Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 266/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 października 2019 roku

  Sąd Rejonowy w Kłodzku, I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Izabela Kosińska-Szota

Protokolant: prot. sąd. Kamila Kupiec

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 października 2019 roku w Kłodzku

sprawy z powództwa (...) Banku S. A. z siedzibą we W.

przeciwko Z. G.

o zapłatę 5 170,66 zł

oddala powództwo.

(...)

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) Bank (...) S.A. z siedzibą w W. wniosła o zasądzenie od pozwanego Z. G. kwoty 5 170,66 zł z umownymi odsetkami w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od kwoty 4 814,86 zł od dnia 28 sierpnia 2018 r. do dnia zapłaty i z ustawowymi odsetkami od kwoty 331,80 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu podała, że w dniu 23 sierpnia 2017 r. zawarła z pozwanym umowę kredytu nr (...), z której pozwany do chwili obecnej nie wywiązał się. W związku z powyższym, po upływie okresu wypowiedzenia tj. 24 kwietnia 2018 r., całe zobowiązanie zostało postawione w stan natychmiastowej wymagalności, zaś na kwotę dochodzoną pozwem składa się: 4 814,86 zł kwota kapitału, 331,80 zł odsetki umowne i karne wyliczone na dzień sporządzenia pozwu oraz 24 zł kwota opłaty za pakiet usług bankowych 83 zł miesięcznie za cały okres obowiązywania umowy).

W sprzeciwie od nakazu zapłaty wydanego w dniu 15 kwietnia 2019 r. w postępowaniu upominawczym przez Sąd Rejonowy w Kłodzku, pozwany Z. G. wskazał, że nigdy nie zaciągał pożyczek i nie poczuwa się do świadczenia obowiązku wobec banku. Dodał, że w sprawie niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) Bank (...) S.A. Prokuratura Rejonowa w (...) prowadziła dochodzenie, które zostało umorzone wobec niewykrycia sprawcy. Dochodzeniem tym potwierdzono zatem jego status pokrzywdzonego. Pozwany wniósł o zasądzenie na jego rzecz kwoty 57 zł tytułem poniesionych kosztów przesyłek poleconych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 20 lipca 2016 r. pozwany złożył na Komisariacie Policji W. O. zawiadomienie o popełnienia przestępstwa kradzieży plecaka z wózkiem na jego szkodę. Do czynu doszło we W. przy ul. (...), zaś w skradzionym plecaku, oprócz gotówki w kwocie 1 000 zł i telefonu komórkowego znajdował się m. in. dowód osobisty pozwanego.

Następnego dnia pozwany zgłosił w Urzędzie Miasta we W. utratę dowodu osobistego nr (...).

Dowód:

- zaświadczenie o utracie lub uszkodzeniu dowodu osobistego z 21.07.2016 r. - k. 63

- potwierdzenie złożenia zawiadomienia z 20.07.2016 r. - k. 66

Postanowieniem z dnia 31 sierpnia 2016 r. dochodzenie w sprawie kradzieży plecaka pozwanego zostało umorzone wobec niewykrycia sprawcy.

Dowód: postanowienie KP W. O. z 31.08.2016 r. - k. 65

Obecnie pozwany legitymuje się dowodem osobistym nr (...) wydanym przez Burmistrza Miasta K. w dniu 26 września 2016 r.

Dowód: kserokopia dowodu osobistego pozwanego nr (...) - k. 67

W dniu 23 sierpnia 2017 r. w (...) Banku S.A. przy ul. (...) w W. strona pozwana zawarła umowę o kredyt na zakup towarów i usług oraz o świadczenie usług bankowości elektronicznej nr (...) z osobą legitymującą się dowodem osobistym numer (...), zameldowaną w K. przy ul. (...) w K., która podpisała się (...). Kredyt został udzielony na kwotę 4 814,86 zł z obowiązkiem spłaty w 15. ratach do 23. dnia każdego miesiąca, 14 pierwszych z rat po 323,99 zł, ostatnia w wysokości 324 zł, począwszy od września 2017 r. W przypadku zwłoki z zapłatą co najmniej dwóch rat kredytu, bankowi przysługiwało prawo wypowiedzenia umowy, po uprzednim wezwaniu kredytobiorcy do uiszczenia zaległości, w terminie nie krótszym niż 14 dni i z zachowaniem 30 - dniowego terminu wypowiedzenia.

Dowód: umowa o kredyt na zakup towarów i usług oraz o świadczenie usług bankowości elektronicznej nr (...) z 23.08.2017 r. wraz z Tabelą Opłat - k. 18 - 20

Komenda Powiatowa Policji w K. prowadziła w sprawie (...) dochodzenie w przedmiocie oszustwa kredytowego na wniosek (...) Banku (...). Podstawą zawiadomienia było nieprzystąpienie do spłaty umowy pożyczki nr (...) zawartej w dniu 24 sierpnia 2017 r. na kwotę 40 000 zł przez kredytobiorcę legitymującego się dowodem osobistym numer (...), zameldowanego w K. przy ul. (...) w K., który podpisał się (...).

Ze sporządzonej w ramach postępowania przygotowawczego opinii przez biegłego sądowego z zakresu kryminalistycznych badań dokumentów wynika, że podpis widniejący na w/w umowie pożyczki nie został nakreślony przez pozwanego Z. G..

Wobec niewykrycia sprawcy dochodzenie zostało umorzone postanowieniem z dnia 12 grudnia 2018 r.

Dowód: znajdujące się w aktach sprawy (...):

- umowa pożyczki nr (...) z 24.08.2017 r. - k. 2 - 9

- opinia wydana na podstawie ekspertyzy kryminalistycznej z 27.11.2018 r. - k. 103 - 117

- postanowienie o umorzeniu dochodzenia z 14.12.2018 r. - k. 132

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu.

Strona powodowa wywodziła swoje roszczenie z umowy o kredyt gotówkowy z dnia 23 sierpnia 2017 r., której podstawy zawarcia uregulowane zostały w art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz. U. z 2018 r. poz. 2187 j.t.). Zgodnie z treścią tego przepisu przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Wyniki przeprowadzonego postępowania dowodowego potwierdziły, że w dniu 23 sierpnia 2017 r. doszło do zawarcia umowy o kredyt nr (...), jednak pozwany Z. G. nie był jej stroną, zaś kredytobiorca nielegalnie posłużył się jego danymi i skradzionym dokumentem tożsamości w postaci dowodu osobistego nr (...).

Należy wskazać, że umowa kredytu została zawarta w W. w dniu 23 sierpnia 2017 r., przy czym rok wcześniej tj. 20 lipca 2016 r., pozwany złożył na Komisariacie Policji W. O. zawiadomienie o popełnieniu na jego szkodę przestępstwa kradzieży m. in. dowodu osobistego nr (...). Postanowieniem z dnia 31 sierpnia 2016 r. dochodzenie zostało jednak umorzone wobec niewykrycia sprawcy. Fakt utraty dokumentu tożsamości pozwany zgłosił również w Urzędzie Miasta we W. dzień po kradzieży, a od 26 września 2016 r. posługuje się nowym dowodem osobistym.

Istotnym w niniejszej sprawie jest również fakt, że w dniu 24 sierpnia 2017 r. w K. doszło do zawarcia umowy pożyczki na kwotę 40 000 zł przez (...) Bank (...) również z osobą podającą się za pozwanego i legitymującą się jego skradzionym dowodem osobistym nr (...). Wymaga podkreślenia, że podpis widniejący na w/w umowie nie został nakreślony przez pozwanego, co potwierdziła opinia biegłego z zakresu ekspertyzy kryminalistycznej sporządzona na potrzeby postępowania przygotowawczego, zaś podpis ten jest podobny do podpisu widniejącego pod umową kredytu z dnia 23 sierpnia 2017 r. Istnieje zatem prawdopodobieństwo, że nakreśliła go ta sama osoba. Dodatkowo, porównanie na pierwszy rzut oka podpisu pod umową kredytu z dnia 23 sierpnia 2017 r. i podpisu pozwanego na pismach procesowych składanych w niniejszej sprawie nie nasuwa żadnych wątpliwości, że pod przedmiotową umową kredytu nie widnieje podpis pozwanego, a co za tym idzie stwierdzanie tych okoliczności nie wymagało wiadomości specjalnych i zasięgania kolejnej opinii biegłego sądowego. Sąd w związku z tym też oddalił wniosek o zawieszenie postępowania złożony przez stronę powodową . Niewątpliwe jest, że podpisy pod przedmiotową umową nie pochodzą od pozwanego, natomiast po ewentualnym ustaleniu sprawcy podrobienia podpisu pozwanego strona powodowa będzie przecież miała możliwość wytoczenia przeciwko tej osobie powództwa jednakże na innej podstawie.

Abstrahując od autentyczności podpisu pozwanego pod umową kredytu z dnia 23 sierpnia 2017 r., należy wskazać, że strona powodowa w istocie nie wykazała w niniejszym postępowaniu wymagalności żądanego roszczenia. Z dołączonych do pozwu dokumentów wynika bowiem, że udzieliła ona pożyczki na kwotę 4 814,86 zł, niemniej brak jest wypowiedzenia umowy, która stanowi konieczny warunek dochodzenia całej należności. W dacie wniesienia pozwu kredyt nie był jeszcze wymagalny.

W świetle powyższego, nie ulega wątpliwości, że domaganie się przez stronę powodową spełnienia przez pozwanego świadczenia wynikającego z umowy kredytu z dnia 23 sierpnia 2017 r. jest nieuprawnione. Z tych względów powództwo podlegało oddaleniu na mocy art. 6 k.c.

Sąd nie orzekł o kosztach żądanych przez pozwanego w sprzeciwie od nakazu zapłaty, bowiem koszty przesyłek poleconych w kwocie 57 zł nie zostały poniesione w niniejszym postępowaniu, wszak wszystkie pisma pozwanego składane były przez niego osobiście, a nie za pośrednictwem operatora pocztowego. Skoro wydatki pozwanego nie miały związku z przedmiotową sprawą, to brak było podstaw do ich zasądzenia.