Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Powódka K. O. wniosła przeciwko pozwanemu Towarzystwu (...) spółce akcyjnej w W. pozew o zapłatę kwoty 2820 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie i kosztami procesu, z tytułu pokrycia pełnych kosztów najmu pojazdu.

Nakazem zapłaty z dnia 13 lutego 2019 r. orzeczono zgodnie z żądaniem pozwu.

W przepisanym terminie pozwany wniósł sprzeciw od ww. nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości, wnosząc o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. Zarzuciła znaczne zawyżenie kosztów najmu, wydłużenie okresu najmu, a w szczególności nieskorzystanie przez poszkodowanego ze złożonej oferty najmu.

Pozwany nie uznał roszczenia, wnosił o oddalenie powództwa w całości.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 5 listopada 2018 r. miała miejsce kolizja, w wyniku której uszkodzony został pojazd O. (...) nr rej (...), należący do D. Z.. Sprawca wypadku posiadał ubezpieczenie OC pojazdu u pozwanej.

Bezsporne.

Poszkodowany zwrócił się do powódki o pomoc w dochodzeniu należnego odszkodowania, wobec czego szkodę w jego imieniu dnia 6 listopada 2018 r. zgłosił pozwanej P. G.. Dnia 6 listopada 2018 r. K. O. zawarła z P. G. umowę użyczenia pojazdu marki F. (...) nr rej. (...).

W związku z niemożnością korzystania bez poszkodowanego z jego pojazdu, dnia 6 listopada 2018 r. poszkodowany zawarł z powódką umowę najmu pojazdu zastępczego marki F. (...) nr rej. (...), przy dobowej stawce najmy wynoszącej 250 zł brutto. P. G. poinformował ubezpieczyciela przy zgłoszeniu szkody, że poszkodowany już wynajmuje pojazd zastępczy w segmencie D za ww. stawkę i zwrócił się o przesłanie korzystniejszej oferty, jeżeli takową ubezpieczyciel posiada oraz o udzielenie odpowiedzi na wskazanie w zgłoszeniu pytania.

Dowód:

- pełnomocnictwo k. 19;

- druk zgłoszenia szkody k. 24-25, 52-53;

- umowa użyczenia z dnia 6 listopada 2018 r. k. 11;

- kserokopia dowodu rejestracyjnego k. 12;

- umowa najmu z dnia 6 listopada 2018 r. k. 14;

- protokół wydania pojazdu k. 15;

- arkusz naprawy k. 18;

- korespondencja stron oraz nagrania rozmów, płyta CD k. 33;

- akta szkody k. 155-331;

- akta szkody, płyta CD k. 132;

- zeznania świadka D. Z. k. 343-344;

- zeznania świadka P. G. k. 361-363;

Pismem z dnia 7 listopada 2018 r. ubezpieczyciel sprawcy przekazał pełnomocnikowi poszkodowanego dane do wypożyczalni (...) sp. z o.o. sp. k. celem zorganizowania najmu pojazdu zastępczego oraz że w przypadku najmu we własnym zakresie ubezpieczyciel zastrzega weryfikację stawki do kwoty 120 zł brutto za dobę, ponieważ ma możliwość organizacji najmu z wypożyczalnią współpracującą.

W odpowiedzi na zapytanie ubezpieczyciela o możliwość kontaktu w sprawie pojazd zastępczego P. G. zwrócił się o pilne podstawienie pojazdu w dniu 8 listopada 2018 r. na godz. 15:00, wskazując dane adresowe. Zwrócił się o przesłanie umowy celem zapoznania na maila przed podstawieniem.

Przedstawiciel ubezpieczyciela poinformował pełnomocnika poszkodowanego, że rozmawiał z poszkodowanym, który nie jest zainteresowany podmianą.

P. G. przypomniał, że poszkodowany już korzysta z pojazdu zastępczego za średnią stawkę i zwrócił się o kontaktowanie bezpośrednio z pełnomocnikiem, jeżeli ubezpieczyciel ma korzystniejszą ofertę.

Ubezpieczyciel zwrócił się do współpracującej wypożyczalni, czy będzie pilnie dostępny pojazd segmentu D na godz. 15:00 w S.. W odpowiedzi uzyskał informację od wypożyczalni (...), że niestety nic nie będzie.

Dowód:

- pismo z dnia 7 listopada 2018 r. k. 23, 54-55, 197 - 198;

- korespondencja e- mail – k. 160 – 161, 164v - 165;

- zeznania świadka P. G. k. 361-363;

Pismem z dnia 13 listopada 2018 r. ubezpieczyciel sprawcy wskazał pełnomocnikowi poszkodowanego dane wypożyczalni, z którymi współpracuje. W odpowiedzi na maila ubezpieczyciel wskazała zasady wynajmu pojazdu zastępczego z ww. wypożyczalniami.

P. G. kontraktował się telefonicznie i mailowo z wypożyczalniami wskazanymi przez ubezpieczyciela w sprawie szczegółowych warunków najmu, jednak za wyjątkiem jednej, która początkowo nie miała autoryzacji, żadna nie udzielił żądanych informacji. Po uzyskaniu autoryzacji najmu przez ubezpieczyciela wypożyczalnia przesłała warunki najmu, z których wynikały opłaty dodatkowe, m. in. za zniesienie udziału wlanego w szkodzie, wyjazd za granicę oraz kary umowne, związane np. wydłużonym najmem bez zgody wypożyczalni. Poszkodowany wobec powyższego kontynuował najem od powódki.

Dowód:

- pismo z dnia 13 listopada 2018 r. k. 56-57;

- umowy o współpracy oraz wzoru umów najmu k. 58, 62-131;

- pismo z dnia 14.11.2018 – k. 170,

- zeznania świadka P. G. k. 361-363;

Dnia 23 listopada 2018 r. poszkodowany zwrócił powódce wynajęty pojazd zastępczy. Tego samego dnia powódka wystawiła na rzecz poszkodowanego fakturę VAT nr (...) na kwotę 4500 zł tytułem najmu pojazdu zastępczego przez okres 18 dni, przy dobowej stawce najmu wynoszącej 250 zł brutto.

Również dnia 23 listopada 2018 r. poszkodowany zawarł z powódką umowę cesji wierzytelności, na podstawie której przelał na rzecz powódki wierzytelności przysługująca mu w stosunku do (...) spółki akcyjnej w W. z tytułu zdarzenia z dnia 5 listopada 2018 r. w szczególności w zakresie kosztów najmu.

Dowód:

- protokół zwrotu pojazdu k. 16;

- oświadczenie k. 13, 22;

- faktura VAT nr (...) k. 17;

- arkusz naprawy k. 18;

- umowa cesji k. 32;

- zeznania świadka D. Z. k. 343-344;

- zeznania świadka P. G. k. 361-363;

Decyzją z dnia 4 grudnia 2018 r. ubezpieczyciel sprawcy przyznał powódce odszkodowanie tytułem kosztów najmu pojazdu zastępczego w wysokości 1680 zł brutto uznając za uzasadniony okres najmy wynoszący 14 dni, przy zweryfikowanej dobowej stawce najmu do kwoty 120 zł brutto.

Dowód:

- decyzja (...) z dnia 4 grudnia 2018 r. k. 27, 59;

Pismem z dnia 17 grudnia 2018 r. powódka wezwała pozwane towarzystwo ubezpieczeń do zapłat kwoty 2820 zł w terminie 7 dni.

Dowód:

- wezwanie do zapłaty k. 28-29;

Decyzją z dnia 10 stycznia 2019 r. pozwany podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko, odmawiając wypłaty dalszego odszkodowania.

Dowód:

- decyzja (...) z dnia 10 stycznia 2019 r. k. 30-31, 60-61,

Urealniony łączny czas trwania właściwej naprawy pojazdu marki O. (...) nr rej. (...) wynosił 5 dni roboczych. Zasadny był wynajem pojazdu przez poszkodowanego od początku najmu, tj. od dnia 6 listopada 2018 r. do dnia 26 listopada 2018 r., kiedy to naprawa pojazdu, a wraz z nią i wynajem pojazdu zastępczego powinny zostać zakończone. Łącznie stanowi to 21 dni kalendarzowych uzasadnionego czasu trwania wynajmu pojazdu zastępczego, zaś faktycznie najem wynosił 18 dni.

Stawki za wynajem pojazdu odpowiadającego klasie pojazdu uszkodzonego (...) w opcji bez limitu kilometrów, z pełnym ubezpieczeniem OC/AC/NW z wykupionym udziałem własnym w szkodach i na okres ponad 15 dni w II połowie 2018 r. zawierały się w przedziale 163-254 zł netto/doba. Średnio 212 zł netto/doba.

Zastosowana przez powódkę stawka najmu w wysokości 250 zł brutto, czyli 203,25 zł netto/doba mieściła się w przedziale stawek stosowanych ówcześnie przy wynajmie pojazdów klasy (...) będąc nawet niższą stawką od stawki przeciętnej, zatem nie sposób uznać tej stawki za zawyżoną.

Dowód:

- opinia biegłego sadowego W. S. k. 379-390;

Stan faktyczny albo był bezsporny – w zakresie dat poszczególnych czynności przy likwidacji szkody, faktu najmu pojazdu zastępczego, albo Sąd ustalił na podstawie zgromadzonych w sprawie dokumentów, których autentyczności nie kwestionowano oraz zeznań D. Z. i P. G.. Sąd w całości dał wiarę tym dowodom, w szczególności brak było jakichkolwiek podstaw do kwestionowania prawdziwości zeznań ww. świadków. Sąd bazował także na pisemnej opinii biegłego sądowego, przyjęta przez biegłego metodologia wyceny nie budziła zastrzeżeń i została w sposób przekonywający wyjaśniona. Pozwane towarzystwo ubezpieczeń nie zakwestionowało tej opinii, ani wniosków z niej płynących, podnosząc jedynie na złożoną pełnomocnikowi poszkodowanego propozycję zorganizowania najmu pojazdu zastępczego.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Jego podstawę prawną stanowi przepis art. 822 § 1 i 4 k.c.

Legitymacja czynna powódki nie była przez pozwaną kwestionowana, a wynikała ona z przywołanego wyżej art. 822 § 4 k.c. oraz przelewu wierzytelności z tytułu odszkodowania, przysługującemu D. Z. (art. 509 k.c.). W umowie cesji wierzytelności zawartej pomiędzy poszkodowanym a powódką strony wskazały zbytą na rzecz powódki wierzytelność, tj. prawo do odszkodowania. Sąd podziela argumentację prawną wyrażoną w wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie VIII Wydział Gospodarczy z dnia 23 maja 2019 r., sygnatura akt VIII Ga 94/19. Zgodnie z nim „oczywistym jest, że umowy przelewu zawierane z podmiotami świadczącymi jednocześnie usługi w zakresie najmu pojazdów zastępczych mają na celu umożliwienie dochodzenia przez wynajmującego roszczeń wobec ubezpieczycieli z pominięciem poszkodowanego.” W niniejszej sprawie nie zachodzą również podstawy do uznania umowy przelewu za nieważnej, w szczególności brak jest naruszenia normy wynikającej z art. 510 § 2 k.c.

W rozpoznawanej sprawie niesporny był fakt zawarcia przez sprawcę zdarzenia umowy ubezpieczenia OC z pozwanym i zaistnienie powodującego szkodę zdarzenia, za które odpowiadała osoba ubezpieczona. Pozwana zakwestionowała wysokość stawki oraz okres najmu pojazdu zastępczego. Kwestia zastosowanych stawek najmu jest przedmiotem wielu wypowiedzi judykatury, a podsumowaniem orzecznictwa w tym zakresie jest uchwała Sądu Najwyższego z 24 sierpnia 2017 r. w sprawie III CZP 20/17 - wydatki na najem pojazdu zastępczego poniesione przez poszkodowanego, przekraczające koszty zaproponowanego przez ubezpieczyciela skorzystania z takiego pojazdu są objęte odpowiedzialnością z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, jeżeli ich poniesienie było celowe i ekonomicznie uzasadnione. W świetle poczynionych ustaleń faktycznych pełnomocnik poszkodowany wprawdzie otrzymał, a tym samym zapoznał się z informacją pozwanego o możliwości zorganizowania najmu pojazdu zastępczego. Jednakże jak wynika z zebranego materiału dowodowego, ubezpieczyciel w istocie nie mógł zapewnić auta zastępczego za pośrednictwem wskazanej wypożyczalni, albowiem w dacie gdy pełnomocnik poszkodowanego zgłosił taką potrzebę, asystor pozwanej w istocie nie dysponował pojazdem z segmentu D na terenie S.. Taka oferta pozwanej była zatem iluzoryczna, a więc de facto pozwana nie gwarantowała poszkodowanemu pojazdu zastępczego, ani nie przedstawiła korzystniejszej kontroferty, mimo że poszkodowany w bezpośredniej rozmowie nie był zainteresowany podmianą aut. Zgodnie z poczynionymi ustaleniami po ponownym zgłoszeniu potrzeby auta zastępczego tylko jedna z wypożyczalni uzyskała autoryzację najmu, a warunki tego najmu w porównaniu z umową powódki były mniej korzystne dla poszkodowanego, gdyż przewidywały dodatkowe opłaty i kary. Wobec czego poszkodowany, nie dysponując innym pojazdem, zasadnie wynajmował pojazd zastępczy od powódki i kontynuował ten najem po zapoznaniu się z warunkami wypożyczalni współpracującej z pozwaną, które były mniej dla niego korzystne. Co istotne, zwrócił pojazd po naprawie własnego samochodu.

Sąd nie podzielił także zarzutu pozwanej w przedmiocie uzasadnionego okresu najmu pojazdu zastępczego i przyjął za biegłym, że poszkodowany miał prawo korzystać w tym konkretnym przypadku z auta zastępczego przez cały okres najmu trwający 18 dni.

Mając powyższe na uwadze uzasadniony koszt najmu pojazdu zastępczego wynosił 4500 zł brutto stanowiący iloczyn 18 dni najmu oraz dobowej stawki najmu w kwocie 250 zł brutto, która mieściła się w przedziale ówczesnych stawek lokalnych pojazdów z segmentu D.

Stąd zasądzono kwotę 2820 zł stanowiącą różnicę pomiędzy odszkodowaniem należnym a kwotą wypłaconą w toku likwidacji szkody. 31 grudnia 2018 r. należą się za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego (art. 481 k.c.), a termin spełnienia świadczenia przez zakład ubezpieczeń wynika z art. 817 § 1 i 2 k.c.

Stąd orzeczono jak w punkcie I wyroku.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu znajduje podstawę prawną w art. 98 k.p.c. Powódka poniosła opłatę od pozwu w kwocie 141 zł; wydatek na wynagrodzenie biegłego w kwocie 472,32 zł, pokryty z uiszczonej zaliczki w kwocie 800 zł, a także 17 zł tytułem opłaty skarbowej oraz 900 zł tytułem wynagrodzenia zawodowego pełnomocnika zgodnie z § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie z dnia 22 października 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1800), razem 1530,32 zł. Koszty te powinna zwrócić strona pozwana jako przegrywająca proces.

Z tych również względów w pkt III Sąd obciążył stronę pozwaną kwotą 222,32 zł tytułem kosztów stawiennictwa świadków (art. 113 ust. 1 u.k.s.c.).

W pkt IV sentencji Sąd na podstawie art. 80 ust. 1 w zw. z art. 84 ust. 1 i 2 u.k.s.c. zwrócił stronom nadpłacone koszty sądowe – powódce w kwocie 327 ,68 zł, stanowiącą różnicę pomiędzy uiszczoną zaliczką na poczet biegłego w kwocie 800 zł oraz kwotą 472,32 zł wydatkowaną na wynagrodzenie biegłego, a pozwanej kwotę 105,36 zł , stanowiącą różnicę pomiędzy uiszczoną zaliczką na poczet biegłego w kwocie 800 zł oraz kwotą 472,32 zł wydatkowaną na wynagrodzenie biegłego, pomniejszoną o ww. kwotę 222,32 zł, o której mowa w pkt III sentencji.

(...) K. G.

ZARZĄDZENIE

1. (...)

2. (...)

3. (...)

(...)