Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 września 2019 roku

Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący – SSR Elżbieta Domagalska

Protokolant – sekr. Anna Rogojsza, st. sekr. sąd. Aneta Dybikowska

w obecności Prokuratora --------

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24.06.2019r., 30.09.2019r. sprawy

R. S.

syna R. i K. zd. P.

ur. (...) w D.

oskarżonego o to, że:

W dniu 01 października 2018r. w G. i bliżej nieustalonym miejscu , działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem własnym w wysokości 574,50zł K. G., poprzez umieszczenie na internetowym portalu O..pl. oferty o nr (...) dotyczącej sprzedaży karty graficznej M. (...) 6GB w ten sposób, że wprowadził w błąd co do faktu dysponowania wskazanym przedmiotem w ogłoszeniu oraz możliwością wywiązania się z warunków sprzedaży, przyjmując zaliczkę w kwocie 250zł wpłaconej na wskazany rachunek bankowy, po czym nadał przesyłkę zawierającą ziemniaki zamiast zakupionego towaru, za którą w dniu 02 października 2018r otrzymał pozostałą kwotę 324,50zł, działając tym samym na szkodę K. G., przy czym czynu tego dokonał w ciągu pięciu lat po odbyciu co najmniej sześciu miesięcy kary pozbawienia wolności będąc skazanym za umyślne przestępstwo podobne,

tj. o czyn z art. 286§1 kk w zw. z art. 64§1 kk

1.  Oskarżonego R. S. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu z tym, że z opisu czynu eliminuje określenie „wpłaconej na wskazany rachunek bankowy” i za to na podstawie art. 286§1 kk w zw. z art. 64§1 kk skazuje go, zaś na podstawie art. 286§1 kk wymierza mu karę 7 (siedem) miesięcy pozbawienia wolności.

2.  Na podstawie art. 46§1 kk nakłada na oskarżonego R. S. obowiązek naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego K. G. kwoty 574,50 (pięćset siedemdziesiąt cztery 50/100) złotych.

3.  Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. T. S. tytułem wynagrodzenia za obronę oskarżonego wykonywaną z urzędu kwotę 504 (pięćset cztery) złotych powiększoną o kwotę 115,92 (sto piętnaście 92/100) złotych podatku vat, tj. łącznie kwotę 619,92 (sześćset dziewiętnaście 92/100) złotych.

4.  Na podstawie art. 624§1 kpk i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych (t.j. Dz. U. Nr 49 poz. 223 z 1983r. z późn. zm.) zwalnia oskarżonego od obowiązku uiszczenia opłaty i pozostałych kosztów sądowych.

Sygn. akt II K 102/19

UZASADNIENIE

Z uwagi na treść wniosku o sporządzenie uzasadnienia ograniczono je w myśl art. 423§1a kpk do rozstrzygnięcia o karze i innych konsekwencjach prawnych czynu oskarżonego.

R. S. został oskarżony o to, że w dniu 01 października 2018r. w G. i bliżej nieustalonym miejscu, działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem własnym w wysokości 574,50 zł K. G., poprzez umieszczenie na internetowym portalu O..pl oferty o nr (...) dotyczącej sprzedaży karty graficznej M. (...) 6GB w ten sposób, że wprowadził w błąd co do faktu dysponowania wskazanym przedmiotem w ogłoszeniu oraz możliwością wywiązania się z warunków sprzedaży, przyjmując zaliczkę w kwocie 250 zł wpłaconej na wskazany rachunek bankowy, po czym nadał przesyłkę zawierającą ziemniaki zamiast zakupionego towaru, za którą w dniu 02 października 2018r. otrzymał pozostałą kwotę 324,50 zł, działając tym samym na szkodę K. G., przy czym czynu tego dokonał w ciągu pięciu lat po odbyciu co najmniej sześciu miesięcy kary pozbawienia wolności będąc skazanym za umyślne przestępstwo podobne, tj. o popełnienie przestępstwa z art. 286§1 kk w zw. z art. 64§1 kk. Sąd uznał oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu z tym, że z opisu czynu wyeliminował określenie „wpłaconej na wskazany rachunek bankowy” i za czyn ten na podstawie art. 286§1 kk w zw. z art. 64§1 kk skazał go, zaś na podstawie art. 286§1 kk wymierzył mu karę 7 miesięcy pozbawienia wolności. Nałożono nadto na oskarżonego na podstawie art. 46§1 kk obowiązek naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego K. G. kwoty 574,50 zł.

Zgodnie z treścią art. 286§1 kk ten, kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. W myśl art. 64§1 kk jeżeli sprawca skazany za przestępstwo umyślne na karę pozbawienia wolności popełnia w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary umyślne przestępstwo podobne do przestępstwa, za które był już skazany, sąd może wymierzyć karę przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.

W świetle zebranego materiału dowodowego stwierdzić należy, iż oskarżony zachowaniem swym w pełni wyczerpał znamiona czynu z art. 286§1 kk. Dopuścił się go umyślnie z zamiarem bezpośrednim, o czym świadczą okoliczności zdarzenia. Jest on osobą dorosłą i poczytalną, więc w pełni zdawał sobie sprawę ze swego zachowania. Czyn ten popełnił w warunkach powrotu do przestępstwa określonych w art. 64§1 kk, bowiem wcześniej skazany był m. in. wyrokiem Sądu Rejonowego w Mławie z dnia 21.07.2010r. w sprawie IIK 277/10 za umyślne przestępstwo podobne z art. 278§1 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od dnia 03.06.2015r. do dnia 02.06.2016r. (k.160).

Wymierzając karę oskarżonemu Sąd miał na uwadze, by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy sprawcy, ale też uwzględniała stopień społecznej szkodliwości jego czynu. Miał też na uwadze pozostałe dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53 kk. Na niekorzyść oskarżonego przemawiał fakt, iż wcześniej był on już wielokrotnie karany za przestępstwa (informacja z KRK k. 91). Dotąd stosowane wobec niego kary grzywny oraz pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania, a także w wymiarze bezwzględnym nie przyniosły oczekiwanego rezultatu i nie zapobiegły popełnieniu przez niego kolejnego przestępstwa. Dotychczasowy sposób życia oskarżonego wskazuje, że ma on rażąco lekceważący stosunek do porządku prawnego. Na korzyść oskarżonego uwzględniono, że przyznał się on do popełnienia zarzucanego mu czynu i wartość wyrządzonej przestępstwem szkody była niska. Uwzględniając wszystkie te okoliczności uznano za odpowiednią karę za popełnione przestępstwo w wymiarze 7 miesięcy pozbawienia wolności, bowiem tylko pobyt w zakładzie karnym może oskarżonego w ocenie Sądu umotywować do zmiany zachowania i spełnić wobec niego cel zapobiegawczy i wychowawczy kary. Mając na uwadze prawem chronione interesy pokrzywdzonego K. G. związane z poniesioną przez niego szkodą wskutek przestępstwa popełnionego przez oskarżonego, nałożono na sprawcę obowiązek naprawienia wyrządzonej szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego kwoty 574,50 zł odpowiadającej wartości tej szkody.

O opłacie i pozostałych kosztach sądowych rozstrzygnięto w oparciu o art. 624§1kpk i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych (t.j. Dz. U. Nr 49, poz. 223 z 1983r. z późn. zm.) uznając, że uiszczenie ich byłoby dla oskarżonego zbyt uciążliwe z uwagi na to, że nie posiada on żadnego majątku ani stałego źródła dochodu, a ma na utrzymaniu dwoje dzieci.

O wynagrodzeniu obrońcy z urzędu oskarżonego – adw. T. S. orzeczono w oparciu o art. 618§1 pkt 11 kpk oraz §4 ust. 3, §17 ust. 2 pkt 3 i §20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03.10.2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. poz. 1714).