Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 października 2019 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący Sędzia Elżbieta Zalewska-Statuch

po rozpoznaniu w dniu 30 października 2019 roku w Sieradzu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) Państwowe SA z siedziba w W.

przeciwko T. M.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanej

od wyroku Sądu Rejonowego w Łasku

z dnia 15 lipca 2019 roku, sygnatura akt I C 428/19 upr

1.  oddala apelację

2.  zasądza od pozwanej T. M. na rzecz powoda (...) Państwowe SA z siedzibą w W. 135 (sto trzydzieści pięć) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym.

Sygn. akt I Ca 418/19

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Rejonowy w Łasku, w sprawie z powództwa (...) Państwowych SA z siedzibą w W. przeciwko T. M.
o zapłatę, w punkcie 1 zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 988,28 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 9 sierpnia 2018 roku oraz kwotę 317 zł tytułem zwrotu kosztów procesu (pkt 2).

Apelację od powyższego wyroku wniosła pozwana, zaskarżając go w całości.

Zaskarżonemu wyrokowi zarzuciła:

- naruszenie art. 233 § 1 kpc przez dowolna a nie swobodna ocenę materiału dowodowego i w jej wyniku nie uwzględnienie twierdzeń strony pozwanej o braku podstaw do zastosowania stawki za m ³ wody za 2017 roku w kwocie 7,79 zł;

- błąd w ustaleniach faktycznych polegający na niezasadnym przyjęciu, iż podana w fakturze stawka za 1 m ³ wody w kwocie 7,79 zł była prawidłowa.

W oparciu o wskazane zarzuty pozwana wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez oddalenie powództwa w całości ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji i obciążenie powoda kosztami.

Powód w odpowiedzi na apelację wniósł o jej oddalenie oraz zasądzenie od pozwanej na jego rzecz kosztów postępowania odwoławczego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy rozpoznając apelację oparł się na ustaleniach faktycznych Sądu Rejonowego i zważył, co następuje:

Apelacja nie jest uzasadniona.

Wyjaśnić należy, że każda sprawa dotycząca zapłaty roszczenia wynikającego
z umowy, którego wartość nie przekracza 20 000 zł jest sprawą rozpoznawaną
w postępowaniu uproszczonym (art. 505 ¹ pkt 1 kpc), w związku z czym Sąd Okręgowy na podstawie art. 505 ¹⁰ § 1 i § 2 k.p.c. orzekł na posiedzeniu niejawnym w składzie jednego sędziego.

Zgodnie z art. 505 ⁷ kpc o możliwości wyłączenia trybu uproszczonego decyduje Sąd
w sytuacji w której uznałby, że sprawa jest szczególnie zawiła lub jej rozstrzygnięcie wymaga wiadomości specjalnych. W tej sprawie Sąd Rejonowy nie przeprowadzał dowodu z opinii biegłego, ani nie wydawał postanowienia o prowadzeniu sprawy z pominięciem przepisów
o postępowaniu uproszczonym.

Idąc dalej wskazać trzeba, że w postępowaniu uproszczonym w myśl art. 505 ¹³ § 2 k.p.c. jeżeli sąd drugiej instancji nie przeprowadził postępowania dowodowego, uzasadnienie wyroku powinno zawierać jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa.

W dalszej kolejności trzeba mieć także na uwadze, że w postępowaniu uproszczonym apelacja ma charakter ograniczony, a celem postępowania apelacyjnego nie jest tu ponowne rozpoznanie sprawy, ale wyłącznie kontrola wyroku wydanego przez Sąd I instancji w ramach zarzutów podniesionych przez stronę skarżącą. Innymi słowy mówiąc, apelacja ograniczona wiąże Sąd odwoławczy, a zakres jego kompetencji kontrolnych jest zredukowany do tego, co zarzuci w apelacji skarżący. Wprowadzając apelację ograniczoną, ustawodawca jednocześnie określa zarzuty, jakimi może posługiwać się jej autor i zakazuje przytaczania dalszych zarzutów po upływie terminu do wniesienia apelacji – co w polskim porządku prawnym wynika z art. 505 ^{( 9)} § 1 ^{( 1)} i 2 k.p.c. (tak w uzasadnieniu uchwały składu 7 sędziów SN z dnia
31 stycznia 2008 r., III CZP 49/07, OSNC Nr 6 z 2008 r., poz. 55; tak również M. Manowska, „Apelacja w postępowaniu cywilnym. Komentarz. Orzecznictwo”, Warszawa 2013, s. 305 – 306).

Wobec powyższego Sąd Okręgowy w całości podziela argumentację rozważań uzasadnienia zaskarżonego wyroku nie dostrzegając potrzeby jej powtarzania, a w której Sąd pierwszej instancji szczegółowo, rzeczowo oraz konkretnie odniósł się do stanowiska pozwanej sprecyzowanego w sprzeciwie od nakazu zapłaty. Sąd Rejonowy wskazał,
że powód może jednostronnie ustalać stawkę za wodę i nie wymaga to zgody użytkownika,
a jedynie poinformowania go. Sąd Rejonowy wskazał także na to, że pozwana nie wykazała ostatecznie by powód niezgodnie z przyjętym algorytmem i zasadami z regulaminu określił wysokość stawki za wodę ostatecznie obowiązującej w 2017 roku, a pozwana nie kwestionowała ilości zużytej wody.

Sąd Okręgowy rozpoznając apelację nie prowadził własnego postępowania dowodowego i dokonał kontroli zaskarżonego wyroku tylko w takim zakresie jaki wynika
z przepisów dotyczących postępowania uproszczonego, ponieważ wymienione w powołanym wyżej przepisie podstawy apelacji w postępowaniu uproszczonym należało traktować jako podstawy wyłączne.

Zatem zarzuty apelacji odnoszące się do ustalenia faktów lub oceny dowodów z uwagi na ograniczenia kognicji sądu odwoławczego oraz katalog zarzutów apelacyjnych należało uznać za niedopuszczalne co zwalnia Sąd z obowiązku ich rozważenia (tak: wyrok Sądu Najwyższego z 20 stycznia 2010r., II PK 178/09 LEX nr 577829, Komentarz do art. 505 (9) k.p.c. pod red. Marszałkowska-Krześ 2015 wyd. 13, publik. L., Komentarz KPC, t. II p od red. Piasecki 2014 wyd. 6, J. Jaśkiewicz, Apelacja w postępowaniu uproszczonym,
PS 2003, Nr 10, s. 73; zob. także M. Michalska - Marciniak, Zasada instancyjności
w postępowaniu cywilnym, Warszawa 2013, s. 332, M. Manowska, Postępowania odrębne, s. 323). Sąd odwoławczy w postępowaniu uproszczonym jest jedynie sądem prawa, chyba że apelację oparto na późniejszym wykryciu okoliczności faktycznych lub środków dowodowych z których strona nie mogła skorzystać przed sądem pierwszej instancji (art. 505 ^{( 11)} § 2 k.p.c.) Taki zarzut nie został podniesiony w apelacji. Z ostrożności jedynie wskazać należy, iż takiego charakteru nie mają dwie faktury załączone do apelacji dotyczące wysokości zaliczki na wodę ustalonej przez powoda na 2018 rok oraz zaliczki na czas do
31 lipca 2019 roku. Należności te dotyczą innego okresu, a powód domaga się zapłaty za zużytą wodę w wysokości jaka została przez niego faktycznie poniesiona na jej zakup od dostawców zewnętrznych dla wszystkich odbiorców w odniesieniu do całego ujęcia, na co przedstawił stosowne zestawienie obrazujące kalkulacje stawki rozliczeniowej za sezon od
1 stycznia do 31 grudnia 2017 roku (k. 63 akt)

Tym samym należało przyjąć, że sąd pierwszej instancji poczynił prawidłowe ustalenia faktyczne, gdyż przedstawionym przez stronę powodową wyliczeniom skarżąca nie przedstawiła dowodów wskazujących na brak ich wiarygodności, zwłaszcza w kontekście zarzutów podniesionych w sprzeciwie, natomiast kwestia ich oceny mogła być rozważana wyłącznie przez pryzmat zarzutu poprawności zastosowania prawa materialnego i tylko
w takim zakresie jaki wynika z apelacji.

Takiego zarzutu apelacja jednak nie zawiera, ponieważ pozwana nie zaprzecza,
iż wiążą ją przepisy regulaminu rozliczania kosztów mediów obowiązującego w (...) SA, stanowiącego załącznik nr 2 do zawartej przez nią umowy.

W ocenie Sądu Okręgowego poprawność ustalenia wysokości stawki rozliczeniowej za wodę zużytą w 2017 roku stała się wiążąca dla wszystkich jej odbiorców.

Zatem należało przyjąć, iż przepisy materialne Sąd Rejonowy w sposób wyczerpujący wyłożył i zinterpretował, zaś zaprezentowany przez niego sposób ich wykładni znajduje pełną akceptację Sądu Okręgowego.

W tej sytuacji Sąd Rejonowy nie uchybił również przepisowi art. 98 kpc, gdyż obciążenie pozwanej kosztami postępowania było konsekwencją uznania jej za przegrywającą sprawę w instancji.

Mając powyższe na uwadze, wobec bezzasadności zarzutów sformułowanych
w apelacji oraz nieujawnienia okoliczności, które winny być uwzględnione w toku postępowania drugoinstancyjnego z urzędu, Sąd Okręgowy oddalił apelację w oparciu
o art. 385 kpc jako bezzasadną.