Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 7 stycznia 2013 roku

Sąd Apelacyjny w Poznaniu, Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSA Jerzy Geisler

po rozpoznaniu w dniu 7 stycznia 2013 roku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) sp. z o.o. z siedzibą we W.

przeciwko R. S. (1), R. S. (2), K. R., I. R., R. P., (...) sp. z o.o. z siedzibą w W.

o zwolnienie spod egzekucji

na skutek zażalenia powódki

na postanowienie Sądu Okręgowego w Zielonej Górze

z dnia 15 października 2012 roku, sygn. akt: I C 421/12

postanawia:

uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę przekazać Sądowi Okręgowemu w Zielonej Górze do ponownego rozpoznania.

SSA Jerzy Geisler

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy oddalił wniosek powódki o zwolnienie od kosztów sądowych na podstawie art. 109 ust. 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych z powodu oczywistej bezzasadności powództwa. W jego ocenie powódka nie wykazała, że jest właścicielką nieruchomości, co do której wniosła o zwolnienie spod egzekucji. W księdze wieczystej, prowadzonej dla tej nieruchomości, jako właściciel wpisane jest bowiem (...) sp. z o.o. w S..

Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła powódka, zaskarżając je w całości i wnosząc o jego uchylenie i przekazanie sprawy Sądowi I instancji w celu merytorycznego rozpoznania. Zaskarżonemu orzeczeniu zarzuciła naruszenie art. 109 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych poprzez uznanie, że dochodzone pozwem roszczenie jest oczywiście bezzasadne, podczas, do pozwu załączony został akt notarialny, z którego wynika, że właścicielką wskazanej w pozwie nieruchomości jest powódka. Nadto w treści prowadzonej dla tej nieruchomości księgi wieczystej widnieje wzmianka o wniosku o wpis powódki jako właściciela tej nieruchomości.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie okazało się uzasadnione.

Trafnie zarzuca skarżąca naruszenie przez Sąd I instancji art. 109 ust. 2 ustawy o kosztach sadowych w sprawach cywilnych. Przyjmuje się, że oczywiście bezzasadne jest takie roszczenie, którego bezzasadność jest oczywiście zrozumiała dla każdego, bez potrzeb dokładnej analizy sprawy pod względem faktycznym i prawnym lub jeśli jest sprzeczna z zasadniczymi i niepodlegającymi różnej wykładni przepisami prawa (orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 19 marca 1947 roku, sygn. akt: C.III.149/47, OSN 1948, nr 1, poz. 28). Nie może być tu żadnej wątpliwości, że roszczeniu nie przysługuje ochrona prawna, każda - chociażby najmniejsza - wątpliwość uniemożliwia więc odmowę zwolnienia od kosztów (K. Korzan, Postępowanie nieprocesowe, s. 82-83) na podstawie tej regulacji.

W niniejszej sprawie taka sytuacja nie występuje. Powódka w ramach niniejszego postępowania wystąpiła z roszczeniem opartym o treść art. 841 k.p.c., podnosząc, iż egzekucja, prowadzona przeciwko dłużnikowi (...) sp. z o.o. z siedzibą w S., skierowana została do nieruchomości, dla której prowadzona jest KW nr: (...), stanowiącej jej własność. Załączony do pozwu akt notarialny z dnia 8 marca 2012 roku potwierdza przejście na rzecz powódki (jeszcze jako spółki w organizacji) własności w/w nieruchomości. Natomiast wpis własności nieruchomości do księgi wieczystej, jak słusznie podniesiono w zażaleniu, ma jedynie charakter deklaratoryjny i jego brak nie mógł skutkować stwierdzeniem bezzasadności powództwa w niniejszej sprawie.

W tych okolicznościach nie zachodzą przeszkody do merytorycznego rozpoznania wniosku powódki o zwolnienie od kosztów sądowych, co dotychczas nie nastąpiło.

Mając na uwadze powyższe Sąd Apelacyjny uchylił zaskarżone postanowienie, na podstawie art. 386 § 4 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c., przekazując sprawę Sądowi Okręgowemu w Zielonej Górze do ponownego rozpoznania.

SSA J. Geisler