Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 1093/18 upr.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 września 2019r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

Sędzia Małgorzata Kłek

Protokolant:

p.o. sekretarza sądowego Emilia Strzelczyk

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 września 2019 r. w K.

sprawy z powództwa (...) Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego Niestandaryzowanego Funduszu Sekurytyzacyjnego w G.

przeciwko D. S.

o zapłatę

I.  powództwo oddala,

II.  zasądza od powoda (...) Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego Niestandaryzowanego Funduszu Sekurytyzacyjnego w G. na rzecz pozwanego D. S. kwotę 3 600 (trzy tysiące sześćset) zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 1093/18 upr

UZASADNIENIE

Powód, (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w G. wniósł o zasądzenie od pozwanego D. S. kwoty 12 023,21 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie za okres od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Ponadto wniósł o zasądzenie od pozwanego zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu żądania powód wskazał, iż wierzytelność wynika z umowy pożyczki zawartej przez pozwanego z (...) Sp. z o.o. w dniu 08.05.2018 r. o numerze (...). Pozwany nie wywiązał się z warunków umowy i nie spłacił należności w terminie. (...) Sp. z o.o. na podstawie umowy sprzedaży wierzytelności przyszłych z dnia 26.11.2014 r. przeniosła wierzytelność wynikającą z umowy pożyczki z dnia 08.05.2018 r. o numerze (...) na powoda. W związku z niewywiązywaniem się przez pozwanego z postanowień umowy pożyczki powód wypowiedział ją pismem z dnia 16.08.2018 r. , w wyniku czego całość zadłużenia stała się wymagalna w dniu 10.09.2018 r. Na kwotę dochodzoną pozwem składają się : 12 009,53 zł tytułem niespłaconej należności głównej , która stała się wymagalna w dniu 10.09.2018 r. oraz 13,68 zł tytułem odsetek umownych w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia 11.09.2018 r. do 12.09.2018 r. liczonych od niezapłaconej należności głównej.

Pozwany D. S. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od strony powodowej na rzecz pozwanego kosztów postępowania według norm przepisanych , w tym kosztów zastępstwa procesowego oraz kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. Pozwany podniósł zarzut nieudowodnienia istnienia i wysokości wierzytelności dochodzonej pozwem, braku legitymacji czynnej po stronie powoda w niniejszej sprawie , sprzeczności postanowień umowy pożyczki (nieuzgodnionych indywidualnie) z dobrymi obyczajami , rażąco naruszających interesy ekonomiczne pozwanego jako konsumenta. Pozwany podniósł, iż powód nie przedłożył do pozwu żadnego pełnowartościowego dowodu, który poświadczyłby fakt oddania przez wierzyciela pierwotnego do dyspozycji pozwanego jakichkolwiek środków pieniężnych , zaś przedłożone przez powoda dokumenty z całą stanowczością nie pozwalają na jednoznaczne stwierdzenie wypłaty na rzecz pozwanego środków wskazanych w umowie pożyczki , wobec czego nie sposób ustalić czy w ramach zawartej umowy rzeczywiście doszło do wypłaty środków pieniężnych na rzecz pozwanego i w jakiej wysokości. Pozwany zakwestionował prawidłowość wypowiedzenia umowy pożyczki , stanowiącego warunkowe oświadczenie woli , w związku z tym niejasne i niejednoznaczne dla odbiorcy. Pozwany zaprzeczył wysokości dochodzonego roszczenia tak co do należności głównej jak i odsetek, podnosząc , iż powód nie wskazał precyzyjnie w pozwie , w jaki sposób wyliczył dochodzoną pozwem kwotę . Pozwany podniósł ponadto, iż powód nie wykazał skutecznego przejścia przedmiotowej wierzytelności na swoją rzecz , powyższa okoliczność ponad wszelką wątpliwość nie wynika z załączonej do pozwu ramowej umowy sprzedaży wierzytelności , ani także z innych przedłożonych do sprawy dokumentów. Pozwany podniósł, iż powód nie przedłożył załączników do umowy sprzedaży wierzytelności , z których wynikałoby , jakie konkretne wierzytelności były nią objęte, kwestionując przy tym wydruk zawierający fragmentaryczne dane stanowiący kopię wycinka dokumentu ( jako fragment wykazu wierzytelności). Wskazał, iż na podstawie przedłożonych w sprawie załączników nie można mieć żadnej pewności, że w ramach całego portfela nabywanych wierzytelności powodowy fundusz nabył także wierzytelność przeciwko pozwanemu dochodzoną pozwem.

W kolejnych pismach procesowych strony uzupełniły swoje stanowisko w sprawie.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 08.05.2018 r. D. S. zawarł z (...) Sp. z o.o. umowę pożyczki o numerze (...), na mocy której otrzymał od pożyczkodawcy kwotę pożyczki 6000 zł, zobowiązując się do jej zwrotu wraz z odsetkami i opłatami w łącznej kwocie 13 953,63 zł w miesięcznych ratach w terminie do dnia 10.05.2021 r.

(dowód : umowa pożyczki k. 28-29, potwierdzenie przelewu kwoty pożyczki k. 63)

W dniu 26 listopada 2014 r. (...) Sp. z o.o. zawarł umowę sprzedaży wierzytelności przyszłych w ramach procesu sekurytyzacji z (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny w G..

(dowód: umowa sekurytyzacji – k. 33-35, )

Pismem z dnia 16.08.2018 r. powód złożył oświadczenie o wypowiedzeniu umowy pożyczki nr (...) zawartej z pozwanym z uwagi na pozostawanie przez pozwanego w zwłoce z zapłatą przeterminowanego długu, którego wartość przewyższa 2 pełne raty pożyczki. Oświadczenie o wypowiedzeniu umowy pożyczki zostało pozwanemu doręczone w dniu 21.08.2018 r.

( dowód: oświadczenie o wypowiedzeniu umowy pożyczki k. 37, dowód doręczenia k. 64).

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów przedłożonych przez powoda w postaci umowy pożyczki warz z załącznikami (k. 27-32), dowodu wypłaty kwoty pożyczki (k.63 ), oświadczenia o wypowiedzeniu umowy pożyczki (k. 37 ), wraz z dowodem doręczenia, umowy sprzedaży wierzytelności w ramach procesu sekurytyzacji (k. 33- 35), które nie budziły zastrzeżeń Sądu co do ich wiarygodności. Wskazać należy , iż pozwany nie kwestionował zawarcia umowy pożyczki. Zarzuty pozwanego co do niewykazania wykonania przez wierzyciela pierwotnego umowy pożyczki nie zasługują na uwzględnienie , z przedłożonego przez powoda potwierdzenia wykonania operacji ( k. 63) wynika, iż w dniu zawarcia umowy pożyczki z wierzycielem pierwotnym pożyczkodawca dokonał przelewu na rzecz pozwanego kwoty 6 000 zł jako uruchomienie środków do umowy nr (...). Nie zasługują na uwzględnienie także zarzuty pozwanego w zakresie, w jakim kwestionuje treść wypowiedzenia umowy pożyczki. W ocenie Sądu treść oświadczenia powoda z dnia 16.08.2018 r. o wypowiedzeniu umowy pożyczki (k.37) jest jednoznaczna i nie budzi wątpliwości . Wskazana w treści tego oświadczenia informacja o dopuszczeniu możliwości cofnięcia oświadczenia o wypowiedzeniu umowy pożyczki nie zmienia treści samego oświadczenia. Bezspornym jest przy tym w niniejszej sprawie , iż oświadczenie powoda o wypowiedzeniu umowy pożyczki zostało pozwanemu doręczone.

Na uwzględnienie natomiast zasługuje zarzut pozwanego niewykazania przez powoda legitymacji materialnej czynnej. W ocenie Sądu powód nie wykazał nabycia przedmiotowej wierzytelności, powód nie przedstawił bowiem dokumentów dostatecznie wykazujących jego następstwo prawne.

Z przedłożonej przez powoda umowy sprzedaży wierzytelności przyszłych w ramach procesu sekurytyzacji zawartej w dniu 26 listopada 2014 r. pomiędzy (...) Sp. z o.o. a (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny w G. nie wynika , jakie konkretne wierzytelności były nią objęte. Na mocy wskazanej umowy (...) Sp. z o.o. sprzedaje Funduszowi wszystkie przyszłe wierzytelności powstałe w okresie jej obowiązywania. W związku z sukcesywnym powstawaniem wierzytelności strony postanowiły, iż fundusz nabywał będzie zgodnie z treścią art. 509 i 510§1 kc tytuł prawny do poszczególnych pakietów wierzytelności w dniu roboczym , w którym została doręczona funduszowi Lista Wierzytelności stanowiących dany Pakiet Wierzytelności. Wraz z każdą wierzytelnością przechodzą na fundusz wszelkie związane z nią prawa. Zgodnie z umową Lista Wierzytelności zawiera w szczególności datę ich powstania , dane każdego dłużnika , tytuł każdej wierzytelności , kwotę nominalną każdej wierzytelności .

Z powyższego wynika, iż podstawą do ustalenia cesji konkretnej wierzytelności przez (...) Sp. z o.o. na rzecz powodowego funduszu jest lista wierzytelności sporządzona na podstawie w/w umowy sprzedaży wierzytelności przyszłych . W niniejszej sprawie powód takiej listy nie przedłożył, co zostało podniesione przez pozwanego . Pozwany przy tym zakwestionował przedłożony przez powoda fragmentaryczny wydruk stanowiący kopię wycinka dokumentu (k. 36) jako dowód nabycia przez powoda wierzytelności przeciwko pozwanemu wynikającej z umowy pożyczki nr (...).

Nabycia wierzytelności w drodze cesji nie można domniemywać i okoliczność ta powinna wynikać wprost z dokumentów. Natomiast powód takiego dokumentu wykazującego cesję konkretnej wierzytelności względem pozwanego nie przedłożył. Przedłożona przez powoda fragmentaryczna kopia listy wierzytelności (k. 36) nie wiadomo w jakim trybie i przez kogo została sporządzona, nie wiadomo też – z uwagi na stopień jej przerobienia- czy jest zgodna z rzeczywista treścią listy wierzytelności . Wobec powyższego przedłożonej przez powoda fragmentarycznej kopii listy wierzytelność ( k. 36) należało odmówić mocy dowodowej jako dokumentu potwierdzającego przelew objętej pozwem wierzytelności. W konsekwencji powód nie wykazał swojej legitymacji do dochodzenia od pozwanego wierzytelności określonej w pozwie.

Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach (art. 3 kpc), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie spoczywa na stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne (art. 6 kc). W myśl wskazanych przepisów to strony obowiązane są przedstawiać dowody, a Sąd nie jest władny tego obowiązku nawet wymuszać, ani – poza zupełnie wyjątkowymi sytuacjami – zastępować stron w jego wypełnieniu. Ciężar udowodnienia spoczywa na stronie, a ów ciężar rozumieć należy z jednej strony jako obarczenie strony procesu obowiązkiem przekonania sądu dowodami o słuszności swoich twierdzeń, a z drugiej konsekwencjami zaniechania realizacji tego obowiązku, lub jego nieskuteczności. Tą konsekwencją jest zazwyczaj niekorzystny dla strony wynik procesu.

Powód jako profesjonalista w sądowym dochodzeniu wierzytelności, bacząc na rozkład ciężaru dowodu określony przepisami procedury cywilnej , obowiązany jest z należytą starannością dokumentować swojej roszczenie zgłaszane w procesie. Zaniechania powoda w tym zakresie , stanowią o jego świadomie podejmowanym ryzyku niewystarczającego udowodnienia żądania w postępowaniu cywilnym. Niedochowanie powyższych obowiązków skutkuje ryzykiem przegrania procesu prze stronę , którą obciążał ciężar wykazania okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy. Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z 7.11.2007 r. (II CSK 293/07), ciężar udowodnienia faktu należy rozumieć nie tylko jako obarczenie jednej ze stron procesu obowiązkiem przekonania sądu dowodami o prawdziwości swoich twierdzeń, ale również konsekwencjami zaniechania realizacji tego obowiązku lub jego nieskuteczności.

W niniejszej sprawie natomiast powód nie przedłożył dowodów dostatecznie uzasadniających, że doszło do nabycia przez powoda wierzytelności przeciwko pozwanemu. Mając na względzie powyższe okoliczności, powództwo należało oddalić z uwagi na brak legitymacji czynnej po stronie powoda.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98§1 i §3 kpc, ustalając , iż na koszty procesu podlegające zwrotowi na rzecz strony pozwanej składają się koszty zastępstwa prawnego ustalone zgodnie z treścią §2 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.