Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 1485/2013

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 marca 2014 r.

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: S.S.R. Maciej R. Socha

Protokolant: Paulina Światłowska

po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2014 r.

sprawy P. B.

urodz. (...) w W.

syna R. i J. z domu S.

oskarżonego o to, że:

w nocy z 8 na 9 sierpnia 2013 roku w W., woj. (...), po uprzednim wejściu w nieustalonych okolicznościach w posiadanie karty bankomatowej banku (...) wraz z numerem dostępowym (...), podjął pieniądze z automatu bankowego w kwocie 700 zł, a następnie zabrał je w celu przywłaszczenia, czym działał na szkodę R. G., a czynu tego dopuścił w warunkach powrotu do przestępstwa będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Okręgowego w (...) z dnia (...) roku, sygn. akt (...)za czyny z art. 280§2 kk, art. 279§1 kk, art. 278§1 kk, art. 217§1 kk i art. 157§3 kk w zw. z art. 11§2 kk na karę łączną 7 lat pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 12.02.2009 roku do 01.03.2013 roku,

tj. o przestępstwo określone z art. 278§1 i 5 kk w zw. z art. 64§1 kk ;

I oskarżonego P. B. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. popełnienia występku z art. 278§1 i 5 kk w zw. z art. 64§1 kk, i za czyn ten na podstawie art. 278§1 kk wymierza mu karę roku pozbawienia wolności, a ponadto na podstawie art. 33§2 kk wymierza oskarżonemu karę 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny, przy czym ustala wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 10 (dziesięć) złotych ;

II na podstawie art. 69§1 i 2 kk oraz art. 70§1 pkt 1 kk wykonanie kary pozbawienia wolności orzeczonej wobec oskarżonego P. B. warunkowo zawiesza tytułem próby na okres lat 4 (czterech) ;

III zwalnia oskarżonego P. B. od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa wydatków poniesionych przez Skarb Państwa od chwili wszczęcia postępowania, zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa, oraz nie wymierza mu opłaty.

  Sygn. akt II K 1485/2013

UZASADNIENIE

Na podstawie przeprowadzonego przewodu sądowego ustalono następujący stan faktyczny:

Oskarżony P. B. w dniu 8 sierpnia 2013 roku w godzinach popołudniowo - wieczornych przebywał w zajmowanym przez siebie mieszkaniu przy ulicy (...) w W.. W mieszkaniu oskarżonego znajdowali się również pokrzywdzony R. G., M. M. (1), trójka dzieci M. M. (1) oraz mężczyzna o imieniu A. ( konkubent M. A. M. opuścił mieszkanie przed przybyciem do niego R. G. ) ; R. G. został zaproszony do tego mieszkania przez oskarżonego P. B.. Oskarżony P. B., pokrzywdzony R. G. oraz M. M. (1) spożywali alkohol w postaci piwa i wódki. Pokrzywdzony R. G. posiadał przy sobie kartę bankomatową, zaś przy karcie bankomatowej przechowywał karteczkę z zapisanym numerem (...). Pokrzywdzony R. G. z uwagi na stan upojenia alkoholowego do którego się doprowadził, nie kontrolował tego co robi i przekazał kartę bankomatową wraz z numerem (...) oskarżonemu P. B., zastrzegając, że ten może dokupić alkohol. Oskarżony P. B. postanowił jednak wypłacić za pomocą karty bankomatowej R. G. znajdujące się na należącym do R. G. rachunku bankowym środki pieniężne. Korzystając ze stanu upojenia alkoholowego pokrzywdzonego, oskarżony P. B. wszedł w posiadanie karty bankomatowej banku (...) należącej do R. G. wraz z numerem dostępowym (...) zapisanym na karteczce ; kiedy pokrzywdzony R. G. przekazał swoją kartę bankomatową oskarżonemu to oskarżony P. B. przekazał pokrzywdzonemu swoją kartę bankomatową. Następnie oskarżony P. B. udał się do (...) w W., gdzie wykorzystując kartę bankomatową przynależną do rachunku R. G., podjął wbrew woli i wiedzy pokrzywdzonego pieniądze z automatu bankowego w kwocie 700 zł, które zabrał w celu przywłaszczenia, czym działał na szkodę R. G.. Oskarżony P. B. powrócił do swojego mieszkania, które w między czasie opuścił pokrzywdzony R. G.. Oskarżony P. B. zabrał pieniądze w kwocie 700 zł wypłacone w rachunku bankowego R. G., o czym nie poinformował pokrzywdzonego.

/Dowód: - wyjaśnienia oskarżonego P. B. – k. 26-27, 89-92,

108-111, 158 ;

- zeznania świadka R. G. – k. 2-3, 39-42, 89-92 ;

- zeznania świadka M. M. (1) – k. 83-85, 158-159 ;

- wyciąg z rachunku bankowego – k. 10-11 /.

W toku trwania postępowania karnego, w dniu 24 stycznia 2014 roku, oskarżony P. B. zwrócił pokrzywdzonemu R. G. pieniądze w kwocie 350 zł ; oskarżony P. B. zamierzał równocześnie zwrócić pokrzywdzonemu dalszą część pieniądzy w kwocie 350 zł, lecz nie uczynił tego, gdyż pokrzywdzony R. G. zmarł w dniu 27 lutego 2014 roku.

/Dowód: - wyjaśnienia oskarżonego P. B. – k. 26-27, 89-92,

108-111, 158 ;

- pokwitowanie z dnia 24.01.2014 r. – k. 156 /.

Oskarżony P. B. w miejscu zamieszkania posiada przeciętną opinię.

/Dowód: - kwestionariusz wywiadu środowiskowego dot. oskarżonego – k. 152-

154 /.

Oskarżony P. B. był uprzednio karany sądownie, m. in. wyrokiem Sądu Okręgowego w(...)z dnia (...) roku, sygn. akt III (...)za czyny z art. 280§2 kk, art. 279§1 kk, art. 278§1 kk, art. 217§1 kk i art. 157§3 kk w zw. z art. 11§2 kk na karę łączną 7 lat pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 12.02.2009 roku do 01.03.2013 roku.

/Dowód: - dane o karalności oskarżonego P. B. – k. 28-30,

45-47, 51-54, 56-57 /.

Oskarżony P. B. będąc słuchanym w postępowaniu przygotowawczym początkowo nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów w wersji pierwotnie przedstawionych zarzutów ( zarzuty – k. 23-24 akt ; wyjaśnienia – k. 26-27 akt ), by po zmianie zarzutu przyznać się do jego popełnienia ( k. 108-111 akt ) i złożyć wniosek o skazanie go bez przeprowadzania rozprawy ( k. 120 akt ). Na rozprawie głównej oskarżony P. B. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu ( k. 158 akt ).

Ponadto Sąd Rejonowy w Wałbrzychu zważył, co następuje:

Oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy uznać należy, iż sprawstwo i wina oskarżonego P. B. w zakresie popełnienia przypisanego mu występku nie może budzić jakichkolwiek wątpliwości. Sprawstwo i winę oskarżonego potwierdza zebrany w toku postępowania materiał dowodowy, a w szczególności zeznania świadków R. G. oraz M. M. (1), potwierdzone wyjaśnieniami oskarżonego P. B.. Wszystkie dowody o charakterze osobowym tworzą zwartą całość, zbieżną z ustaleniami stanu faktycznego.

Uznając za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego P. B., Sąd stwierdził, że oskarżony P. B. nie kwestionował zaboru pieniądzy wypłaconych za pomocą karty bankomatowej należącej do pokrzywdzonego R. G.. Oskarżony P. B. będąc słuchanym w postępowaniu przygotowawczym początkowo nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów w wersji pierwotnie przedstawionych zarzutów ( zarzuty – k. 23-24 akt ; wyjaśnienia – k. 26-27 akt ), lecz po zmianie zarzutu przyznał się do jego popełnienia ( k. 108-111 akt ) i złożył wniosek o skazanie go bez przeprowadzania rozprawy ( k. 120 akt ) ; następnie na rozprawie głównej oskarżony P. B. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu ( k. 158 akt ). Analiza wyjaśnień oskarżonego wskazuje tym samym, że nie starał się on uniknąć odpowiedzialności karnej, choć zgłaszał te okoliczności, które świadczyły na jego korzyść ( stąd wyniknęła konieczność zmiany zarzutu jeszcze na etapie postępowania przygotowawczego ).

Wiarygodne zeznania świadków R. G. oraz M. M. (1) pozwoliły na odtworzenie działania oskarżonego i pokrzywdzonego w krytycznym czasie. Świadek R. G. wskazał w czasie konfrontacji z oskarżonym ( k. 89-92 ), iż z uwagi na swój stan upojenia alkoholowego nie kontrolował tego co robi i mógł – tak jak twierdzi oskarżony – przekazać kartę bankomatową wraz z numerem (...) zapisanym na karteczce oskarżonemu. Istniejące w tym zakresie wątpliwości, których wyjaśnić dodatkowo już nie sposób ( pokrzywdzony R. G. zmarł w trakcie trwania postępowania w dniu 27 lutego 2014 roku ), rozstrzygnięto zgodnie z zasadami procesu karnego na korzyść oskarżonego. Natomiast zeznania świadka R. G. co do samego zaboru pieniędzy wypłaconych z jego rachunku bankowego przez oskarżonego ( wbrew woli i wiedzy pokrzywdzonego ) są kategoryczne, jasne i niepodważalne.

Potwierdzeniem i uzupełnieniem wyżej opisanego materiału dowodowego są nadto obiektywne dowody w postaci dokumentacji - wyciągu z rachunku bankowego ( z dowodu tego wynika jaką kwotę wypłacił oskarżony ) oraz pokwitowania z dnia 24 stycznia 2014 roku ( z dowodu tego wynika jaką kwotę pieniędzy oskarżony zwrócił pokrzywdzonemu ).

Analiza przeprowadzonego postępowania dowodowego doprowadziła do wniosku, iż oskarżony P. B. dopuścił się popełnienia czynu polegającego na tym, że w nocy z 8 na 9 sierpnia 2013 roku w W., woj. (...), po uprzednim wejściu w nieustalonych okolicznościach w posiadanie karty bankomatowej banku (...) wraz z numerem dostępowym (...), podjął pieniądze z automatu bankowego w kwocie 700 zł, a następnie zabrał je w celu przywłaszczenia, czym działał na szkodę R. G.. Zachowanie oskarżonego P. B. wyczerpało znamiona występku z art. 278§1 i 5 kk, albowiem oskarżony dokonał w wyżej opisany sposób zaboru w celu przywłaszczenia cudzych pieniędzy.

Oskarżony P. B. dopuścił się przypisanego mu czynu w warunkach powrotu do przestępstwa z art. 64§1 kk, gdyż popełnił kolejne przestępstwo przeciwko mieniu w okresie 5 lat po odbyciu kary ponad 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Oskarżony P. B. popełnił przestępstwo z winy umyślnej w zamiarze bezpośrednim, albowiem chciał je popełnić.

Oskarżon emu P. B. w trakcie popełnienia czynu zabronionego należy przypisać winę ; okoliczności wyłączające zawinienie po stronie oskarżonego nie zachodzą.

Odnośnie kary wymierzonej oskarżonemu P. B., Sąd wziął pod uwagę szereg okoliczności wpływających na jej wymiar. Wymierzając oskarżonemu karę za popełniony czyn, Sąd wziął pod uwagę – jako okoliczność jednoznacznie obciążającą - sposób życia oskarżonego przed popełnieniem przestępstwa, w szczególności jego uprzednią karalność za przestępstwa podobne, skutkującą działaniem w warunkach powrotu do przestępstwa. Okoliczności popełnienia przedmiotowego przestępstwa, jak i uprzednia karalność oskarżonego dobitnie wskazują, iż popełnione przez niego przestępstwo nie było przypadkowym w jego życiu. Jako okoliczność łagodzącą wobec oskarżonego P. B. potraktowano natomiast jego przyznanie się do popełnienia zarzucanego mu czynu oraz okazaną na rozprawie głównej – szczerą w ocenie Sądu – skruchę. Sąd miał również na względzie, iż kwota wyrządzonej przez oskarżonego P. B. szkody nie była znaczna ( niespełna dwukrotnie przekraczała próg skutkujący odpowiedzialnością za przestępstwo ), zaś szkoda ta została w czasie trwania postępowania częściowo dobrowolnie przez oskarżonego naprawiona.

Wymierzając oskarżonemu P. B. karę roku pozbawienia wolności, Sąd baczył by była ona adekwatna do osobowości, właściwości i warunków osobistych oskarżonego, stopnia jego zawinienia oraz stopnia społecznej szkodliwości popełnionego czynu, przy czym Sąd miał na względzie zarówno wskazane wyżej okoliczności obciążające, jak i okoliczności łagodzące. Ponadto Sąd uwzględnił cele zapobiegawcze i wychowawcze, które orzeczona kara pozbawienia wolności ma osiągnąć w stosunku do oskarżonego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa - mając na względzie przede wszystkim środowisko lokalne oskarżonego - ażeby zarówno sam oskarżony, jak i jego otoczenie zrozumieli, iż za popełnione przestępstwo sprawca musi ponieść karę. Mając na uwadze wyżej wymienione okoliczności, a nade wszystko kierując się dyrektywą wychowawczego oddziaływania kary, Sąd uznał, że wymierzona oskarżonemu kara jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości i zawinienia oskarżonego i jest karą sprawiedliwą.

Obok kary pozbawienia wolności, wobec popełnienia przestępstwa z którego oskarżony osiągnął korzyść majątkową, na podstawie art. 33§2 kk wymierzono oskarżonemu karę 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny, przy czym ustalono wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 10 (dziesięć) złotych, tj. na kwotę minimalną, w związku z niewielkimi możliwościami zarobkowymi oskarżonego.

Sąd warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego P. B. kary roku pozbawienia wolności, uznając, iż zastosowanie środka probacyjnego spełni swe wychowawczo – prewencyjne cele, będzie wystarczające dla osiągnięcia wobec sprawcy celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa. Stosownie do dyspozycji art. 69 § 2 k.k., zawieszając wykonanie kary, Sąd wziął pod uwagę przede wszystkim postawę sprawcy, jego właściwości i warunki osobiste, dotychczasowy sposób życia oraz zachowanie się po popełnieniu przestępstwa. Szczególne znaczenie miała dla Sądu postawa oskarżonego P. B. po popełnieniu czynu, w tym częściowe naprawienie szkody na rzecz pokrzywdzonego. Nie może przekreślać pozytywnej prognozy kryminologicznej nawet uprzednia karalność oskarżonego, skutkująca odpowiedzialnością w warunkach powrotu do przestępstwa. Sąd uznał, iż orzeczenie względem oskarżonego kary bezwzględnego pozbawienia wolności niczemu by nie służyło, zaś obecna postawa życiowa oskarżonego nakazuje wręcz dać mu szansę i warunkowo zawiesić wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres próby lat czterech. Ten długi okres próby pozwoli zweryfikować ostatecznie postawę oskarżonego wobec zasad przestrzegania porządku prawnego. Sąd stosując wobec oskarżonego P. B. dobrodziejstwo warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności wyraża przekonanie, iż oskarżony będzie przestrzegał reguł porządku prawnego, w szczególności zaś nie popełni kolejnego przestępstwa. Dlatego też, należało uznać, iż wymierzona kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, winna stanowić dla oskarżonego wystarczającą i dostateczną nauczkę oraz przestrogę na przyszłość, a zarazem będzie impulsem do przestrzegania prawa i zasad współżycia społecznego w przyszłości.

Jako, że oskarżony P. B. częściowo naprawił szkodę na rzecz pokrzywdzonego, zaś następnie pokrzywdzony zmarł, Sąd nie zobowiązywał oskarżonego do naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem.

Na podstawie art. 624§1 kpk oraz art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych, Sąd Rejonowy w Wałbrzychu zwolnił oskarżonego P. B. od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa wydatków poniesionych przez Skarb Państwa od chwili wszczęcia postępowania, zaliczając je na rachunek tegoż Skarbu Państwa, oraz nie wymierzył mu opłaty, mając na względzie trudną sytuację majątkową oraz życiową tegoż oskarżonego.