Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 03 października 2013 r.

Sąd Rejonowy w Świdnicy III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie :

Przewodniczący: SSR Agata Wysocka - Zatorska

Protokolant: Ewa Kucharska

po rozpoznaniu w dniu 26 września 2013 roku w Świdnicy sprawy

z powództwa R. Z.

przeciwko małoletniemu M. i A. Z.

o o b n i ż e n i e a l i m e n t ó w

z powództwa wzajemnego małoletnich M. i A. Z.

przeciwko R. Z.

o p o d w y ż s z e n i e a l i m e n t ó w

I.  oddala powództwa;

II.  koszty procesu wzajemnie znosi.

Sygnatura akt III RC 168/13

UZASADNIENIE

W pozwie wniesionym do Sądu Rejonowego w Świdnicy w dniu 21 marca 2013 roku R. Z. wniósł o obniżenie alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia 29 grudnia 2011 roku w sprawie sygn. akt I C 2534/11 na rzecz małoletnich M. Z. i A. Z. z kwoty po 1300 zł miesięcznie na każdego z nich, łącznie po 2600 zł miesięcznie do kwoty po 1000 zł miesięcznie na każdego z małoletnich, łącznie po 2000 zł miesięcznie.

Żądanie pozwu uzasadnił tym, że zasądzone alimenty nie uwzględniają sposobu jego kontaktów z małoletnimi, podczas których powód zabiera dzieci w każdy wtorek i czwartek miesiąca, co drugi weekend od piątku po południu do niedzieli wieczorem. Nadto dzieci spędzają u powoda jeden miesiąc wakacji oraz tydzień ferii zimowych. R. Z. twierdził, że aktualnie opiekuje się dziećmi na przemian z ich matką i małoletni pozostają około 1,5 miesiąca w roku wyłącznie pod jego opieką i na jego utrzymaniu. Ponadto poza alimentami oraz bieżącymi wydatkami związanymi z pobytem małoletnich u niego, ponosi inne dodatkowe koszty związane z utrzymaniem dzieci, a mianowicie kupuje im odzież, organizuje i pokrywa w całości koszty wyjazdów dzieci na wakacje, ferie i w czasie weekendów, ponosi koszty prywatnych wizyt lekarskich, kupuje lekarstwa. Podał też, że w chwili orzekania rozwodu matka małoletnich nie pracowała i zajmowała się dziećmi. Obecnie J. K. (1) pracuje i zarania około 3000 zł miesięcznie. Powód twierdził też, że alimenty, które płaci do rąk matki małoletnich nie są należycie wykorzystywane, bowiem matka nie dba wystarczająco o ubiór i zdrowie dzieci.

W piśmie procesowym z dnia 14 maja 2013 roku przedstawicielka ustawowa małoletnich pozwanych J. K. (1) wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz wniosła pozew wzajemny w, którym domagała się podwyższenia alimentów do kwoty po 1600 zł miesięcznie alimentów na każdego z małoletnich, łącznie po 3200 zł miesięcznie w miejsce alimentów ustalonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia 29 grudnia 2011 roku w sprawie o sygnaturze akt IC 2534/11, zgodnie z którym pozwany R. Z. zobowiązany został do płacenia na rzecz pozwanych alimentów w kwocie po 1300 zł miesięcznie, łącznie po 2600 zł miesięcznie. W uzasadnieniu pozwu J. K. (1) twierdziła, że powód nie realizuje kontaktów z synami w sposób określony ugodą, nie przyjeżdża do synów i skraca długość tych spotkań. Podała, że powoda stać na płacenie alimentów co najmniej w dotychczasowej wysokości, a świadczy o tym jego poziom życia w szczególności częste wyjazdy wypoczynkowe. Żądanie podwyższenia świadczeń alimentacyjnych matka małoletnich pozwanych argumentowała istotnym zwiększeniem usprawiedliwionych potrzeb dzieci m. in. z tego powodu, że małoletni A. Z. rozpoczął lekcje hip – hopu, indywidualną terapię logopedyczną i psychologiczną. Jako miesięczne koszty utrzymania małoletniego M. Z. wskazała na kwotę 2622 zł, a małoletniego A. na kwotę 2282 zł. J. K. (1) podała, że zatrudniona jest w PPHU (...) Sp. z o.o. na stanowisku kierownika ds. marketingu za miesięcznym wynagrodzeniem w kwocie 3000 zł netto, a jej miesięczne koszty utrzymania wynoszą 1420 zł.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wyrokiem z dnia 29 grudnia 2011 roku wydanym w sprawie I C 2534/11 Sąd Okręgowy w Świdnicy rozwiązał małżeństwo R. Z. z J. Z. poprzez rozwód bez orzekania o winie, wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi: M. Z. (ur. (...)) i A. Z. (ur. (...)) powierzył ich matce, a obowiązki i uprawnienia R. Z. w tym zakresie ograniczył do współdecydowania o wyborze szkoły, zawodu i sposobu leczenia w razie poważnej choroby, zaś J. K. zobowiązał do udzielania na żądanie powoda okresowych informacji i wysłuchania go w sprawach dotyczących małoletnich. Wyrokiem tym zasądzono od powoda na rzecz M. i A. Z. alimenty w kwocie po 1300 zł miesięcznie, łącznie po 2600 zł miesięcznie, płatne począwszy od uprawomocnienia się wyroku do dnia 15 każdego miesiąca wraz z odsetkami ustawowymi na wypadek zwłoki w płatności którejkolwiek z rat. Sposób kontaktowania się powoda z małoletnimi dziećmi ustalono zgodnie z porozumieniem stron.

Matka małoletnich pozwanych prowadziła wówczas biuro (...), z której osiągała dochody w wysokości około 1000 zł miesięcznie. Ponadto pomagała powodowi w prowadzeniu sklepu z odzieżą dziecięcą, za co nie uzyskiwała wynagrodzenia. Natomiast pozwany prowadził jednoosobową działalność gospodarczą PHU (...) - był przedstawicielem firmy amerykańskiej zajmującej się dystrybucją farb i z tego tytułu osiągał dochody w wysokości 6000 – 7000 zł netto miesięcznie. Pozwany na utrzymanie rodziny przekazywał J. K. (1) kwotę 10.000 zł miesięcznie. W dacie orzekania rozwodu strony zamieszkiwały osobno. Miesięczne koszty utrzymania synów ich matka oceniała wówczas na kwotę po 2500 zł.

Dowody:

- akta I C 2534/11 Sądu Okręgowego w Świdnicy;

- zeznania J. K. (1) – k. 180v-182;

- zeznania R. Z. – k. 172v-174v

Ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w Świdnicy w dniu 22 listopada 2012 roku J. K. (1) i R. Z. ustalili sposób kontaktowania się powoda z małoletnimi synami A. Z., i M. Z., w ten sposób, że R. Z. miał prawo zabierać synów do swojego miejsca zamieszkania, bez obecności ich matki:

- poczynając od weekendu rozpoczynającego się w dniu 30 listopada 2012 roku w co drugi weekend, od piątku, od godziny 17:00, do niedzieli, do godziny 19:00;

- w trakcie roku szkolnego w każdy wtorek i czwartek miesiąca zaraz po zakończeniu przez małoletnich zajęć w przedszkolu i w szkole, do godziny 20:00, zaś uczestnik będzie odbierał w tych dniach dzieci ze szkoły i przedszkola;

- w Święta Bożego Narodzenia, w latach parzystych, poczynając od Wigilii, od godziny 12:00, do drugiego dnia świąt, do godziny 20:00, zaś w latach nieparzystych w okresie ferii świątecznych od dnia 27 grudnia, od godziny 12:00, do dnia 01 stycznia, do godziny 20:00;

- w Święta Wielkanocne, w latach parzystych, od godziny 12:00 w Wielki Piątek, do godziny 20:00 w Wielką Sobotę, zaś w latach nieparzystych od godziny 12:00 w pierwszy dzień świąt, do godziny 20:00 w drugi dzień świąt;

- w latach parzystych, w wakacje, od dnia 01 lipca do dnia 31 lipca oraz w pierwszy tydzień ferii zimowych, zaś w latach nieparzystych, w wakacje, od 01 sierpnia, do dnia 31 sierpnia oraz w drugi tydzień ferii zimowych, a ponadto w sposób nieograniczony porozumiewać się z małoletnimi za pomocą dostępnych urządzeń technicznych, to jest telefonicznie lub za pośrednictwem Internetu oraz listownie.

J. K. (1) zobowiązała się do wydawania małoletnich A. i M. Z. ich ojcu w dni jego kontaktów z dziećmi oraz do umożliwiania mu odbierania dzieci ze szkoły lub przedszkola w dniach kontaktów, a ponadto do wyposażenia dzieci w niezbędną odzież i pomoce szkole na okres ich weekendowych, feryjnych lub wakacyjnych oraz świątecznych pobytów u ojca, zaś powód zobowiązał się odbierać osobiście synów z miejsca zamieszkania J. K. (1) oraz odprowadzać synów do ich matki po zakończonych terminach spotkań, a ponadto R. Z. zobowiązał się do dopilnowania, aby podczas pobytów synów u niego odrabiali oni wszystkie zadania domowe, przygotowywali się do zajęć szkolnych lub przedszkolnych oraz do zaprowadzania synów na zajęcia pozaszkolne lub poza przedszkolne, na które zostali zapisani przez matkę, a ponadto do zwracania J. K. (1) przekazanego dzieciom wyposażenia w postaci odzieży i pomocy szkolnych.

Matka małoletnich pozwanych zobowiązała się odpowiadać w terminie do 4 dni, jeden raz w miesiącu, w drodze mailowej na pytania R. Z. dotyczące małoletnich synów A. i M. Z., wykonując w ten sposób zobowiązanie zawarte w punkcie II wyroku Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia 29 grudnia 2011 roku, wydanego w sprawie I C 2534/11, pod warunkiem, że ojciec dzieci prześle jej te pytania również w drodze mailowej do dnia 28 każdego miesiąca;

Dowód:

- akta III Nsm 459/12 Sądu Rejonowego w Świdnicy.

W domu ojca, który był ich domem rodzinnym małoletni mają swoje pokoje, w których znajduje się łóżko, biurko do odrabiania lekcji oraz zabawki. Powód twierdził, że dzieci przychodzą do niego na kontakty w podniszczonej odzieży, w związku z tym sam kupuje im odzież i obuwie, na co miesięcznie przeznacza po 200 zł. Na wyżywienie małoletnich pozwanych wydaje po 500 zł miesięcznie, a na środki chemiczne i higieniczne po 100 zł miesięcznie. Starszemu synowi M. powód kupił telefon komórkowy i co miesiąc płaci za doładowanie 50 zł. Na wyjścia do kina z dziećmi przeznacza 80 zł miesięcznie, a na kieszonkowe dla syna M. po 10 zł miesięcznie. Gdy dzieci są chore, powód uczęszcza z nimi na wizyty lekarskie, przy czym raz powód był na prywatnej wizycie, za która zapłacił 70 zł. W lutym 2013 roku powód wykupił dla siebie, swojej partnerki i małoletnich pozwanych wczasy w Hiszpanii, za które zapłacił 11.114 zł. R. Z. pokrył część kosztów wyjazdu starszego syna na zieloną szkołę w wysokości 320 zł.

Powód widuje się z synami regularnie w każdy weekend. Gdy w ciągu tygodnia przebywa w delegacji małoletni w dni wyznaczonych kontaktów zostają z matką bądź przebywają u swojej babci – matki powoda. Zdarza się, że R. Z. skraca spotkania z synami i odwozi ich do matki około godziny 18.00.

Małoletni pozwani chętnie spotykają się z ojcem, z którym łączą ich pozytywne relacje. Pozwany interesuje się osiągnięciami dzieci, współpracuje z nauczycielami.

Dowody:

- pismo (...) Oddział ratunkowy – k. 12;

- dokumentacja fotograficzna – k. 14;

- pismo „ Fundacji (...)” – k. 60,109;

- zeznania R. Z. – k. 172v-174v

W dacie orzekania w niniejszej sprawie J. K. (1) zatrudniona jest w Przedsiębiorstwie Handlowo – Usługowo – Przetwórczym (...) w Ś.. W okresie od lutego do kwietnia 2013 roku otrzymała wynagrodzenie netto: w miesiącu lutym 2.985,64 zł, w marcu 3.314,63 zł, w kwietniu 2.959,59 zł. Dochód przedstawicielki ustawowej małoletnich pozwanych za 2011 rok wyniósł 624,61 zł, a za 2012 rok 20.191,70 zł.

J. K. (1) zamieszkuje wraz z synami w wynajętym mieszkaniu przy ul. (...). Od czerwca 2012 roku wraz z nimi zamieszkuje konkubent matki pozwanych – J. K. (2), który prowadzi warsztat samochodowy. J. K. (2) jako udział w kosztach utrzymania przekazuje matce pozwanych co miesiąc kwotę 1000 zł. (...) J. K. (1) zobowiązany jest do alimentacji swojego dziecka z poprzedniego związku w wysokości po 300 zł miesięcznie.

Miesięczne koszty utrzymania mieszkania wynoszą: za wynajem lokalu po 952 zł, za gaz po 70 – 100 zł, za energię elektryczną po 100 – 150 zł. Na koniec 2012 roku J. K. (1) tytułem dopłaty za zużycie wody zapłaciła 1400 zł.

Łączne potrzeby małoletniego M. Z. jego matka oceniła na kwotę 2700 zł miesięcznie, w skład których wchodzi: czesne za uczęszczanie do społecznej szkoły podstawowej – 460 zł, zakup wyżywienia – 400 zł, zakup odzieży – 200 zł, środków higienicznych i chemicznych – 50 zł, obiady w szkole – 60-100 zł, kieszonkowe – 3-5 zł dziennie, zakup przyborów szkolnych – 30 zł miesięcznie, zakup podręczników szkolnych – 370 zł rocznie, koszt wyprawki – 300 zł rocznie, ubezpieczenie – 60 zł rocznie. Małoletni uczęszcza na zajęcia tańca hip – hopu, za które jego matka płaci po 100 zł miesięcznie.

Miesięczne koszty utrzymania młodszego syna A., J. K. (1) określiła w wysokości: po 380 zł tytułem opłaty za przedszkole, ubezpieczenie – 40 zł, zakup wyżywienia – 300 zł, zakup odzieży 200 zł, środków higienicznych i czystości 50 zł, koszty wyprawki 60 zł, zajęcia hip – hopu – 100 zł, terapia logopedyczna – 70 zł. J. K. (1) uczęszcza z synami na terapie psychologiczną, której koszt wynosi łącznie 400 zł miesięcznie. W 2012 roku J. K. (1) zapłaciła za pobyt na obozie syna M. 1000 zł, natomiast koszt wspólnego wyjazdu z dziećmi nad morze wyniósł 2000 zł. Koszty dowozu dzieci do szkoły i przedszkola wynoszą łącznie 200 zł miesięcznie. Koszt utrzymania zwierząt domowych (kota, królika i rybek) wynosi 200 zł miesięcznie.

Dowody:

- umowa o prywatną terapię logopedyczną – k. 29;

- faktury VAT z (...),(...), (...) (...) S.A., (...),

D. (...), S. – k. 30-33, 35, 41,42,45,46,59;

- faktury VAT firmy Handlowo – usługowej (...) – k. 34,37;

- faktury (...) Sp. z o.o., (...) Sp. z o.o., (...), z toru kartingowego, E., M. E., S., (...) Sp. z o.o. – k. 36, 38-40, 43,44,47-53, 55-58;

- faktura VAT z L. M. – k. 54;

- pismo Fundacji (...) – k. 60;

- pismo Niepublicznego Przedszkola (...) – k. 61;

- pismo PPHU (...) – k. 69;

- odpis blankietów opłat za energię elektryczną matki pozwanych – k. 71;

- umowa najmu mieszkania – k. 72-74;

- pisma (...) – k. 84, 85;

- PIT 36 dotyczący wysokości dochodów J. K. (1) za 2011 i 2012 rok – k. 116-119;

- zeznania J. K. (1) – k. 180v-182;

Powód R. Z. nadal prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą PHU (...) R. Z. z siedzibą w Ś. przy ul. (...). Dochód za okres od 01 stycznia do 31 marca 2013 roku wyniósł: za miesiąc styczeń 6.654 zł, za luty 6.972 zł, za marzec 5.973 zł. Dochód za 2012 roku wyniósł 224.092,12 zł. Powód zamieszkuje w domu jednorodzinnym w T.. Tytułem podatku od nieruchomości płaci 1600 zł rocznie, za energię elektryczna po 300 zł miesięcznie, za gaz po 100 zł miesięcznie, za wodę po 100 zł miesięcznie, za wywóz nieczystości po 230,70 zł, opłata za usługi telekomunikacyjne 189 zł miesięcznie. Na zakup peletu do ogrzewania domu w sezonie zimowym pozwany płaci po 1500 zł miesięcznie. R. Z. spłaca kredyt gotówkowy w kwocie 123.000 dolarów, który zaciągnął na zakup nieruchomości przy ul. (...), a miesięczna rata spłaty kredytu wynosi 750 dolarów. Pozwany posiada samochód marki C., którego miesięczny koszt utrzymania wynosi 200 zł. Roczne ubezpieczenie wynosi 700 zł. Ponadto posiada w leasingu samochód marki J. (...) oraz auto dostawcze marki F. (...). Miesięczne koszty swojego utrzymania R. Z. określił na kwotę około 2500 – 3000 zł.

Dowody:

- pismo PHU (...) – k. 72-74;

- potwierdzenie przelewów dot. opłat podatku od nieruchomości – 95;

- potwierdzenie przelewu opat za wodę-k. 96;

- potwierdzenie przelewu opat za wywóz śmieci – k. 97;

- potwierdzenie przelewu za prąd – k. 98;

- potwierdzenie przelewu za telefon stacjonarny – k. 101-102;

- faktury VAT za materiały do ogrzewania domu – k. 103;

- PIT 36 e dot. dochodów powoda osiągniętych w 2012 roku – k. 110-112;

- dokumentacja fotograficzna pokoi jakie małoletni posiadają w domu

powoda i zakupionej odzieży – k. 116-119;

- zeznania R. Z. – k. 172v-174v.

Przy tak ustalonym stanie faktycznym Sad zważył co następuje:

Powód R. Z. zobowiązany jest do alimentacji małoletnich pozwanych(powodów wzajemnych) na mocy art.133§1kro.

Zarówno powód jak i przedstawicielka ustawowa małoletnich pozwanych żądanie pozwu opierają na przepisie art. 138 k.r.o. zgodnie ,z którym w przypadku zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego wskutek czego ustalony zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga skorygowania.

Przez pojecie zmiany stosunków użyte we wskazanym wyżej przepisie należy rozumieć zmianę wszelkich okoliczności od których zależy wysokość alimentów, to jest przede wszystkim możliwości zarobkowych i majątkowych osoby do alimentacji zobowiązanej oraz zakresu usprawiedliwionych potrzeb osoby do alimentów uprawnionej (art. 135 § 1 k.r.o.)..

Powód podniósł, że alimenty zasądzone w wyroku rozwodowym nie uwzględniają aktualnego sposobu jego kontaktów z małoletnimi pozwanymi, którymi jak twierdził, opiekuje się naprzemiennie z ich matką. Podał, że zobowiązany jest wówczas zapewnić małoletnim odpowiednie warunki bytowe, a jednocześnie nadal przekazywać matce pozwanych alimenty.

Wskazać należy, że Sąd orzekając o alimentach należnych pozwanym w sprawie o rozwód, ustalił sposób kontaktowania się powoda z małoletnimi dziećmi zgodnie z porozumieniem stron, przy czym jak twierdzi powód, kontakty te odbywały się nie zawsze zgodnie jego wolą. Sądowi trudno odnieść się natomiast się do kosztów utrzymania małoletnich w dacie rozwodu i obecnie ,gdyż w toku sprawy rozwodowej nie były badane usprawiedliwione potrzeby dzieci a kwotę alimentów strony zgodnie ustaliły. Natomiast co do odpowiednich warunków bytowych, które to musi zapewnić powód to należy podkreślić ,że przed rozwodem małoletni zamieszkiwali w domu w T. i mieli tam swoje pokoje tak więc warunki bytowe nie zmieniły się i nie wymagały dodatkowych nakładów.

Uregulowanie kontaktów powoda z małoletnimi pozwanymi ugodą z dnia 22 listopada 2012 roku skutkowało tym, że R. Z. częściej widywał się z dziećmi, jednakże upatrywanie w tej okoliczności przesłanki obniżenia obowiązku alimentacyjnego powoda jest zdaniem Sądu nietrafne.

Zgodnie z poglądem wyrażonym w doktrynie i literaturze na zakres świadczeń alimentacyjnych tego z rodziców, u którego dziecko stale nie przebywa, nie ma wpływu okoliczność, iż według orzeczenia sądu w pewnych okresach przebywa ono u niego przejściowo. Przeciwko wyłączeniu obowiązku świadczeń alimentacyjnych za te krótkotrwałe okresy przemawia okoliczność, że przeznaczeniem świadczeń alimentacyjnych jest zaspokojenie ogółu potrzeb dziecka, a środki utrzymania są tylko fragmentem tych potrzeb (patrz Komentarz do Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego pod red. J. Pietrzykowskiego, wydawnictwo CH Beck, Warszawa 2003 s. 1030, teza 4). Wbrew twierdzeniom R. Z., powód tylko czasowo zajmuje się synami w czasie ustalonych kontaktów, a ich centrum życiowe stanowi dom matki , z którą stale zamieszkują. To ona dysponując określonym budżetem musi planować wydatki związane z wychowaniem i utrzymaniem dzieci.

Przedmiotem niniejszej sprawy było ustalenie czy i w jakim zakresie zmieniła się sytuacja materialna i możliwości zarobkowe każdej ze stron, czy zaszły okoliczności uzasadniające zmniejszenie się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionych, czy uległy pogorszeniu możliwości majątkowe i zarobkowe zobowiązanych do alimentacji.

Od czasu ostatniego ustalenia alimentów nie zmieniły się możliwości zarobkowe powoda. R. Z. nadal prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, z której osiąga dochody w wysokości 6000 – 7000 zł. Również potrzeby małoletnich pozwanych od tamtego czasu nie zmniejszyły się i stale będą wzrastać, czego powód powinien mieć świadomość. Pobyt małoletnich u powoda związany jest niewątpliwie z ponoszeniem kosztów wyżywienia, rozrywek, zainteresowań i w razie potrzeby zakupu lekarstw. Koszty związane z utrzymaniem domu nie sposób wliczyć do kosztów utrzymania dzieci gdyż są to normalne koszty utrzymania jakie powód ponosi w związku ze swym zamieszkaniem w domu w T.. Nie są natomiast niezbędne zakupy dodatkowej odzieży, telefonu komórkowego, a także ponoszenie wydatków na wycieczki zagraniczne, również wydatki na środki higieny i chemii określone przez powoda na kwotę po 100zl miesięcznie są zdaniem sądu wygórowane. W tym miejscu należy zauważyć, że skoro powód ponosi takie wydatki na małoletnich , to tym bardziej stać go na płacenie alimentów w dotychczas zasądzonej kwocie, tym bardziej, że pozwalają mu na to jego możliwości zarobkowe.

Ponadto jak wynika z zeznań J. K. (1), dzieci w tygodniu w dni kontaktów z ojcem, nie jedzą u niego kolacji, gdyż powód skraca kontakty i przywozi małoletnich do domu o godzinie 18.00. Wówczas koszty wyżywienia dzieci ponosi ich matka.

Odnosząc się zaś do twierdzeń powoda dotyczących złego wydatkowania alimentów przez matkę dzieci, to stwierdzić należy, że w sprawie o alimenty powód nie może kwestionować sposobu wydatkowania alimentów przez matkę pozwanych, bowiem na mocy wyroku rozwodowego to jej zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej i to ona decyduje o sposobie wydatkowania środków pieniężnych przysługujących dzieciom.

Sąd uznał za dopuszczalne wniesienie w niniejszej sprawie powództwa wzajemnego bowiem zgodnie z art. 204 kpc roszczenie wzajemne(o podwyższenie alimentów) jest w związku z roszczeniem powoda(o obniżenie alimentów),gdyż istnieje związek między okolicznościami faktycznymi obu spraw jaki i związek prawny.

Sąd zobowiązany był ocenić również aktualne możliwości zarobkowe i majątkowe matki pozwanych, które od czasu rozpoznania sprawy Sądu Okręgowego w Świdnicy IC 2534/11 uległy trzykrotnemu zwiększeniu, tj. z kwoty ok. 1000 zł do kwoty ok. 3000 zł netto miesięcznie. Z drugiej strony Sąd ocenił usprawiedliwione potrzeby małoletnich pozwanych jak i zakres w jakim uległy one zmianie od czasu ostatniego ustalenia wysokości alimentów. Przedstawicielka ustawowa pozwanych twierdzi, że w trakcie sprawy rozwodowej powód przekazywał jej 10.000 zł na utrzymanie rodziny, tj. 2500 zł na osobę co zdaniem sądu jest wątpliwe bowiem przekraczało miesięczne zarobki powoda(pozwanego wzajemnie),które wówczas kształtowały się na poziomie 6000-7000zł.

Aktualnie miesięczne koszty utrzymania syna M. mającego 8 lat matka ocenia na kwotę 2700 zł w skali miesiąca, zaś młodszego syna A. lat 5 na kwotę około 2000 zł miesięcznie. Dokonane przez J. K. (1) wyliczenie aktualnych kosztów utrzymania synów nie jest wiarygodne i czynione jest wyłącznie na użytek niniejszego procesu. Biorąc pod uwagę wiek małoletnich pozwanych, powszechnie znane ceny artykułów konsumpcyjnych, podręczników oraz kierując się zasadami doświadczenia życiowego, Sąd uznał, że powyższe wyliczenie zakresu ich potrzeb jest wygórowane i nie odpowiada rzeczywistości.

Zakres usprawiedliwionych potrzeb małoletniego dziecka powinien zostać określony w odniesieniu do stopy życiowej i stopnia zamożności jego rodziców, a nie w sposób od nich oderwany i to miało miejsce w toku sprawy o rozwód bowiem świadczenia alimentacyjne ,które otrzymują pozwani wykraczają znacznie poza przeciętną. Jednakże równa stopa życiowa nie oznacza automatycznego podziału osiąganych przez rodziców dochodów , jej istota bowiem sprowadza się do zbliżonego z rodzicami zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb dzieci ,przy uwzględnieniu ich wieku, stanu zdrowia , kierunku szkolenia .

O tym ,że wyliczenie przez J. K. (1) kosztów utrzymania dzieci jest wygórowane i co więcej ,że nie ma ona rozeznania w rzeczywistych kosztach utrzymania świadczy podliczenie przez Sąd kosztów ,które podała matka podczas przesłuchania . Koszt utrzymania M. wynosi 1665zł ,zaś A. 1423zł z uwzględnieniem ich udziału w opłatach mieszkaniowych, zajęciach hip -hopu i rocznych wydatkach szkolnych ,które rozliczono w skali miesiąca . Koszty te mogłyby wzrosnąć odpowiednio o 200zł przy uwzględnieniu terapii psychologicznej i około 40zł miesięcznie na wypoczynek wakacyjny (1000 zł- matka zapłaciła za obóz ) co i tak nie da kwot wskazanych przez matkę odpowiednio 2700zł i 2000zł miesięcznie.

Sąd nie kwestionuje zasadności uczestnictwa małoletnich pozwanych w terapii psychologicznej i zajęciach logopedycznych, za które ich matka płaci po około 500 zł miesięcznie, jednakże z takich samych usług pozwani mogą korzystać w ramach świadczeń Narodowego Funduszu Zdrowia. Ponadto matka małoletnich nie wykazała żadnym dokumentem dalszej potrzeby terapii psychologicznej dzieci ,która zakończyła się w czerwcu br. ,a w tej kwestii decydujące zdanie winien mieć psycholog . Należy podkreślić ,że nie zwiększyły się w istotny sposób inne koszty zwiane z uczęszczaniem pozwanych do szkoły i przedszkola, nie uległ też jakieś zmianie stan zdrowia dzieci, co powodowałoby wzrost wydatków związanych z leczeniem. Zdaniem Sadu nie należy do niezbędnych potrzeb kieszonkowe (5 zł dziennie co w skali miesiąca daje 150zł), jakie syn M. otrzymuje od matki. Sąd nie uwzględnił również części wydatków ponoszonych na materiały papiernicze w wysokości 30 zł miesięcznie, uznając iż mieszczą się one w wydatkach ponoszonych na wyprawkę do szkoły w znaczącej kwocie 300zł. Ponadto matka pozwanych ( powodów wzajemnych) do miesięcznych wydatków na ich utrzymanie zalicza zakup podręczników i przyborów szkolnych, jednakże doświadczenie Sądu w tym zakresie pozwala stwierdzić, iż są to wydatki ponoszone raz w roku, związane z rozpoczęciem roku szkolnego i należy je rozliczyć w skali roku.

Matka pozwanych twierdziła, że kwota 1300 zł alimentów na każdego z pozwanych nie pokrywa w całości kosztów utrzymania dzieci. Wskazać przy tym należy, że roszczenie oparte na przepisie art. 138 k.r.o. nie może być środkiem do weryfikacji poprzedniego rozstrzygnięcia o alimentach tylko na tej podstawie, że w ocenie osoby uprawnionej do ich pobierania są one za niskie w stosunku do potrzeb uprawnionego.

W ocenie Sądu od daty zasądzenia alimentów na rzecz małoletnich pozwanych nie uległy jakiejś istotnej zmianie ich potrzeby oraz koszty utrzymania, a występujące obecnie koszty utrzymania pozwanych, na które powołuje się ich matka, w większości istniały w dacie zasadzenia poprzednich alimentów. Matka małoletnich pozwanych a zarazem powodów swój obowiązek alimentacyjny oprócz osobistej opieki , troski o wychowanie, zapewnienie obecnie potrzeb mieszkaniowych winna wreszcie uzupełnić również środkami pieniężnymi zwłaszcza ,że obecnie jej zarobki wzrosły w stosunku do poprzedniej sprawy trzykrotnie. J. K. (1) wraz z alimentami płaconymi dotychczas przez powoda ma do dyspozycji kwotę około 5600 miesięcznie. Środki te w ocenie sądu są wystarczające na pokrycie miesięcznych usprawiedliwionych kosztów utrzymania dzieci i jej samej zwłaszcza ,że w kosztach utrzymania mieszkania i wyżywienia partycypuje konkubin J. K. (1) . Skoro matka małoletnich uważa za zasadne korzystanie z terapii psychologicznej i zajęć logopedycznych w ramach prywatnych wizyt, powinna pokryć je z własnych środków, gdyż pozwalają jej na to możliwości zarobkowe. Należy podkreślić ,że na gruncie przepisów kodeksu rodzinnego i opiekuńczego to oboje rodzice są i uprawnieni i zobowiązani do łożenia na utrzymanie dzieci ,a ciężar ich utrzymania do tej pory w znacznej części spoczywał na powodzie .

Mając na uwadze powyższe okoliczności sprawy Sąd uznał, że nie zachodzą przesłanki ustawowe z art. 138 k.r.o. uzasadniające obniżenie alimentów jak i ich podwyższenie i powództwa oddalił, o czym orzekł w punkcie I wyroku.

O kosztach procesu Sąd rozstrzygnął na podstawie przepisu art. 102 k.p.c.

z uwagi na to, że małoletni pozwani (powodowie wzajemni) w są z mocy prawa od nich zwolnieni zgodnie z art.96 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.