Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 listopada 2019 r.

Sąd Okręgowy w Sieradzu – Wydział I Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Dagmara Kos

Protokolant: sekr. sąd. Justyna Raj

po rozpoznaniu w dniu 25 października 2019 roku w Sieradzu na rozprawie

sprawy z powództwa I. K.

przeciwko Towarzystwu (...) z siedzibą w W.

o odszkodowanie, rentę i ustalenie odpowiedzialności na przyszłość

1.  zasądza od pozwanego Towarzystwa (...) z siedzibą w W. na rzecz powódki I. K. tytułem odszkodowania za poniesione koszty leczenia kwotę 129.353,12 (sto dwadzieścia dziewięć tysięcy trzysta pięćdziesiąt trzy złote dwanaście groszy) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie:

- od kwoty 112.553,12 (sto dwanaście tysięcy pięćset pięćdziesiąt trzy złote dwanaście groszy) od dnia 5 stycznia 2018 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 16.800,00 (szesnaście tysięcy osiemset) złotych od dnia 23 lipca 2018 r. do dnia zapłaty,

2.  zasądza od pozwanego Towarzystwa (...) z siedzibą w W. na rzecz powódki I. K. tytułem odszkodowania za poniesione koszty opieki osób trzecich kwotę 17.032,02 (siedemnaście tysięcy trzydzieści dwa złote dwa grosze) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 21 maja 2019 r. do dnia zapłaty,

3.  zasądza od pozwanego Towarzystwu (...) z siedzibą w W. na rzecz powódki I. K. tytułem renty na zwiększone potrzeby:

- kwotę 745,19 (siedemset czterdzieści pięć złotych dziewiętnaście groszy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 11 czerwca 2019 r. do dnia zapłaty,

- kwotę 745,19 (siedemset czterdzieści pięć złotych dziewiętnaście groszy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 11 lipca 2019 r. do dnia zapłaty,

- kwotę 745,19 (siedemset czterdzieści pięć złotych dziewiętnaście groszy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 11 sierpnia 2019 r. do dnia zapłaty,

- kwotę 745,19 (siedemset czterdzieści pięć złotych dziewiętnaście groszy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 11 września 2019 r. do dnia zapłaty,

- kwotę 745,19 (siedemset czterdzieści pięć złotych dziewiętnaście groszy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 11 października 2019 r. do dnia zapłaty,

4  zasądza od pozwanego Towarzystwu (...) z siedzibą w W. na rzecz powódki I. K. tytułem renty na zwiększone potrzeby kwotę 2.005,19 (dwa tysiące pięć złotych dziewiętnaście groszy) miesięcznie płatną do dnia 10 – go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami za opóźnienie na wypadek uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, począwszy od listopada 2019 r.,

5  w pozostałym zakresie powództwo oddala,

6  ustala odpowiedzialność pozwanego na przyszłość za skutki wypadku z dnia 29 czerwca 2015 r., jakiemu uległa powódka,

7  zasądza od pozwanego Towarzystwu (...) z siedzibą w W. na rzecz powódki I. K. kwotę 5.256,33 (pięć tysięcy dwieście pięćdziesiąt sześć złotych trzydzieści trzy grosze) tytułem częściowego zwrotu kosztów procesu,

8  zasądza od powódki I. K. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Sieradzu kwotę 1.000,98 (jeden tysiąc złotych dziewięćdziesiąt osiem groszy) tytułem częściowego zwrotu kosztów procesu wyłożonych tymczasowo przez Skarb Państwa i kwotę tę nakazuje ściągnąć z zasądzonego od pozwanego Towarzystwa (...) z siedzibą w W. na rzecz powódki I. K. roszczenia,

9  zasądza od pozwanego Towarzystwa (...) z siedzibą w W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Sieradzu kwotę 4.887,14 (cztery tysiące osiemset osiemdziesiąt siedem złotych czternaście groszy) tytułem częściowego zwrotu kosztów procesu wyłożonych tymczasowo przez Skarb Państwa,

10  nakazuje zwrócić powódce I. K. niewykorzystaną część zaliczki zaksięgowanej pod pozycją 96/18 księgi zaliczek w kwocie 172,69 (sto siedemdziesiąt dwa złote sześćdziesiąt dziewięć groszy).

Sygn. akt I C 401/17

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 15 grudnia 2017 r. powódka I. K. wniosła o zasądzenie od pozwanego Towarzystwa (...) z siedzibą w W. kwoty 112.553,12 zł tytułem zwrotu kosztów leczenia podjętego w związku z udziałem w wypadku komunikacyjnym z dnia 29 czerwca 2015 r. wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 8 grudnia 2017 r. do dnia zapłaty, ustalenie odpowiedzialności pozwanego na przyszłość wobec powódki za skutki wypadku z dnia 29 czerwca 2017 r. oraz zasądzenie od pozwanego na jej rzecz kosztów procesu według norm przepisanych w tym kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 10.800,00 zł oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictw w kwocie 34,00 zł.

(pozew- k.2-13)

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie na jego rzecz od powódki zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych.

(odpowiedź na pozew- k.122-123)

Na rozprawie w dniu 11 maja 2018 r. pełnomocnik powódki popierał powództwo a pełnomocnik pozwanego wnosił o jego oddalenie.

(protokół rozprawy z dnia 11 maja 2018 r. na płycie CD 00:02:32 – 00:02:52- koperta k.299)

Pismem procesowym z dnia 18 czerwca 2018 r. powódka rozszerzyła powództwo i żądała zasądzenia od pozwanego na jej rzecz kwoty 129.353,12 zł tytułem zwrotu kosztów leczenia wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 112.553,12 zł od dnia 8 grudnia 2017 r. do dnia zapłaty i od kwoty 16.800,00 zł od 31 dnia od dnia doręczenia pozwanemu pisma zawierającego rozszerzenie powództwa oraz zasądzenie od pozwanego na jej rzecz kosztów procesu według norm przepisanych w tym kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 10.800,00 zł oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictw w kwocie 34,00 zł.

(pismo procesowe powódki- k.150-151)

Na rozprawie w dniu 22 czerwca 2018 r. pełnomocnik powódki popierał powództwo w rozszerzonym kształcie a pełnomocnik pozwanego powództwa nie uznawał i wnosił o jego oddalenie.

(protokół rozprawy z dnia 22 czerwca 2018 r. na płycie CD 00:04:11 – 00:05:45- koperta k.299)

W piśmie procesowym z dnia 25 czerwca 2018 r. pozwany wnosił o oddalenie rozszerzonego powództwa.

(pismo procesowe pozwanego- k.172)

Pismem procesowym z dnia 7 maja 2019 r. powódka rozszerzyła powództwo i żądała zasądzenia od pozwanego na jej rzecz kwoty 129.353,12 zł tytułem zwrotu kosztów leczenia wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 112.553,12 zł od dnia 8 grudnia 2017 r. do dnia zapłaty i od kwoty 16.800,00 zł od dnia doręczenia pozwanemu pisma zawierającego rozszerzenie powództwa z dnia 18 czerwca 2018 r., kwoty 40.956,38 zł tytułem skapitalizowanej renty za okres od 17 stycznia 2017 r. do 31 maja 2019 r. z racji zwiększonych potrzeb wynikających ze sprawowania nad powódką opieki z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia doręczenia pozwanemu odpisu pisma zawierającego rozszerzenie powództwa oraz renty w kwocie 2.898,00 zł miesięcznie z racji zwiększonych potrzeb w postaci sprawowania nad nią opieki płatnej do dnia 10 – go każdego miesiąca począwszy od 1 czerwca 2019 r. wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w przypadku uchybienia płatności którejkolwiek z rat oraz zasądzenie od pozwanego na jej rzecz kosztów procesu według norm przepisanych w tym kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 10.800,00 zł oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictw w kwocie 34,00 zł.

(pismo procesowe powódki- k.245-247)

W piśmie procesowym z dnia 15 maja 2019r. pozwany wnosił o oddalenie rozszerzonego powództwa.

(pismo procesowe pozwanego- k.268)

Na rozprawie w dniu 7 czerwca 2019 r. pełnomocnik powódki popierał powództwo w rozszerzonym kształcie a pełnomocnik pozwanego powództwa nie uznawał i wnosił o jego oddalenie.

(protokół rozprawy z dnia 7 czerwca 2019 r. na płycie CD 00:02:20 – 00:06:54- koperta k.299)

Na rozprawie w dniu 9 sierpnia 2019 r. pełnomocnik powódki popierał powództwo w rozszerzonym kształcie i wnosił o zasądzenie na rzecz powódki od pozwanego zwrotu kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego zgodnie ze złożonym spisem a w imieniu pozwanego na tej rozprawie nikt się nie stawił.

(protokół rozprawy z dnia 9 sierpnia 2019 r. na płycie CD 00:00:19 – 00:34:32- koperta k.299)

Na rozprawie w dniu 25 października 2019 r. nikt się nie stawił.

(protokół rozprawy z dnia 25 października 2019 r. na płycie CD 00:00:20 – 00:01:02- koperta k.308)

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

W dniu 29 czerwca 2015 r. powódka jechała jako pasażerka samochodu marki A. (...) nr rej. (...) kierowanego przez jej syna K. K., który przejeżdżając przez miejscowość R. nie zastosował właściwej taktyki jazdy przez co utracił panowanie nad pojazdem, zjechał do rowu i uderzył w drzewo, na skutek czego powódka doznała poważnych obrażeń ciała.

(bezsporne, zeznania świadków: K. K.- protokół rozprawy z dnia 11 maja 2018 na płycie CD 00:09:50 – 00:30:53- koperta k.299, M. K. (1)- protokół rozprawy z dnia 11 maja 2018 na płycie CD 00:46:20 – 00:54:45- koperta k.299, zeznania powódki I. K.- protokół rozprawy z dnia 7 czerwca 2019 na płycie CD 00:11:06 – 00:29:47- koperta k.299, kserokopia wyroku Sądu Rejonowego w Sieradzu z dnia 18 grudnia 2015 r. wydanego w sprawie sygn. akt II K 764/15- k.17)

Samochód, jakim poruszał się sprawca wypadku K. K., był ubezpieczony w zakresie OC w Towarzystwie (...) z siedzibą w W..

(bezsporne )

Z miejsca zdarzenia powódka w stanie ciężkim została przetransportowana rzez Zespół (...) na Szpitalny Oddział Ratunkowy Wojewódzkiego Szpitala (...) w Ł., gdzie trafiła na Oddział Intensywnej Terapii i Anestezjologii. U powódki rozpoznano uraz wielomiejscowy, ostrą niewydolność oddechową, niewydolność krążenia, wstrząs urazowy, złamanie obu nasad łuków C2, stłuczenia płuca lewego z płynem w lewej opłucnej, płyn w jamie opłucnowej, krwiak zamostkowy, złamanie rękojeści i trzonu mostka, wieloodłamowe złamanie lewego obojczyka, złamanie żeber I – VII po stronie prawej i I – IX po lewej, złamanie prawych wyrostków poprzecznych TH IX, X, lewego wyrostka porzecznego L1, wyrostków kolczystych L2-L4, kompresyjne złamanie trzonu Th12 z wpukleniem odłamu kostnego do kanału kręgowego, złamanie trzonów Th11, L2 i L5, złamanie dalszego końca kości promieniowej prawej i krwiak śledziony. Powódce wykonano tomografię komputerową głowy i odcinka szyjnego kręgosłupa, RTG klatki piersiowej, USG jamy brzusznej. Była też ona konsultowana chirurgicznie i neurochirurgicznie. Powódka leżała pod respiratorem i leczono ją farmakologicznie.

(bezsporne, zeznania świadków K. K.- protokół rozprawy z dnia 11 maja 2018 na płycie CD 00:09:50 – 00:30:53- koperta k.299, M. K. (2)- protokół rozprawy z dnia 11 maja 2018 na płycie CD 00:30:53 – 00:46:20- koperta k.299, M. K. (1)- protokół rozprawy z dnia 11 maja 2018 na płycie CD 00:46:20 – 00:54:45- koperta k.299, zeznania powódki I. K.- protokół rozprawy z dnia 7 czerwca 2019 na płycie CD 00:11:06 – 00:29:47- koperta k.299, kserokopia karty medycznej- k.18, kserokopia historii choroby- k.19-24, kserokopia karty informacyjnej leczenia szpitalnego- k.25-32)

W dniu 4 lipca 2015 r. powódka przetransportowana została do Wojewódzkiego Szpitala (...) w Ł., gdzie na Oddziale (...) Endokrynologicznej Ogólnej i Onkologicznej wykonano jej w tym dniu laparotomię, wycięto śledzionę, ewakuowano krwiak śródbrzuszy, wykonano płukanie i drenaż jamy otrzewnowej, po którym to zabiegu w stanie bardzo ciężkim trafiła na Oddział Intensywnej Terapii i Anestezjologii tego szpitala. Powódce wykonano tam RTG klatki piersiowej i przedramienia i USG jamy brzusznej. Była ona konsultowana kardiologicznie, chirurgicznie, neurochirurgicznie i ortopedycznie i leczono ją farmakologicznie. W szpitalu tym powódka przebywała do 15 lipca 2015 r. po czym przetransportowano ją na Oddział Intensywnej Terapii Szpitala w S.. Na oddziale tym przebywała ona około miesiąca po czym przeniesiono ją na Oddział Chirurgiczny tego szpitala, gdzie założono jej (...), gdyż wcześniej cały czas była karmiona przez sondę.

(bezsporne, zeznania świadków: K. K.- protokół rozprawy z dnia 11 maja 2018 na płycie CD 00:09:50 – 00:30:53- koperta k.299, M. K. (2)- protokół rozprawy z dnia 11 maja 2018 na płycie CD 00:30:53 – 00:46:20- koperta k.299, zeznania powódki I. K.- protokół rozprawy z dnia 7 czerwca 2019 na płycie CD 00:11:06 – 00:29:47- koperta k.299, kserokopia karty informacyjnej leczenia szpitalnego- k.33-34, kserokopia historii choroby- k.35-38, kserokopia karty informacyjnej leczenia szpitalnego- k.39-45)

W okresie od 22 września 2015 r. do 24 września 2015 r. i od 5 października 2015 r. do 13 listopada 2015 r. powódka, która była w stanie bardzo ciężkim, była leżąca i wymagała całodobowej opieki, przebywała na Oddziale (...) (...) Szpitala w S.. Rozpoznano u niej wówczas niedowład czterokończynowy po urazie wielomiejscowym w dniu 29 czerwca 2015 r. z niewydolnością krążenia i ostrą niewydolnością oddechową i wstrząsie pourazowym, złamanie kompresyjne Th11, Th12, L2 i L3 oraz wyrostków (...), Th10, L1-L4, złamanie rękojeści trzonu mostka, lewego obojczyka, żeber I – VII po stronie prawej i I – IX po stronie lewej, stan po złamaniu nasady dalszej kości promieniowej prawej, stan po amputacji śledziony, otyłość, odleżyny okolicy potylicznej i pięt. Powódka miała założoną rurkę tracheostomijną. Powódka miała tam wykonaną tomografię komputerową odcinka piersiowego kręgosłupa. Leczono ją farmakologicznie i wykonywano z nią ćwiczenia usprawniające to jest ćwiczenia bierne wykonywane manualnie kończyn dolnych, ćwiczenia czynno – bierne kończyn górnych, ćwiczenia oddechowe. Miała też ona wykonywane zabiegi pola magnetycznego i laseroterapii na blizny pooperacyjne. Była badana logopedycznie i poddana terapii psychologicznej. Przerwę w pobycie na tym oddziale spowodowała konieczność przeniesienia powódki na Oddział Urologiczny, gdyż nie pracowały jej nerki.

(bezsporne, zeznania świadków: K. K.- protokół rozprawy z dnia 11 maja 2018 na płycie CD 00:09:50 – 00:30:53- koperta k.299, M. K. (2)- protokół rozprawy z dnia 11 maja 2018 na płycie CD 00:30:53 – 00:46:20- koperta k.299, M. K. (1)- protokół rozprawy z dnia 11 maja 2018 na płycie CD 00:46:20 – 00:54:45- koperta k.299, A. S.- protokół rozprawy z dnia 22 czerwca 2018 na płycie CD 00:07:21 – 00:28:09- koperta k.299, zeznania powódki I. K.- protokół rozprawy z dnia 7 czerwca 2019 na płycie CD 00:11:06 – 00:29:47- koperta k.299, kserokopia karty informacyjnej leczenia szpitalnego- k.46-47)

Ponieważ rehabilitacja powódki nie przynosiła efektów, powódka nie mówiła, nie jadła samodzielnie, miała rurkę tracheotomijną, mogła leżeć tylko na wznak a lekarze wycofali się z przekładania jej na bok i nie rokowali poprawy jej stanu zdrowia, syn powódki zaczął szukać ośrodków, w których powódka mogłaby być skuteczniej rehabilitowana. Wówczas dowiedział się on o istnieniu Polskiego Centrum (...) Spółka Akcyjna Spółka Komandytowa w K., które ma osiągnięcia w dziedzinie rehabilitacji a w którym leczenie jest odpłatne.

(zeznania świadków: K. K.- protokół rozprawy z dnia 11 maja 2018 na płycie CD 00:09:50 – 00:30:53- koperta k.299, M. K. (2)- protokół rozprawy z dnia 11 maja 2018 na płycie CD 00:30:53 – 00:46:20- koperta k.299, M. K. (1)- protokół rozprawy z dnia 11 maja 2018 na płycie CD 00:46:20 – 00:54:45- koperta k.299, zeznania powódki I. K.- protokół rozprawy z dnia 7 czerwca 2019 na płycie CD 00:11:06 – 00:29:47- koperta k.299)

Z Oddziału (...) (...)Szpitala w S. powódka została wypisana ze skierowaniem do Centrum (...) Spółka Akcyjna w K., bo taki ośrodek wskazał syn powódki. Gdyby rodzina powódki nie znalazła ośrodka rehabilitacyjnego dla niej, powódka nadal przebywałaby na Oddziale (...) Neurologicznej Szpitala w S. a po wyczerpaniu możliwości rehabilitacyjnych musiałaby być zabrana do domu albo do innej placówki. Maksymalny okres, przez jaki powódka mogłaby przebywać na Oddziale (...) Neurologicznej Szpitala w S., to 112 dni. Oddział ten w okresie od września 2015 r. do lipca 2016 r. miał cztery etaty dla rehabilitantów a w okresie od marca 2018 r. do kwietnia 2018 r. 4,40 etatu rehabilitanta.

(bezsporne, zeznania świadka A. S.- protokół rozprawy z dnia 22 czerwca 2018 na płycie CD 00:07:21 – 00:28:09- koperta k.29, informacja Szpitala w S.- k.186)

W okresie od 13 listopada 2015 r. do 12 grudnia 2015 r. powódka przebywała w Polskim Centrum (...) Spółka Akcyjna Spółka Komandytowa w K., gdzie została przewieziona w gorsecie karetką. Rozpoznano u niej wówczas stan po wypadku komunikacyjnym z urazem wielonarządowym w dniu 29 czerwca 2015 r., stan po nagłym zatrzymaniu krążenia w mechanice rozkojarzenia elektro – mechanicznego, porażenie czterokończynowe, stan po usunięciu śledziony, stan po złamaniu nasady dalszej kości promieniowej prawej, stan po złamaniu kręgów w odcinku piersiowym i lędźwiowym kręgosłupa, stan po złamaniu żeber I – VII po prawej stronie i I – IX po lewej stronie, stan po wieloodłamowym złamaniu lewego obojczyka, stan po założeniu tracheotomii oraz przezskórnej endoskopowej gastrostomii, infekcję dróg moczowych i wypadanie narządu rodnego. Powódka była tam konsultowana ortopedycznie, internistycznie i neurologicznie. Odbyła ona 88 godzin terapii tym 56 godzin rehabilitacji funkcjonalnej, 7 godzin neuropsychologii, 20 godzin logopedii, 1 godzinę terapii widzenia i 4 godziny diagnostyki. Po pobycie w tej placówce powódka potrafiła utrzymać pozycję siedzącą bez oparcia pleców a po posadzeniu na wózku była w stanie samodzielnie się na nim poruszać na krótkich odległościach. Zaczęła też ona pomagać przy obrotach z leżenia na plecach do leżenia na boku i siedzieć samodzielnie przez 15 minut. Za turnus rehabilitacyjny powódka zapłaciła 22.850,00 zł a za konsultacje chirurgiczną, neurologiczną i psychiatryczną, leki, artykuły higieniczne, badania TK szyi i głowy oraz usługę transportową 1.710,51 zł.

(bezsporne, zeznania świadków: K. K.- protokół rozprawy z dnia 11 maja 2018 na płycie CD 00:09:50 – 00:30:53- koperta k.299, M. K. (2)- protokół rozprawy z dnia 11 maja 2018 na płycie CD 00:30:53 – 00:46:20- koperta k.299, M. K. (1)- protokół rozprawy z dnia 11 maja 2018 na płycie CD 00:46:20 – 00:54:45- koperta k.299, zeznania powódki I. K.- protokół rozprawy z dnia 7 czerwca 2019 na płycie CD 00:11:06 – 00:29:47- koperta k.299, kserokopia karty informacyjnej leczenia i postępowania rehabilitacyjnego- k.53-62, kserokopia oceny funkcjonalnego widzenia- k.63, kserokopie faktur- k.83, k.88, kserokopia dokumentacji medycznej powódki- k.179-180)

W okresie od 13 grudnia 2015 r. do 31 grudnia 2015 r. powódka ponownie przebywała w Polskim Centrum (...) Spółka Akcyjna Spółka Komandytowa w K. z tym samym co poprzednio rozpoznaniem. Powódka ponownie była tam konsultowana internistycznie. Odbyła ona 51 godzin terapii tym 24 godziny rehabilitacji funkcjonalnej, 6 godzin neuropsychologii, 15 godzin logopedii, 2 godziny terapii wg Moralesa i 4 godziny diagnostyki. Po pobycie w tej placówce poprawie uległ kontakt z powódką, która stała się bardziej świadoma a jej wypowiedzi stały się bardziej logiczne. Zaczęła też ona pomagać terapeutom w czasie transferów wózek – leżanka, leżanka – krzesło. Za artykuły higieniczne, usługę transportową, leki i badania laboratoryjne powódka zapłaciła 325,57 zł

(bezsporne, zeznania świadków: K. K.- protokół rozprawy z dnia 11 maja 2018 na płycie CD 00:09:50 – 00:30:53- koperta k.299, M. K. (2)- protokół rozprawy z dnia 11 maja 2018 na płycie CD 00:30:53 – 00:46:20- koperta k.299, zeznania powódki I. K.- protokół rozprawy z dnia 7 czerwca 2019 na płycie CD 00:11:06 – 00:29:47- koperta k.299, kserokopia karty informacyjnej leczenia i postępowania rehabilitacyjnego- k.64-68, kserokopia oceny funkcjonalnego widzenia- k.69, kserokopia faktury- k.89)

Na kolejnym turnusie rehabilitacyjnym w tej samej placówce powódka przebywała w okresie od 1 stycznia 2016 r. do 30 stycznia 2016 r. Za turnus ten powódka zapłaciła 23.200,00 zł a za konsultacje psychiatryczną, ortopedyczną, chirurga żywienia, leki, artykuły higieniczne, badania laboratoryjne oraz usługę transportową 1.142,99 zł.

(bezsporne, zeznania świadków: K. K.- protokół rozprawy z dnia 11 maja 2018 na płycie CD 00:09:50 – 00:30:53- koperta k.299, M. K. (2)- protokół rozprawy z dnia 11 maja 2018 na płycie CD 00:30:53 – 00:46:20- koperta k.299, zeznania powódki I. K.- protokół rozprawy z dnia 7 czerwca 2019 na płycie CD 00:11:06 – 00:29:47- koperta k.299, kserokopie faktur- k.84, k.90)

W okresie od 2 lutego 2016 r. do 19 lutego 2016 r. powódka przebywała na Oddziale (...) Szpitala (...) w K.. Rozpoznano u niej wówczas stan po urazie wielonarządowym w następstwie wypadku komunikacyjnego z dnia 29 czerwca 2015 r. ze złamaniem C2, Th 9 – 12, L 1 – 4 po nagłym zatrzymaniu krążenia ze skuteczną reanimacją, tetraperezę spastyczną, encefalopatię niedotleniowo – niedokrwienną, padaczkę pourazową, ostrą niewydolność oddechową wymagającą czasowej wentylacji mechanicznej, zakażenie dróg moczowych po przewlekłym cewnikowaniu pęcherza, przewlekłą chorobę nerek zaostrzoną do stanu krwiomoczu i anemię średniego stopnia. Podejrzewano też u niej brodawczaka pęcherza moczowego. Powódka była tam konsultowana neurologicznie i laryngologicznie. Leczono ją farmakologicznie i wykonywano jej cystoskopię.

(bezsporne, zeznania świadka K. K.- protokół rozprawy z dnia 11 maja 2018 na płycie CD 00:09:50 – 00:30:53- koperta k.299, kserokopia karty informacyjnej leczenia szpitalnego- k.48-50)

W okresach od 19 lutego 2016 r. do 19 marca 2016 r. i od 17 kwietnia 2016 r. do 21 maja 2016 r. powódka ponownie przebywała na turnusach rehabilitacyjnych w Polskim Centrum (...) Spółka Akcyjna Spółka Komandytowa w K.. Za turnusy te zapłaciła ona 19.950,00 zł i 24.100,00 zł. Za usługę hotelową powódka zapłaciła 2.250,00 zł, za leki artykuły higieniczne, usługę transportową i usługę rehabilitacyjną 810,39 zł, za konsultację psychiatryczną 150,00 zł, za konsulacie logopedyczną, ortopedyczną, badania laboratoryjne, artykuły higieniczne i usługę transportową 397,66 zł.

(bezsporne, zeznania świadków: K. K.- protokół rozprawy z dnia 11 maja 2018 na płycie CD 00:09:50 – 00:30:53- koperta k.299, M. K. (2)- protokół rozprawy z dnia 11 maja 2018 na płycie CD 00:30:53 – 00:46:20- koperta k.299, zeznania powódki I. K.- protokół rozprawy z dnia 7 czerwca 2019 na płycie CD 00:11:06 – 00:29:47- koperta k.299, kserokopie faktur- k.85, k.91-93)

W okresie od 31 sierpnia 2016 r. do 1 września 2016 r. powódka przebywała na Oddziale (...) Szpitala w S., gdzie zamknięto jej przetokę tchawiczo – skórną.

(bezsporne, kserokopia karty informacyjnej leczenia szpitalnego- k.51)

W okresie od 3 lipca 2016 r. do 30 lipca 2016 r. powódka po raz kolejny przebywała w Polskim Centrum (...) Spółka Akcyjna Spółka Komandytowa w K.. Rozpoznano u niej wówczas stan po wypadku komunikacyjnym z urazem wielonarządowym w dniu 29 czerwca 2015 r., stan po nagłym zatrzymaniu krążenia w mechanice rozkojarzenia elektro – mechanicznego, wyjściowe porażenie czterokończynowe, padaczkę pourazową, stan po usunięciu śledziony, stan po złamaniu nasady dalszej kości promieniowej prawej, stan po złamaniu kręgów w odcinku piersiowym i lędźwiowym kręgosłupa, stan po złamaniu żeber I – VII po prawej stronie i I – IX po lewej stronie, stan po wieloodłamowym złamaniu lewego obojczyka, stopę końsko – szpotawą po lewej stronie, niewydolność krążenia i przewlekłą chorobę nerek. Odbyła ona 88 godzin terapii tym 61 godzin rehabilitacji funkcjonalnej, 8 godzin neuropsychologii, 12 godzin logopedii, 3 godziny terapii widzenia i 4 godziny diagnostyki. Po pobycie w tej placówce powódka samodzielnie i sprawnie poruszała się na wózku, poprawił się jej chwyt lewą ręką, poprawiła się jej funkcja manualna tej ręki i koordynacją pracy oburącz. Za turnus rehabilitacyjny powódka zapłaciła 15.100,00 zł. Za konsultację okulistyczną, badania TK głowy i usługę transportową powódka zapłaciła 566,00 zł.

(bezsporne, kserokopia karty informacyjnej leczenia i postępowania rehabilitacyjnego- k.70-74, kserokopia faktury- k.87)

Po rehabilitacji prowadzonej w Polskim Centrum (...) Spółka Akcyjna Spółka Komandytowa w K. powódka, zaczęła mówić i normalnie jeść, można ją też było przekładać na wózek inwalidzki, którym jeździ. Przed wypadkiem była ona sprawna i samodzielna i nie wymagała niczyjej pomocy przy samoobsłudze. Przed wypadkiem leczyła się ona neurologicznie, ortopedycznie i korzystała z rehabilitacji.

(zeznania świadków: K. K.- protokół rozprawy z dnia 11 maja 2018 na płycie CD 00:09:50 – 00:30:53- koperta k.299, M. K. (2)- protokół rozprawy z dnia 11 maja 2018 na płycie CD 00:30:53 – 00:46:20- koperta k.299, M. K. (1)- protokół rozprawy z dnia 11 maja 2018 na płycie CD 00:46:20 – 00:54:45- koperta k.299, częściowo zeznania powódki I. K.- protokół rozprawy z dnia 7 czerwca 2019 na płycie CD 00:11:06 – 00:29:47- koperta k.299, informacja z Narodowego Funduszu Zdrowia- k.144)

W okresie od 25 marca 2018 r. do 21 kwietnia 2018 r. powódka po raz kolejny przebywała w Polskim Centrum (...) Spółka Akcyjna Spółka Komandytowa w K.. Była ona wówczas po przeprowadzonym zabiegu wyprostowania kości stopy i mogła zacząć naukę chodzenia. Odbyła ona 85 godzin terapii tym 69 godzin rehabilitacji funkcjonalnej, 4 godziny neuropsychologii, 6 godzin logopedii, 3 godziny terapii widzenia i 3 godziny diagnostyki. Była ona konsultowana internistycznie i ortopedycznie. Po pobycie w tej placówce powódka samodzielnie i sprawnie poruszała się na wózku, poprawił się jej chwyt lewą ręką, poprawiła się jej funkcja manualna tej ręki i koordynacją pracy oburącz. Po pobycie w tej placówce powódka zaczęła poruszać się samodzielnie przy balkoniku na krótkich dystansach. Za turnus zapłaciła 16.300,00 zł, za konsultację ortopedyczną i terapię widzenia 500,00 zł.

(zeznania powódki I. K.- protokół rozprawy z dnia 7 czerwca 2019 na płycie CD 00:11:06 – 00:29:47- koperta k.299, zeznania powódki I. K.- protokół rozprawy z dnia 7 czerwca 2019 na płycie CD 00:11:06 – 00:29:47- koperta k.299, kserokopie faktur- k.152-154, kserokopia karty informacyjnej leczenia i postępowania rehabilitacyjnego- k.155-160)

Korzystanie przez powódkę po wypadku z zabiegów rehabilitacyjnych świadczonych przez Polskie Centrum (...) Spółka Akcyjna Spółka Komandytowa w K. było uzasadnione. Nie można jednoznacznie stwierdzić czy rehabilitacja finansowana przez Narodowy Fundusz Zdrowia miałaby te same efekty terapeutyczne czy gorsze.

(opinia biegłego z zakresu rehabilitacji i fizjoterapii- k.190-197)

Koszty kompleksowego leczenia rehabilitacyjnego poniesione przez powódkę podczas leczenia w Polskim Centrum (...) Spółka Akcyjna Spółka Komandytowa w K. są uzasadnione. Bezpośrednio i wyłącznie w wyniku wypadku powódka nie jest zdolna do samodzielnej egzystencji i wymaga opieki i pomocy osoby trzeciej dwadzieścia cztery godziny na dobę przez siedem dni w tygodniu. Pomoc jest jej potrzebna przy wstawianiu, asekuracji, chodzeniu, ubieraniu, myciu, toalecie, przygotowywaniu posiłków, gotowaniu, zakupach i sprzątaniu i prawdopodobnym jest, iż takiej pomocy wymagać ona będzie do końca życia. Nie ma dobrych rokowań co do całkowitego wyleczenia oraz poprawy stanu zdrowia powódki na stałe. W wyniku leczenia w Polskim Centrum (...) Spółka Akcyjna Spółka Komandytowa w K. objawy przyczynowo – skutkowe urazu powódki poprawiły się ale powódka nie powróciła do stanu przed wypadkiem.

(opinia biegłego lekarza ortopedy A. K.- k.218-233)

Pismem z dnia 5 grudnia 2017 r. powódka wezwała pozwanego do zwrotu poniesionych przez nią kosztów leczenia w łącznej kwocie 112.553,12 zł.

(kserokopia pisma powódki- k.76-80)

Pismem z dnia 7 grudnia 2017 r. pozwany odmówił powódce zwrotu żądanej kwoty.

(kserokopia pisma pozwanego- k.81-82)

Powódka po wypadku niedowidzi. Porusza się ona po mieszkaniu na balkoniku. W dzień potrafi ona sama skorzystać z toalety, w nocy z powodu zawrotów głowy trzeba ją przenosić na przenośny sedes. Potrafi ona sama zjeść ale posiłki trzeba jej przygotowywać. Cały czas potrzebuje ona pomocy osób trzecich przy ubieraniu, przy kąpieli i innych czynnościach higienicznych, przy robieniu zakupów i przy sprzątaniu. W czynnościach tych pomagają jej syn i mąż, którzy razem z nią mieszkają a w wyjątkowych sytuacjach córka lub sąsiedzi. Powódka nie zostaje sama w domu. Na wizyty do lekarzy, do kościoła czy do miasta jeździ z osobą towarzyszącą.

(zeznania świadków: K. K.- protokół rozprawy z dnia 9 sierpnia 2019 na płycie CD 00:05:28 – 00:17:34- koperta k.299, M. K. (2)- protokół rozprawy z dnia 11 maja 2018 na płycie CD 00:30:53 – 00:46:20- koperta k.299, protokół rozprawy z dnia 9 sierpnia 2019 na płycie CD 00:17:34 – 00:28:06- koperta k.299, zeznania powódki I. K.- protokół rozprawy z dnia 7 czerwca 2019 na płycie CD 00:11:06 – 00:29:47- koperta k.299,)

Lekarz Rzeczoznawca Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w dniu 23 czerwca 2016 r. uznał, iż powódka jest trwale niezdolna do samodzielnej egzystencji. Decyzją (...) do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności z dnia 25 kwietnia 2019 r. powódka zaliczona została do znacznego stopnia niepełnosprawności.

(bezsporne, zeznania powódki I. K.- protokół rozprawy z dnia 7 czerwca 2019 na płycie CD 00:11:06 – 00:29:47- koperta k.299, kserokopia wypisu z treści orzeczenia- k.263, kserokopia orzeczenia- k.266-267)

Po wypadku powódka otrzymuje dodatek pielęgnacyjny, którego wcześniej nie pobierała. Od 1 marca 2017 r. wynosił on 209,59 zł miesięcznie, od 1 marca 2018 r. 215,84 zł miesięcznie a od 1 marca 2019 r. 222,01 zł miesięcznie.

(zeznania świadka K. K.- protokół rozprawy z dnia 9 sierpnia 2019 na płycie CD 00:05:28 – 00:17:34- koperta k.299, zeznania powódki I. K.- protokół rozprawy z dnia 7 czerwca 2019 na płycie CD 00:11:06 – 00:29:47- koperta k.299, kserokopie decyzji- k.278-280)

Po wypadku powódki pozwany decyzją z dnia 16 lutego 2017 r. przyznał jej od 17 stycznia 2017 r. rentę z tytułu zwiększonych potrzeb w kwocie 1.470,00 zł miesięcznie. Na kwotę tą składa się między innymi koszt opieki osób trzecich w kwocie 1.260,00 zł miesięcznie, który pozwany ustalił na 6 godzin na dobę ze stawką godzinową 7,00 zł.

(bezsporne, zeznania świadka K. K.- protokół rozprawy z dnia 9 sierpnia 2019 na płycie CD 00:05:28 – 00:17:34- koperta k.299, kserokopia decyzji pozwanego- k.254-255, kserokopia wyciągu z konta- k.287-288)

Pismem z dnia 8 czerwca 2017 r. powódka wezwała pozwanego do wypłacania jej renty na zwiększone potrzeby w kwocie 3.660,00 zł miesięcznie począwszy od 1 lipca 2017 r. w tym z tytułu kosztów opieki osób trzecich w kwocie 2.400,00 zł miesięcznie.

(kserokopia pisma powódki- k.256-258)

Pismem z dnia 20 czerwca 2017 r. pozwany odmówił powódce wypłacania renty we wnioskowanej przez nią wysokości.

(kserokopia pisma pozwanego- k.259-260)

Powyższych ustaleń stanu faktycznego Sąd dokonał w oparciu o zeznania powódki i świadków, które korespondowały ze sobą i były zgodne co do istotnych okoliczności w sprawie a także w oparciu o opinie biegłego z zakresu rehabilitacji medycznej i fizjoterapii R. O. i biegłego z zakresu ortopedii A. K. oraz o zgromadzone w aktach sprawy dokumenty, których treści strony nie kwestionowały.

Sąd oddalił wniosek dowodowy pełnomocnika pozwanego o dopuszczenie dowodu z symulacji pobytów powódki w placówkach leczniczych dokonanej przez Szpital Wojewódzki w S. z określeniem ram czasowych oczekiwania oraz wniosek o dopuszczenie dowodu z uzupełniającej opinii biegłego na okoliczność czy korzystanie ze świadczeń medycznych w ramach systemu świadczeń refundowanych pozwoliłoby na zapewnienie powódce właściwego leczenia po wypadku uznając, iż przeprowadzenie tych dowodów jest bez znaczenia dla rozstrzygnięcia.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

M. K. (2), będący właścicielem samochodu, którym jako pasażerka jechała powódka, zawarł z pozwanym zakładem ubezpieczeń umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem tego pojazdu. Zakres ochrony ubezpieczeniowej i odpowiedzialności ubezpieczyciela uregulowany został przez ustawę z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r., poz. 473 ze zm.)

Zgodnie z art. 34 ust. 1 powołanego aktu prawnego z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, będącą następstwem śmierci, uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia bądź też utraty, zniszczenia lub uszkodzenia mienia.

Art. 36 ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym w czasie gdy doszło do wypadku stanowił, iż odszkodowanie ustala się i wypłaca w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem mechanicznym, najwyżej jednak do ustalonej w umowie ubezpieczenia sumy gwarancyjnej. Suma gwarancyjna nie może być niższa niż równowartość w złotych – w przypadku szkód na osobie 5.000.000 euro w odniesieniu do jednego zdarzenia, którego skutki są objęte ubezpieczeniem bez względu na liczbę poszkodowanych – ustalana przy zastosowaniu kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski obowiązującego w dniu wyrządzenia szkody.

Podstawę odpowiedzialności kierującego ubezpieczonym pojazdem K. K., który przewoził z grzeczności powódkę i doprowadził do wypadku, na skutek czego powódka doznała szkody, jest art. 415 kc. Przepis ten stanowi, że kto z winy swojej wyrządził drugiemu szkodę obowiązany jest do jej naprawienia.

Pozwany w toku likwidacji szkody ustalił, iż kierujący pojazdem K. K. ponosi winę za spowodowanie wypadku, w wyniku którego obrażeń ciała doznała powódka. Został on bowiem skazany prawomocnym wyrokiem sądu za spowodowanie tego wypadku. Stwierdzenie odpowiedzialności za szkodę kierującego ubezpieczonym u pozwanego samochodem jest w związku z tym równoznaczne z odpowiedzialnością za nią pozwanego na podstawie zawartej umowy ubezpieczenia OC pojazdu. Pozwany już w toku likwidacji szkody przyjął swoją odpowiedzialność za tę szkodę.

Zaistnienie u powódki obrażeń ciała spowodowało po jej stronie powstanie roszczenia o odszkodowanie i rentę na podstawie art. 444 § 1 i 2 kc.

W przedmiotowym procesie powódka dochodziła zwrotu kosztów leczenia w kwocie 129.353,12 zł oraz renty na zwiększone potrzeby wynikające z konieczności sprawowania opieki nad powódką w kwocie 2.898,00 zł miesięcznie oraz skapitalizowanej renty z tego tytułu za okres od 17 stycznia 2017 r. do 31 maja 2019 r.

Art. 444 § 1 kc stanowi, że w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Naprawienie szkody obejmuje więc w szczególności zwrot wszelkich wydatków poniesionych przez poszkodowanego zarówno w związku z samym leczeniem i rehabilitacją (lekarstwa, konsultacje medyczne), jak i koszty opieki niezbędnej w czasie procesu leczenia oraz inne dodatkowe koszty związane z doznanym uszczerbkiem (koszty przejazdów, wyżywienia itp.). Koszty objęte kompensacją muszą być uzasadnione ze względu na rodzaj i rozmiary poniesionego uszczerbku i pozostawać w adekwatnym związku przyczynowym.

Poniesienie wydatków w kwocie 129.353,12 zł na turnusy rehabilitacyjne w Polskim Centrum (...) Spółka Akcyjna Spółka Komandytowa w K. i przeprowadzane podczas nich konsultacje lekarskie, badania, zakupy środków higienicznych i leków, usługę hotelową oraz transport do tego ośrodka powódka udowodniła złożonymi fakturami. W ocenie Sądu wszystkie wydatki, których zwrotu dochodziła powódka pozostawały w związku przyczynowym z wypadkiem i były konieczne. Z dokumentacji medycznej powódki i opinii biegłych oraz z korespondujących z tymi dowodami zeznań świadków i powódki wynika wprost, że powódka po rehabilitacji odbytej po wypadku w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia w Szpitalu w S. była nadal w bardzo ciężkim stanie, mogła tylko leżeć na wznak, była całkowicie niesamodzielna a rokowania co do poprawy jej stanu zdrowia były niepomyślne. Jednocześnie zauważyć należy, że przepis art. 444 § 1 kc nie przesądza, w jakim systemie organizacyjno prawnym może dojść do poddania się przez poszkodowanego czynnościom leczniczym i rehabilitacyjnym. Rygorystyczne preferowanie systemu ubezpieczeń społecznych, oferującego bezpłatne usługi medyczne, z wielu powodów jest trudne do zaakceptowania. Poszkodowany nie może być bowiem pozbawiony możliwości korzystania z leczenia lub rehabilitacji, które mogłyby poprawić jego stan zdrowia, nawet jeżeli wiązałoby się to z poniesieniem zwiększonych kosztów. Stąd w ramach umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych poszkodowany ma prawo do rekompensaty uzasadnionych i celowych kosztów leczenia i rehabilitacji niefinansowanych ze środków publicznych. (patrz uchwała 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 19 maja 2016 r., III CZP 63/15) Biorąc pod uwagę intensywność zastosowanej wobec powódki rehabilitacji w Polskim Centrum (...) Spółka Akcyjna Spółka Komandytowa w K., której skala była nieporównywalna do możliwości jakimi dysponował Szpital w S. mający na całym Oddziale (...) Neurologicznej obsadę 4 – 4,40 etatu rehabilitanta i wyniki podjętych działań rehabilitacyjnych, które usprawniły powódkę w taki sposób, iż choć część czynności samoobsługi jest w stanie wykonać teraz sama, stwierdzić należy, iż poniesienie przez nią kosztów rehabilitacji w tej placówce było celowe i uzasadnione złym stanem powódki i koniecznością wdrożenia szybkiej rehabilitacji, bo tylko taka mogła przynieść jakieś efekty. Powódka może zatem skutecznie dochodzić w przedmiotowym procesie zwrotu kosztów prywatnej rehabilitacji poprawiającej jej sprawność po wypadku. Żądanie zwrotu kosztów leczenia w kwocie 112.553,12 zł powódka zgłosiła na etapie likwidacji szkody w piśmie z dnia 5 grudnia 2017 r., do którego załączyła faktury a żądanie zwrotu z tego tytułu dalszej kwoty 16.800,00 zł w piśmie procesowym z dnia 18 czerwca 2018 r. z załączonymi fakturami, doręczonym pozwanemu w dniu 22 czerwca 2018 r.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych pozwany obowiązany był do wypłaty zadośćuczynienia w terminie 30 dni od dnia złożenia przez poszkodowaną zawiadomienia o szkodzie. Jednakże, stosownie do treści art. 14 ust. 2 tejże ustawy, jeżeli w tym terminie wyjaśnienie okoliczności niezbędnych do ustalenia odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń albo wysokości odszkodowania okazało się niemożliwe, odszkodowanie powinno być wypłacone w terminie 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe, nie później jednak niż w terminie 90 dni od dnia złożenia zawiadomienia o szkodzie, chyba że ustalenie odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń albo wysokości odszkodowania zależy od toczącego się postępowania karnego lub cywilnego. W terminie, o którym mowa w ust. 1, zakład ubezpieczeń zawiadamia na piśmie uprawnionego o przyczynach niemożności zaspokojenia jego roszczeń w całości lub w części, jak również o przypuszczalnym terminie zajęcia ostatecznego stanowiska względem roszczeń uprawnionego, a także wypłaca bezsporną część odszkodowania.

Mając na uwadze powyższe Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powódki tytułem odszkodowania obejmującego zwrot kosztów leczenia kwotę łączną 129.353,12 zł. Ponieważ roszczenie z tytułu odszkodowania w kwocie 112.553,12 zł zgłoszone zostało przez powódkę w piśmie z dnia 5 grudnia 2017 r., Sąd, zasądził odsetki ustawowe za opóźnienie od tej kwoty od dnia 5 stycznia 2018 r., do dnia zapłaty, natomiast biorąc pod uwagę, iż pozew z dalszym roszczeniem odszkodowawczym został doręczony pozwanemu w dniu 22 czerwca 2018 r., odsetki ustawowe za opóźnienie od kwoty 16.800,00 zł Sąd zasądził od dnia 23 lipca 2018 r. do dnia zapłaty a w pozostałym zakresie roszczenie w zakresie odsetek oddalił.

Powódka rozszerzając powództwo żądała zasądzenia na jej rzecz od pozwanego skapitalizowanej renty z racji jej zwiększonych potrzeb wynikających ze sprawowania nad nią opieki za okres od 17 stycznia 2017 r. do 31 maja 2019 r. w kwocie 40.956,38 zł oraz renty na przyszłość w wysokości 2.898,00 zł z racji jej zwiększonych potrzeb w postaci sprawowania nad nią opieki płatnej do dnia 10 – go każdego miesiąca począwszy od 1 czerwca 2019 r. wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w przypadku uchybienia płatności którejkolwiek z rat.

Jak wynika z art. 444 § 2 kc jeżeli poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, może on żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty.

W rozszerzonym powództwie powódka domagała się zasądzenia od pozwanego na jej rzecz zwrotu poniesionych już kosztów opieki nad nią w kwocie 40.956,38 zł wskazując, iż koszty te stanowić mają skapitalizowaną rentę. Tymczasem renta określona w art. 444 § 2 kc ma charakter odszkodowawczy, a przesłanką jej ustalenia jest odszkodowanie za utratę zdolności do pracy oraz za zwiększenie się potrzeb poszkodowanego na skutek wyrządzenia mu szkody na zdrowiu. Zwiększenie się potrzeb uprawnionego stanowi przy tym szkodę przyszłą, wyrażająca się w stale powtarzających się wydatkach na ich zaspokojenie. O ile zatem zostanie ustalone, że z bezprawnym zdarzeniem pozostają w związku stałe wydatki wynikające ze zwiększenia się potrzeb poszkodowanego, które poszkodowany będzie zmuszony ponosić w przyszłości, to są one częścią składową ustalanej renty na przyszłość, mającej charakter świadczenia okresowego. Brak jest jednak podstaw aby uznać, że koszty już poniesione są elementem świadczenia okresowego. W sytuacji kosztów opieki już poniesionych, a pozostających w związku z wypadkiem, wchodzą one w zakres „wszelkich wydatków”, o których mowa w art. 444 § 1 kc (tak Sad Najwyższy m.in. w wyroku z dnia 4 października 1973 r., II CR 365/73, OSNC z 1974 r., z.9, poz.147). Sąd uznał zatem, iż powódka dochodzi nie skapitalizowanej renty lecz roszczenia odszkodowawczego znajdującego podstawę właśnie w art. 444 § 1 kc.

Powódka dochodziła roszczenia odszkodowawczego z tytułu zwrotu kosztów opieki świadczonej w wymiarze 8 godzin dziennie każdego dnia, co należy uznać za żądanie rozsądne, gdy się zważy na stan powódki po wypadku i czynności, w jakich jest jej niezbędna pomoc oraz wynikającą z opinii biegłego ortopedy konstatację, że powódka do końca życia będzie wymagała pomocy osoby trzeciej zasadniczo 24 godziny na dobę. W tym czasie opiekę nad powódką sprawowali członkowie najbliższej rodziny. Zaznaczyć jednak należy, że fakt ponoszenia całego ciężaru opieki nad poszkodowanym w trakcie leczenia i rehabilitacji nieodpłatnie przez członków najbliższej rodziny nie zwalnia ubezpieczyciela od obowiązku zwrotu kwoty obejmującej wartość tych świadczeń (patrz wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 marca 1969 r., sygn. akt I PR 28/69).

Opieka nad osoba chorą, co do zasady, nie ogranicza się do zwykłej obecności opiekuna, ale wymaga określonych kwalifikacji i umiejętności. W przedmiotowej sprawie obowiązki opiekunów sprowadzały się do pomocy w wykonywaniu zwykłych czynności dnia codziennego takich jak toaleta, ubieranie się, jedzenie a zatem nie wymagały szczególnych kwalifikacji, tak jak nie wymaga się ich od osoby wykonującej pracę za wynagrodzeniem w stawce minimalnej. Powódka opierając się na uchwałach Rady Gminy w S. i Rady Gminy B. przyjęła stawkę za 1 godzinę usług opiekuńczych realizowanych w miejscu jej zamieszkania na kwotę 10,00 zł za okres od 17 stycznia 2017 r. do 30 czerwca 2017 r. i na kwotę 13,00 zł za godzinę za okres od 1 lipca 2017 r. do 31 maja 2019 r. Nie ulega jednak wątpliwości, iż w stawki za usługi realizowane przez Gminny Ośrodek Pomocy (...) w S. i Gminny Ośrodek Pomocy (...) w B. wliczone są podatki i inne obciążenia i stąd nie mogą stanowić podstawy do obliczeń w tej sprawie. Z tych względów Sąd wyliczeń należnych powódce kosztów opieki dokonał przy uwzględnieniu miesięcznego wynagrodzenia minimalnego w stawce netto mając na uwadze, że od tych należnością nie są odprowadzane składki na ubezpieczenie zdrowotne i społeczne oraz podatek dochodowy. Najniższe wynagrodzenie miesięczne w 2017 r. wynosiło 2.000,00 zł brutto, a zatem 1.459,48 zł netto. W skali miesiąca pracownik pracuje przeciętnie 22 dni, a zatem 176 godzin, co daje stawkę 8,29 zł netto za godzinę pracy. Najniższe wynagrodzenie miesięczne w 2018 r. wynosiło 2.100,00 zł brutto, a zatem 1.530,00 zł netto, co daje stawkę 8,69 zł netto za godzinę pracy. Najniższe wynagrodzenie miesięczne w 2019 r. wynosiło 2.250,00 zł brutto, a zatem 1.634,00 zł netto, co daje stawkę 9,28 zł netto za godzinę pracy.

Za okres od 17 stycznia 2017 r. do 31 maja 2019 r. koszty opieki osób trzecich nad powódką wyniosły 58.977,28 zł (22.814,08 + 25.027,20 zł + 11.136,00 zł = 58.977,28 zł).

Za okres od 17 stycznia 2017 r. do 31 maja 2019 r. pozwany wypłacił już powódce z tytułu zwrotu kosztów opieki łączną kwotę 35.868,00 zł (28 miesięcy x 1.260,00 zł + 588,00 zł za 14 dni miesiąca stycznia 2017 r. = 35.868,00 zł).

W okresie od 17 stycznia 2017 r. do 31 maja 2019 r. powódka otrzymywała też dodatek pielęgnacyjny, z którego mogła pokrywać koszty opieki osób trzecich. Od stycznia 2017 do lutego 2017 dodatek pielęgnacyjny wynosił 208,67 zł, od marca 2017 r. do lutego 2018 r. – 209,59 zł, od marca 2018 r. do lutego 2019 r. – 215,84 zł, od marca 2019 r. – 222,01 zł. Łącznie za okres od 17 stycznia 2017 r. do 31 maja 2019 r. powódka pobrała dodatek pielęgnacyjny w łącznej kwocie 6.077,26 zł (97,40 zł + 208,67 zł + 2.515,08 zł + 2.590,08 zł + 666,03 zł = 6.077,26 zł)

Mając na uwadze powyższe Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powódki z tytułu odszkodowania za koszt opieki osób trzecich brakującą do pokrycia wydatków z tego tytułu kwotę 17.032,02 zł (58.977,28 zł - 35.868,00 zł - 6.077,26 zł = 17.032,02 zł) a w pozostałym zakresie żądanie w tym przedmiocie oddalił. Ponieważ roszczenie z tytułu odszkodowania obejmującego koszty opieki osób trzecich zgłoszone zostało przez powódkę już na etapie likwidacji szkody, odsetki ustawowe za opóźnienie od zasądzonej z tego tytułu kwoty zgodnie z żądaniem pozwu Sąd zasądził od dnia doręczenia pozwanemu odpisu pisma zawierającego rozszerzenie pozwu z tym żądaniem to jest od dnia 21 maja 2019 r. do dnia zapłaty.

Powódka dochodziła pozwem także renty na zwiększone potrzeby w kwocie 2.898,00 zł miesięcznie płatnej od dnia 1 czerwca 2019 r. Jej większe potrzeby miały wynikać z konieczności świadczenia jej pomocy przez osoby trzecie. Powódka wykazała, iż jest jej potrzebna nadal pomoc osób trzecich przy czynnościach życia codziennego w rozmiarze 8 godzin dziennie. Jej potrzeby z tego tytułu zwiększyły się o kwotę 2.227,20 zł miesięcznie Uwzględniając zatem, iż za okres od czerwca 2019 r. do października 2019 r. pozwany wypłacał powódce z uznania rentę na zwiększone potrzeby wynikające z konieczności sprawowania nad nią opieki przez osoby trzecie w kwocie 1.260,00 zł miesięcznie i że w tym okresie powódka pobierała dodatek pielęgnacyjny w kwocie 222,01 zł Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powódki rentę na zwiększone potrzeby:

- za czerwiec 2019 r. w kwocie 745,19 zł,

- za lipiec 2019 r. w kwocie 745,19 zł,

- za sierpień 2019 r. w kwocie 745,19 zł,

- za wrzesień 2019 r. w kwocie 745,19 zł,

- za październik 2019 r. w kwocie 745,19 zł,

a w pozostałym zakresie żądanie zasądzenie renty za te miesiące oddalił. Od każdej z zasądzonych rat renty Sąd zasądził odsetki za opóźnienie od dnia 11 – tego każdego poszczególnego miesiąca.

Sąd zasądził też od pozwanego na rzecz powódki rentę na zwiększone potrzeby na przyszłość w kwocie 2.005,19 zł miesięcznie płatną do dnia 10 – go każdego miesiąca począwszy od listopada 2019 r. z ustawowymi odsetkami na wypadek uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat a w pozostałym zakresie żądanie zasądzenia renty na przyszłość Sąd oddalił jako niezasadne. Renta na przyszłość zasądzona przedmiotowym wyrokiem obejmuje całą kwotę jaką z tytułu zwiększonych potrzeb płacić powinien powódce pozwany od listopada 2019 r. w miejsce wypłacanej przez niego dobrowolnie renty z uznania z tego tytułu w kwocie 1.260,00 zł.

Szkody na osobie nie zawsze powstają jednocześnie ze zdarzeniem, które wywołało uszkodzenie ciała. Są one z istoty swej rozwojowe. Poszkodowany z reguły nie może w chwili wszczęcia procesu dochodzić wszystkich roszczeń, jakie mogą mu przysługiwać z określonego stosunku prawnego, ponieważ uszkodzenia ciała są z reguły wielorakie i zwłaszcza w wypadkach cięższych uszkodzeń wywołują niekiedy skutki, których dokładnie nie można określić ani przewidzieć, gdyż są one zależne od indywidualnych właściwości organizmu, osobniczej wrażliwości, przebiegu leczenia i rehabilitacji oraz wielu innych czynników. Przy uszkodzeniu ciała lub doznaniu rozstroju zdrowia poszkodowany może określić podstawę żądanego odszkodowania jedynie w zakresie tych skutków, które już wystąpiły, natomiast nie może określić dalszych skutków jeszcze nieujawnionych, których jednak wystąpienie jest prawdopodobne. Wobec tego na podstawie art. 189 kpc, mając na uwadze zgromadzony w sprawie materiał dowodowy Sąd ustalił odpowiedzialność pozwanego na przyszłość za skutki wypadku z dnia 29 czerwca 2015 r. jakiemu uległa powódka.

Powódka dochodziła w przedmiotowym procesie ostatecznie zasądzenia kwoty 170.309,50 zł i zasądzenia renty na przyszłość w kwocie 2.898,00 zł. Wartość przedmiotu sporu wynosiła zatem w przedmiotowej sprawie 205.085,50 zł. Sąd zasądził na rzecz powódki kwotę 146.385,14 zł i uwzględnił jej roszczenie o rentę na przyszłość a więc roszczenie o wartości przedmiotu sporu 24.062,28 zł. Żądania powódki zatem uwzględnione zostały w 83 %. Zgodnie z art. 100 kpc w takiej też proporcji Sąd rozdzielił koszty procesu.

Na poniesione przez powódkę koszty procesu złożyły się: opłata od pozwu w kwocie 5.628,00 zł, wynagrodzenie pełnomocnika powódki w kwocie 5.400,00 zł ustalone stosownie do treści § 2 pkt 6 w zw. z § 19 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. poz. 1800 ze zm.), opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł, wynagrodzenie biegłego w kwocie 627,31 zł oraz wynikający ze złożonego przez pełnomocnika powódki spisu kosztów koszt jego dojazdu na cztery rozprawy obliczony według stawki 0,8358 za kilometr w kwocie 1.170,12 zł. W sumie powódka poniosła koszty procesu w wysokości 7.442,43 zł.

Poniesione przez pozwanego koszty procesu to wynagrodzenie pełnomocnika pozwanego w kwocie 5.400,00 zł ustalone stosownie do treści § 2 pkt 6 w zw. z § 19 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r., poz. 265) i opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł. W sumie pozwany poniósł koszty procesu w wysokości 5.417,00 zł.

Łącznie zatem koszty postępowania poniesione przez strony wyniosły 12.859,43 zł. Powódka powinna ponieść 17 % tych kosztów a więc kwotę 2.186,10 zł. Ponieważ poniosła ona wyższe koszty Sąd zasądził na jej rzecz od pozwanego kwotę 5.256,33 zł tytułem częściowego zwrotu poniesionych przez nią kosztów procesu.

W sprawie pozostały nie pokryte: opłata od rozszerzonego pozwu w kwocie 4.627,00 zł i koszty opinii biegłego w kwocie 1.261,12 zł. Łącznie nie pokryte koszty procesu wyniosły 5.888,12 zł.

Co do nie pokrytych kosztów procesu to Sąd na podstawie 113 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jedn. Dz.U. z 2019, poz. 785 ze zm.) Sąd zasądził od powódki na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Sieradzu 17 % tych kosztów czyli kwotę 1.000,98 zł i kwotę tą nakazał ściągnąć z zasądzonego od pozwanego na jego rzecz roszczenia a na podstawie art. 113 ust. 1 powołanej ustawy zasądził od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Sieradzu kwotę 4.887,14 zł, która stanowi 83 % tych kosztów i odpowiada stosunkowi, w jakim pozwany przegrał sprawę.

Na podstawi art. 84 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Sąd nakazał zwrócić powódce niewykorzystaną część uiszczonej przez nią zaliczki zaksięgowanej pod pozycja księgi zaliczek 96/18 w kwocie 172,69 zł.