumentacji osobowo-płacowej biegły dokonał przeliczenia świadczenia emerytalnego wnioskodawcy przy przyjęciu ustalonych wynagrodzeń według najkorzystniejszego wariantu jeśli tak jaka jest wysokość świadczenia ubezpieczonego z uwzględnieniem waloryzacji.

Sąd oddalił powyższy wniosek, gdyż biegły z zakresu rachunkowości, dokonał zleconych wyliczeń wskaźnika wysokości podstawy wymiaru na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, w tym dokumentów źródłowych z akt osobowych. Do ustalenia wysokości wynagrodzenia w poszczególnych latach biegły uwzględnił wszystkie okresy zatrudnienia oraz wynagrodzenie wynikające zarówno z zaświadczeń o wynagrodzeniu wydanych przez pracodawców jak i z akt osobowych ubezpieczonego. W wyniku dokonanych wyliczeń biegły ustalił, że wskaźnik podstawy wymiaru został przez organ ustalony prawidłowo.

Biegły został zobowiązany do wyliczenia kapitału początkowego ubezpieczonego na podstawie przedstawionych dokumentów znajdujących się w aktach sprawy jak i aktach rentowych, nie został zobowiązany do wyliczenia emerytury, gdyż wysokość emerytury nie była przedmiotem sporu (ubezpieczony złożył odwołanie od decyzji ustalającej wysokość kapitału początkowego).

W ocenie Sądu brak jest podstaw by kwestionować opinię biegłego, gdyż jest ona rzetelna, a wynikające z niej wnioski logiczne i prawidłowo uzasadnione. Opinia nie zawiera braków i wyjaśnia wszystkie okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia sprawy. Opinia jest jasna, a wnioski końcowe wynikają w sposób logiczny z jej treści.

Sąd zważył, co następuje:

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego odwołanie ubezpieczonego nie zasługuje na uwzględnienie.

W myśl art. 173 ust 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2018 roku, poz.1270) dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 roku, którzy przed dniem wejścia w życie ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek, ustala się kapitał początkowy. Zgodnie z ust 2 kapitał początkowy stanowi równowartość kwoty obliczonej według zasad określonych w art. 174 pomnożonej przez wyrażone w miesiącach średnie dalsze trwanie życia ustalone zgodnie z art. 26 ust. 3 dla osób w wieku 62 lat. Zgodnie z ust 3 wartość kapitału początkowego ustala się na dzień wejścia w życie ustawy.

Zgodnie z treścią art. 174 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12.

Natomiast zgodnie z ust. 2 tego przepisu przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy:

1) okresy składkowe, o których mowa w art. 6,

2) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5,

3) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1-3 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2.

W myśl ust. 3 ww. przepisu podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz art. 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się przed dniem 1 stycznia 1999 roku.

Według ust. 3b w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 października 2013 roku (w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 21 czerwca 2013 roku o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych) jeżeli okres wskazany do ustalenia podstawy wymiaru kapitału początkowego obejmuje rok kalendarzowy, w którym ubezpieczony pozostawał w ubezpieczeniu społecznym na podstawie przepisów prawa polskiego jedynie przez część miesięcy tego roku, do obliczenia stosunku sumy kwot podstaw wymiaru składek i kwot, o których mowa w art. 15 ust. 3, w okresie tego roku do przeciętnego wynagrodzenia, przyjmuje się sumę kwot przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za ten rok kalendarzowy odpowiednią do liczby miesięcy pozostawania w ubezpieczeniu.

Natomiast w myśl ust. 7 analizowanego przepisu do obliczenia kapitału początkowego przyjmuje się kwotę bazową wynoszącą 100 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w II kwartale kalendarzowym 1998 roku. Ustęp 8 powyższego przepisu stanowi, że przy obliczaniu kapitału początkowego część kwoty bazowej wynoszącej 24 % tej kwoty mnoży się przez współczynnik proporcjonalny do wieku ubezpieczonego oraz okresu składkowego i nieskładkowego osiągniętego do dnia 31 grudnia 1998 roku.

Zgodnie natomiast z treścią ust. 8 przy obliczaniu kapitału początkowego część kwoty bazowej wynoszącej 24% tej kwoty mnoży się przez współczynnik proporcjonalny do wieku ubezpieczonego oraz okresu składkowego i nieskładkowego osiągniętego do dnia 31 grudnia 1998 roku, według wskazanego w nim wzoru.

Zgodnie z art. 16 cytowanej ustawy przy ustalaniu kolejnych dziesięciu lat kalendarzowych – przyjmuje się lata kalendarzowe następujące bezpośrednio po sobie, chociażby ubezpieczony w niektórych z tych lat przez okres roku lub w okresie krótszym niż rok nie pozostawał w ubezpieczeniu.

W związku z treścią zacytowanych przepisów można stwierdzić, iż kwota kapitału początkowego zależy od długości udowodnionych okresów składkowych i nieskładkowych przebytych przed 1 stycznia 1999 rokiem, podstawy wymiaru oraz współczynnika proporcjonalnego do wieku ubezpieczonego, który służy do obliczenia tzw. części socjalnej.

Zgodnie z § 21 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia z dnia 11 października 2011 roku w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe i (Dz. U. Nr 237 poz. 1412) środkiem dowodowym stwierdzającym wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu oraz uposażenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty są zaświadczenia pracodawcy lub innego płatnika składek, legitymacja ubezpieczeniowa lub inny dokument, na podstawie, którego można ustalić wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu lub uposażenia.

Wskazana tu regulacja, wyrażona także w poprzednio obowiązującym Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno - rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń (Dz. U. nr 10 poz. 49 ze zm.) wyznacza kierunek postępowania dowodowego, nie oznacza to jednak, aby wysokość uzyskiwanego uposażenia nie mogła być wskazana i w inny sposób, tak przy pomocy pisemnych środków dowodowych pochodzących od pracodawcy, czy też nawet dowodów pośrednich, nie wyłączając zeznań świadków - aczkolwiek wskazujących wprost na wysokość wynagrodzenia danego zainteresowanego (tak m. in. Sąd Najwyższy w wyroku z 25 lipca 1997 roku, II UKN 186/97; a także Sąd Apelacyjny w Warszawie w wyroku z dnia 4 marca 1997 roku, III AUa 105/97; Sąd Apelacyjny w Rzeszowie w wyroku z dnia 27 czerwca 1995 roku, III AUr 177/9).

Należy podkreślić, iż Sąd nie jest związany ograniczeniami dowodowymi określonymi dla dowodzenia przed organami rentowymi, co wynika z treści art. 473 k.p.c. i sprawia, że każdy fakt może być dowodzony wszelkimi środkami, które Sąd uzna za pożądane i ich dopuszczenie za celowe.

Dlatego, w niniejszej sprawie Sąd przeprowadził postępowanie dowodowe obejmujące analizę dokumentacji związanej ze spornymi okresami pracy wnioskodawcy oraz przeprowadził dowód z opinii biegłego z zakresu rachunkowości na okoliczność wysokości wynagrodzenia otrzymywanego przez odwołującego w okresie zatrudnienia w spornych okresach.

W rozpoznawanej sprawie wnioskodawca wnosił o ponowne obliczenie kapitału początkowego wskazując, że organ rentowy nie zaliczył mu pracy w Przędzalni (...) w Ł. oraz w Zespole Elektrociepłowni w Ł..

W wyniku przeprowadzonego postępowania dowodowego w toku którego przeprowadzono dowód z opinii biegłego z zakresu rachunkowości Sąd dokonał analizy prawidłowości zaskarżonej decyzji. Biegły sądowy z zakresu rachunkowości wydał opinię w której szczegółowo dokonał analizy okresu zatrudnienia wnioskodawcy w spornym okresie, a także otrzymywanego wynagrodzenia. Następnie dokonał wyliczeń kapitału początkowego z uwzględnieniem przedstawionych w sprawie umów o pracę, angaży a także dokumentacji zgromadzonej w aktach sprawy. W opinii biegłego przy uwzględnieniu całej dokumentacji kapitał początkowy ubezpieczonego nie ulega zmianie, a decyzja organu rentowego co do wyliczenia kwoty kapitału początkowego jest prawidłowa. Kwota kapitału początkowego obliczona przez biegłego pokrywa się z kwotą ustaloną przez organ rentowy.

W toku postępowania ubezpieczony nie przedstawił dowodów z których wynikałoby, że organ rentowy nieprawidłowo wyliczył wysokość kapitału początkowego. Przekonanie ubezpieczonego, że kapitał początkowy powinien być wyższy bez przedstawienia dowodów na poparcie tych twierdzeń nie stanowią podstawy do zmiany decyzji.

Odnosząc się do dalszych zarzutów ubezpieczonego należy wskazać, iż do ustalenia wysokości kapitału początkowego uwzględnia się jedynie wartość składek do 31 grudnia 1998 roku, a wysokość kapitału ustala się na dzień 1 stycznia 1999 roku. Składki opłacone po tej dacie są ewidencjonowane na indywidualnych kontach ubezpieczonych prowadzonych przez Zakład i podlegają waloryzacji. Z tych też względów nie ma podstaw do zaliczenia do wysokości kapitału początkowego składek od 1 stycznia 1999 roku.

Organ rentowy również prawidłowo dokonał obliczenia okresu nieskładkowego (sprawowania opieki nad dzieckiem) w wymiarze 1 roku 10 miesięcy i 17 dni (22 miesiące) po 1,3% podstawy wymiaru za każdy miesiąc zgodnie z art. 174 ust. 2a ww. ustawy.

Mając na uwadze powyższe, Sąd uznał, iż zaskarżona decyzja organu rentowego jest prawidłowa i w oparciu o treść art. 477 ¹⁴§ 1 k.p.c., oddalił odwołanie W. G..

O kosztach Sąd orzekła na podstawie §15 ust. 2 w zw. z § 4 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieodpłatnej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U. z 2019 r. poz. 18) i nakazał wypłacić J. K. kwotę 110,70 zł tytułem zwrotu kosztów nieodpłatnej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

M.P.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi ubezpieczonego.

3 września 2019 roku