Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V Cz 1527/19

POSTANOWIENIE

Dnia 28 października 2019 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie V Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodnicząca:

Sędzia Bogusława Jarmołowicz - Łochańska

Sędziowie:

Zbigniew Podedworny

(del.) Magdalena Hemerling

po rozpoznaniu w dniu 28 października 2019 r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

w sprawie z wniosku wierzycieli (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. oraz (...) sp. z o.o. z siedzibą w P.

z udziałem dłużnika (...) Sp. z o.o. z siedzibą w N. oraz (...) S.A. z siedzibą w W.

w przedmiocie rozstrzygnięcia skargi Syndyka Masy Upadłości (...) S.A. w upadłości z siedzibą w W. na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Warszawy (...)w W. R. M. – postanowienie z dnia 4 czerwca 2018 r. w sprawach Km (...) oraz Km (...)

na skutek zażalenia Syndyka Masy Upadłości (...) S.A. w upadłości z siedzibą w W.

na postanowienie Sądu Rejonowego dla Warszawy - Śródmieścia w Warszawie

z dnia 10 kwietnia 2019 roku, sygn. akt I Co 232/17

postanawia:

1. oddalić zażalenie,

2. zasądzić od Syndyka Masy Upadłości (...) S.A. w upadłości z siedzibą w W. na rzecz (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. oraz (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. kwotę 120 zł (sto dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu zażaleniowym.

Magdalena Hemerling Bogusława Jarmołowicz – Łochańska Zbigniew Podedworny

Sygn. akt V Cz 1527/19

UZASADNIENIE

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

W ocenie Sądu Okręgowego Sąd Rejonowy zasadnie odrzucił skargę na czynność komornika sądowego.

W pierwszej kolejności należy zaznaczyć, że w odniesieniu do złożonej skargi zastosowanie będą miały przepisy sprzed nowelizacji, zgodnie z którymi skargę na czynność komornika sądowego wnosi się bezpośrednio do sądu rejonowego, a nie za pośrednictwem komornika. W konsekwencji złożenie skargi do niewłaściwego podmiotu wpływa na moment, w którym przyjmuje się, iż doszło do jej prawidłowego wniesienia. Jednocześnie złożenie skargi z przekroczeniem terminu jednego tygodnia określonego w art. 767 § 1 k. p. c., będzie się wiązało z jej odrzuceniem i w konsekwencji niemożnością uzyskania rozstrzygnięcia w trybie skargowym. Należy przy tym zaznaczyć, iż złożenie skargi do niewłaściwego podmiotu, oznaczać będzie najczęściej naruszenie wyżej wskazanego terminu. Skarga złożona bowiem do komornika w sytuacji, gdy powinna była zostać wniesiona do sądu, nawet jeśli dany podmiot przekaże ostatecznie skargę podmiotowi właściwemu, nie jest uznawana za wniesioną w terminie. W takiej sytuacji za dzień jej wniesienia uznaje się bowiem dopiero dzień jej przekazania właściwemu podmiotowi, a nie dzień jej pierwotnego złożenia. Ma to istotne znaczenie, bowiem mało prawdopodobnym jest, aby komornik lub jak w niniejszej sprawie sędzia - komisarz po otrzymaniu skargi przekazał ją do podmiotu właściwego z zachowaniem tygodniowego terminu do jej wniesienia.

Zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego wyrażonym w uzasadnieniu postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 21 maja 2010 r. w sprawie o sygn. akt: III CZP 28/10, skarga na czynność komornika powinna zostać złożona we właściwej formie, w odpowiednim czasie i we właściwym miejscu. W tym zakresie aktualne pozostają tezy zaprezentowane także w uzasadnieniu postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 14 listopada 1973 r., sygn. akt: II CZ 183/73. W szczególności więc datą wniesienia skargi przesłanej do komornika czy też sądu niewłaściwego, jest data nadania jej przez ten sąd do sądu właściwego w urzędzie pocztowym. Analogicznie zatem, w realiach przedmiotowej sprawy jeśli skarga została wniesiona do komornika czy też do sędziego – komisarza podczas gdy powinna być wniesiona do sądu, rodzi dla strony niekorzystne skutki procesowe – o zachowaniu terminu do dokonania czynności procesowej decyduje data nadania przesyłki przez komornika/sąd niewłaściwy do organu właściwego (tak np.: uchwała Sądu Najwyższego z dnia 28 listopada 1987 r., III CZP 33/87: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 28 marca 2012 r., sygn. akt: V CZ 166/11; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 3 października 2000 r., sygn. akt: I CKN 967/00; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 28 października 2010 r., sygn. akt: II UZ 24/10). Tym samym, jeżeli skarga zostanie złożona do komornika czy też sędziego - komisarza, to sytuacja ta będzie traktowana przez sądy jako złożenie skargi do organu niewłaściwego.

W niniejszej sprawie odpis postanowienia o oddaleniu wniosku o umorzenie postepowania egzekucyjnego w sprawach Km (...) i Km (...) został doręczony syndykowi w dniu 13 czerwca 2018 r. tym samym termin do zaskarżenia przedmiotowej czynności upływał w dniu 20 czerwca 2018 r. Jak wskazuje skarżący skargę na czynność komornika sądowego bezpośrednio do komornika złożył w dniu 19 czerwca 2018 r. natomiast do sędziego komisarza w dniu 18 czerwca 2018 r. Żadna z tych skarg nie wpłynęła jednak w ustawowym terminie do sądu właściwego, oznacza to, że skarga na ww. czynność komornika została złożona po upływie terminu do jej wniesienia.

Z tego względu, biorąc za podstawę aktualnie istniejący stan rzeczy, Sąd Okręgowy uznał, że orzeczenie w przedmiocie odrzucenia skargi jest trafne, a skarga jako wniesiona po terminie podlega odrzuceniu.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k. p. c. w zw. z art. 397 § 2 k. p. c. w zw. z art. 13 § 2 k. p. c. orzekł jak w sentencji postanowienia.

O kosztach postępowania zażaleniowego orzeczono na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. w zw. z art. 108 § 1 k.p.c., przy uwzględnieniu § 8 ust. 1 pkt 8 w zw. z § 10 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015 r. poz. 1800).

Magdalena Hemerling Bogusława Jarmołowicz – Łochańska Zbigniew Podedworny

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

Zbigniew Podedworny