Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 października 2019r.

Sąd Okręgowy w Płocku Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący: sędzia Małgorzata Tetkowska

Protokolant : sekr. sądowy Izabela Bending

rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 września 2019r. w Płocku

sprawy z powództwa (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W.

przeciwko R. K.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanej R. K. na rzecz powoda (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W. kwotę 201.413,70 zł (dwieście jeden tysięcy czterysta trzynaście złotych siedemdziesiąt groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 16 kwietnia 2018 roku do dnia zapłaty;

2.  zasądza od pozwanej R. K. na rzecz powoda (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W. kwotę 13.335,00 zł (trzynaście tysięcy trzysta trzydzieści pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 10.817,00 zł (dziesięć tysięcy osiemset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego;

3.  nakazuje pobrać od pozwanej R. K. na rzecz Skarbu Państwa Sądu Okręgowego w Płocku kwotę 7.553,00 zł (siedem tysięcy pięćset pięćdziesiąt trzy złote) tytułem kosztów postępowania w sprawie.

Sygn. akt I C 1409/18

UZASADNIENIE

(...) Bank S.A W. w dniu 16 kwietnia 2018r. złożył pozew przeciwko R. K. o wydanie nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym i zobowiązanie pozwanej aby zapłaciła powodowi 201.413,70zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia powództwa do dnia zapłaty i koszty procesu, w tym koszty zastępstwa procesowego – pozew

Sąd Rejonowy Lublin- Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny w dniu 25 kwietnia 2018r. wydał nakaz zapłaty uwzględniając roszczenie powoda – k. 7.

W ustawowym terminie pozwana wniosła sprzeciw od wydanego nakazu zapłaty, w którym zakwestionowała wysokość roszczenia - sprzeciw k. 10.

Sąd Rejonowy Lublin- Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny postanowieniem z dnia 28 maja 2018r. przekazał sprawę do Sądu Okręgowego w Płocku – k. 13.

Powód w toku postępowania podtrzymał swoje stanowisko / bezsporne/.

Pozwana w toku procesu dodatkowo podniosła zarzut zbyt wysokiej, jej zdaniem, prowizji jaką naliczył sobie bank w ramach zawartej umowy kredytowej, nie wskazując jednak przyczyn i okoliczności uzasadniających jej stanowisko , jak i także fakt, iż nie otrzymała ona wypowiedzenia umowy na adres faktycznego zamieszkania, tylko na adres zameldowania . Nadto oświadczała , że nie stać ją na spłatę kredytu i „ liczy na jego restrukturyzację” – pismo pozwanej k. 84 .

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwana R. K. 19 czerwca 2017r.zawarła z powodowym bankiem umowę o kredyt konsolidacyjny nr (...). Zgodnie z tą umową bank udzielił jej kredytu w wysokości 194.093,79zł, w tym na potrzeby konsumpcyjne w wysokości 65.828,69zł , a pozostałą część na i spłatę jej zobowiązań kredytowych . Spłata udzielonego kredytu wraz z odsetkami umownymi miała nastąpić w 120 równych ratach kapitałowo – odsetkowych do 14 dnia każdego miesiąca na zasadach i warunkach określonych umową, zgodnie z doręczonym harmonogramem spłat. Prowizja od udzielonego kredytu wynosiła 46.563,10zł.

Strony ustaliły w umowie, że oprocentowanie kredytu jest zmienne i stanowi sumę stawki referencyjnej WIBOR 3M i marży w wysokości 8,26 punktów procentowych w trakcie zawarcia umowy. Oprocentowanie kredytu na dzień zawarcia umowy wynosiło 9,99% w stosunku rocznym . Oprocentowanie w trakcie trwania umowy, jak zastrzegły to strony, nie będzie przekraczać wysokości odsetek maksymalnych w rozumieniu art. . 359 § ¹ kc.

Strony zastrzegły w umowie, że bank ma prawo wypowiedzieć umowę kredytu , z zachowaniem 30 dniowego terminu wypowiedzenia, m.in. w przypadku braku terminowej spłaty zobowiązania z tytułu udzielonego kredytu na zasadach określonych w umowie.

Dowód: umowa kredytu k. 21 – 27, dyspozycja uruchomienia kredytu k. 97, harmonogram spłat k. 99 - 101

Zgodnie z umową pozwana miała obowiązek informowania banku o zmianie m.in. adresu : zamieszkania , korespondencyjnego lub zameldowania .

Dowód: § 9 umowy k. 26

Pozwana nie regulowała spłat w terminie / bezsporne/.

Pismem z dnia 15 grudnia 2017r. powodowy bank wezwał pozwaną, na adres przez nią wskazany w umowie, do zapłaty zadłużenia w kwocie 6.493,36zł w terminie 7 dni od otrzymania tego pisma pod rygorem możliwości wypowiedzenia umowy.

Dowód: wezwanie k. 113, doręczenie pisma k. 114-115

Powód pismem z dnia 15 stycznia 2018r., w związku z niedotrzymaniem warunków umowy i nieuregulowaniem zaległości przez pozwaną, mimo wezwania do zapłaty, wezwał pozwaną do zapłaty zaległości w kwocie 6528,39zł. Pouczył jednocześnie, że pozwana może skorzystać z uprawnień wynikających z art. .75 c ustawy prawo bankowe. W przypadku nieskorzystania z w/w wskazanych uprawnień w terminie 14 dni od doręczenia pisma bank wypowiada umowę kredytu z zachowaniem 30 dniowego terminu wypowiedzenia.

Dowód: pismo wskazane wyżej k. 109

Bank skutecznie ( dwukrotnie przesyłka awizowana) doręczył pozwanej wypowiedzenie umowy kredytu na adres wskazany przez pozwaną w umowie.

Dowód: dowód doręczenia k. 110 – 112

Pismem z dnia 29 marca 2018r. powód wezwał pozwaną do zapłaty zadłużenia w kwocie 200.095,02zł .

Dowód: wezwanie k. 116, dowód doręczenia k. 117- 119

W dniu 16 kwietnia 2018r. powód wystawił wyciąg z ksiąg banku nr (...), w którym stwierdził, że w jego księgach figuruje wymagalne zadłużenie dłużniczki, z tytułu przedmiotowej umowy kredytu, wynosi 201.413,70zł, na którą składają się:

- należność główna – ( kapitał) 191.000,32zł

- odsetki umowne w kwocie 8.812,60zł,

- odsetki za opóźnienie – 1.600,78zł oraz dalsze należne odsetki za opóźnienie od kwoty zadłużenia tj. 201.413,70zł od 16 kwietnia 2018r.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o przedłożone przez powoda dokumenty oraz ich kopie wskazane wyżej , dając im wiarę w całości. Pozwana nie przedłożyła w sprawie niniejszej ani żadnych dowodów, które by przeczyły treści w/w dokumentów, ani nie przedłożyła żadnych wniosków dowodowych, które to podważałyby ich wiarygodność. Sąd zaś mając na uwadze całość tejże dokumentacji nie miał podstaw do zanegowania jej wiarygodności. Znaczna część z tychże dokumentów, to dokumenty prywatne tak jak umowa kredytowa, harmonogram spłat kredytu, historia rachunku pozwanej, z którego następowała spłata , wypowiedzenie umowy, wyciąg z ksiąg banku złożone przez stronę powodową. Sąd pominął dowód z przesłuchania pozwanej, gdyż nie stawiła się na rozprawę mimo , że została wezwana do osobistego stawiennictwa, pod takim rygorem.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powództwo podlegało uwzględnieniu w całości.

Podstawą roszczenia powoda w sprawie niniejszej była umowa kredytu zawarta pomiędzy stronami, a oparta o zasady określone w art 69 i następnych ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku prawo bankowe. Powód z niej wywodził swoje roszczenia.

Na wstępie wskazać należy, iż w postępowaniu cywilnym obowiązuje zasada opisana w art 3 k.p.c., który to przepis zobowiązuje strony zarówno do wyjaśnienia okoliczności sprawy (ciężar przytoczenia) i przedstawienia dowodów na tę okoliczność (ciężar dowodu), jak i nakłada na nie obowiązek mówienia prawdy. Z obowiązkiem mówienia prawdy związana jest także powinność zupełności, czyli kompletności wyjaśnień, wyrażająca się w tym, że strona ma obowiązek przedstawienia wszystkich okoliczności sprawy, a więc również tych niekorzystnych. Jednym z przepisów przewidujących konsekwencje naruszenia przez stronę reguły z art 3 k.p.c. jest przepis art 230 k.p.c., który to zezwala Sądowi na uznanie faktów za przyznane, w sytuacji, gdy strona nie wypowie się co do twierdzeń strony przeciwnej o faktach. A zatem obowiązkiem stron procesu cywilnego jest wypowiedzenie się o faktach mających istotne znaczenie dla sprawy i nie może się ono ograniczać w przypadku pozwanego jedynie do negowania okoliczności faktycznych podnoszonych przez powoda i to jedynie na zasadzie „powód nie udowodnił, a ja temu przeczę”. Taka postawa procesowa strony pozostaje w wyraźnej sprzeczności z treścią art. 3 k.p.c. Jak trafnie podkreślił Sąd Apelacyjny w Krakowie w wyroku z dnia 20 października 2015 r. w sprawie sygn. akt I ACa 933/15, oświadczenie, że strona przeciwna faktu nie udowodniła, w sytuacji gdy stronie składającej takie oświadczenie rzeczywisty stan rzeczy jest niewątpliwie znany, nie jest tożsame z zaprzeczeniem temu faktowi, ale stanowi uchylenie się od oświadczenia, czy dany fakt miał miejsce, połączone z próbą odwołania się jedynie do prawdy formalnej. A właśnie w taki sposób zachowała się pozwana w sprawie niniejszej, która twierdziła, że powództwo nie zostało udowodnione w zakresie wysokości dochodzonej należności .

W toku postępowania pozwana nie zgłosiła , poza dowodem z przesłuchania strony pozwanej, żadnych innych wniosków dowodowych.

Twierdzenie pozwanej, że prowizja banku od udzielonego kredytu była zbyt wysoka jest , zdaniem Sądu, zarzutem chybionym. Pozwana , mimo że to na niej ciążył obowiązek dowodzenia, że prowizja banku była zbyt wysoka ( art. 6 kc) w żaden sposób nie udowodniła swojego twierdzenia, co więcej poza ogólnikowym stwierdzeniem tego faktu, nie wykazała z jakich powodów ta opłata została naliczona w sposób nadmierny. Wskazać należy, iż przedmiotowy kredyt był nie tylko kredytem konsumpcyjnym, ale także częściowo przeznaczony był na spłatę zadłużeń kredytowych pozwanej, zaciągniętych w innych bankach. Kredyt ten chociażby z tego tytułu był kredytem podwyższonego ryzyka , co znalazło odzwierciedlenie w popranej prowizji (jej wysokości) przez bank.

Niezasadnym jest także, podnoszony zarzut, że pozwana nie otrzymała wypowiedzenia umowy na aktualny adres zamieszkania. Z treści umowy wynika jednoznacznie, że to pozwana miał obowiązek powiadamiania banku o każdorazowej zmianie miejsca zamieszkania, zameldowania lub adresu korespondencyjnego. Pozwana, nie udowodniła, że powiadomiła bank , iż nie zamieszkuje pod adresem wskazanym w umowie ( art. 6 kc).

Z tych względów Sąd uznał, że wypowiedzenie umowy , na adres wskazany przez pozwaną w umowie, został skutecznie doręczone przez bank.

W sprawie niniejszej powodowy bank udowodnił przede wszystkim fakt zawarcia umowy z pozwaną. Przedstawił także dowód wystosowania do pozwanej oświadczenia o wypowiedzeniu umowy, które zawiera również wskazanie przyczyny wypowiedzenia umowy ze wskazaniem wysokości zaległości istniejącej w dacie wypowiadania umowy. Jednocześnie wypowiedzenie zostało dokonane zgodnie z zapisami umowy. Zaleganie ze spłatą rat stanowiło niedotrzymanie przez kredytobiorcę warunków określonych w umowie. Bank udowodnił także wysokość dochodzonego roszczenia.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł, jak w sentencji wyroku.

W zakresie odsetek Sąd orzekł zgodnie z art 481 § 1 i 2 k.c. i 482 kc

O kosztach procesu Sąd orzekł w oparciu o treść art 98 k.p.c. obciążając nimi w całości pozwaną.

Na koszty te złożyły się: opłata sądowa od pozwu – uiszczona przez powoda w kwocie 2518zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17zł, koszty zastępstwa procesowego 10.800zł ( §2 pkt. 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie).

Brakującą opłatę sądową w kwocie 7.553zł Sąd nakazał pobrać od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa Sądu Okręgowego w Płocku ( art. 113 ustawy o kosztach w sprawach cywilnych)

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł, jak w sentencji wyroku.