Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 14 grudnia 2018r. znak (...) - (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił J. R. prawa do świadczenia rehabilitacyjnego powołując się na stanowisko komisji lekarskiej ZUS, która w dniu 30 listopada 2018r. orzekła, że jego stan zdrowia nie uzasadnia prawa do tegoż świadczenia.

Od powyższej decyzji odwołał się J. R. domagając się jej zmiany poprzez przyznanie prawa do świadczenia rehabilitacyjnego. Wskazał, iż jego stan zdrowia w dalszym ciągu nie pozwala mu na wykonywanie pracy kierowcy, a po wypadku odczuwa ból nogi . Podkreślił, że nigdy nie odzyska pełnej sprawności fizycznej.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. wniósł o oddalenie odwołania, wywodząc jak w uzasadnieniu odwołania.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

J. R., wykonujący zawód kierowcy w transporcie ciężarowym i skupie zwierząt, w sierpniu 2015r. w podczas wyładowywania zwierząt rzeźnych skręcił prawy staw skokowy. Uraz ten był następnie powikłany zespołem algodystroficznym (Sudecka). W sierpniu 2016r. doznał stłuczenia klatki piersiowej i śródręcza prawego.

W okresie od 13 kwietnia 2018r. do 11 października 2018r. był niezdolny do pracy z powodu dolegliwości bólowych stawów barkowych, prawego stawu skokowego, bólów prawego nadgarstka z drętwieniem prawej ręki i dolegliwości bólowych kręgosłupa szyjnego.

W dniu 18 marca 2019r. doznał udaru niedokrwiennego lewej półkuli móżdżku, rozpoznano również zawał mózgu wywołany przez zakrzep tętnic przedmózgowych. Przebywał w Oddziale (...)od 18 do 26 marca 2019r.

Dowód: dokumentacja medyczna zawarta w pliku organu opisanym jako „Dokumentacja orzeczniczo-lekarska” k. 2-41, 59-65,81-88 oraz k. 39- 41 i 65-66 akt sprawy

Lekarz orzecznik ZUS orzeczeniem z dnia 30 października 2018 r., po dodatkowej konsultacji ortopedycznej, uznał ubezpieczonego za zdolnego do pracy, stwierdzając w badaniu przedmiotowym chód utykający na prawą kończynę dolną oraz krążeniową i oddechową wydolność, objaw Romberga ujemny, w orientacyjnym badaniu neurologicznym bez świeżych objawów neurologicznych. Badająca ubezpieczonego na skutek sprzeciwu komisja lekarska ZUS w dniu 30 listopada 2018 r., po konsultacji okulistycznej, rozpoznała u J. R. przebyte skręcenie stawu skokowego prawego w 2015r. wygojone z niewielkim ograniczeniem ruchów tego stawu, przebyte stłuczenie klatki piersiowej i śródręcza prawego, nadciśnienie tętnicze, cukrzycę typu 2 insulinoniezależna, nadwzroczność obu oczu, astygmatyzm nadwzroczny oka prawego i niedowidzenie oka prawego, nikotynizm i przerost gruczołu krokowego oraz nieznaczne ograniczenie chodu, niewielkie ograniczenie ruchomości stawu skokowego prawego, niewielkie ograniczenie ruchomości nadgarstka prawego, zachowaną, stosownie do wieku, ruchomość kręgosłupa i uznała go za zdolnego do pracy.

Dowód: opinia lekarska z dnia 30.11.2018r. k. 67-67v. pliku organu opisanym jako „Dokumentacja orzeczniczo-lekarska”, orzeczenie z dnia 30.10.2018r. k. 25 pliku organu, sprzeciw k. 71 pliku organu opisanym jako „Dokumentacja orzeczniczo-lekarska”, opinia lekarska z dnia 20.11.2018r. k. 73 pliku organu opisanym jako „Dokumentacja orzeczniczo-lekarska”, opinia specjalistyczna lekarza konsultanta k. 76-79 pliku organu opisanym jako „Dokumentacja orzeczniczo-lekarska”, opinia lekarska z dnia 30.11.2018r. k. 89-90v. pliku organu opisanym jako „Dokumentacja orzeczniczo-lekarska”, orzeczenie komisji lekarskiej z dnia 30.11.2018r. k. 27 akt organu

Obecnie u J. R. rozpoznaje się przebyte zwichnięcie stawu skokowo-piętowego prawej stopy powikłane zespołem algodystroficznym (Sudecka) z ograniczeniem funkcji stawu skokowo-podudziowego prawego podudzia, wypukliny krążków międzykręgowych C5/C6/C7/Th12 z zespołem bolesnego braku prawego, zespół korzeniowo-bólowy lędźwiowo-krzyżowy prawostronny i zmiany zwyrodnieniowe w stawach łokciowych z nieznacznym ograniczeniem funkcji , które nie powodowały po dniu 11 października 2018r. niezdolności do wykonywania pracy kierowcy.

Samoistne schorzenie neurologiczne w postaci zawału mózgu wywołanego przez zakrzep tętnic przedmózgowych oraz niedokrwienny udar lewej półkuli móżdżku, które wystąpiło w dniu 18 marca 2019r. skutkuje całkowitą okresową niezdolnością ubezpieczonego do pracy fizycznej przez okres 2 lat liczony od daty badania przez biegłego (tj. od dnia 29 marca 2019r.).

Dowód: opinia biegłego sądowych z zakresu ortopedii M. G. k. 33-38

Aktualnie postępowanie z wniosku J. R. o rentę z tytułu niezdolności do pracy pozostaje w toku.

Dowód: pismo organu z dnia 28.06.2019r. k.43

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U.2019.645 j.t.) świadczenie rehabilitacyjne przysługuje ubezpieczonemu, który po wyczerpaniu zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie przez niego zdolności do pracy. Świadczenie rehabilitacyjne przysługuje przez okres niezbędny do przywrócenia zdolności do pracy, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy (art. 18 ust. 2 ustawy). Prawo do świadczenia rehabilitacyjnego uwarunkowane jest zatem łącznym zaistnieniem dwóch przesłanek - dalszą niezdolnością do pracy po wyczerpaniu zasiłku chorobowego oraz rokowaniem odzyskania zdolności do pracy w wyniku kontynuowania leczenia lub rehabilitacji leczniczej w okresie dwunastu miesięcy.

Z uwagi na rodzaj schorzeń ubezpieczonego Sąd przeprowadził dowód z opinii biegłego z zakresu ortopedii.

Z opinii, sporządzonej przez biegłego ortopedę M. G. wynika, iż w przypadku ubezpieczonego nie jest spełniona podstawowa przesłanka uprawniająca do uzyskania świadczenia rehabilitacyjnego na dalszy okres, jaką stanowi niezdolność do wykonywania pracy. Również w odniesieniu do rezultatów badania biegłego, pamiętać należy, iż opinia ta, z uwagi na przeprowadzenie jej po upływie pięciu miesięcy od zakończenia pobierania zasiłku chorobowego, opiera się w znacznej mierze na dokumentacji medycznej obrazującej stan zdrowia ubezpieczonego w okresie spornym, z której wynika brak podstaw do przyjęcia niezdolności do pracy. Biegły w pełni podzielił stanowisko zarówno specjalisty konsultanta ZUS w zakresie ortopedii, jak i lekarza orzecznika oraz komisji lekarskiej organu rentowego z okresu spornego, wskazując iż wynika z nich brak skarg ubezpieczonego na dolegliwości ze strony układu narządu ruchu, inne niż tylko związane z ograniczeniem ruchomości i bólem prawego stawu skokowego. Biegły powołał się również na zapisy wizyt w poradni urazowo-ortopedycznej w okresie poprzedzającym okres sporny tj. w kwietniu 2018r,, w lipcu 2018r. i wrześniu 2018r., które dotyczą tylko następstw przebytego zwichnięcia stawu skokowo-piętowego prawej stopy. Z opisu stanu klinicznego dokonanego przez specjalistę chirurgii urazowo-ortopedycznej wynika brak niezdolności do pracy. Biegły podkreślił, iż także sprzeciw od orzeczenia lekarza orzecznika dotyczył tylko ograniczenia funkcji prawej stopy. Zdaniem biegłego, następstwa przebytego w dniu 6 sierpnia 2015r. zwichnięcia stawu skokowo-piętowego prawej stopy powikłane zespołem algodystroficznym z następowym ograniczeniem funkcji prawego stawu skokowo-podudziowego po zakończeniu okresu pobierania zasiłku chorobowego w dniu 11 października 2018r. nie powodowało (i nadal nie powoduje) niezdolności do pracy.

Jednocześnie biegły wskazał, iż aktualnie, z uwagi na następstwa zawału mózgu wywołanego przez zakrzep tętnic przedmózgowych oraz niedokrwienny udar lewej półkuli móżdżku, który wystąpił w dniu 18 marca 2019r. J. R. jest całkowicie niezdolny do pracy przez okres 2 lat. Przy czym, w tym miejscu podkreślenia wymaga iż aktualny stan zdrowia ubezpieczonego nie był przedmiotem badania w niniejszym postępowaniu. Był nim zaś stan zdrowia ubezpieczonego bezpośrednio po dniu 11 października 2018r. Wniosek biegłego o całkowitej okresowej (dwuletniej) niezdolności do pracy wyłącza prawo do świadczenia rehabilitacyjnego które – zgodnie z przytoczonymi na wstępie przepisami - przysługuje ubezpieczonemu, który po wyczerpaniu zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie przez niego zdolności do pracy w okresie najbliższych 12 lat. Stan zdrowia ubezpieczonego nie rokuje odzyskania zdolności do pracy w okresie 12 miesięcy. W takim przypadku ubezpieczony może ubiegać się o rentę z tytułu niezdolności do pracy i takie postępowanie przed organem pozostaje w toku.

Ubezpieczony nie zgadzał się ze stanowiskiem biegłego. Jednakże jego pismo z dnia 4 września 2019r. (stanowiące uzupełnienie braków pisma z dnia 13 lipca 2019r.), z uwagi na jego braki formalne, zostało zwrócone. W kolejnym piśmie, z dnia 17 września 2019r., ubezpieczony przedstawił jedynie subiektywną niezgodę na wnioski biegłego, bez przedstawienia jakichkolwiek merytorycznych zarzutów wobec opinii. Co więcej pismo to ubezpieczony złożył już po zakreślonym terminie do ustosunkowania się do opinii.

W konsekwencji należało uznać sporządzoną przez biegłego opinię za rzetelną i wiarygodną i tym samym podzielić zawarte w niej wnioski nie znajdując żadnych podstaw do ich zakwestionowania. Opinia biegłego wydana po badaniu przedmiotowym J. R. oraz analizie dostępnej dokumentacji medycznej dotyczącej stanu jego zdrowia jest jasna, pełna i spójna, a jej wnioski, znajdujące oparcie w opisie stanu zdrowia badanego i zapisach w dokumentacji medycznej, w sposób logiczny i przekonujący umotywowane.

Mając na uwadze wszystko powyższe wobec braku podstaw do przyznania ubezpieczonemu prawa do świadczenia rehabilitacyjnego, odwołanie podlegało oddaleniu w oparciu o art. 477(14) § 1 k.p.c. jako nieuzasadnione.

ZARZĄDZENIE

1. (...)

2. (...)

3. (...)

4. (...)

(...)