Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III RC 246/18

UZASADNIENIE

W dniu 19 grudnia 2018r. do tut. Sądu wpłynął pozew, w treści którego A. J., działając imieniem małoletniej A. M. wniosła o zasądzenie na rzecz małoletniej, od pozwanego H. M., alimenty w wysokości po 1.000 zł miesięcznie począwszy od dnia wniesienia pozwu do dnia 10-go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat.

W uzasadnieniu wniosku podała, że pozwany H. M., pomimo posiadanych dochodów w łącznej wysokości 5.429,06 zł miesięcznie uchyla się od materialnego wspomagania córki, jedynie sporadycznie utrzymuje z nią kontakty a cały ciężar opieki i wychowania spoczywa na matce małoletniej. Żądana kwota jest w pełni usprawiedliwiona ze względu na zakup odzieży i obuwia, mleka dla dzieci, środków czystości, leków i witamin, opłat za mieszkanie i dostęp do mediów, obowiązkowych szczepionek oraz innych niezbędnych artykułów i przedmiotów użytku dnia codziennego.

Pozwany uznał żądanie pozwu do kwoty 500 zł miesięcznie, wnosząc o oddalenie powództwa w pozostałym zakresie z uwagi na swoją sytuację materialną.

Postanowieniem z dnia 28 grudnia 2018r. strony skierowano do postępowania mediacyjnego, w toku którego nie doszło do porozumienia i zawarcia ugody. (k. 7)

Sąd ustalił co następuje:

Małoletnia A. M. urodziła się dnia (...) i pochodzi z nieformalnego związku (...). (odpis zupełny aktu urodzenia k. 6).

Małoletnia pozostaje w domu pod opieką matki, która do 25 listopada 2019r. korzystać będzie z urlopu rodzicielskiego.

Od września 2019r. małoletnia będzie uczęszczać do żłobka. Matka małoletniej złożyła wniosek o przyjęcie córki do żłobka miejskiego, małoletnia jest 45 na liście oczekujących. Aby zabezpieczyć się na wypadek nieprzyjęcia do żłobka miejskiego zapisała małoletnią do Niepublicznego Ż. G. B. w S.. Opłata za żłobek wynosi 800 zł miesięcznie, dodatkowo płatne jest wyżywienie 11 zł za dzień oraz 400 zł opłaty wpisowej.

Dotacja urzędu miejskiego do żłobka prywatnego wynosi ok. 200 zł miesięcznie. W obu placówkach dodatkowo należy zapewnić dziecku comiesięcznie środki czystości, pieluchy, chusteczki mokre i suche. (k. 107-108).

Koszt wyżywienia małoletniej to 700-800 zł miesięcznie – 5 opakowań mleka (69,99 zł za opakowanie) i zagęstnik do mleka – 4 opakowania (28 zł za opakowanie), słoiczki, deserki, zupki, kaszki. Małoletnia jest dzieckiem zdrowym ale pozostaje pod opieką poradni kardiologicznej i rehabilitacyjnej.

W okresie 13.01-22.01.2019r. była hospitalizowana z rozpoznaniem kolki niemowlęcej, przepukliny pępkowej i szmeru struny ścięgnistej.

W okresie 12-13.02.2019r. ponownie była hospitalizowana z rozpoznaniem infekcji górnych dróg oddechowych i pleśniawek. Zalecono wówczas rehabilitacje dziecka zgodnie z przedstawionym matce małoletniej instruktażem.

Na zakup odzieży matka przeznacza ok. 100 zł, na kosmetyki 50 zł. Średnio miesięcznie na utrzymanie córki przeznacza ok. 1.000 zł.

A. J. zatrudniona jest w Narodowym Funduszu Zdrowia jako starszy specjalista, jej średnie wynagrodzenie za okres 01.02.2018-28.02.2019r. wyniosło 5.161,74 zł brutto, 3.220,22 netto (k. 118).

Do dnia 25 listopada 2019r. korzystać będzie z urlopu rodzicielskiego, w czasie którego uzyskuje jedynie 80 % wynagrodzenia tj. ok. 2.800 zł netto. Orzeczeniem z dnia 22 stycznia 2019r. przyznano jej umiarkowany stopień niepełnosprawności stwierdzając jednocześnie, że jest całkowicie niezdolna do pracy.

Na leki dla siebie matka małoletniej wydaje 200 zł miesięcznie (k. 124).

Dodatkowo uzyskuje dochód z wynajmu 2-pokojowego mieszkania, po uiszczeniu podatku i opłat czynszowych do dyspozycji pozostaje jej kwota 420 zł miesięcznie. Na utrzymaniu posiada 18-letniego syna z poprzedniego związku, na którego uzyskuje alimenty w kwocie po 500 zł miesięcznie. Syn matki małoletniej jest uczniem II klasy liceum katolickiego.

Matka małoletniej posiada zadłużenie z tytułu zaciągniętego kredytu mieszkaniowego w G. (...) Banku w 2010r. miesięczna rata wynosi 1.801,86 zł, spłata ostatniej raty przypada na dzień 07.11.2040r., kredytu w S. Banku - rata 410 zł, kredytu w A. Banku 722,01 zł (do spłaty pozostało ok. 40.000 zł) - i zaciągniętej chwilówki w (...) Sp. z o.o. w W. – rata wynosi 605,40 zł. Raty pożyczek nie są spłacane regularnie podobnie jak opłaty za mieszkanie – zadłużenie w spółdzielni mieszkaniowej na dzień 28 lutego 2019r. wynosiło 2.415,40 zł. Opłaty za czynsz z wodą wynoszą 616,94 zł, za prąd 160 zł, za telefon 104,24 zł, abonament radiowo – tv za 12 miesięcy 245,15 zł, abonament za tv kablową 65 zł. Na wyżywienie dla siebie i syna wydaje 800 zł miesięcznie.

Pozwany H. M. uzyskuje świadczenie emerytalne, po potrąceniu przez ZUS alimentów na rzecz byłej małżonki orzeczonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 16 października 2017r. sygn. akt XVIII C 564/17 w kwocie 800 zł, wypłacane w kwocie 1.713,76 zł miesięcznie, nadto czeskie świadczenie emerytalne w kwocie 725,17 zł oraz dochód z pracy zarobkowej wynoszący za okres 08.2018-01.2019r. średnio 1.754,42 miesięcznie. (k. 159, 167, 196-197). Łączny miesięczny dochód pozwanego wynosi 4.193,35 zł miesięcznie,

Pozwany posiada zobowiązania z tytułu zaciągniętego kredytu hipotecznego w kwocie 1.545,03 zł miesięcznie, spłaca kredyt w (...) Banku (...) 608,59 zł, kredyt w (...) Agricole 643,35 zł miesięcznie, opłaca podatek od nieruchomości 789 zł rocznie, abonament telewizyjny 50 zł, internet 50 zł, opłata za gaz w lutym 2019r. wyniosła 511,42 zł a w styczniu 2019r. 254,95 zł, opłata za prąd 222,70 zł co dwa miesiące. Na wyżywienie wydaje 500 zł miesięcznie. Nie ponosi wydatków na zakup ubrań.

Po przeprowadzonym postępowaniu mediacyjnym pozwany zaczął w większym stopniu niż poprzednio wspomagać finansowo matkę małoletniej. Od lutego 2019r. przekazuje regularnie środki pieniężne na utrzymanie małoletniej, w lutym i marcu 2019r. po 400 zł miesięcznie, w kwietniu i maju 2019r. po 500 zł miesięcznie. Nadto zakupił 3 paczki pampersów, 3 opakowania chusteczek, śpiochy, łóżeczko i wózek, karuzelę. W styczniu 2019r. przekazał na zakup szczepionek 800 zł. Z małoletnią widuje się przeważnie raz w tygodniu, idąc na kontakty kupuje drobne rzeczy, zabawki, śpioszki.

Zebrany materiał w sprawie to dowody w postaci zeznań stron i złożonych przez strony dokumentów, które to dowody zostały przeprowadzone przez Sąd oraz fakty przyznane, które nie wymagają dowodu.

Dla ustalenia stanu faktycznego Sąd dopuścił dowody wnioskowane i złożone przez strony w postaci: odpisu zupełnego aktu urodzenia małoletniej k. 6, zaświadczenia o zatrudnianiu k. 118, 158, wniosku i informacji k. 119-120, umowy zawartej z Niepublicznym Ż. w S., wezwania do zapłaty zaległości czynszowych (...) z dnia 04.03.2019r. informacji o wysokości czynszu, faktur k. 36-39,46-53, 60-72, 76-90, 92-98, 162-163, 168-171, potwierdzenia transakcji k. 75, 99-104, 117, 131-132, 136-137, 143, 147, 149, 151, 161, 164, 179, umowy najmu k. 127-130, dokumentacji medycznej k. 109-116, orzeczenia o niepełnosprawności k. 121-124, wezwania do zapłaty k. 133, zawiadomienia o wysokości opłat k. 134, harmonogramu spłat k. 135,148, 150, 173-176, umów kredytowych k. 138-142, 144-146, 177-177, wezwań do zapłaty k. 152-155, karty wynagrodzeń k. 159, decyzji k. 160, decyzji ZUS k. 165-166, 196-197, odcinka czeskiej emerytury k. 167, deklaracji k. 191-194, wyroku Sądu Okręgowego w Katowicach k. 195, zeznania podatkowego k. 199-202, przesłuchania stron

Za wiarygodne i miarodajne Sąd uznał wskazane wyżej dokumenty urzędowe i prywatne oraz uwzględnił ich treść w poczynionych przez siebie ustaleniach faktycznych, a także oparł się na zeznaniach stron w odpowiednim zakresie korespondującym ze sobą i z treścią złożonych dokumentów oraz faktów bezspornych i przyznanych.

Sąd zważył co następuje:

Zgodnie z art. 133§1 kro w związku z art. 128 kro rodzice zobowiązani są do dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania, dziecku, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie chyba, że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Zakres tego obowiązku wyznacza regulacja zawarta w art. 135 kro, stosownie do której wysokość alimentów zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Usprawiedliwione potrzeby uprawnionego należy określać szeroko, jako całokształt potrzeb stosownych do wieku, stopnia rozwoju, stanu zdrowia i innych okoliczności konkretnej sprawy. Możliwości zarobkowe zobowiązanego wyznaczają uzyskiwane przez niego dochody, bądź dochody możliwe do uzyskania przy wykorzystaniu posiadanych sił i kwalifikacji.

Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie może utrzymać się samodzielnie, może polegać także w całości lub w części na osobistych staraniach o jego utrzymanie lub wychowanie. Obowiązek alimentacyjny pomiędzy rodzicami i dziećmi kształtuje zasada, iż dziecko uprawnione do alimentacji ma prawo do równej stopy życiowej ze zobowiązanym, co oznacza prawo do zbliżonego poziomu zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb. Zatem rodzice w zależności od swoich możliwości obowiązani są zapewnić dziecku środki do zaspokojenia jego potrzeb fizycznych –wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej, leczenia w razie choroby, jak i duchowych (kulturalnych), także środki wychowania (kształcenia). Nie ma jednego katalogu potrzeb, które można uznać za usprawiedliwione i podlegające zaspokojeniu w ramach obowiązku alimentacyjnego. Przy ocenie, które z potrzeb uprawnionego powinny być uznane za usprawiedliwione, należy brać pod uwagę z jednej strony możliwości zobowiązanego, z drugiej – zakres i rodzaj potrzeb. Granicę wysokości alimentów stanowią możliwości zarobkowe zobowiązanego, zatem wysokość alimentów nie może od tych możliwości abstrahować.

Pozwany nie kwestionuje swojego obowiązku alimentacyjnego wobec małoletniej, spór pomiędzy matką małoletniej powódki a pozwanym dotyczył wysokości świadczenia alimentacyjnego – pozwany uznał żądanie do kwoty po 500 zł miesięcznie podnosząc, że nie jest w stanie łożyć wyższych kwot.

Z ustaleń poczynionych przez Sąd, na podstawie wieku dziecka i zasad doświadczenia życiowego wynika, że stałe zwykłe koszty utrzymania małoletniej powódki ponoszone przez matkę należało określić na kwotę około 900 zł miesięcznie.

Zdaniem Sądu, wydatki na wyżywienie małoletniej, której dieta jest stopniowo rozszerzana o zupki, deserki, soczki, warzywa wystarczająca jest kwota 550 zł (450 zł na zakup mleka + 100 zł na pozostałe składniki wyżywienia), na zakup odzieży i obuwia 100 zł, leki i witaminy około 50 zł (małoletnia choruje jedynie incydentalnie na infekcje wirusowe i zażywa witaminy, co nie wiąże się ze znacznymi kosztami) oraz około 50 zł na zabawki i rozrywkę dla dziecka, 150 zł na środki czystości i pieluchy. Stan zdrowia małoletniej nie wymaga dodatkowych nakładów finansowych. Aktualnie małoletnia pozostaje w domu pod opieką matki.

Porównując sytuacje materialną pozwanego i matki małoletniej powódki ustalono, że średnie miesięczne dochody pozwanego wynoszą łącznie 4.193,35 zł netto a matki małoletniej powódki 3.220,22 zł netto – do dnia 25 listopada 2019r. – 80 % wynagrodzenia.

Oboje rodzice małoletniej spłacają kredyty hipoteczne oraz inne zobowiązania kredytowe, matka małoletniej powódki posiada zaległości w płatnościach zarówno rat kredytowych jak i opłatach za czynsz.

Decyzje o zaciąganiu kolejnych kredytów podejmowane były przez nich dobrowolnie, zatem oboje winni być w pełni świadomi zobowiązań jakie na siebie biorą. Wysokość zadłużenia matki małoletniej powódki i problemy z ich spłatą nie mogą wpływać na podwyższenie możliwości płatniczych pozwanego zobowiązanego do alimentowania małoletniej powódki. Matka małoletniej posiada mieszkanie, które nie tylko przynosi dochody ale w razie potrzeby można je odpłatnie zbyć.

Pozwany zobowiązany jest do uiszczania świadczeń alimentacyjnych na rzecz byłej małżonki w kwocie 800 zł miesięcznie, przy czym kwota ta potrącana jest bezpośrednio przez ZUS ze świadczenia emerytalnego pozwanego a matka małoletniej powódki ma na utrzymaniu 18-letniego syna, na którego otrzymuje 500 zł alimentów.

Powyższe okoliczności wskazują, iż pozwany ma większe możliwości płatnicze a także bierze znacząco mniejszy udział w wychowaniu córki.

Stąd usprawiedliwiony jest wniosek, że winien ponosić większą część kosztów utrzymania małoletniej. Sąd przyjął, że kwota alimentów w wysokości po 600 zł miesięcznie jest kwotą adekwatną ze względu na potrzeby małoletniej i możliwości finansowe pozwanego.

Ustalając kwotę alimentów Sąd wziął pod uwagę także wkład osobisty pozwanego w opiekę i wychowanie małoletniej, który jest nieznaczny. Pozwany widuje się z córką średnio raz w tygodniu.

Poziom zaspokajania potrzeb uprawnionych zależy od możliwości zarobkowych zobowiązanego, które także wyznaczają katalog potrzeb uznanych za usprawiedliwione.

Sąd analizując zgromadzony materiał dowodowy uznał, że kwota 600 zł miesięcznie leży w granicach możliwości płatniczych pozwanego, które może zwiększyć chociażby występując o obniżenie alimentów na byłą małżonkę.

W styczniu pozwany przekazał kwotę 800 zł, w lutym i marcu po 400 zł a od kwietnia płaci po 500 zł miesięcznie, zatem zasądzono kwotę 600 zł poczynając od 01 stycznia 2019 roku, oddalając powództwo w pozostałej części jako wygórowane.

Sąd orzekł w punkcie 3. wyroku na zasadzie słuszności wynikającej z art. 102 kpc, będącej odstępstwem od zasady odpowiedzialności za wynik procesu, biorąc pod uwagę, iż pozwany uznał żądanie pozwu do kwoty 500 zł miesięcznie, którą świadczył uprzednio dobrowolnie.

Wyrokowi w punkcie zasądzającym alimenty nadano rygor natychmiastowej wykonalności na zasadzie art. 333§1 p.1 k.p.c.

Dnia 14 czerwca 2019 r.

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować sporządzenie uzasadnienia wyroku i zwrot akt;

2.  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć stronie powodowej,

3.  kal. 14 dni lub z wpływem.

Dnia 14 czerwca 2019 r.