Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 04 czerwca 2019 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący: SSR Maja Snopczyńska

Protokolant : Agnieszka Ząbkiewicz

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 04 czerwca 2019 roku w Ś.

sprawy z odwołania A. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

w sprawie (...)

o jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy

I.  odwołanie oddala;

II.  nie obciąża powódki kosztami procesu.

UZASADNIENIE

Powódka A. G. odwołała się od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. z dnia 12 grudnia 2017 roku, którą organ rentowy przyznał powódce prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy nie zgadzając się z wysokością tego odszkodowania. W uzasadnieniu podniosła, że nie zgadza się z ustalonym 5% uszczerbkiem na zdrowiu.

W odpowiedzi Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. wniósł o oddalenie odwołania oraz zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego wg. norm. W uzasadnieniu wskazał, że w dniu 12 XII 2017 roku przyznano powódce prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy, ponieważ komisja lekarska orzekła 5% uszczerbek na zdrowiu, a wysokość tego odszkodowania jest naliczona prawidłowo i adekwatnie do stwierdzonego uszczerbku na zdrowiu.

W toku postępowania Sąd ustalił

następujący stan faktyczny:

W dniu 23 maja 2014 roku w czasie zatrudnienia w Fundacji na Rzecz Osób Niepełnosprawnych (...) powódka uległa wypadkowi przy pracy.

Orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 5 grudnia 2017 roku ustalono 5% uszczerbek na zdrowiu powódki spowodowany skutkami wypadku przy pracy z dnia 23 maja 2014 roku.

Decyzją z dnia 12 grudnia 2017 roku strona pozwana przyznała powódce jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy z dnia 23 maja 2014 roku w kwocie 4.045 zł, co odpowiada 5% stałego uszczerbku na zdrowiu.

Dowód: akta ZUS – w załączeniu;

U powódki stwierdzono stan po urazie skrętnym lewego stawu kolanowego. Stały uszczerbek na zdrowiu powódki wynosi 5%. Nie stwierdzono uszkodzeń wiązadłowych. Sam uraz kolanowy nałożył się na poprzednio istniejące zmiany. Zmiany, które stwierdza się obecnie są wywołane urazem i zmianami zwyrodnieniowymi.

Badania (...) nie wykazały uszkodzenia aparatu torebkowo-więzadłowego, wykazały natomiast uszkodzenia powierzchni stawowych, które są zmianami zwyrodnieniowymi.

Dowód: opinia i opinia uzupełniająca biegłego ortopedy-traumatologa S. G. k. 24-26, 49

opinia i opinia uzupełniająca biegłego ortopedy-traumatologa R. B. k. 69-72, 85

W tak ustalonym stanie faktycznym

Sąd zważył:

Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż ustalając stan faktyczny w sprawie Sąd oparł się na dowodach z dokumentów, w tym z akt organu rentowego i dokumentacji medycznej powódki, gdyż żadna ze stron nie podważyła skutecznie ich prawdziwości i autentyczności. Ponadto stwierdzenie okoliczności istotnych dla rozpoznania sprawy wymagało wiadomości specjalnych i musiało znaleźć oparcie w dowodach z opinii biegłego.

Bezspornym w sprawie było, że powódka uległa wypadkowi przy pracy. Istota sporu sprowadzała się do kwestii wysokości należnego jednorazowego odszkodowania z tytułu stałego uszczerbku na zdrowiu w związku z wypadkiem przy pracy.

Zgodnie z art. 11 ustawy z dnia 30.10.2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych ubezpieczonemu, który wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, przysługuje jednorazowe odszkodowanie.

Za stały uszczerbek na zdrowiu uważa się takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu nierokujące poprawy. Za długotrwały uszczerbek na zdrowiu uważa się takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu na okres przekraczający 6 miesięcy, mogące ulec poprawie. Zaś oceny stopnia uszczerbku na zdrowiu oraz jego związku z wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową dokonuje się po zakończeniu leczenia i rehabilitacji.

Ponadto zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 powołanej ustawy za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą:

1) podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonych;

2) podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika czynności na rzecz pracodawcy, nawet bez polecenia;

3) w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze między siedzibą pracodawcy a miejscem wykonywania obowiązku wynikającego ze stosunku pracy.

Dokonując ustaleń stanu faktycznego Sąd oparł się na opinii biegłych z zakresu ortopedii i traumatologii oraz złożonych do akt sprawy dokumentach zgromadzonych w aktach organu rentowego.

Jak wynika z opinii biegłych długotrwały uszczerbek na zdrowiu powódki wynosi 5%. Biegły S. G. (2) podkreślił w opinii, że u powódki nie stwierdzono uszkodzeń wiązadłowych, sam uraz kolanowy nałożył się na poprzednio istniejące zmiany, zaś zmiany, które stwierdza się obecnie są wywołane urazem i zmianami zwyrodnieniowymi; biegły nie zgodził się z ustalonym przez biegłego M. J. 10% uszczerbkiem na zdrowiu. Powódka nie zgadzając się z opinią biegłego wniosła zastrzeżenia, a następnie o dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego lub instytutu. Uwzględniając wniosek powódki dopuszczono dowód z opinii kolejnego biegłego – R. B. (2). Biegły w opinii wskazał, że u powódki występuje 5% uszczerbek na zdrowiu. Biegły podkreślił, że badania (...) nie wykazały uszkodzenia aparatu torebkowo-więzadłowego, wykazały natomiast uszkodzenia powierzchni stawowych, które są zmianami zwyrodnieniowymi, a także, że ocena 10% jest niesłusznie zawyżona.

Zdaniem Sądu, brak jest podstaw do negowania powyżej przedstawionego stanowiska biegłych. Tym bardziej, że wydane opinie zawierają pełne i jasne uzasadnienie, uwzględniające doznane u powódki urazy. Ponadto zgodnie z treścią art. 286 k.p.c. Sąd może zażądać dodatkowej opinii od tych samych lub innych biegłych, tym samym biegli wydają opinie, zaś Sąd dokonuje oceny tych opinii i opiera się na jednej z nich, lub żąda dodatkowych wyjaśnień. Na wniosek powódki została sporządzona opinia uzupełniająca, a następnie została wydana opinia przez kolejnego biegłego. Podkreślić należy, że opinia na którą powoływała się powódka jest traktowana jako dokument prywatny i nie może prowadzić do obalenia twierdzeń wynikających z ustaleń biegłych powołanych w niniejszej sprawie. Biegły sądowy obowiązany jest orzekać zgodnie z wiedzą medyczną, posiadanymi kwalifikacjami i obowiązującymi przepisami. Dlatego, zdaniem Sądu, sporządzonej przez biegłych opiniom nie można odmówić rzetelności i fachowości co do medycznej oceny stanu zdrowia powódki. Podkreślić należy, że Sąd nie dysponuje wiadomościami specjalnymi, które posiada biegły. Zgodnie zaś z utrwalonym w tej mierze poglądem Sądu Najwyższego - opinie biegłych lekarzy mogą być oceniane przez Sąd wyłącznie przez pryzmat ich zgodności z zasadami logicznego myślenia, doświadczenia życiowego oraz wiedzy powszechnej, wystarczające dla uznania bądź nie uznania opinii biegłego za przekonywującą (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 kwietnia 2005r., II CK 572/04, Lex nr 151656). Opinia biegłego sądowego podlega ocenie przy zastosowaniu art. 233 § 1 k.p.c. – na podstawie właściwych dla jej przymiotów kryteriów zgodności z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziomu wiedzy biegłego, podstaw teoretycznych opinii, a także sposobu motywowania oraz stopnia stanowczości wyrażanych w niej wniosków. Mając powyższe na uwadze oddalono wniosek powódki o dopuszczenie dowodu z opinii kolejnego biegłego sądowego.

Dlatego też Sąd podzielił dokonane w opiniach ustalenia i przyjął je za podstawę swojego orzeczenia ustalając, iż powódka doznała trwałego uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku przy pracy z dnia 23 maja 2014 roku w wysokości 5%.

Wobec treści opinii biegłych Sąd nie znalazł podstaw do przyznania powódce wyższego jednorazowego odszkodowania z tytułu uszczerbku na zdrowiu będącego następstwem wypadku przy pracy ponad uprzednio przyznany zaskarżoną decyzją.

Mając powyższe na uwadze, na mocy art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. odwołanie oddalono (punkt I wyroku).

Zgodnie z art. 102 kpc Sąd ma możliwość obciążenia strony przegrywającej jedynie częścią kosztów albo nie obciążać jej w ogóle tymi kosztami kierując się zasadami słuszności. Zasady słuszności w rozumieniu art. 102 kpc obejmują wystąpienie w sprawie przypadków szczególnie uzasadnionych powodujących odczucie, że zasądzenie na rzecz wygrywającego kosztów w całości byłoby sprzeczne z obiektywnym poczuciem sprawiedliwości oraz zasadami współżycia społecznego. Jak słusznie zwrócił uwagę Sąd Apelacyjny w Warszawie w postanowieniu z 8 lipca 2016 roku w sprawie I ACa 1380/15 (cyt. za LEX nr 2090436), do tych wypadków należy zaliczyć okoliczności „związane z przebiegiem postępowania, jak charakter dochodzonego roszczenia, jego znaczenie dla strony, przedawnienie roszczenia, subiektywne przekonanie o zasadności roszczenia wsparte na obiektywnych podstawach”. Mając na względzie fakt, że w niniejszym postępowaniu powódka nie jest reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, tym samym mógł posiadać subiektywne przekonanie o tym, że istnieje wyższy uszczerbek na zdrowiu, kierując się treścią opinii w innej sprawie. Okoliczność ta uzasadniała nieobciążanie powódki kosztami procesu.