Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 marca 2019 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XVII Wydział Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów w składzie:

Przewodniczący:	SSO Dariusz Dąbrowski
Protokolant:	starszy sekretarz sądowy Jadwiga Skrzyńska

po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2019 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z odwołania (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w upadłości likwidacyjnej w O.

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

przy udziale J. M. Syndyka Masy Upadłości (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w upadłości likwidacyjnej w O.

o wymierzenie kary pieniężnej

na skutek odwołania powoda od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki

z dnia 2 grudnia 2016 roku Nr (...)

1.  uchyla zaskarżoną decyzję,

2.  zasądza od Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w upadłości likwidacyjnej w O. kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSO Dariusz Dąbrowski

Sygn. akt XVII AmE 96/17

UZASADNIENIE

Decyzją z 2 grudnia 2016 r. znak: (...) Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, działając w oparciu o przepisy art. 56 ust. 2 i art. 56 ust. 1 pkt 3a, w związku z art. 56 ust. 6a oraz w związku z art. 11 i art. 11d ust. 3 ustawy z 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (dalej: PE) w związku z § 5 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 lipca 2007 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wprowadzania ograniczeń w sprzedaży paliw stałych oraz w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub ciepła oraz na podstawie art. 104 ustawy z 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (dalej: kpa) w związku z art 30 ust 1 ustawy - Prawo energetyczne po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego wszczętego z urzędu w dniu 24 czerwca 2016 r. na podstawie art 56 ust 1 pkt 3a ustawy - Prawo energetyczne, w sprawie wymierzenia kary pieniężnej (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O. za niestosowanie się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wprowadzonych w dniach 10 - 31 sierpnia 2015 r., orzekł, co następuje:

1.  (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O. w dniach 10 i 11 sierpnia 2015 r., w odniesieniu do obiektu zlokalizowanego w O. przy ul. (...), naruszyła obowiązek stosowania się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wynikający z art. 11 i art. 11d ust. 3 PE, co podlega karze pieniężnej określonej w art. 56 ust. 1 pkt 3a tej ustawy.

2.  Na podstawie art. 56 ust. 6a w zw. Z art. 56 ust. 1 pkt 12 PE odstąpiono od wymierzenia (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O. kary pieniężnej za nieprawidłowości opisane w pkt. 1.

(decyzja - k. 4-9).

Odwołanie od tej decyzji wniosła (...) Sp. z o.o., zaskarżając ją w części dotyczącej punktu 1, tj. w zakresie dotyczącym stwierdzenia naruszenia obowiązku stosowania się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej. Zaskarżonej decyzji ww. spółka zarzuciła naruszenie przepisów prawa:

1.  materialnego - § 5 Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie szczegółowych zasad i trybu wprowadzania ograniczeń w sprzedaży paliw stałych oraz w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub ciepła z dnia 23 lipca 2007 r. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie polegające na przyjęciu, że ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub w dostarczaniu ciepła dotyczy odbiorcy - (...) Sp. z o.o. w O., podczas gdy z umowy kompleksowej sprzedaży energii elektrycznej i świadczenia usług dystrybucji z dnia 1 stycznia 2015 r. wynika, że spółka (...) Sp. z o.o. w O. ma ustaloną moc umowną 300 kW;

2.  a.) procesowego - art. 7 kpa, art. 77 § 1 kpa oraz art. 80 kpa poprzez brak podjęcia przez organ wszelkich kroków niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, brak zebrania i rozpatrzenia całego materiału dowodowego w sprawie w sposób wyczerpujący, a w konsekwencji:

-

błędne ustalenie, że odwołująca się spółka w dniach 10 i 11 sierpnia 2015 r. podlegała realizacji planu ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej w sytuacji gdy ograniczenia dotyczyły tylko dużych odbiorców energii elektrycznej, czyli takich, dla których większość mocy umownej określona w umowach ustalona została powyżej 300 kW,

-

ustalenie, że odwołująca się spółka była zobowiązana do dostosowania się do wprowadzonych ograniczeń w poborze energii elektrycznej, co stoi w sprzeczności z informacją uzyskaną przez spółkę od przedsiębiorcy przesyłowego w piśmie z dnia 24 sierpnia 2016 r.,

2.  b.) art. 107 § 1 i 3 kpa poprzez nieustosunkowanie się przez organ administracji publicznej do treści dokumentów kierowanych do odwołującej się spółki od przedsiębiorcy przesyłowego, tj. (...) S.A., których treść pozostaje w sprzeczności z treścią zaskarżonej decyzji i ustaleniami faktycznymi poczynionymi w sprawie.

W oparciu o tak sformułowane zarzuty powodowa Spółka wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji w części dotyczącej punktu 1 i umorzenie postępowania.

W uzasadnieniu swego stanowiska strona powodowa wskazała, między innymi, że dostawy energii prowadzone na rzecz (...) Sp. z o.o. nie podlegały ograniczeniu wynikającemu z komunikatu z 10 sierpnia 2016 r. dotyczącego ograniczenia poboru energii elektrycznej z uwagi na falę upałów w Polsce. Powodowa spółka wskazała, iż ww. komunikat dotyczył jedynie przedsiębiorców o mocy umownej większej niż 300 kW, czyli większej niż moc przewidziana dla (...) Sp. z o.o. Nadto powód podał, że ówcześnie również dostawca energii elektrycznej, tj. (...) S.A. poinformował go, iż spółka (...) Sp. z o.o. nie podlega przedmiotowym ograniczeniom.

(odwołanie - k. 10-13).

Prezes URE, po dokonaniu ponownej analizy akt sprawy oraz zarzutów zawartych w odwołaniu stwierdził brak podstaw do uchylenia, jak też zmiany zaskarżonej decyzji. Pozwany wskazał, iż ustalony dla powoda plan ograniczeń, przekazany mu pismem z 27 lipca 2014 r. nie został pisemnie odwołany jeszcze przed wprowadzeniem przedmiotowych ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, dlatego też obowiązywał on odbiorcę. Wobec powyższego organ podtrzymał stanowisko zawarte w decyzji, wnosząc o oddalenie odwołania oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu według norm przepisanych.

(odpowiedź na odwołanie - k. 65-67v).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Powód (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O. (dalej: (...)) jest przedsiębiorcą, wykonującym działalność gospodarczą m. in. w zakresie uprawy warzyw i roślin włóknistych, produkcji i sprzedaży hurtowej soków z owoców i warzyw oraz wykonywania konstrukcji i pokryć dachowych (KRS powoda – k. 32-38).

W dniu 5 stycznia 2015 r. powód zawarł z (...) S.A. z siedzibą w W. Umowę kompleksową sprzedaży energii elektrycznej i świadczenia usług dystrybucji dla odbiorców z grupy taryfowej A, B I C2x Nr (...) do obiektu dzierżawionego przez powoda, usytuowanego w O. przy ul. (...). Umowę zawarto na czas nieokreślony. Odbiorca został zakwalifikowany do III grupy przyłączeniowej, moc przyłączeniową ustalono na 470 kW. Moc umowna wynosiła 300 kW. Zgodnie z § 4 ust. 2 ww. umowy, odbiorca zobowiązał się do dostosowania do ograniczeń wprowadzonych zgodnie z aktami wykonawczymi do ustawy Prawo Energetyczne (Umowa kompleksowa sprzedaży energii elektrycznej i świadczenia usług dystrybucji dla odbiorców z grupy taryfowej A, B I C2x Nr (...) wraz z załącznikiem A - k. 28-31 akt adm.).

Pismem z 27 lipca 2014 r. operator (...) S.A. Oddział (...) (dalej: (...)) zawiadomił powoda, że jego zakład podlega planowi ograniczeń w poborze energii elektrycznej, obowiązującemu od 1 września 2014 r. do 31 sierpnia 2015 r. oraz przedstawił przedsiębiorcy tabelę dopuszczalnego poboru mocy w razie wprowadzenia takich ograniczeń. W planie tym określono dopuszczalny pobór mocy elektrycznej według stopnia zasilania w MW dla obiektu zlokalizowanego w O. przy ul. (...). We wskazanym piśmie (...) poinformował powoda, że ograniczenia w poborze energii elektrycznej są realizowane przez odbiorców, stosownie do komunikatów operatorów o obowiązujących stopniach zasilania. Komunikaty operatora systemu przesyłowego elektroenergetycznego o stopniach zasilania, obowiązujących w najbliższych 12 godzinach i przewidywanych na następne 12 godzin, będą ogłaszane w radiowych komunikatach energetycznych w programie I Polskiego Radia o godz. 7.55 i o godz. 19.55 oraz na stronach internetowych (...) S.A. Oddział (...) (pismo (...) S.A. - k. 51 akt adm.).

(...) S.A. z siedzibą w K. (dalej: (...)), pełniące funkcję Operatora Systemu Przesyłowego (dalej: OSP), w związku z obniżeniem dostępnych rezerw zdolności wytwórczych poniżej niezbędnych wielkości określonych w Instrukcji Ruchu i Eksploatacji Sieci Przesyłowych (IRiESP), spowodowanych m. in. sytuacją pogodową i hydrologiczną (wyjątkowo wysokimi temperaturami i niskimi stanami wód w zbiornikach wodnych i rzekach) oraz wynikającego z niej ograniczenia w pracy części elektrowni, stwierdziły wystąpienie zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej w rozumieniu art. 3 pkt 16d PE i wprowadziły -na podstawie art. 11c ust. 2 pkt 2 PE - od godz. 10.00 dnia 10 sierpnia 2015 r. ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, które obowiązywały do godziny 24:00 dnia 11 sierpnia 2015 r.

Dnia 10 sierpnia 2015 r., działając w oparciu o art. 11c ust. 3 PE, (...) zgłosiły konieczność wprowadzenia ograniczeń na podstawie art. 11 ust. 7 PE, tj. w drodze rozporządzenia Rady Ministrów, przewidującego na czas oznaczony, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jego części, ograniczenia w sprzedaży paliw stałych oraz w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej i ciepła.

Rada Ministrów 11 sierpnia 2015 r. wydała rozporządzenie w sprawie wprowadzenia ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, które przewidywało te ograniczenia w okresie od 11 sierpnia 2015 r. od godz. 24:00 do 31 sierpnia 2015 r. do godz. 24:00 na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dla odbiorców energii elektrycznej o mocy umownej powyżej 300 kW (fakty powszechnie znane, bezsporne).

Pismem z dnia 12 sierpnia 2015 r. spółka (...) poinformowała (...) o swoim stanowisku w sprawie ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, tj. kwestii których przedsiębiorców przedmiotowe ograniczenia dotyczą. W związku z określeniem mocy umownej na 300 kW dla powoda, spółka wezwała (...) do wykonywania umowy oraz zwróciła się o udzielenie wyjaśnień dotyczących objęcia spółki (...) przedmiotowymi ograniczeniami (wezwanie do wykonywania umowy wraz z prośbą o udzielenie wyjaśnień – k. 26 akt adm.).

W odpowiedzi na pismo powoda (...) S.A. poinformował, że dostawy energii elektrycznej na rzecz (...) nie podlegają ograniczeniu w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej zgodnie z komunikatem z 10 sierpnia 2015 r. Ponadto potwierdzono, iż ww. komunikat dotyczył jedynie odbiorców przemysłowych o mocy umownej większej niż 300 kW, czyli większej niż moc przewidziana w umowie zawartej z powodem (pismo (...) S.A. – k. 34 akt adm.).

Pismem z 14 września 2016 r. operator (...) S.A. Oddział (...) wskazał, że (...) Sp. z o.o. – odbiorca został umieszczony w planie ograniczeń obowiązującym w okresie od 1 września 2014 r. do 31 sierpnia 2015 r. w związku z brakiem precyzyjnego zapisu dotyczącego odbiorców o ustalonej mocy umownej 300 kW. Jednocześnie (...) S.A. potwierdził, iż dla powoda przyjęto moc umowną w wysokości 300 kW, która obowiązywała w okresie od 10 sierpnia 2015 r. do 31 sierpnia 2015 r., a w załączniku A do umowy zawartej z powodem nie określono mocy bezpiecznej dla odbiorcy. Ponadto (...) S.A. wskazała, że odbiorca w żaden sposób nie został powiadomiony o wprowadzonych ograniczeniach w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej i konieczności dostosowania się do nich w dniu 10 sierpnia 2015 r. (pismo (...) S.A. – k. 45-46 akt adm.).

Powyżej opisany stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wyżej wskazane dowody, zgromadzone w toku postępowania administracyjnego, jak i w oparciu o twierdzenia stron, oraz fakty powszechnie znane. Sąd przyznał moc dowodową wszystkim zebranym w sprawie dokumentom, które nie były kwestionowane przez strony, a i Sąd nie znalazł podstaw, aby odmówić im mocy dowodowej.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie, chociaż nie wszystkie zarzuty podnoszone w odwołaniu należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 56 ust. 1 pkt 3a) Prawa energetycznego karze pieniężnej podlega ten kto nie stosuje się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii, wprowadzonych na podstawie art. 11, art. 11c ust. 3 lub art. 11d ust. 3.

Art. 11 stanowi, że:

1. W przypadku zagrożenia:

1) bezpieczeństwa energetycznego Rzeczypospolitej Polskiej polegającego na długookresowym braku równowagi na rynku paliwowo-energetycznym,

2) bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej,

3) bezpieczeństwa osób,

4) wystąpieniem znacznych strat materialnych

- na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jego części mogą być wprowadzone na czas oznaczony ograniczenia w sprzedaży paliw stałych oraz w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub ciepła.

2. Ograniczenia w sprzedaży paliw stałych polegają na sprzedaży tych paliw na podstawie wydanych odbiorcom upoważnień do zakupu określonej ilości paliw.

3. Ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub ciepła polegają na:

1) ograniczeniu maksymalnego poboru mocy elektrycznej oraz dobowego poboru energii elektrycznej;

2) zmniejszeniu lub przerwaniu dostaw ciepła.

4. Ograniczenia wprowadzone na zasadach określonych w ust. 2 i 3 podlegają kontroli w zakresie przestrzegania ich stosowania.

5. Organami uprawnionymi do kontroli stosowania ograniczeń są:

1) Prezes Urzędu Regulacji Energetyki - w odniesieniu do dostarczanej sieciami energii elektrycznej;

2) wojewodowie - w odniesieniu do paliw stałych oraz ciepła;

3) organy właściwe w sprawach regulacji gospodarki paliwami i energią, o których mowa w art. 21a - w odniesieniu do jednostek wymienionych w tym przepisie.

6. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb wprowadzania ograniczeń, o których mowa w ust. 1, biorąc pod uwagę znaczenie odbiorców dla gospodarki i funkcjonowania państwa, w szczególności zadania wykonywane przez tych odbiorców.

6a. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 6, określa w szczególności:

1) sposób wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub w dostarczaniu ciepła, umożliwiający odbiorcom tej energii i ciepła dostosowanie się do tych ograniczeń w określonym czasie;

2) rodzaje odbiorców objętych ograniczeniami w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub w dostarczaniu ciepła;

3) zakres i okres ochrony odbiorców przed wprowadzonymi ograniczeniami w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub w dostarczaniu ciepła;

4) zakres planów wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub w dostarczaniu ciepła oraz sposób określania w nich wielkości tych ograniczeń;

5) sposób podawania do publicznej wiadomości informacji o ograniczeniach w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub w dostarczaniu ciepła.

7. Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw energii, w drodze rozporządzenia, może wprowadzić na czas oznaczony, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jego części, ograniczenia w sprzedaży paliw stałych oraz w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej i ciepła, w przypadku wystąpienia zagrożeń, o których mowa w ust. 1.

8. Przedsiębiorstwa energetyczne nie ponoszą odpowiedzialności za skutki ograniczeń wprowadzonych rozporządzeniem, o którym mowa w ust. 7.

9. Minister właściwy do spraw energii informuje niezwłocznie Komisję Europejską i państwa członkowskie Unii Europejskiej oraz państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym o:

1) wprowadzonych ograniczeniach, o których mowa w ust. 7, w zakresie dostarczania i poboru energii elektrycznej;

2) podjętych działaniach i środkach dla usunięcia stanu zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej, o których mowa w art. 11c ust. 2 i 3.

Zgodnie z treścią art. 11c ust. 3 „Operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub systemu połączonego elektroenergetycznego niezwłocznie powiadamia ministra właściwego do spraw energii oraz Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki o wystąpieniu zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej, podjętych działaniach i środkach w celu usunięcia tego zagrożenia i zapobieżenia jego negatywnym skutkom oraz zgłasza konieczność wprowadzenia ograniczeń na podstawie art. 11 ust. 7”.

Natomiast art. 11d ust. 3 stanowi, że „W okresie występowania zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej operatorzy systemu elektroenergetycznego mogą wprowadzać ograniczenia w świadczonych usługach przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, w zakresie niezbędnym do usunięcia tego zagrożenia.”

Mając na uwadze treść powyższych przepisów stwierdzić należy, że brak było podstaw do uznania, że przedsiębiorca dopuścił się popełnienia deliktu administracyjnego polegającego na nie dostosowaniu się do ograniczeń w poborze energii za dni 10 i 11 sierpnia 2015 roku.

Jak wskazano powyżej podstawą nałożenia na powoda kary pieniężnej może być naruszenie przez niego przepisów art. 11, 11c ust. 3 i 11d ust. 3 prawa energetycznego. W myśl art. 11d ust. 3 prawa energetycznego, w okresie występowania zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej operatorzy systemu elektroenergetycznego mogą wprowadzać ograniczenia w świadczonych usługach przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, w zakresie niezbędnym do usunięcia tego zagrożenia. Zdaniem Sądu, aby można było przypisać powodowi naruszenie tego właśnie przepisu, musiałby on stanowić podstawę wprowadzenia ograniczeń w odbiorze energii. Tymczasem, co jest bezsporne (...) S.A. wprowadziły ograniczeni na podstawie art. 11c ust. 2 pkt 2 prawa energetycznego. Na tą podstawę wprowadzenia ograniczeń wskazał także Prezes URE w uzasadnieniu decyzji (pierwszy akapit uzasadnienia decyzji). Tymczasem przepis ten nie stanowi podstawy ukarania w oparciu o art. 56 ust. 1 pkt 3a. Na powyższe zwróciło uwagę także piśmiennictwo. Filip Elżanowski w komentarzu do Prawa Energetycznego („Prawo Energetyczne. Tom I. Komentarz do art. 1-11s” pod redakcją Mariusza Swory i Zdzisława Murasa, Wolters Kluwer 2016, wyd. 2, s. 1370) wskazał, że „Zgodnie z art. 56 ust. 1 pkt 3a pr.en. karze pieniężnej podlega ten, kto „nie stosuje się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii, wprowadzonych na podstawie (…) art. 11c ust. 3”. Przepis art. 11 ust. 3 pr. En. Nie stanowi tymczasem samoistnej podstawy do wprowadzenia ograniczeń, odsyłając w tym zakresie do trybu wprowadzenia ograniczeń określonego w art. 11 ust. 7 pr. En. Niewątpliwie mamy tutaj do czynienia z błędem ustawodawcy, który w normie art. 56 ust. 1 pkt 3a powinien był odesłać do art. 11c ust. 2 pr.en.” Jeżeli zaś ograniczenie w dniach 10 i 11 sierpnia 2012 roku zostało wprowadzone na podstawie art. 11c ust. 2 pkt 2, a nie dostosowanie się do tej normy nie jest penalizowane, to nie można obecnie wywieść odpowiedzialności deliktowej Przedsiębiorcy z art. 11d ust. 3 prawa energetycznego. Ma rację skarżący podnosząc, że brak jest podstaw do stosowania w tym zakresie wykładni rozszerzającej. Przepis przewidujący możliwość nałożenia na podmiot sankcji karnoadministracyjnej wymaga precyzyjnego określenia przez ustawodawcę zasad i przesłanek odpowiedzialności. Przepisy o charakterze karnoadministracyjnym muszą być stosowane w sposób precyzyjny i jednoznaczny.

Mając powyższe na uwadze, wobec tego, że przepisy prawa energetycznego nie przewidują wprost odpowiedzialności za naruszenie ograniczeń wprowadzonych na podstawie art. 11c ust. 2 pkt 2 prawa energetycznego, brak jest podstaw do ukarania Przedsiębiorcy z tytułu niezastosowania się do ograniczeń w dostawie i poborze energii elektrycznej wprowadzonych przez (...) w dniach 10 i 11 sierpnia 2015 roku. Dlatego też Sąd uchylił skarżoną decyzję ustalając, ze przedsiębiorca nie popełnił deliktu administracyjnego.

Dodać przy tym należy, że bez znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy były zarzuty naruszenia przez pozwanego przepisów k.p.a. ewentualne naruszenie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego w toku prowadzonego postępowania administracyjnego nie jest przedmiotem postępowania przed tutejszym Sądem, jak również nie stanowi samoistnej podstawy uchylenia decyzji w tym postępowaniu, albowiem nie ma ono wpływu na ocenę prawidłowości zaskarżonej decyzji. Wniesienie odwołania od decyzji administracyjnej wszczyna postępowanie sądowe, w którym Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów rozpoznaje sprawę od nowa, w zakresie przedmiotu sprawy. Należy również stwierdzić, że specyficzny tryb postępowania, z jakim mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie, zasadza się na założeniu, że organ w toku postępowania administracyjnego gromadzi dowody na poparcie swoich twierdzeń, zaś strona odwołująca się czyli powód, w procesie zwalcza te dowody przedstawiając sądowi inne dowody, które zmierzają do obalenia twierdzeń organu. Sąd na nowo przeprowadza zatem postępowanie dowodowe, gromadząc materiał dowodowy w postępowaniu sądowym, z tego też względu przebieg postępowania administracyjnego nie ma wpływu na ostateczną decyzję podejmowaną przez Sąd.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów na podstawie art. 479 ⁵³ § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. zasądzając na rzecz powoda zwrot poniesionych przez niego kosztów niezbędnych do celowego dochodzenia swoich praw, na które składają się koszty zastępstwa procesowego oraz opłata od odwołania.

SSO Dariusz Dąbrowski