Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 stycznia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Krakowie II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Protokolant: sekretarz sądowy Elżbieta Łojewska

po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2017 r. w Krakowie

na rozprawie

skargi Skarbu Państwa -Komendanta Wojewódzkiego Policji w K.

na wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 28 października 2016 r., sygnatura akt KIO 1946/16

przy udziale (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. oraz M. E. - (...) K.

1.  oddala skargę;

2.  zasądza od skarżącego Skarbu Państwa- Komendanta Wojewódzkiego Policji w K. na rzecz (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. kwotę 5.417 zł (pięć tysięcy czterysta siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.

SSR Krystyna Dobrowolska SSO Jarosław Tyrpa SSR Anna Kruszewska

UZASADNIENIE

Krajowa Izba Odwoławcza wyrokiem z dnia 28 października 2016 r. w sprawie KIO 1946/16

Uwzględniając odwołanie wykonawcy (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego pn. Dostawa wraz z montażem mebli dla jednostek Policji woj. (...) (nr postępowania ZP- (...)) prowadzonym przez zamawiającego Komendanta Wojewódzkiego Policji w K., przy udziale wykonawcy: M. M. M. (1), K. - zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego nakazał zamawiającemu - Komendantowi Wojewódzkiemu Policji w K. unieważnienie wyboru najkorzystniejszej oferty oraz odrzucenie w ramach ponowionych czynności oferty złożonej przez M. M. M. (1) z K. z uwagi na zaoferowanie w poz. 2 krzesła obrotowego (...) (...), które nie posiada wymaganego zagłówka regulowanego. W pozostałym zakresie oddaliła odwołanie. Kosztami postępowania obciążyła zamawiającego - Komendanta Wojewódzkiego Policji w K. i zaliczyła w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15000 zł uiszczoną przez odwołującego - (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. tytułem wpisu od odwołani i zasądziła tę kwotę od zamawiającego - Komendanta Wojewódzkiego Policji w K. na rzecz odwołującego - (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. tytułem kosztów postępowania odwoławczego.

W uzasadnieniu wskazała, iż Odwołujący zarzucił Zamawiającemu następujące naruszenia przepisów ustawy pzp:

1. Art. 89 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 91 ust. 1 - przez zaniechanie odrzucenia oferty E. - (...), pomimo jej niezgodności z warunkami określonymi w specyfikacji, a w konsekwencji wybór tej oferty, pomimo że winna ona zostać odrzucona.

2. Art. 7 ust. 1 i 3 - przez przeprowadzenie postępowania w sposób naruszający zasadę zachowania uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców w związku z powyższym naruszeniem przepisów ustawy pzp.

3. Art. 87 ust. 2 pkt 3 - przez poprawienie omyłki powodujące istotną zmianę w treści oferty.

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu:

1. Unieważnienia wyboru najkorzystniejszej oferty.

2. Powtórzenia badania i oceny ofert.

3. Odrzucenia oferty E. - (...) jako niezgodnej z treścią specyfikacji.

4. Wyboru oferty T. jako najkorzystniejszej.

Izba stwierdziła, że odwołanie jest zasadne.

W ocenie Izby Odwołujący wykazał zgodnie z art. 179 ust. 1 pzp, że ma interes w uzyskaniu przedmiotowego zamówienia, w którym złożył ofertę. Odwołujący tym samym może ponieść szkodę w związku z zarzucanymi Zamawiającemu naruszeniami przepisów ustawy pzp, które pozbawiają T. możliwości uzyskania przedmiotowego zamówienia.

Zamawiający zażądał w specyfikacji złożenia w ofercie wypełnionego załącznika nr 2 do s.i.w.z. - formularza cenowego, wymagając jego uzupełnienia w rubryce „Nazwa oferowanego asortymentu" w celu należytej identyfikacji wyrobów {rozdział XIV Opis sposobu przygotowania oferty pkt 2}.

Załącznik nr 2 do s.i.w.z. stanowił jednocześnie szczegółowy opis przedmiotu zamówienia określający rodzaj, wymiary, materiałów, wymogi dot. Konstrukcji, kolorystyki rtp.

{rozdział III Opis przedmiotu zamówienia pkt 2}.

W szczególności dla poz. 2 Krzesło obrotowe np. (...) z zagłówkiem pogrubiono parametr „Tapicerowany, regulowany zagłówek" {załącznik nr 2 do s.i.w.z. dla zadania nr 1 - dostawa krzeseł}.

W treści oferty złożonej przez E. - (...) w rubryce tej sprecyzowano, że w zadaniu nr 1 w poz. przedmiotem oferty jest krzesło obrotowe „(...) (...)" {formularz oferty, str. 4 dokumentów oferty}.

Powyższe oznaczenie producenta (...)identyfikuje dokładnie konkretną konfigurację modelu krzesła (...), w szczególności litera O oznacza oparcie w wersji (...), a oznaczenie „(...) (...)" oznacza „oparcie O. tapicerowane wysokie z zagłówkiem tapicerowanym stałym" { (...) str. 14 katalogu Biuro (...) (edycja (...)) lub str. 34 wyciąg z nieznanego katalogu producenta (...) (...); oświadczenie (...) sp. z o.o. z siedzibą w K. z 14 października 2016 r.}

Krzesło (...) z regulowanym zagłówkiem tapicerowanym ma symbol „(...) (...)", które występuje dla oparcia w wersji (...) (wyższej niż wersja (...)) { (...) str. 14 katalogu Biuro (...) (edycja (...)) lub str. 34 wyciągu z innego katalogu producenta (...) (...)}

Izba stwierdziła natomiast, że nie ma znaczenia dla sprawy, iż producent (...) (...) jest w stanie wyprodukować również krzesło (...) w wersji O. z zagłówkiem regulowanym, choć takiej opcji konfiguracji nie przewidział w katalogu. Nie ma również znaczenia, że E. - (...) po upływie terminu składania ofert zadeklarowały, że pomimo wpisania w ofercie oznaczenia wskazującego na nieregulowany zagłówek, dostarczy krzesło, które będzie posiadało zagłówek regulowany.

W ocenie Izby naruszony został art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp, który stanowi, że zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli jej treść nie odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia, z zastrzeżeniem art. 87 ust. 2 pkt 3 pzp.

Zarówno treść s.i.w.z., jak i treść oferty stanowią merytoryczne postanowienia oświadczeń woli: zamawiającego, który przez opis przedmiotu zamówienia oświadcza, jakiego świadczenia oczekuje po zawarciu umowy w sprawie zamówienia publicznego, oraz wykonawcy, który zobowiązuje się do wykonania tego świadczenia w razie wyboru złożonej przez niego oferty jako najkorzystniejszej.

Wobec tego - co do zasady - porównanie zaoferowanego przez wykonawcę świadczenia z opisem przedmiotu zamówienia, sposobem i terminem jego realizacji wymaganymi przez zamawiającego, przesądza o tym, czy treść złożonej oferty odpowiada treści s.i.w.z. - jest z nią zgodna.

Izba wskazała, iż art. 82 ust. 3 pzp zastrzega dla oferty składanej w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego formę pisemną pod rygorem nieważności, natomiast samo rozumienie terminu oferta należy przede wszystkim wywodzić z art. 66 § 1 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym jest nią oświadczenie drugiej stronie woli zawarcia umowy, jeżeli określa istotne postanowienia tej umowy. Nie budzi przy tym wątpliwości, że z uwagi na odpłatny charakter zamówień publicznych, nieodzownym elementem treści oferty jest zawsze określenie ceny, za jaką wykonawca zobowiązuje się wykonać zamawiane świadczenie.

W pozostałym zakresie zamawiający określa w s.i.w.z. wymagany od wykonawcy zakres i sposób konkretyzacji oświadczenia woli, który będzie podstawą dla oceny zgodności treści złożonej oferty z merytorycznymi wymaganiami opisu przedmiotu zamówienia. W szczególności jeżeli zamawiający wymaga od wykonawców składających oferty - poza potwierdzenia ogólnym oświadczeniem o zgodności z opisem przedmiotu zamówienia -podania konkretnych parametrów, nazwy, modelu, typu etc., pozwalających na jednoznaczną identyfikację przedmiotu oferty, porównanie tak skonkretyzowanej treści oferty z treścią wymagań opisu przedmiotu zamówienia zawartego w s.i.w.z. jest podstawą do stwierdzenia ich wzajemnej zgodności albo niezgodności.

Wystąpienie stanu niezgodności treści oferty z treścią s.i.w.z. nie zawsze będzie podstawą do odrzucenia oferty, gdyż art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp wprost odsyła do art. 87 ust. 2 pkt 3 pzp. Odrzuceniu podlega zatem wyłącznie oferta, której treść jest niezgodna z treścią s.i.w.z. w sposób zasadniczy i nieusuwalny, gdyż obowiązkiem zamawiającego jest poprawienie w złożonej ofercie niezgodności z s.i.w.z. niemających istotnego charakteru.

Ustawa Prawo zamówień publicznych przewiduje instrumenty służące odczytaniu treści złożonego oświadczenia woli - jeśli jest ono niejednoznaczne {instytucja wyjaśnień z art. 87 ust. 1 pzp}, a także służące poprawieniu oferty - jeśli wprost nie odpowiada ona treści s.i.w.z. {instytucja poprawiania omyłek z art. 87 ust. 2 pkt 3 pzp}. Art.87 ust. 2 pkt 1 i 2 pzp obliguje natomiast zamawiającego do poprawienia w ofercie oczywistych omyłek pisarskich oraz oczywistych omyłek rachunkowych, z uwzględnieniem konsekwencji rachunkowych dokonanych poprawek. W postępowaniu o zamówienie publiczne nie została bowiem wyłączona ogólna, charakterystyczna dla prawa cywilnego zasada ustalania treści złożonego oświadczenia woli w sposób odzwierciedlający zamiar strony i cel złożenia oświadczenia.

Jednakże istotne elementy tego oświadczenia woli - jak skonkretyzowany w sposób wymagany przez Zamawiającego przedmiot oferowanego świadczenia - powinny się jednak w ofercie znaleźć, w przeciwnym razie nie sposób ustalić treści tego oświadczenia bez jego istotnej zmiany lub prowadzenia ustaleń z wykonawcą już po terminie składania ofert, co jest niedopuszczalne na mocy klauzuli zawartej w art. 87 ust. 1 zd. 2 pzp.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 pzp w toku badania i oceny ofert zamawiający może żądać od wykonawców wyjaśnień dotyczących treści złożonych ofert, jednakże niedopuszczalne jest prowadzenie między zamawiającym a wykonawcą negocjacji dotyczących złożonej oferty oraz, z zastrzeżeniem ust. 2, dokonywanie jakiejkolwiek zmiany w jej treści.

W ocenie Izby zamawiający w prowadzonym przez siebie postępowaniu dla poszczególnych zamawianych rodzajów krzeseł biurowych określił wymagane parametry techniczne lub cechy w formularzu cenowym. Jednocześnie oczekiwał sprecyzowania przedmiotu oferty przez podanie danych identyfikujących oferowany wyrób.

Oferta Wykonawcy E. - (...) zawiera jednoznaczne oświadczenie co do oferowanego krzesła, gdyż wpisano precyzyjne oznaczenie, które - co było niesporne -wskazuje na konfigurację krzesła z zagłówkiem tapicerowanym stałym.

Skoro w tej poz. wymagane było zaoferowanie krzesła z zagłówkiem tapicerowanym regulowanym, w tym zakresie oferta ta jest wprost niezgodna z treścią specyfikacji.

Zdaniem Izby złożone przez E. - (...) dopiero po wpłynięciu odwołania wyjaśnienia nie mogą być wzięte pod uwagę, gdyż stanowią przejaw niedopuszczalnej po upływie terminu składania ofert zmiany treści oferty lub negocjacji z Zamawiającym , że za taką samą cenę i pod oznaczeniem wskazującym na co innego zostanie dostarczony wyrób zgodny z wymaganiami specyfikacji. Jednocześnie nie ma zastosowania instytucja z art. 87 ust. 2 pkt 3 pzp, gdyż nawet Przystępujący nie twierdzi, że doszło do jakiejkolwiek omyłki, również Zamawiający jej nie stwierdził.

W sytuacji, gdy wpisane oznaczenie jednoznacznie identyfikuje krzesło z zagłówkiem stałym, Przystępujący mógł i powinien już przy składaniu oferty zasygnalizować, że dostarczy wyrób spełniający wymagania opisu przedmiotu zamówienia, gdyż złożenie takiego oświadczenia dopiero w wyjaśnieniach jest spóźnione, a jego akceptacja przez Zamawiającego wprost narusza zakaz z art. 87 ust. 1 zd. 2 pzp.

Zdaniem Izby uwzględnienie powyższego zarzutu jest wystarczające dla stwierdzenia, że oferta Przystępującego podlega odrzuceniu, nie ma więc znaczenia dla wyniku sprawy, że nie znalazł potwierdzenia drugi zarzut niezgodności treści oferty E. - (...) ze specyfikacją, odnoszący się do poz. 8 formularza cenowego. W tym zakresie Izba uznała za istotne okoliczności adekwatnie zrelacjonowane w odpowiedzi na odwołanie, które uzupełniają wybiórcze zaprezentowane okoliczności w odwołaniu

W szczególności nie nastręczało żadnej trudności przyporządkowanie atestu (sprawozdania) nr 260/1 4/W (str. 36 do 39) dla fotela obrotowego (...) jako złożonego na potwierdzenie spełniania wymagań norm opisanych w s.i.w.z. przez fotel zaoferowany w poz. 8 formularza ofertowego oferty E. - (...), pomimo zawarcia w nim oznaczenia z pominięciem litery (...).

Za nieprzekonujące i niewiarygodne Izba uznała twierdzenia Odwołującego, jakoby do oferty załączono atest niedotyczący przedmiotu oferty, względnie przedmiotem oferty mogło być inne krzesło producenta G., które przy zupełnie innej nazwie również posiada dodatkowe oznaczenie literą (...).

Kontynuując wywód poczyniony przy poprzednim zarzucie, zauważyć należy, że w ramach wymaganego od wykonawcy sposobu potwierdzenia treści oferty mieści się również oparte na art. 25 ust. 1 pkt 2 pzp żądanie przez zamawiającego oświadczeń lub dokumentów potwierdzających spełnianie jego wymagań (określonych w s.i.w.z.) przez oferowane dostawy, usługi lub roboty budowlane.

Niezamknięty katalog tych dokumentów został określony w § 6 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 19 lutego 2013 r. w sprawie rodzajów dokumentów, jakich może żądać zamawiający od wykonawcy, oraz form, w jakich te dokumenty mogą być składane (Dz. U. poz. 231; dalej również: „rozporządzenie o dokumentach"). Dokumenty te należy rozpatrywać jako kwalifikowaną formę potwierdzenia zgodności oferowanego świadczenia z wymaganym przez zamawiającego. Zadeklarowana przez wykonawcę treść oferty ma bowiem dodatkowo znaleźć potwierdzenie w dokumentach co do zasady pochodzących od niezależnego od wykonawcy podmiotu zewnętrznego (co wprost wskazano przy określeniu rodzaju dokumentów wyliczonych w § 6 ust. 1 pkt 2 - 4 rozporządzenia), względnie w próbkach, opisach lub fotografiach produktów, które mają być dostarczone, których autentyczność musi być poświadczona przez wykonawcę na żądanie zamawiającego (rodzaje środków dowodowych wymienione w § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia).

W konsekwencji brak takiego kwalifikowanego potwierdzenia również jest podstawą do odrzucenia oferty jako niezgodnej z treścią s.i.w.z., co przejawia się zarówno w aspekcie formalnym - niezgodności z postanowieniem formułującym żądanie złożenia takich dokumentów, jak i przede wszystkim materialnym - niewykazaniu zgodności oferowanych produktów z wymaganiami zamawiającego w zakresie parametrów, które miały znaleźć potwierdzenie w tych dokumentach.

Zamawiający zażądał na potwierdzenie spełniania przez oferowane produkty wymagań norm wskazanych w opisie przedmiotu zamówienia przez zażądanie certyfikatów zgodności (atestów wytrzymałościowych) wystawionych przez niezależną jednostkę certyfikującą. Dokument taki został złożony przez E. - (...), a jego merytoryczna treść nie była przedmiotem zarzutu.

Izba zważyła, że w okolicznościach tej sprawy Zamawiający prawidłowo dokonał w trybie art. 87 ust. 2 pkt 3 pzp. poprawienia oznaczenia fotela wpisanego w poz. 2, zgodnie z oznaczeniem wynikającym ze złożonego wraz z ofertą dokumentu. W szczególności dokonana korekta nie powodowała istotnej zmiany treści złożone oferty, gdyż z całości złożonych dokumentów dało się odczytać, że wolą Wykonawcy E. - (...) jest zaoferowanie fotela (...) producenta G.. Niedokładność oświadczenia zawartego w formularzu ofertowym podlegała ona obligatoryjnemu poprawieniu w trybie art. 87 ust. 2 pkt 3 pzp.

Jednocześnie czynność poprawienia oferty ma charakter obligatoryjny i zamawiający nie może uchylić się od jej wykonania. Zaniechanie takiej czynności należy uznać należy za działanie sprzeczne nie tylko z prawem, ale i nieracjonalne, gdyż prowadzi do niesłusznego odrzucenia najkorzystniejszej oferty, które nie zapewnia wyboru oferty zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców.

Skoro dopuszczalne jest wyjaśnienie treści złożonej oferty, dysponowanie przez zamawiającego wszystkimi niezbędnymi danymi do dokonania poprawienia omyłek bez ingerencji wykonawcy należy oceniać z uwzględnieniem informacji uzyskanych w wyniku wyjaśnień.

W okolicznościach rozstrzyganej sprawy Zamawiający nie musiał nawet wzywać do wyjaśnień, gdyż był w stanie zidentyfikować zarówno samą omyłkę, jak i sposób jej poprawienia.

Mając powyższe na uwadze, Izba stwierdziła, że odwołanie podlega uwzględnieniu, gdyż Zmawiający naruszył art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp , co miało wpływ na wynik prowadzonego przez niego postępowania o udzielenie zamówienia, wobec czego na podstawie art. 192 ust. 1, 2 i 3 pkt 1 ustawy pzp orzeczono, jak w pkt 1 sentencji.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono stosownie do jego wyniku, na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 pzp,..

Zamawiający Skarb Państwa – Komendant Wojewódzki Policji w K. zaskarżyła wyrok w części obejmującej:

1/ w punkcie 1: nakazanie Skarżącemu unieważnienia wyboru najkorzystniejszej oferty oraz odrzucenie w ramach ponowionych czynności oferty złożonej przez M. E. - (...) z K. z uwagi na zaoferowanie w poz.2 krzesła obrotowego (...) (...). które nie posiada wymaganego zagłówka regulowanego;

2/ w punkcie 2.2: obciążenie Komendanta Wojewódzkiego Policji w K. kosztami postępowania odwoławczego.

W skardze zarzucono:

1. naruszenie art. 233 § 1 kpc mające istotny wpływ na rozstrzygnięcie sprawy, a polegające na wydaniu orzeczenia w części zaskarżonej wbrew ustalonemu stanowi faktycznemu, w szczególności poprzez:

- bezpodstawne przypisanie pojęciu „Nazwa oferowanego asortymentu" z kolumny trzeciej Formularza cenowego, stanowiącego załącznik do oferty E. - (...), innego znaczenia niż wynikający z wymagań określonych w pkt.XIV.2 Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (dalej siwz),

- nieuzasadnione pominięcie oświadczenia producenta (...) sp. z o.o. z dnia 14 października 2016r., że zaoferowany wyrób posiada opcję regulowanego zagłówka zgodnie z wymaganiami siwz oraz oświadczenia M. E. - (...) z dnia 18 października 2016r. zawierającego potwierdzenie złożenia oferty spełniającej wymagania siwz;

2. obrazę przepisu art. 89 ust.l pkt.2 Pzp poprzez przyjęcie, że istniały podstawy do odrzucenia przez Zamawiającego oferty M. E. - (...) z K., podczas gdy oferta odpowiadała treści siwz.

Zamawiający wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie odwołania (...) sp. z o.o. w całości. Wniósł również o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Zakwestionował zasadność stwierdzeń Izby w zakresie:

- uznania, że skoro zamawiający żądał określenia nazwy oferowanego asortymentu w formularzu cenowym, to w wyniku szczegółowej weryfikacji z zawartością katalogu producenta powinien ofertę odrzucić,

- uznania w sposób pewny i stanowczy, że oferowany asortyment był niezgodny z wymaganiami siwz,

- stwierdzenia o braku znaczenia oświadczenia M. E. - (...) z dnia 18 października 2016r. oraz oświadczenia producenta (...) (...) z dnia 14 października 2016r. o możliwości wyprodukowania krzesła ..(...) (...)" z regulowanym zagłówkiem, mimo braku takiej opcji w katalogu,

- pominięcia treści oświadczenia złożonego przez M. E. - (...) w pkt.7 oferty z dnia 26 sierpnia 2016r. o treści: „Oferowane przez nas produkty spełniają wszystkie wymagane prawem i przez Zamawiającego normy",

- pominięcie, że wykonawca wykorzystując do sporządzenia formularza cenowego druk będący załącznikiem nr 2 do siwz. składa w całości jako własne oświadczenie zawarte w Formularzu cenowym pod poz.2 w kolumnie „Nazwa asortymentu", a zawierające szczegółowy opis oferowanego krzesła, w którym zaznaczono odnośnie zagłówka, że jest on regulowany.

Zaznaczył, że z żadnego zapisu siwz nie wynika, aby zamawiający żądał od wykonawców podania konkretnych i szczegółowych parametrów oferowanych krzeseł w rodzaju: model, typ, wersja, oznaczenie symbolem literowym lub cyfrowym, odnośnika do katalogu producenta itp., które umożliwiałyby jednoznaczną ocenę zgodności lub niezgodności oferowanego wyrobu z wymaganiami. Zamawiający nie zapowiadał, że ocena będzie dokonywana w wyniku sprawdzeń w dokumentacji producenta mebli, skoro jego wskazania w ofercie również nie wymagał. W przeciwnym razie bowiem, dla zachowania zasad uczciwej konkurencji, byłby zobligowany do wskazania konkretnego, a nie dowolnie wybranego katalogu, w oparciu o który będzie przeprowadzał porównanie (choćby przez określenie, że będzie to ostatnie wydanie, bezpośrednio poprzedzające ogłoszenie zamówienia lub otwarcie ofert). Z pewnością nie mógłby to być katalog dowolnie wybrany, nie wspominając już o katalogu nieznanym, na który między innymi powołuje się Izba na stronie 7, akapit 2 uzasadnienia zaskarżonego wyroku. W pkt. XIV.2 siwz jest mowa jedynie o wskazaniu nazwy w celu należytej identyfikacji oferowanych wyrobów, co stanowi czynność pojęciowo i rodzajowo inną od oceny zgodności z siwz. Identyfikacja poprzez jedynie nazwę służy zamawiającemu do porządkowania zamówienia i odróżnienia poszczególnych oferowanych wyrobów, jak również utożsamienia, przyporządkowania, przypisania oferowanego przedmiotu do cech określonych w kolumnie drugiej formularza cenowego „Nazwa asortymentu". Nadanie nazwy własnej ma na celu ułatwienie dalszej realizacji czynności, w tym przyszłej umowy, zwłaszcza jeśli zamawianych wyrobów jest więcej niż jeden, a zwykle jest ich kilkanaście lub kilkadziesiąt. Nierzadkie są przypadki, gdy producenci w ogóle nie stosują żadnych nazw handlowych (rozpowszechnionych w obrocie rynkowym), nie mówiąc o bardziej szczegółowej typologii, nadając nazwy poszczególnym wyrobom jedynie na użytek danego zamówienia publicznego i tylko dlatego, że zamawiający żąda podania nazwy. Nie wynika stąd natomiast możliwość ani konieczność sprawdzania zawartości merytorycznej desygnatu nazwy, przewidzianej np. w katalogu producenta, poprzez porównanie z cechami szczegółowymi wyrobu przedstawionymi w sposób opisowy w kolumnie drugiej formularza cenowego. Z tej przyczyny zamawiający badał przede wszystkim treść tych oświadczeń wykonawcy, w których zapewniał on, że oferowany wyrób zawiera wszystkie cechy wymagane w siwz. W tym celu, jako własne oświadczenie oferenta, zamawiający przyjął podpisany przez niego opis zawarty w Formularzu cenowym w kolumnie drugiej „Nazwa asortymentu" co do każdej wymienionej tam cechy, parametru i funkcjonalności oferowanego mebla. Innymi słowy, na etapie ogłoszenia zamówienia opis zawarty w załączniku nr 2 do siwz stanowił szczegółowy opis przedmiotu zamówienia, ale w momencie złożenia go przez wykonawcę wraz z ofertą stał się jego własnym pisemnym oświadczeniem o posiadaniu przez zindywidualizowany nazwą wyrób wszystkich wymaganych cech. Odmienna interpretacja, czyli taka jak przyjęta przez Izbę, musiałaby prowadzić do wniosku, że integralną częścią oferty jest jedynie zawartość kolumny od trzeciej do dziewiątej Formularza cenowego, a zawartość drugiej już nie.

Całkowicie niezrozumiałe jest w ocenie skarżącego uznanie przez Izbę, że nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy oświadczenie producenta (...) sp. z o.o. z dnia 14 października 2016r. o możliwości wyprodukowania przez niego krzesła „(...) (...)" z regulowanym zagłówkiem, czyli pod tym samym oznaczeniem handlowym, choć w innej wersji, niż ujęta w katalogu. Wydaje się wręcz godzić w swobodę działalności gospodarczej producenta stwierdzenie Izby prowadzące do konkluzji, że nie może on wyprodukować określonego mebla pod wybraną przez siebie nazwą. Produkcja krzeseł nie jest działalnością reglamentowaną, w związku z czym należałoby raczej uznać prawo producenta do kształtowania własnej strategii wytwórczej i handlowej według przyjętych przez niego zasad i własnego wyboru.

Niezrozumiałe i bezpodstawne jest również stwierdzenie Izby, że oświadczenie M. E. - (...) z dnia 18 października 2016r. miałoby stanowić przejaw niedopuszczalnej zmiany treści oferty lub negocjacji z zamawiającym, iż za taką samą cenę i pod oznaczeniem wskazującym na co innego zostanie dostarczony wyrób zgodny z wymaganiami specyfikacji. Treść tego oświadczenia jest w ocenie Skarżącego wyłącznie potwierdzeniem zamiaru dostarczenia asortymentu zgodnego z wymaganiami zamawiającego, wyrażonego uprzednio w ofercie, a nie wynika z niego jakakolwiek zmiana w stosunku do tej oferty. Zamawiający dokonując oceny oferty E. - (...) nie miał wątpliwości co do jej zgodności z siwz z przyczyn wyżej opisanych, w związku z czym nie wzywał tego wykonawcy o złożenie wyjaśnień, ani nie podejmował z nim żadnych negocjacji. W przekonaniu Zamawiającego składający ofertę wyartykułował w niej oświadczenie woli w sposób umożliwiający jednoznaczne stwierdzenie, że dostarczy on przedmiot zgodny z wymaganiami siwz. Wobec przytoczonych okoliczności należy ocenić jako nieadekwatne orzeczenie przez Izbę. że w dokumentach oferty brak jest jakiegokolwiek punktu zaczepienia, który pozwalałby na odczytanie woli E. - (...) zaoferowania krzesła z zagłówkiem regulowanym.

(...) sp. z o.o. z siedzibą w W. wniosła o odrzucenie skargi ze względu na brak interesu prawnego do jego zaskarżenia, względnie jej oddalenie i zasądzenie kosztów postępowania odwoławczego.

Podniosła, że na podstawie wyroku KIO Zamawiający dnia 04.11.2016 r. poinformował Wykonawców o powróceniu do czynności ponownego badania i oceny ofert w zakresie Zadania nr 1. Również w dniu 04.11.2016 r. Zamawiający zawiadomił o odrzuceniu oferty M. E. - (...) oraz wyborze oferty firmy (...) Sp. z o.o. jako najkorzystniejszej.

Zamawiający poinformował również, że unieważnia postępowanie na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp ze względu na brak możliwości zwiększenia kwoty przeznaczonej na realizację zamówienia do kwoty oferty naj korzystniejszej.

Stwierdzić należy, że Zamawiający wykonując w całości wyrok Krajowej Izby Odwoławczej zgodził się z postanowieniami KIO. Co więcej, Zamawiający dnia 14.11.2016 r. ogłosił postępowanie o zamówieniu publicznym w takim samym brzmieniu jak postępowanie, którego dotyczy spór.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie, aczkolwiek wbrew zarzutom przeciwnika skargi nie ma podstaw do jej odrzucania.

Jakkolwiek zamawiający dostosował się do zaskarżonego wyroku wykonując go w całości i nawet rozstrzygnął już kolejny przetarg rozpisany w miejsce unieważnionego, wybierając ponownie jako najkorzystniejszą ofertę złożoną przez E. (...) M. M. (2), to nie można uznać, że nie ma interesu prawnego w zaskarżeniu wyroku. Zamawiający nadal kwestionuje wyrok i uznaje go za błędny. Zwalcza nie tylko merytoryczne rozstrzygniecie, ale i orzeczenie o kosztach postępowania skargowego. Nie ma więc podstaw do przyjęcia braku pokrzywdzenia orzeczeniem (gravamenu), co skutkować mogłoby odrzuceniem skargi.

Przechodząc zatem do zarzutów skargi należy stwierdzić, że Krajowa Izba Odwoławcza prawidłowo ustaliła stan faktyczny i oceniła zebrany materiał dowodowy nie naruszając zasady swobodnej oceny dowodów.

W odniesieniu do zarzutu naruszenia prawa procesowego, tj. art. 233 § 1 k.p.c. należy przypomnieć, że przepis ten statuuje zasadę swobodnej oceny dowodów, wedle której sąd ocenia wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału. Granice swobodnej oceny określają natomiast przepisy prawa procesowego, zasady doświadczenia życiowego i reguły logicznego myślenia. Zarzut obrazy art. 233 §1 k.p.c. można sformułować skutecznie tylko wówczas, gdy sąd oceniając wiarygodność oraz moc przeprowadzonych dowodów uchybi regułom logicznego myślenia, zasadom doświadczenia życiowego, wadliwie kojarzy fakty (por. wyrok SN z dnia 16 grudnia 2005 r. III CK 314/05, Lex nr 172176, wyrok SN z dnia 25 listopada 2003 r. II CK 293/02, Lex nr 151522).

Przyjmuje się nawet, że naruszenie art. 233 § 1 k.p.c. wchodzi w grę jedynie wówczas gdyby dowody zostały ocenione w sposób rażąco wadliwy, sprzeczny z zasadami logiki bądź doświadczenia życiowego. (por. wyrok S.Apel. w Poznaniu z dnia 2006.01.25 I ACa 772/05 LEX nr 186521).

Jeżeli z określonego materiału dowodowego sąd wyprowadził wnioski logicznie poprawne i zgodne z zasadami doświadczenia życiowego, to taka ocena dowodów nie narusza zasady przewidzianej w art. 233 § 1 k.p.c., choćby dowiedzione zostało, że z tego samego materiału dałoby się wyciągnąć równie logiczne i zgodne z zasadami doświadczenia życiowego wnioski odmienne. (por. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 27 września 2002 r. IV CKN 1316/00 LEX nr 80273).

W ocenie Sądu Okręgowego Krajowa Izba Odwoławcza nie naruszyła zasady swobodnej oceny dowodów, albowiem wywód dotyczący oceny zgromadzonego materiału dowodowego jest obszerny i spójny, a wnioski z niego wypływające są logicznie poprawne.

Izba prawidłowo zastosowała art. 89 ust. 1 pkt 2 prawo zamówień publicznych , który stanowi, że zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli jej treść nie odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia, z zastrzeżeniem art. 87 ust. 2 pkt 3 pzp. Odrzuceniu podlega wyłącznie oferta, której treść jest niezgodna z treścią specyfikacji istotnych warunków zamówienia w sposób zasadniczy i nieusuwalny, gdyż obowiązkiem zamawiającego jest poprawienie w złożonej ofercie niezgodności z s.i.w.z. niemających istotnego charakteru.

Zamawiający w prowadzonym przez siebie postępowaniu dla poszczególnych zamawianych rodzajów krzeseł biurowych określił wymagane parametry techniczne lub cechy w formularzu cenowym. Jednocześnie oczekiwał sprecyzowania przedmiotu oferty przez podanie danych identyfikujących oferowany wyrób. Oferta Wykonawcy E. - (...) zawiera jednoznaczne oświadczenie co do oferowanego krzesła, gdyż wpisano precyzyjne oznaczenie, które - co było niesporne -wskazuje na konfigurację krzesła z zagłówkiem tapicerowanym stałym.

Skoro wymagane było zaoferowanie krzesła z zagłówkiem tapicerowanym regulowanym, to w tym zakresie oferta jest wprost niezgodna z treścią specyfikacji i argumenty skargi są oczywiście bezzasadne.

Krajowa Izba Odwoławcza słusznie zauważyła, że wyjaśnienia złożone przez E. - (...) dopiero po wpłynięciu odwołania nie mogą być wzięte pod uwagę, gdyż stanowią przejaw niedopuszczalnej po upływie terminu składania ofert zmiany treści oferty lub negocjacji z Zamawiającym, że za taką samą cenę i pod oznaczeniem wskazującym na co innego zostanie dostarczony wyrób zgodny z wymaganiami specyfikacji.

Uwzględnienie powyższego zarzutu było wystarczające dla stwierdzenia, że oferta Przystępującego podlega odrzuceniu.

Na marginesie jedynie należy zauważyć, że Zamawiający wykonując w całości wyrok Krajowej Izby Odwoławczej w istocie zgodził się z jego treścią.

Zgłoszone przez skarżącego wnioski dowodowe dotyczące innych zamówień należało pominąć, bowiem nie mają one żadnego znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.

Z powyższych względów skargę jako bezzasadną należało oddalić na zasadzie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 198 f ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych o kosztach orzekając o kosztach zgodnie z art. 198 f ust. 5 wymienionej ustawy oraz art. 98 § 1 i 3 k.p.c., a także na podstawie § 2 pkt 7 w zw. z § 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U.0 2015 poz. 1804 ze zm.).