Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 15 października 2019 r.

Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w Warszawie VI Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący sędzia Barbara Ciwińska

Protokolant stażysta Aleksander Paczóski

po rozpoznaniu w dniu 15 października 2019 r. w Warszawie na rozprawie

sprawy z wniosku D. N.

z udziałem M. L.

o wykonywanie kontaktów ojca z małoletnią S. L.

postanawia:

1.  na podstawie art. 598 ¹⁵ § 1 i § 2 Kodeksu postępowania cywilnego zagrozić uczestnikowi postępowania M. L. nakazaniem zapłaty na rzecz wnioskodawczyni D. N. kwot po 500 (pięćset) złotych za każde naruszenie obowiązków wynikających z postanowienia tutejszego Sądu wydanego sprawie sygn. akt VI Nsm 1325/18 z dnia 6 listopada 2018 roku oraz z ugody zawartej w tej samej sprawie z dnia 6 marca 2019 roku, na podstawie których ustalone były warunki spotkań M. L.
z małoletnią S. L. urodzoną (...),

2.  w pozostałym zakresie oddalić wniosek,

3.  pozostawić wnioskodawcę przy poniesionych kosztach postępowania.

UZASADNIENIE

D. N. wniosła 6 marca 2019r. do tutejszego Sądu wniosek o zagrożenie nakazaniem zapłaty M. L. na jej rzecz sumy pieniężnej w wysokości 1.000 złotych za każde naruszenie obowiązków wynikających z postanowienia tutejszego Sądu z dnia 6.11.2018r. syg. akt VI Nsm 1325/18 oraz o zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania i kosztów zastępstwa procesowego. Do wniosku załączone zostało prawomocne i wykonalne postanowienie zabezpieczające z dnia 6.11.2018r. wydane w sprawie syg. akt VI Nsm 1325/18. W piśmie procesowym z dnia 23.04.2019r. w uzupełnieniu wniosku D. N. wskazała następnie, iż kontakty ostatecznie ustalone zostały w ugodzie sądowej z dnia 6.03.2019r. zawartej w tej samej sprawie, w której uprzednio wydane było postanowienia zabezpieczające syg. akt VI Nsm 1325/18. Podała także kolejne daty kontaktów nie zrealizowanych przez uczestnika M. L.. Załączony został także wypis z prawomocnej ugody zawartej 6.03.2019r. w sprawie syg. akt VI Nsm 1325 /18.

Uczestnik M. L. wnosił o oddalenie wniosku oświadczając, iż nie jest w stanie realizować wszystkich ustalonych ugodzie sądowej z dnia 6.03.2019r. kontaktów, bowiem mieszka w S. i obecnie jego pracodawca nie zgadza się na jego zbyt często wyjazdy do Polski.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny :

Małoletnia S. L., ur. (...) w S. ((...), ma prawie 5 lat, jest córką D. N. i M. L.. Jej rodzice byli ze sobą w związku w latach 2011-2016. W listopadzie 2016 r. D. N. wraz z córką przeprowadziła się do W., natomiast ojciec małoletniej pozostał w S. Władza rodzicielska nad małoletnią przysługuje obojgu rodzicom. Miejsce pobytu małoletniej orzeczeniem tutejszego Sądu z dnia 6 marca 2018 r. w sprawie V. N. (...) zostało ustalone przy matce. Wcześniej toczyło się z udziałem rodziców małoletniej postępowanie o wydanie małoletniej S. L. w trybie Konwencji dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę, sporządzonej w H. w dniu 25 października 1980 roku (sygn. akt VI Nsm 566/17). Wniosek ojca został orzeczeniem z dnia 5 maja 2017 r. oddalony. Wyrokiem z dnia 24.05.2019r. w sprawie syg. akt VI Rc 103 /18 wydanym przez tutejszy Sąd zasądzone zostały alimenty od M. L. na rzecz małoletniej S. L. w kwocie po 1.200 złotych miesięcznie poczynając od dnia 19 marca 2018r.

Małoletnia S. L. ma niespełna 5 lat, rozwija się prawidłowo, jest ogólnie zdrowym dzieckiem choć dwukrotnie przebywała w szpitalu (na ul. (...) z powodu zapalenia ucha oraz w Centrum (...) w W. z uwagi na zabieg wycięcia migdałka). Uczęszcza do Przedszkola przy ul. (...) w W., gdzie prawidłowo funkcjonuje w grupie. Wraz z matką i jej obecnym partnerem mieszkają w W., w wynajmowanym mieszkaniu o pow. ok. 60 mkw ( trzy pokoje z kuchnią i łazienką), gdzie małoletnia ma swój pokój. Sytuacja finansowa rodziny jest dobra ( wywiad kuratora z 19.09.2019 r. k. 28).

D. N. ma 37 lat, wyższe wykształcenie. Jest zatrudniona na stanowisku starszy specjalisty ds. reklamacji, zarobki ok.4.000 złotych miesięcznie . M. L. ma 34 lata, z wykształcenia jest technikiem – informatykiem. Mieszka i pracuje w S. od 13 lat, zarabia 8.000 – 9.000 złotych miesięcznie. Jego kontakty z córką ustalone były postanowieniem zabezpieczającym z dnia 6 listopada 2018 roku w ten sposób, że miał spotykać się z nią :

a)  w ostatni weekend każdego miesiąca począwszy od piątku od godz. 19.00 od odebrania dziecka z miejsca zamieszkania matki do niedzieli do godz. 19.00, z obowiązkiem odwiezienia córki do miejsca zamieszkania matki po zakończonym kontakcie;

b)  w czasie wakacji - drugie dwa tygodnie lipca począwszy od poniedziałku od godz. 9.00, kiedy to miał odebrać ją z miejsca zamieszkania matki do końca lipca oraz pierwszy tydzień sierpnia do niedzieli po upływie tygodnia do godz. 18.00, kiedy to miał ją odwieźć,

c)  w drugi tydzień ferii zimowych począwszy od niedzieli od godz. 9.00, kiedy to

miał ją odebrać i odwieźć do miejsca zamieszkania matki po upływie tygodnia w sobotę o godz. 18.00.

Ostatecznie zaś kontakty M. L. z córką ustalone zostały w ugodzie 6.03. 2019 r., w następujący sposób :

a)  na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w II-gi i IV-ty weekend każdego miesiąca począwszy od piątku od godz. 19.00 od odebrania dziecka z miejsca zamieszkania matki do niedzieli do godz. 19.00, z obowiązkiem odwiezienia córki do miejsca zamieszkania matki po zakończonym kontakcie;

b)  w czasie wakacji - drugie dwa tygodnie lipca począwszy od poniedziałku od godz. 9.00, kiedy to miał ją odebrać do końca lipca oraz pierwszy tydzień sierpnia do niedzieli po upływie tygodnia do godz. 18.00,;

c)  w drugi tydzień ferii zimowych począwszy od niedzieli od godz. 9.00, kiedy to miał odebrać córkę z miejsca zamieszkania matki i odwieźć ją tam po upływie tygodnia w sobotę o godz. 18.00;

d)  w Ś. Wielkanocne począwszy od Wielkiej Niedzieli od godz. 18.00, do godziny 18.00 w Poniedziałek Wielkanocny,

e)  w Święta Bożego Narodzenia od godz. 18.00 w pierwszy dzień Ś., do godziny 18.00 w drugi dzień Ś., kiedy to odwiezie małoletnią do miejsca zamieszkania matki. Nadto strony ustaliły, iż M. L. będzie każdorazowo informował D. N. o miejscu pobytu córki podczas kontaktów, jak również umożliwi jej podczas kontaktów nieograniczony kontakt telefoniczny z córką oraz iż M. L. ma prawo nieograniczonych kontaktów telefonicznych z córką.

M. L. nie realizował prawidłowo swoich kontaktów z córką S. L. w sposób opisany powyżej wynikający najpierw z postanowienia zabezpieczającego, a potem z zawartej ugody. Jego kontakty z córką nie odbyły się :

1)  24 -25.11.2018r.

2)  26-27 stycznia 2019r,

3)  w okresie ferii zimowych w 2019r.

4)  23-24.02.2019r.

5)  6.03.2019r.

6)  9-10.03.2019r.

7)  23 -24.03.2019r.

8)  13-14.04.2019r.

9)  22.04.2019r. ( poniedziałek Wielkanocny)

10)  27-28.04.2019 r.

11)  11-12.05.2019r.

12)  22-23.06.2019r.

13)  13-14.07.2019r.

14)  24-15.08.2019r.

15)  15.09.2019r.

16)  28-29.09.2019r.

M. L. nie kwestionował, iż jego kontakty z córką nie odbywały się. Usprawiedliwiał to jedynie tym, że ma obecnie trudną sytuację w pracy, bo szef nie chce mu dawać wolnego piątku, natomiast żeby przyjechać na kontakty weekendowe w W. ze S. musi wyjechać w piątek. Ze S. leci do G., a z G. dojeżdża do W. pociągiem. Twierdzi, że nie jest w stanie przylatywać do Polski tak często jak są ustalone jego kontakty z córką. Nie wnosił o zmianę zawartej w tym roku w marcu ugody. Twierdzi, że nie jest w stanie zobowiązać się do realizowania ustalonych kontaktów. Chciałby na jakiś czas zabrać córkę ze sobą do S.

D. N. twierdzi, że brak regularnych kontaktów ojca z małoletnią S. źle wpływa na dziecko, córka pyta kiedy przyjedzie tata, czeka na niego, potem jest rozczarowana, gdy ojciec spóźnia się lub nie przyjeżdża.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów dołączonych do akt sprawy oraz przesłuchania D. N. i M. L. w charakterze strony na rozprawie w dniu 15.10.2019r.

Sąd Rejonowy zważył co następuje :

Wniosek D. N. należało uwzględnić, tak jak w postanowieniu, oddalając jedynie częściowo jej wniosek w zakresie zagrożenia nakazaniem zapłaty M. L. kwoty po 1.000 złotych za każde naruszenie jego obowiązków, uwzględniając to żądanie do kwoty po 500 złotych.

Artykuł 113§1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowi, iż niezależnie od władzy rodzicielskiej rodzice oraz ich dziecko mają prawo i obowiązek utrzymywania ze sobą kontaktów. Kontakty z dzieckiem obejmują w szczególności przebywanie z dzieckiem (odwiedziny, spotkania, zabieranie dziecka poza miejsce jego stałego pobytu) i bezpośrednie porozumiewanie się z nim, utrzymywania korespondencji, korzystanie z innych środków porozumiewania się na odległość, w tym ze środków komunikacji elektronicznej. Jeżeli dziecko przebywa stałe u jednego z rodziców, sposób utrzymywania kontaktów z dzieckiem przez drugiego z nich rodzice określają wspólnie, kierując się dobrem dziecka i biorąc pod uwagę jego rozsądne życzenia; w braku porozumienia rozstrzyga sąd opiekuńczy ( art. 113 ¹§1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Zgodnie zaś treścią art. 598 ¹⁵ § 1 Kodeksu postępowania cywilnego , jeżeli osoba, pod której pieczą dziecko pozostaje, nie wykonuje albo niewłaściwie wykonuje obowiązki wynikające z orzeczenia albo z ugody zawartej przed sądem lub przed mediatorem w przedmiocie kontaktów z dzieckiem, sąd opiekuńczy, uwzględniając sytuację majątkową tej osoby, zagrozi jej nakazaniem zapłaty na rzecz osoby uprawnionej do kontaktu z dzieckiem oznaczonej sumy pieniężnej za każde naruszenie obowiązku. W myśl § 2 wymienionego przepisu, jeżeli osoba uprawniona do kontaktu z dzieckiem albo osoba, której tego kontaktu zakazano, narusza obowiązki wynikające z orzeczenia albo z ugody zawartej przed sądem lub przed mediatorem w przedmiocie kontaktów z dzieckiem, sąd opiekuńczy zagrozi tej osobie nakazaniem zapłaty oznaczonej sumy pieniężnej na rzecz osoby, pod której pieczą dziecko pozostaje, stosując odpowiednio przepis § 1.

W niniejszej sprawie nie budziło wątpliwości ani stron ani sądu, iż kontakty M. L. z jego małoletnią córką S. nie odbywają się tak jak zostały ustalone najpierw w postanowienie zabezpieczającym z dnia 6.11.2018r., a następnie w ugodzie sądowej z dnia 6.03.2019r. w sprawie syg. akt VI Nsm 1325/18.

M. L. na niektóre z tych kontaktów nie przyjeżdżał uznając, że skoro nie może dostać wolnego w pracy to może sobie tych kontaktów nie realizować. Z przyczyn leżących po jego stronie nie odbyło się conajmiej 15 kontaktów z córką w okresie od listopada 2018r. do końca września 2019r.

Zważyć przy tym należy, iż o ile pierwsze z tych kontaktów ustalone były odgórną decyzją Sądu w formie postanowienia zabezpieczającego, tak ostatecznie w dniu 6 marca 2019r. strony w drodze ugody same ustaliły warunki spotkań. M. L. ustalając więc, iż będzie się z córką spotykał w ciągu dwóch weekendów w miesiącu powinien brać pod uwagę swoje możliwości realizowania tych kontaktów. Nikt mu nie narzucał spotykania się z córką dwa razy w miesiącu, lecz sam tych kontaktów chciał w takiej ilości. Tym bardziej więc nie konsekwentne i nie odpowiedzialne jest z jego strony nie realizowanie tych spotkań. Podkreślić tu należy, że ustalenie kontaktów rodzica z dzieckiem nie jest działalnością twórczą dla samego tylko ustalenia, lecz ma na celu podtrzymanie więzi emocjonalnej rodzica z dzieckiem. Dziecko, które rzadko widuje swojego ojca może czuć się porzucone, zapomniane i nie chciane. Jeśli ojciec nie ma dla córki czasu, może to oznaczać dla niej, iż jest dla niego zbyt mało ważna i powodować wielkie rozczarowanie po stronie dziecka. Jest więc to strata po stronie dziecka. Ojciec oddala się wtedy coraz bardziej od dziecka, jest nieprzewidywalny i coraz mniej realny.

W takiej sytuacji często jego rolę zaczyna pełnić aktualny mężczyzna, z którym związana jest matka. Potem taki „ weekendowy tato” dziwi się, że dziecko nie ma już ani potrzeby ani ochoty, żeby z nim się widywać. Jeśli nie miał wcześniej czasu, aby dbać o więź emocjonalną z dzieckiem, to ta więź rozluźnia się i w końcu umiera – dziecko już go nie chce i nie potrzebuje.

Aby zapobiec takiej sytuacji art. art. 598 ¹⁵ § 2 Kodeksu postępowania cywilnego , przewiduje, iż jeżeli osoba uprawniona do kontaktu z dzieckiem, narusza obowiązki wynikające z orzeczenia albo z ugody zawartej przed sądem lub przed mediatorem w przedmiocie kontaktów z dzieckiem, sąd opiekuńczy zagrozi tej osobie nakazaniem zapłaty oznaczonej sumy pieniężnej na rzecz osoby, pod której pieczą dziecko pozostaje.

W tej sprawie taka właśnie sytuacja ma miejsce : M. L. jako uprawniony do kontaktów z córką narusza swoje obowiązki wynikające z ugody zawartej przed sądem w przedmiocie kontaktów z małoletnią S. L., bowiem nie realizuje we właściwy sposób tych kontaktów, nie przyjeżdżał kilkanaście razy na niektóre z tych kontaktów, przez co zaniedbywał swoją córkę. Zdaniem Sądu M. L. powinien być odpowiedzialny jako ojciec i albo dostosować swoją pracę do kontaktów z dzieckiem albo dostosować warunki kontaktów do swojej pracy – czego dotychczas nie uczynił, co gorsze nie widząc w tym nic złego, że nie wywiązuje się z warunków ugody. Jest to w ocenie Sądu przejaw niedojrzałości i braku odpowiedzialności, co jeszcze bardziej przemawia za zagrożeniem mu nakazaniem zapłaty na wypadek dalszego nierealizowania ustalonych kontaktów z córką. W ocenie Sądu kwota 500 złotych za każde naruszenie jego obowiązków jest wystarczająca i adekwatna do osiąganych przez niego zarobków rzędu 8.000-9.000 złotych miesięcznie.

Z tych względów orzeczono jak w sentencji.