Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt II Ns 447/19

POSTANOWIENIE

Dnia 16 października 2019 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi- Widzewa w Łodzi II Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący sędzia K. T.

Protokolant starszy sekretarz sądowy M. R.

po rozpoznaniu w dniu 16 października 2019 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z wniosku Z. B. (1)

z udziałem Miasta Ł.

o stwierdzenie nabycia spadku

postanawia

1.  stwierdzić, że spadek po D. D. (1) z domu Z., córce J. i H., zmarłej w dniu 13 lutego 2019 roku w Ł., mającej ostatnie miejsce zwykłego pobytu w Ł., na podstawie ustawy z dobrodziejstwem inwentarza nabyło Miasto Ł. w całości;

2.  stwierdzić, że przedmiot zapisu windykacyjnego w postaci prawa do samodzielnego lokalu mieszkalnego numer (...) położonego w Ł. przy ulicy (...), dla którego prowadzona jest księga wieczysta (...) po D. D. (1) z domu Z., córce J. i H., zmarłej w dniu 13 lutego 2019 roku w Ł., mającej ostatnie miejsce zwykłego pobytu w Ł. na podstawie testamentu notarialnego sporządzonego przed notariuszem P. C. w dniu 28 marca 2013 roku (Repertorium (...)), otwartego i ogłoszonego w niniejszej sprawie w dniu 16 października 2019 roku z dobrodziejstwem inwentarza nabyła Z. B. (2) z domu G. córka A. M. i Z. w całości.

Sygnatura akt II Ns 447/19

UZASADNIENIE

We wniosku złożonym 6 maja 2019 roku Z. B. (1) reprezentowana przez pełnomocnika w osobie radcy prawnego wniosła o stwierdzenie nabycia spadku po D. D. (2) na rzecz wnioskodawczyni na podstawie testamentu notarialnego z dnia 28 marca 2013 roku wskazując, że prawo do lokalu mieszkalnego opisane w testamencie wyczerpuje cały spadek, zatem w oparciu o art. 961 kc testament stanowi powołanie do całego spadku.

(wniosek k. 5, 6, pełnomocnictwo k. 7)

Postanowieniem z 5 czerwca 2019 roku Sąd wezwał do udziału w sprawie jako uczestnika Miasto Ł., zaś postanowieniem z 4 lipca 2019 roku zarządził dokonanie ogłoszeń o postępowaniu. Uczestnik nie zajął stanowiska w sprawie.

(postanowienia k. 17 i 21)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

D. D. (2) zmarła 13 lutego 2019 roku jako wdowa. Miała dwoje dzieci: córkę, która zmarła w wieku 14 lat i syna, który zmarł w wieku 15 lat. Innych dzieci, a także wnuków nie miała. Rodzice zmarli przed nią. Rodzeństwa nie miała. Nie udało ustalić się zstępnych dziadków spadkodawczyni (poza jej rodzicami). W dniu 28 marca 2013 roku spadkodawczyni sporządziła testament przed notariuszem, w którym oświadczyła, że z chwilą otwarcia spadku prawo do samodzielnego lokalu mieszkalnego położonego w Ł. przy ulicy (...) (…) numer lokalu (...) (…) objętego księgą wieczystą (...) (…) nabywa- Z. B. (1) (…).

(akt zgonu k. 8, zapewnienie spadkowe k. 28, 29, testament- w obwolucie)

Poza lokalem w skład spadku wchodziło wyposażenie mieszkania, rzeczy osobiste.

(niesporne- niezaprzeczone przez uczestnika twierdzenie k. 28)

Sąd zważył, co następuje:

Jak się przyjmuje, złożony w sprawie o stwierdzenie nabycia spadku wniosek w przypadku, w którym podstawą dziedziczenia jest testament notarialny zawierający zapis windykacyjny, mieści w sobie wniosek o stwierdzenie zapisu windykacyjnego (teza 43 do komentarza do art. 677 kpc red. Osajda 2018, Legalis). Zgodnie z art. 677§1 kpc sąd stwierdzi nabycie spadku przez spadkobierców, choćby były nimi inne osoby niż te, które wskazali uczestnicy. Jak stanowi §2 art. 677 kpc, w postanowieniu o stwierdzeniu nabycia spadku sąd stwierdzi także nabycie przedmiotu zapisu windykacyjnego oznaczając przedmiot tego zapisu. Sąd- mając na uwadze treść złożonego w tej sprawie wniosku o stwierdzenie nabycia spadku- a także powyżej przytoczone stanowisko doktryny i przepisy miał obowiązek stwierdzić nabycie spadku i zapisu windykacyjnego po spadkodawczyni.

Powołanie do spadku może wynikać z ustawy albo z testamentu (art. 926§1 kc) Dziedziczenie ustawowe co do całości spadku następuje wtedy, gdy spadkodawca nie powołał spadkobiercy albo gdy żadna z osób, które powołał, nie chce lub nie może być spadkobiercą (art. 926§2 kc). Kolejność dziedziczenia określają art. 932- 935 kc. Jak wynika z art. 935 kc, jeżeli nie ma krewnych spadek z ustawy przypada gminie ostatniego miejsca zwykłego pobytu spadkodawcy. Sąd uznał, że wbrew stanowisku wnioskodawczyni testament sporządzony przez spadkodawczynię nie stanowi powołania do całego spadku w trybie art. 961 kc, lecz zapis windykacyjny, stąd stwierdził nabycie spadku z ustawy na rzecz Miasta Ł., zaś przedmiotu zapisu windykacyjnego na rzecz wnioskodawczyni. O ile bowiem także w przypadku testamentu notarialnego z powołaniem do rzeczy nie jest wykluczone zastosowanie art. 961 kc, o tyle nie może być mowy o zastosowaniu art. 961 kc w sytuacji, gdy w testamencie notarialnym wskazano jeden z przedmiotów takiego zapisu wymienionych enumeratywnie w art. 981 1§2 i ponadto takiemu rozrządzeniu towarzyszy po pierwsze użycie sformułowania, że jest to zapis windykacyjny lub po drugie opisowe lecz jednoznaczne ujęcie językowe tego, że wolą testatora jest, by wskazana przez niego osoba nabyła dany przedmiot od razu w momencie otwarcia spadku po tym testatorze. Jedynie w braku któregoś z powyższych sformułowań trzeba będzie uznać, że mimo sporządzenia testamentu w formie notarialnej mamy do czynienia nie z zapisem windykacyjnym lecz z zapisem zwykłym lub testamentem w wyniku zastosowania normy z art. 961 kc. Jest tak dlatego, że art. 961 kc zgodnie z jego treścią ma zastosowanie jedynie w razie wątpliwości (teza 3. do komentarza do art. 981 5 kc red. Gniewek 2019, Legalis). Zestawienie treści testamentu notarialnego sporządzonego przez spadkodawczynię z treścią art. 981 1§1 i 2 kc pokazuje, że treść testamentu jest powtórzeniem treści art. 981 1§1 kc i obejmuje jedno z praw opisanych w jego §2, a zatem nie może być mowy o tym, że jest on testamentem w rozumieniu art. 961 kc, lecz zapisem windykacyjnym.