Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 października 2018 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie VIII Wydział Rodzinny i Nieletnich w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Grażyna Robaczewska

Protokolant: stażysta Katarzyna Piątyszek

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 października 2018 r. w S.

sprawy

z powództwa P. S. i małoletniego J. S.

przeciwko A. N. (1)

o ustalenie ojcostwa i roszczenia z tym związane

I.  ustala, że pozwany A. N. (1), urodzony dnia (...), jest ojcem małoletniego J. S., urodzonego dnia (...) w S., syna P. S., którego akt urodzenia został sporządzony w Urzędzie Stanu Cywilnego w S. za numerem (...);

II.  nadaje dziecku nazwisko (...);

III.  ustala miejsce pobytu dziecka przy matce małoletniego P. S.;

IV.  powierza P. S. wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim J. S., urodzonym w dniu (...) w S. i jednocześnie ogranicza władzę rodzicielską pozwanego A. N. (1) nad małoletnim do współdecydowania o istotnych sprawach dziecka, a w szczególności takich jak wybór szkoły, zawodu, sposobu leczenia;

V.  zasądza od pozwanego A. N. (1) na rzecz małoletniego J. S. rentę alimentacyjną w kwocie po 800 (osiemset złotych) złotych miesięcznie, płatną z góry do dnia 15 każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 1 stycznia 2018, z prawem powołania się na płatności dokonane po tej dacie;

VI.  w pozostałej części powództwo oddala;

VII.  zasądza od pozwanego A. N. (1) na rzecz P. S. kwotę 480 zł (czterysta osiemdziesiąt) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

VIII.  nakazuje pobrać od pozwanego A. N. (1) na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Szczecin - Centrum w Szczecinie kwotę 1.298 (jeden tysiąc dwieście dziewięćdziesiąt osiem) złotych tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych;

IX.  wyrokowi w pkt V. nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt VIII RC 686/17

UZASADNIENIE

Powódka P. S. działając w imieniu własnym oraz w imieniu małoletniego powoda J. S., wniosła w dniu 19 grudnia 2017 roku do tutejszego Sądu pozew o ustalenie, że A. N. (1), urodzony (...) jest ojcem małoletniego J. S. ur. (...) w S.; nadanie dziecku nazwiska matki (...); orzeczenie, że pozwanemu nie będzie przysługiwała władza rodzicielska nad synem J. S.; zobowiązanie A. N. (1) do wyłożenia kwoty po 900 zł miesięcznie tytułem alimentów, płatnych do rąk matki dziecka P. S., w terminie do 15 dnia każdego miesiąca, poczynając od stycznia 2018 roku wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat.

W uzasadnieniu swojego pozwu powódka P. S. wskazała m.in., że pozostawała z A. N. (1) w nieformalnym związku od listopada 2016 roku i od grudnia 2016 roku strony wspólnie zamieszkały. Strony współżyły ze sobą w okresie koncepcyjnym, początkowo A. N. (1) po poinformowaniu go, że zostanie ojcem, uciszył się, jednak później nie uprzedzając P. S. wyprowadził się z wspólnie wynajmowanego mieszkania i przestał dobrowolnie partycypować w kosztach utrzymania powódki w okresie ciąży. Następnie A. N. (1) zaprzeczał, by był ojcem mającego urodzić się dziecka (k. 4-9).

Postanowieniem z dnia 29 grudnia 2017 roku Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie zabezpieczył roszczenie małoletniego powoda J. S. o alimenty poprzez zobowiązanie pozwanego A. N. (1) do uiszczania na rzecz małoletniego powoda J. S. kwot po 600 (sześćset) złotych miesięcznie, płatnych z góry do 15. dnia każdego miesiąca poczynając od lutego 2018 r. z ustawowymi odsetkami za opóźnienie na wypadek opóźnienia w płatności każdej z kwot, przez czas trwania procesu. (k. 37).

W odpowiedzi na pozew pozwany A. N. (1), wniósł o oddalenie pozwu w części tj. w zakresie żądania ustalenia ojcostwa pozwanego w stosunku do małoletniego J. S. ur. w S. w dniu 27 października 2017 roku, orzeczenia, że pozwanemu nie będzie przysługiwała władza rodzicielska nad synem J. S. (w przypadku ustalenia ojcostwa pozwanego), zobowiązanie A. N. (1) do wyłożenia kwoty po 900 zł. pozwany nadto wniósł o zasądzenie od powódki na jego rzecz kosztów postępowania według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa radcy prawnego w sprawie według norm przepisanych.

W uzasadnieniu swojego stanowiska pozwany wskazał, że podejrzewa, iż w okresie koncepcyjnym powódka współżyła także ze swoim poprzednim partnerem W. D.. Nadto z uwagi na okoliczności i treść poinformowania pozwanego o zastaniu ojcem powziął wątpliwości dotyczące swojego ojcostwa względem jeszcze nienarodzonego dziecka (k. 49-50).

Podczas rozprawy w dniu 4 października 2018 roku pozwany A. uznał roszczenie o ustalenie ojcostwa, wniósł o nieobciążanie go kosztami sądowymi, ustalenie miejsca pobytu dziecka przy matce oraz o to by dziecko nosiło nazwisko ojca (k. 198). P. S. nie wyraziła zgody, aby małoletni nosił nazwisko ojca, wniosła także o ograniczenie władzy rodzicielskiej A. N. (1) nad małoletnim J. S. do współdecydowania w ważnych sprawach dziecka.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni J. S. urodził się (...) i pochodzi z nieformalnego związku (...) i pozwanego A. N. (1).

Dowód:

- odpis zupełnego aktu urodzenia małoletniego J. S. – k. 12.

- wynik badania genetycznego – k. 129-131.

- przesłuchanie powódki P. S. - 199.

- częściowo przesłuchanie pozwanego A. N. (1) – k. 200.

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Choszcznie z dnia 12 października 2017 roku, wydanym w sprawie o sygn. akt III RCo 14/17 zabezpieczono roszczenie P. S. o koszty utrzymania matki w okresie porodu w ten sposób, że zobowiązano A. N. (1) do wyłożenia do rąk P. S. kwoty 3000 złotych tytułem zabezpieczenia kosztów jej utrzymania w okresie ciąży i porodu, przy czym kwota 1000 zł w terminie 7 dni od daty wydania orzeczenia oraz kwota 2000 zł w terminie do 30.11.2017 r. W punkcie II postanowienia zabezpieczono roszczenie małoletniego dziecka P. S. w zakresie kosztów utrzymania dziecka w okresie 3 miesięcy od urodzenia dziecka w ten sposób, że zobowiązano A. N. (1) do wyłożenia do rąk P. S. kwoty po 500 zł miesięcznie przez pierwsze 3 miesiące po urodzeniu dziecka tytułem zabezpieczenia kosztów utrzymania dziecka w okresie trzech miesięcy od urodzenia dziecka, płatnych do rąk P. S. w terminie 7 dni od daty urodzenia dziecka za pierwszy miesiąc życia dziecka, odraz do ostatniego dnia miesiąca w kolejnych dwóch miesiącach życia dziecka.

Dowód:

-

postanowienie Sądu Rejonowego w Choszcznie z dnia 12 października 2017 r. (sygn. akt III RCo 14/17) – k. 19.

P. S. i A. N. (1) pozostawali w nieformalnym związku od listopada 2016 roku, w grudniu 2016 roku strony zamieszkały wspólnie w wynajmowanym mieszkaniu położonym przy ul. (...) w S.. W okresie poczęcia partnerzy byli ze sobą w związku i wspólnie zamieszkiwali. Ich związek zakończył się pod koniec marca 2017 roku. O ciąży P. S. A. N. (1) dowiedział się w pod koniec lutego 2017 roku. W kwietniu 2017 roku pozwany był kilkukrotnie u powódki w jej mieszkaniu i próbował się z nią porozumieć w kwestii przyszłości, jednak bezskutecznie.

Dowód:

-

Przesłuchanie A. N. (1) – k. 116.

P. S. była zatrudniona na stanowisku kasjerki w A. Polska od dnia 16 lutego 2015 roku na umowę o pracę na 7/8 etatu, od 16 maja 2016 roku umowa została zawarta na czas nieokreślony. Powódka za wykonywaną pracę otrzymywała wynagrodzenie wysokości 1532,65 zł netto miesięcznie.

Pismem z dnia 3 listopada 2017 roku powódka otrzymała zgodę na urlop macierzyński w wymiarze 20 tygodni, w okresie od 27 października do 13 marca 2018 roku oraz następujący po nim urlop rodzicielski w wymiarze 32 tygodniu w okresie od 16 marca 2018 roku do 25 października 2018 r. P. S. w miesiącu grudniu otrzymała wynagrodzenie za pracę w wysokości 1177,30 zł w styczniu i lutym 2018 roku była to kwota 1245,91 zł, w czerwcu 2017 roku - 1547,81 zł . Na mocy decyzji z dnia 16 stycznia 2018 roku powódka otrzymała świadczenie wychowawcze na rzecz małoletniego syna J. S. w wysokości 500 zł miesięcznie w okresie od 1 listopada 2017 roku do 30 września 2018 roku. Aktualnie nie otrzymuje świadczenia wychowawczego w wysokości 500 zł.

Dowód:

-

zaświadczenie o wynagrodzeniu – k. 20.

-

Pismo z dnia 3.11.2017 r. – k. 21.

-

Potwierdzenie przelewu – k. 22.

-

Decyzja z dnia 16 stycznia 2018 roku – k. 94-95.

-

Potwierdzenie otrzymania przelewu – wynagrodzenia – k. 100-101, 112.

P. S. początkowo wynajmowała mieszkanie położone w S. przy ul. (...). Powstańców (...) 49/2 za kwotę 700 zł miesięcznie czynszu. Powódka opłacała także opłaty eksploatacyjne związane z najem mieszkania (prąd, gaz, czynsz do współdzieli). Łączny koszt wynajmu mieszkania wyniósł w miesiącu sierpniu 2017 roku – kwotę 1074,52 zł, w styczniu – 942,54 zł, w lutym 1025,77 zł. P. S. zawarła umowę w dniu 27 lutego 2017 roku kredytu gotówkowego w łącznej wysokości 3387,33 zł, obejmującego środki przeznaczone na cele konsumpcyjne 2400, środki przeznaczone na sfinansowanie składki z tytułu ubezpieczenia na życie 402,41 zł, środki przeznaczone na sfinansowanie Prowizji Banku za udzielenie kredytu 440,02, środki przeznaczone na sfinansowanie składki z tytułu ubezpieczenia assistance 136,80 zł, środki za przelew środków 8,10 zł. Miesięczna rata kredytu wynosi 161,55 zł.

Dowód:

-

Umowa najmu mieszkania z dnia 31 marca 2017 roku – k. 23-24.

-

Rachunki za prąd i gaz – k. 25

-

Potwierdzenie dokonania opłaty za wynajem mieszkania wraz z rachunkami – k. 26, 108, 109.

-

Oświadczenie właściciela mieszkania – k. 110.

-

Potwierdzenie dokonania opłaty za mieszkanie – k. 111.

-

umowa o kredyt gotówkowy – k. 27-29.

Powódka w dniu 1 marca 2018 roku zawarła nową umowę najmu mieszkania położonego w S. przy ul (...). P. S. zobowiązała się do zapłaty do 10 dnia każdego miesiąca czynszu najmu mieszkania w wysokości 700 zł. Niezależnie od tej kwoty, powódka pokrywa także koszty eksploatacyjne w tym opłaty do spółdzielni – 262,73 zł – kwiecień 2018, 266,65 zł – sierpień 2018 r., prąd – 65 zł co dwa miesiące, gaz – ok. 65 zł. Łączny koszt wynajmu mieszkania wynosi ok. 1030 zł miesięcznie.

Dowód:

-

umowa najmu lokalu zawarta w dniu 1 marca 2018 r. – k. 136-137.

-

Zawiadomienie o zmianie wysokości opłat – 138- 14.

-

Opłaty za mieszkania – k. 185. 188.

Miesięczny koszt utrzymania dziecka wynosi ok. 1.430 zł, na co oprócz połowy kosztów najmu lokalu składają się koszty ubrań, akcesoriów dziecięcych, zabawek (150 zł), mleka (315 – 340 zł), pieluch, środków czystości i pielęgnacji (250 zł), lekarstw (100 zł), szczepień ochronnych (180 zł co 6 – 8 tygodni). P. S. zakupiła także dla dziecka łóżeczko, fotelik samochodowy, wanienkę, przewijak, ubranka, wózek, nosidełko, bujaczek. Matka małoletniego korzysta z prywatnych badań morfologii krwi dziecka. Powódka dokonała zakupu wózka dla małoletniego za kwotę 399,00 zł oraz rowerku trójkołowego za kwotę 324,00 zł

Dowód:

-

Rachunki – 29v-36, 97- 105, 141, 157, 189, 190- 197.

-

Faktura z dnia 19.12.2017 r. w wysokości 180 zł za szczepienie dziecka – k. 96.

Pozwany zatrudniony był w (...) sp. z o. o. na czas nieokreślony w okresie od 2 stycznia 2015 r. do 30 listopada 2017 r. z wynagrodzeniem brutto za wrzesień 2017 r. 5220 zł, za październik 2017 r. – 5220 zł, listopad 2017 r. - 5503,18 zł. Aktualnie A. N. (2) jest zatrudniony w firmie (...) sp. z o. o. w S. na czas nieokreślony na stanowisku specjalisty BHP w wymiarze pełnego etatu od 1 grudnia 2017 r. i wynagrodzenie za styczeń brutto wyniosło 6429,89 zł, a netto 4500 zł.

A. N. (2) w dniu 18 sierpnia 2017 roku podpisał umowę kredytową na zakup mieszkania położonego przy ul. (...) na kwotę 218.000,00 zł. Miesięczne koszty związane z mieszkaniem wynoszą: 415,81 zł – czynsz za miesiąc grudzień, 104,94 zł – energia elektryczna (co dwa miesiące) rata kredytu 666,14 zł. A. N. (1) dodatkowo spłacił w styczniu 2018 roku kartę kredytową w wysokości 445,00 zł oraz kwotę 39,99 zł za usługi (...). Aktualnie mieszka z nim jego obecna narzeczona i jej córka.

Dowód:

-

Umowa kredytu z dnia 18 sierpnia 2017 roku – k. 58-75.

-

Potwierdzenie dokonania przelewu za czynsz – k. 83.

-

Potwierdzenie dokonania przelewu za energię elektryczną – k. 84.

-

Potwierdzenie dokonania spłaty raty kredytu za grudzień 2017 r. – k. 86.

-

Potwierdzenie dokonania spłaty karty – k. 87.

-

Potwierdzenie opłaty faktury T-M. – k. 88.

Od urodzenia małoletniego J. S. A. N. (1) nie interesował się swoim synem. Podczas rozprawy w dniu 15 lutego 2018 roku pozwany oświadczył, że jeżeli po badaniach DNA okaże się, że to on jest faktycznym ojcem małoletniego, to będzie chciał mieć wpływ na wychowanie i rozwój dziecka. Od badania DNA A. N. (1) nie spotkał się z synem, nie widział go, z powódką kontaktował się wyłącznie poprzez sms – raz w tygodniu w sobotę wysyłał jednego sms. Nie wyraził chęci spotkania się z małoletnim, bowiem omyłkowo otrzymał od powódki wiadomość tekstową adresowaną do jej pełnomocnika. Podczas choroby małoletniego nie zaproponował pomocy w opiece nad dzieckiem. Pozwany nie przekazał synowi żadnych prezentów, ubranek.

Dowód:

-

Przesłuchanie A. N. (1) – k. 116, 200.

-

Przesłuchanie powódki P. S. – k. 199.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwa zasługiwały na uwzględnienie w części.

Sąd dokonał oceny zgromadzonych dowodów w oparciu o art. 233 § 1 k.p.c. Strony nie kwestionowały prawdziwości przedkładanych w toku postępowania dokumentów, kwestia ta nie budziła także wątpliwości Sądu. Sąd dał wiarę zeznaniom stron, w których wskazywali okoliczność zawarcia znajomości przez powódkę i pozwanego, pozostawania w związku nieformalnym, zakończenia znajomości, w końcu braku udziału pozwanego w życiu małoletniego oraz sytuację majątkową i zarobkową przedstawicielki ustawowej małoletniego powoda i pozwanego.

Kolejno należy wskazać, iż podstawę ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie stanowiła pisemna opinia z zakresu badań genetycznych. Opinia powyższa została bowiem sporządzona przez kompetentne osoby, dysponujące odpowiednią wiedzą specjalistyczną i doświadczeniem zawodowym, a także odpowiednią infrastrukturą techniczną. Ponadto przed przeprowadzeniem badań w sposób rzetelny zabezpieczono materiał genetyczny niezbędny do ich przeprowadzenia. W opinii w sposób jasny i przekonujący przedstawiono metodologię i przebieg badań oraz argumenty, które legły u podstaw wniosków końcowych opinii.

Powództwo P. S. zostało oparte o przepis art. art. 84 k.r.o.

Zgodnie z art. 84 § 1 k.r.o. sądowego ustalenia ojcostwa może żądać dziecko, jego matka oraz domniemany ojciec dziecka. Jednakże matka ani domniemany ojciec nie mogą wystąpić z takim żądaniem po śmierci dziecka lub po osiągnięciu przez nie pełnoletności. Dziecko albo matka wytacza powództwo o ustalenie ojcostwa przeciwko domniemanemu ojcu, a gdy ten nie żyje - przeciwko kuratorowi ustanowionemu przez sąd opiekuńczy (§ 2).

Podstawową przesłanką do ustalenia ojcostwa pozwanego A. N. (1) w stosunku do małoletniego J. S. stanowił dowód z pisemnej opinii z zakresu badań genetycznych. Przedmiotowa opinia nie została przez żadną ze stron zakwestionowała. Ponadto, pozostały materiał dowodowy świadczący na okoliczności istotne dla decydowania o ojcostwie pozwanego – w szczególności w postaci zeznań przedstawicielki ustawowej małoletniego powoda – dawał podstawy do uznania, iż pozwany jest ojcem małoletniego powoda. Na jego podstawie można ustalić okoliczności, w jakich doszło do tego, że P. S. zaszła w ciążę – z pozwanym, a następnie urodziła małoletniego powoda.

Całokształt zebranych dowodów – tak obiektywnych, jak i subiektywnych – wskazuje, że pozwany A. N. (1) jest ojcem małoletniego J. S.. Ponadto pozwany na rozprawie w dniu 4 października 2018 r. uznał ojcostwo względem małoletniego powoda. Uwzględniając całokształt powyższych okoliczności ustalono ojcostwo pozwanego w stosunku do małoletniego powoda, o czym orzeczono, jak w punkcie I wyroku.

W konsekwencji ustalenia ojcostwa pozwanego względem małoletniej konieczna okazała się ocena pozostałych żądań pozwu i wniosków pozwanego.

Zgodnie z art. 89 § 1 k.r.o. jeżeli ojcostwo zostało ustalone przez uznanie, dziecko nosi nazwisko wskazane w zgodnych oświadczeniach rodziców, składanych jednocześnie z oświadczeniami koniecznymi do uznania ojcostwa. Rodzice mogą wskazać nazwisko jednego z nich albo nazwisko utworzone przez połączenie nazwiska matki z nazwiskiem ojca dziecka. Jeżeli rodzice nie złożyli zgodnych oświadczeń w sprawie nazwiska dziecka, nosi ono nazwisko składające się z nazwiska matki i dołączonego do niego nazwiska ojca. Do zmiany nazwiska dziecka, które w chwili uznania już ukończyło trzynaście lat, jest potrzebna jego zgoda.

Stosownie do treści art. 89 § 2 k.r.o. w razie sądowego ustalenia ojcostwa sąd nadaje dziecku nazwisko w wyroku ustalającym ojcostwo, stosując odpowiednio przepisy § 1. Jeżeli dziecko ukończyło trzynaście lat, do zmiany nazwiska jest potrzebna jego zgoda.

W niniejszej sprawie przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda oraz pozwany nie złożyli zgodnych oświadczeń w sprawie nazwiska dziecka. P. S. wnosiła bowiem o pozostawienie dziecku nazwiska (...), zaś pozwany wskazał, iż chce, aby małoletni nosił jego nazwisko (...). Uwzględniając zatem okoliczność, iż rodzice nie złożyli zgodnych oświadczeń w sprawie nazwiska dziecka, to małoletniemu należało – zgodnie z art. 89 § 1 zd. 3 w zw. z art. 89 § 2 zd. 1 k.r.o. – nadać nazwisko (...).

Z tych też względów orzeczono, jak w punkcie II wyroku.

Zgodnie z art. 97 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (dalej k.r.o), jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania. Jednakże o istotnych sprawach dziecka rodzice rozstrzygają wspólnie, a w braku takiego porozumienia między nimi rozstrzyga sąd opiekuńczy.

Poprzez pojęcie „istotne sprawy dziecka” należy rozumieć takie sprawy, które nie są związane z codziennym funkcjonowaniem małoletniego dziecka. Do istotnych spraw dziecka orzecznictwo zalicza m.in. sprawy związane z miejscem pobytu dziecka (postanowienie SN z dnia 14 października 1970 r., III CRN 181/70, LEX nr 1195). Pogląd, zgodnie z którym rozstrzygnięcie o miejscu pobytu dziecka jest rozstrzygnięciem o istotnej sprawie rodziny, Sąd Najwyższy wyraził także w uchwale z dnia 23 maja 2012 r., III CZP 21/12 (LEX nr 1163878).

W ocenie Sądu, z uwagi na to, że to P. S. powierzono władzę rodzicielską nad małoletnim, a uczestnikowi tę władzę rodzicielską ograniczono, to oczywistym jej, że to przy matce dziecko musi mieć ustalone miejsce pobytu. Z tych też względów orzeczono jak w punkcie III wyroku.

W dalszej kolejności należy wskazać, że zgodnie z treścią art. 93 § 2 k.r.o., jeżeli wymaga tego dobro dziecka, sąd w wyroku ustalającym ojcostwo, może orzec o zawieszeniu, ograniczeniu lub pozbawieniu władzy rodzicielskiej jednego lub obojga rodziców. Przepisy art. 107 i 109-111 k.r.o. stosuje się odpowiednio.

Sąd stoi na stanowisku, że w przedmiotowej sprawie materiał dowodowy w sposób wyraźny wskazuje na to, że pozwany nie wykazywał żadnego zainteresowania dzieckiem od chwili jego poczęcia, przez czas narodzin, badań DNA, aż do dnia dzisiejszego. W tym miejscu Sąd pragnie podkreślić, iż dał wiarę twierdzeniom matki małoletniego, iż poinformowała ona pozwanego o ciąży oraz że następnie, po upływie kilkunastu dni, pozwany wyprowadził się. Znamiennym jest, iż nawet wyniki badań DNA przeprowadzone w toku sprawy na wniosek pozwanego w żaden sposób nie wpłynęły na jego postawę. Pozwany nie podjął żadnego realnego kontaktu z powódką (o próbie kontaktu i nawiązania relacji z małoletnim synem nie może świadczyć wysyłanie jednego sms w ciągu tygodnia), by ustalić kwestię odwiedzin dziecka, nie telefonował z zapytaniem o jego rozwój, stan zdrowia, jak też w żaden inny sposób nie dopytywał jak czuje się matka dziecka i małoletni i w czym może im pomóc.

Argumentując brak działań w tym zakresie, pozwany wskazywał, że początkowo kwestionował swoje ojcostwo w względem małoletniego, natomiast po badaniach DNA – brak kontaktu z synem argumentował otrzymaną przypadkowo wiadomością sms. Jednak z drugiej strony pozwany podczas rozprawy w dniu 15 lutego 2018 roku deklarował walkę o małoletniego, chciał w sposób realny wpływać na jego rozwój i wychowanie. Dalszy jednak jego sposób postepowania wskazywał jego faktyczną motywację.

Zachowania pozwanego są skrajnie niedojrzałe, przy uwzględnieniu jego wieku, stopnia rozwoju, wykształcenia, stanu zdrowia psychicznego. Jednak powódka P. S. wniosła ostatecznie o ograniczenie władzy rodzicielskiej pozwanemu nad małoletnim synem do współdecydowania w istotnych sprawach dziecka. Sąd uznał także, że należy dać pozwanemu szansę poznania małoletniego syna i wpływania na jego dalszy rozwój, mimo jego wcześniejszego nieodpowiedzialnego zachowania.

Z uwagi na powyższe Sąd orzekł jak w punkcie IV wyroku.

Następnie należy wskazać, iż zgodnie z art. 133 § 1 k.r.o., rodzice są obowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Należy przy tym podnieść, iż stosownie do treści art. 135 § 1 k.r.o., zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Usprawiedliwione potrzeby uprawnionego to te, których zaspokojenie zapewni mu, odpowiedni do jego wieku i uzdolnień, prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy. Podkreśla się przy tym, że dzieci mają prawo do równej z rodzicami stopy życiowej, niezależnie od tego, czy żyją z nimi wspólnie, czy też oddzielnie.

Zakres potrzeb dziecka, które powinny być przez rodziców zaspokajane, wyznacza natomiast treść art. 96 k.r.o., według którego rodzice zobowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotować je należycie – odpowiednio do jego uzdolnień – do pracy dla dobra społeczeństwa.

Pozwany jest ojcem małoletniego, a zatem zobligowany jest do łożenia na jego utrzymanie. Mając na uwadze fakt, iż matka małoletniego domagała się zasądzenia od pozwanego alimentów w wysokości 900 zł miesięcznie, a pozwany nie uznał żądania w tym zakresie, konieczne okazało się dokonanie oceny potrzeb małoletniego – zgodnie z dyspozycją art. 135 § 1 k.r.o.

W ocenie Sądu, na podstawie zasad logiki i doświadczenia życiowego oraz aktualnie obowiązujących cen, koszty zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb małoletniego wynoszą ok. 1400 zł, w tym wydatki na wyżywienie, odzież, środki higieniczne, rozrywka, materiały edukacyjne, leczenie oraz udział w kosztach utrzymania mieszkania. W zakresie kosztów wyżywienia Sąd miał na uwadze, iż małoletni ma prawie rok. Jest ogólnie dzieckiem zdrowym (cierpi jedynie na atopowe zapalenie skóry) i nie wymaga stosowania specjalnej diety. Wobec czego Sąd ustalił koszty wyżywienia w wysokości 400 zł. Sąd ustalił wydatki, z uwagi na wiek powoda, na środki higieny i kosmetyki, pampersy na kwotę 200 zł średniomiesięcznie. W zakresie kosztów leczenia matka powoda podała, iż małoletni jest dzieckiem zdrowym, jednak czasami łapie infekcje. Wydatki na leczenie sezonowych infekcji oraz suplementy diety Sąd określił na kwotę około 50 zł miesięcznie. Ustalając usprawiedliwione wydatki na odzież i obuwie Sąd miał na uwadze, iż co do zasady są to wydatki o charakterze sezonowym. Nie budzi wątpliwości, iż dziecko w wieku małoletniego wymaga wymiany garderoby co sezon, z uwagi na szybki wzrost. Zdaniem Sądu kwota 200 zł miesięcznie jest adekwatna do potrzeb powoda. Natomiast koszty rozrywki małoletniego, zakup materiałów edukacyjnych, zabawek, książeczek Sąd przyjął w wysokości miesięcznie 40 zł.

Do kosztów utrzymania powoda zalicza się również udział małoletniego w kosztach utrzymania mieszkania. Sąd uwzględnił udział dziecka we wspomnianych kosztach w wysokości około 500 zł miesięcznie. Przy ustalaniu ww. kwoty Sąd wziął pod uwagę okoliczność, iż małoletni mieszka w wynajmowanym mieszkaniu wraz z matką. Sąd dał wiarę twierdzeniom matki powoda odnoście wysokości ponoszonych opłat, wobec czego przyjął, iż opłata za czynsz wynosi 264 zł miesięcznie, opłata za energię elektryczną 70 zł co dwa miesiące oraz koszt wynajmu mieszkania 700 zł miesięcznie co daje łącznie ok. 1000 zł miesięcznie.

Zdaniem Sądu, powyższe wydatki, oceniane przez pryzmat zasad doświadczenia życiowego i zawodowego, są w sposób naturalny związane z utrzymaniem osoby w takim wieku i przy takim stanie zdrowia, na jakim obecnie znajduje się małoletni powód oraz odpowiadają realnym potrzebom małoletniego, a nadto uwzględniają możliwości majątkowej i zarobkowe pozwanego.

W ocenie Sądu pozwany ma możliwość partycypacji w kosztach utrzymania małoletniego syna w kwocie po 800 zł miesięcznie bez uszczerbku dla możliwości utrzymania własnego. Jak wynika z ustalonego stanu faktycznego pozwany ma stałe zatrudnienie i uzyskuje znaczne dochody, ma również możliwości podjęcia dodatkowej pracy. Jednocześnie ojciec dziecka nie ma innych osób na utrzymaniu, aktualnie także obciąża go 1/3 kosztów związanych z utrzymaniem swojego mieszkania, bowiem zamieszkał wspólnie ze swoją narzeczoną i jej małoletnim dzieckiem. Wprawdzie pozwany na rozprawie zeznał, ze ponosi całość kosztów utrzymania mieszkania, jednak w ocenie Sądu ta okoliczność nie może mieć wpływu na orzeczoną wysokość alimentów względem małoletniego powoda, albowiem nie sposób przyjąć, że finansowanie narzeczonej i jej dziecku kosztów utrzymania mieszkania ma pierwszeństwo przed obowiązkiem alimentacyjnym względem biologicznego dziecka.

Sąd doszedł również do przekonania, iż każde z rodziców powinno w innym zakresie partycypować w kosztów utrzymania dziecka, tj. w kwocie 800 zł – ojciec małoletniego, 600 zł matka. Sąd ma na uwadze fakt, iż ciężar bieżącej opieki nad dzieckiem, a także jego wychowania ciąży na matce, co w myśl art. 135 § 2 k.r.o. daje możliwość nierównomiernego rozłożenia ciężaru alimentacyjnego.

Z tych też względów, orzeczono jak punkcie V i VI wyroku.

Z uwagi na uwzględnienie żądań pozwu w przeważającej części, Sąd - w oparciu o normę prawną wyrażoną w art. 100 zdanie drugie in principio k.p.c. - zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 480 zł z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. Wysokość wynagrodzenia zawodowego pełnomocnika strony powodowej będącego adwokatem wynika z § 4 ust. 1 pkt 5 oraz ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015 r. poz. 1800). Zgodnie z powołanym unormowaniem, stawki minimalne wynoszą w sprawach z zakresu prawa rodzinnego i opiekuńczego o: ustalenie ojcostwa, zaprzeczenie ojcostwa, ustalenie bezskuteczności uznania dziecka oraz rozwiązanie przysposobienia - 480 zł. Stawki określone w ust. 1 pkt 5 obejmują w sprawach o ustalenie ojcostwa również roszczenia majątkowe strony powodowej.

Z tych też względów, orzeczono jak punkcie VII wyroku.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych stanowi, że kosztami sądowymi, których strona nie miała obowiązku uiścić lub których nie miał obowiązku uiścić kurator albo prokurator, sąd w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji obciąży przeciwnika, jeżeli istnieją do tego podstawy, przy odpowiednim zastosowaniu zasad obowiązujących przy zwrocie kosztów procesu. Zgodnie natomiast z treścią art. 98 § 1 k.p.c. strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). W myśl art. 100 k.p.c. w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Sąd może jednak włożyć na jedną ze stron obowiązek zwrotu wszystkich kosztów, jeżeli jej przeciwnik uległ tylko co do nieznacznej części swego żądania albo gdy określenie należnej mu sumy zależało od wzajemnego obrachunku lub oceny sądu. Pozwany A. N. (1) przegrał proces w przeważającej części, natomiast strona powodowa była ustawowo zwolniona od kosztów sądowych na podstawie art. 96 ust. 1 pkt 1 przywołanej ustawy. W konsekwencji pozwany został obciążony wydatkami poniesionymi tymczasowo przez Skarb Państwa z tytułu przeprowadzenia dowodu z opinii biegłych z zakresu genetyki ( (...),00 – 1600,00 (opłaconych już przez pozwanego) = 98,00 zł).

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 u.k.s.c. opłata od pozwu w sprawie o ustalenie ojcostwa opiewa na kwotę 600 zł. Kolejno należy wskazać, iż z uwagi na to, że zasądzono od pozwanego alimenty w wysokości 800 zł, to należało uznać, iż nieuiszczone koszty sądowe (stricte opłata od pozwu) opiewają w zakresie przedmiotowego żądania na kwotę 480 zł. Zgodnie bowiem z art. 22 k.p.c. w sprawach o prawo do świadczeń powtarzających się wartość przedmiotu sporu stanowi suma świadczeń za jeden rok (12 x 800 zł = 9600 zł), a stosownie do treści art. 13 ust. 1 u.k.s.c., opłatę stosunkową pobiera się w sprawach o prawa majątkowe; wynosi ona 5 % wartości przedmiotu sporu.

Kolejno należy wskazać, iż w niniejszej sprawie strona powodowa żądała ograniczenia pozwanego władzy rodzicielskiej nad małoletnim synem. Opłata od wniosku o ograniczenie władzy rodzicielskiej wynosi zaś 40 zł. Na koszty procesu należne od pozwanego składa się ponadto opłata od wniosku o wydanie rozstrzygnięcia w istotnych sprawach dziecka (nadanie dziecku nazwiska) w kwocie 40 zł, oraz oplata w wysokości 40 zł za ustalenie miejsca pobytu małoletniego, co łącznie daje kwotę 1298 zł.

Z tych też względów, orzeczono jak punkcie VIII wyroku.

Wyrokowi zasadzającemu alimenty nadano rygor natychmiastowej wykonalności zgodnie z art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c.

Z tych też względów orzeczono, jak w punkcie IX wyroku.

Mając na względzie całokształt powyższych ustaleń orzeczono, jak w sentencji.