Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 października 2019 r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie II Wydział Karny w składzie:

Przewodnicząca: Sędzia Małgorzata Olejarczyk

Protokolant: starszy sekr. sądowy Ewelina Kazberuk

Prokurator Prok. Rej. w Kętrzynie: Jolanta Rzepko

po rozpoznaniu w dniach: 27.09.2019r. i 18.10.2019r.

sprawy 1. D. S.

s. T. i J. z domu S.

ur. (...) w K.

2. W. M.

s. J. i K. z domu Ś.

ur. (...) w K.

oskarżonych o to, że:

w dniu 22 lutego 2019 r., w S., gm. B., działając wspólnie i w porozumieniu, używając wobec J. B. przemocy w postaci popychania rękoma, czym spowodowali jego upadek na podłogę oraz obrażenia ciała w postaci urazu głowy, rany tłuczonej nosa, otarć, krwiaków czoła i obu oczodołów, krwiaka podskórnego okolicy ciemieniowej lewej z otarciem naskórka, które naruszyły czynność narządu ciała na okres poniżej siedmiu dni, dokonali kradzieży stanowiących własność J. B. pieniędzy w kwocie 4200 zł, telefonu komórkowego marki N. o wartości 100 zł, jak też dokumentu stwierdzającego tożsamość innej osoby w postaci dowodu osobistego wystawionego na J. B.,

tj. o przestępstwo z art. 280 § 1 k.k. w zb. z art. 275 § 1 k.k. w zb. z art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

I.  oskarżonego D. S. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to z mocy art. 280 § 1 k.k. w zb. z art. 275 § 1 k.k. w zb. z art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. skazuje, zaś na podstawie art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. przy zastosowaniu art. 37b k.k. w zw. z art. w zw. z art. 34 § 1a pkt 1 k.k. i art. 35 § 1 k.k. wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze po 30 (trzydzieści) godzin miesięcznie;

II.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej wobec oskarżonego D. S. kary pozbawienia wolności zalicza okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania od dnia 24.02.2019r. godz. 07:05 do dnia 09.07.2019r. godz. 16:00;

III.  oskarżonego W. M. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to z mocy art. 280 § 1 k.k. w zb. z art. 275 § 1 k.k. w zb. z art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. skazuje, zaś na podstawie art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierza mu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności;

IV.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej wobec oskarżonego W. M. kary pozbawienia wolności zalicza okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania od dnia 25.02.2019r. godz. 10:10 do dnia 18.10.2019r. godz. 11:20;

V.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego W. M. obowiązek naprawienia szkody w ½ części poprzez zapłatę kwoty 2.100 (dwa tysiące sto) złotych na rzecz pokrzywdzonego J. B.;

VI.  na podstawie art. 44 § 1 k.k. orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa poprzez zniszczenie dowodu rzeczowego zapisanego pod numerem 57/19 księgi przechowywanych przedmiotów tut. Sądu;

VII.  na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26.05.1982 roku Prawo o Adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii r. pr. A. B. kwotę 804 (osiemset cztery) złote tytułem wynagrodzenia za obronę oskarżonego W. M. wykonywaną z urzędu, w tym kwotę 300 (trzysta) złotych za postępowanie przygotowawcze oraz kwotę 184,92 (sto osiemdziesiąt cztery i 92/100) złotych tytułem podatku VAT od przyznanego wynagrodzenia;

VIII.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych w całości.

Sygn. akt. II K 361/19

UZASADNIENIE

Zgodnie z żądaniem oskarżyciela publicznego uzasadnienie wyroku ograniczono do oskarżonego D. S. i do rozstrzygnięcia o karze.

D. S. został oskarżony o to, że w dniu 22 lutego 2019 r., w S., gm. B., działając wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osobą, używając wobec J. B. przemocy w postaci popychania rękoma, czym spowodował jego upadek na podłogę oraz obrażenia ciała w postaci urazu głowy, rany tłuczonej nosa, otarć, krwiaków czoła i obu oczodołów, krwiaka podskórnego okolicy ciemieniowej lewej z otarciem naskórka, które naruszyły czynność narządu ciała na okres poniżej siedmiu dni, dokonali kradzieży stanowiących własność J. B. pieniędzy w kwocie 4200 zł, telefonu komórkowego marki N. o wartości 100 zł, jak też dokumentu stwierdzającego tożsamość innej osoby w postaci dowodu osobistego wystawionego na J. B., tj. o przestępstwo z art. 280 § 1 k.k. w zb. z art. 275 § 1 k.k. w zb. z art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

D. S. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu (k.241).

Sąd po przeprowadzeniu postepowania dowodowego, uznał D. S. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i wymierzył wobec niego przy zastosowaniu art. 37b kk karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 1 roku i 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie.

Ferując wymiar kary, Sąd uwzględnił okoliczności obciążające i łagodzące. Jako okoliczności obciążające, Sąd uznał znaczną społeczną szkodliwość popełnionego czynu, przejawiającą się w motywacji i sposobie działania oskarżonego. D. S. działał pod wpływem alkoholu, z niskich pobudek w celu uzyskania bezprawnej korzyści majątkowej. Oskarżony swoim zachowaniem naruszył dwa podstawowe dobra prawne w postaci własności oraz zdrowia. Oskarżony działając wspólnie i w porozumieniu z innym ustalonym sprawcą, zastosował bezpośrednią przemoc fizyczną skierowaną na ciało pokrzywdzonego w postaci popchnięcia, która umożliwiła im kradzież pieniędzy, telefonu i dowodu osobistego.

W tej sytuacji znamiona rozboju wypełniła przemoc fizyczna o niewielkim natężeniu. Jednak pokrzywdzony jako osoba starsza i znajdująca się pod działaniem alkoholu, nie miał możliwości skutecznie obronić się przed atakiem dwóch młodych, silnych mężczyzn.

Jako okoliczności łagodzące Sąd uznał przyznanie się oskarżonego D. S. do popełnienia zarzucanego mu czynu. Przed Sądem oskarżony wyraził skruchę i żal z powodu dokonania rozboju oraz w obecności pokrzywdzonego i stron postępowania przeprosił pokrzywdzonego, który to przeprosiny od oskarżonego przyjął.

Sąd uwzględnił również wcześniejszą niekaralność oskarżonego (karta karna k. 252) oraz to, że naprawił szkodę na rzecz pokrzywdzonego J. B. w wysokości 2100 złotych.

Przy wymiarze kary, Sąd miał też wzgląd na społeczne oddziaływanie kary i konieczność jej oddziaływania wychowawczego na oskarżonego. Wymierzona oskarżonemu kara mieszana, jest w przekonaniu Sądu adekwatna do wagi czynu i stopnia zawinienia oskarżonego, spełni też swoje cele w zakresie prewencji indywidualnej i generalnej.

Zdaniem Sądu korzystnym będzie dla oskarżonego odbycie krótkoterminowej kary pozbawienia wolności, a następnie przystąpienie do wykonywania prac na cele społeczne. Oskarżony poznał już niedogodności związane z izolacją, albowiem był tymczasowo aresztowany. Okres pobytu w areszcie Sąd zaliczył oskarżonemu na poczet kary. Po wykonaniu w całości kary pozbawienia wolności, oskarżony winien przystąpić do prac na cele społeczne, co zdaniem Sądu będzie miało dla oskarżonego odczuwalną dolegliwością i pozwoli mu na systematyczne uświadamianie sobie naganności swojego czynu.

W ocenie Sądu wymierzenie kary mieszanej, spowoduje, że oskarżony po odbyciu krótkotrwałej izolacji, powinien swoją postawą przy odbywaniu kary ograniczenia wolności wykazać, że zrozumiał błędy swojego wcześniejszego postępowania oraz, że nie powróci na drogę przestępstwa.

W ocenie Sądu, orzeczenie wobec oskarżonego długotrwałej kary pozbawienia wolności, o co wnosił oskarżyciel publiczny, nie byłoby celowe, gdyż postawa oskarżonego wskazuje, iż nie jest on osobą na tyle zdemoralizowaną, aby konieczna była jego długoterminowa resocjalizacja w warunkach zakładu karnego.

Uwzględniając sytuację majątkową oskarżonego, Sąd zwolnił go od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych w całości.