Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt XIII GC 2181/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 sierpnia 2018 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi XIII Wydział Gospodarczy w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Paweł Hajdys

Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Hodała

po rozpoznaniu w dniu 30 sierpnia 2018 roku na rozprawie w Ł.

sprawy z powództwa (...) spółki akcyjnej z siedzibą w Ł.

przeciwko (...) spółce akcyjnej z siedzibą w S.

o zapłatę kwoty 489,81 zł

1. oddala powództwo;

2. zasądza od powódki (...) spółki akcyjnej z siedzibą w Ł. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi kwotę 237,75 zł (dwieście trzydzieści siedem złotych i siedemdziesiąt pięć groszy) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych

.

Sygn. akt XIII GC 2181/17

UZASADNIENIE

31 marca 2017 roku (...) spółka akcyjna z siedzibą w Ł. wniosła do Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia pozew przeciwko (...) spółce akcyjnej z siedzibą w S. o zapłatę kwoty 889,81 zł tytułem odszkodowania za szkodę wyrządzoną w mieniu ubezpieczonego przez nią G. W. wskutek zalania powstałego w dniu 5 września 2015 roku. Odpowiedzialnym za powstanie szkody był M. S. prowadzący Zakład Handlowo-Usługowy (...), któremu ochrony ubezpieczeniowej w zakresie odpowiedzialności cywilnej udzielała pozwana.

(pozew – k.3-7)

24 maja 2017 roku referendarz sądowy wydał nakaz zapłaty, którym uwzględnił powództwo w całości.

(nakaz zapłaty – k.23)

Pozwana wniosła od powyższego nakazu sprzeciw zaskarżając go w całości i wnosząc o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych. Pozwana wskazała, że kwestionuje co do zasady odpowiedzialność ubezpieczonego M. S. za zdarzenie. W jej ocenie jedynie bezsporny jest sam fakt wystąpienia szkody, jednakże nie ma żadnych dowodów wskazujących na istnienie związku przyczynowego między działaniem ubezpieczonego a szkodą. Pozwana zastrzegła na przyszłość możliwość zgłoszenia wniosków dotyczących wysokości szkody oraz podniosła istnienie w zawartej przez nią z M. S. umowie ubezpieczenia OC franszyzy redukcyjnej w wysokości 400 zł.

(sprzeciw od nakazu zapłaty – k.27-29)

Pismem z 28 sierpnia 2017 roku powódka cofnęła pozew co do kwoty 400 zł wraz ze zrzeczeniem się roszczenia, żądając nadal zasądzenia kwoty 489,81 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 18 czerwca 2016 roku do dnia zapłaty i kosztami procesu.

(pismo powódki z 28.08.2017 r. – k.72-72v)

Postanowieniem z dnia 2 listopada 2017 roku Sąd umorzył postępowanie w zakresie kwoty 400 zł wraz z odsetkami.

(postanowienie z 02.11.2017 r. – k.77)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W 2015 roku Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) z siedzibą w S. (dalej jako: spółdzielnia) zleciła R. Ł. prowadzącemu Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe (...) wykonanie prac remontowo-instalacyjnych. R. Ł. z kolei zlecił wykonanie robót M. S. prowadzącemu Zakład Handlowo Usługowy (...). Remont polegał na wymianie poziomów instalacji centralnego ogrzewania, montażu zaworów regulacyjnych oraz wymianie głowic termostatycznych w lokalach mieszkalnych.

W trakcie prowadzenia prac polegających na wycięciu rur – gałązek zasilających i odprowadzających wodę z grzejnika w lokalu nr 17a znajdującym się w budynku wielorodzinnym położonym w S. przy ulicy (...), w dniu 5 września 2015 roku, nastąpił wyciek wody będącej jeszcze w grzejniku, zalewając panele podłogowe. Uszkodzeniu uległ również grzejnik.

Przyczyną zalania było wykonywanie prac remontowo-instalacyjnych przez M. S.. Zdarza się to przy prowadzeniu prac w starych instalacjach o nisko zamontowanych podejściach, a także przy braku możliwości całkowitego zrzutu wody z instalacji.

Lokal nr 17a należał do poszkodowanego G. W..

G. W. wskutek wylania wody z instalacji c.o. poniósł szkodę w wysokości 880 zł – 380 zł tytułem uszkodzenia 9,5 m2 paneli podłogowych, 80 zł tytułem kosztów sprzątania i 420 zł tytułem uszkodzenia grzejnika Purmo 700 x 900.

(akta szkody w postaci elektronicznej – k.2; zgłoszenie szkody – k.16-16v; reklamacja – k.17-17v; kosztorys naprawy – k.18-18v; pismo SM (...) z 16.01.2018 r. – k.89; zeznania św. M. S. 0 k.122-124; zeznania św. G. W. – k.155-156; pisemna opinia biegłego sądowego – k.161-165)

W dacie szkody spółdzielnia miała zawartą z powódką (...) spółką akcyjną z siedzibą w Ł. umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej i mienia potwierdzoną polisą seria i numer (...). Zgodnie z treścią polisy ubezpieczającym i ubezpieczonym była spółdzielnia.

Poszkodowany przedmiotową szkodę zgłosił powódce, która 28 października 2015 roku wypłaciła mu z ubezpieczenia spółdzielni ( „na podstawie ogólnych warunków ubezpieczenia Pakiet dla Spółdzielni Mieszkaniowych i innych podmiotów zarządzających budynkami wielomieszkaniowymi”) tytułem odszkodowania kwotę 889,81 zł.

(akta szkody w postaci elektronicznej – k.2; decyzja wypłaty odszkodowania – k.19-19v; potwierdzenie przelewu – k.20)

M. S. miał w dacie szkody miał zawartą z pozwaną (...) spółką akcyjną z siedzibą w S. umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej prowadzonej w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Umowa ubezpieczenia przewidywała franszyzę redukcyjną w wysokości 400 zł.

(polisa (...) – k.64-64v; OWU – k.35-63)

Powódka wystąpiła do pozwanej z roszczeniem regresowym, a pozwana decyzją z 20 czerwca 2016 roku odmówiła wypłaty odszkodowania.

(decyzja pozwanej z 20.06.2016 r. – k.22-22v)

Sąd Rejonowy ustalił, co następuje:

Przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało, że odpowiedzialność za szkodę powstałą w mieniu poszkodowanego G. W. ponosi M. S., który dopuścił się niedbalstwa przy wymianie części instalacji centralnego ogrzewania należącej do Spółdzielni Mieszkaniowej (...) (art. 415 k.c.).

Wysokość szkody Sąd ustalił na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego a ostatecznie na podstawie opinii biegłego na kwotę 880 zł (art. 361 i art. 363 § 1 i 2 k.c.).

Nie oznacza to jednak, że powództwo jest zasadne.

Powódka swoje roszczenie oparła na przepisie art. 828 § 1 k.c., zgodnie z którym jeżeli nie umówiono się inaczej, z dniem zapłaty odszkodowania przez ubezpieczyciela roszczenie ubezpieczającego przeciwko osobie trzeciej odpowiedzialnej za szkodę przechodzi z mocy prawa na ubezpieczyciela do wysokości zapłaconego odszkodowania; jeżeli zakład pokrył tylko część szkody, ubezpieczającemu przysługuje co do pozostałej części pierwszeństwo zaspokojenia przed roszczeniem ubezpieczyciela. Jak się powszechnie przyjmuje art. 828 § 1 k.c. reguluje wypadek wstąpienia osoby trzeciej w prawa zaspokojonego wierzyciela, o którym mowa w art. 518 § 1 pkt 4 k.c. (zob. przykładowo: L. Ogiegło, [w:] K. Pietrzkowski (red.), Kodeks cywilny. Tom II Komentarz do artykułów 450-1088. Przepisy wprowadzające, C.H.Beck 2018, Komentarz do art. 828; J.M. Kondek, [w:] Kodeks cywilny. Komentarz, C.H. Beck 2018, Komentarz do art. 828).

W przedmiotowej sprawie powódka co prawda jako ubezpieczyciel naprawiła szkodę poszkodowanego poprzez zapłatę odszkodowania, jednakże nie działała w wykonaniu ciążącego na niej obowiązku prawnego wynikającego z umowy ubezpieczenia. Po pierwsze, zaoferowane przez powódkę dowody nie potwierdziły, że miała ona zawartą z poszkodowanym umowę ubezpieczenia mienia. Miała ona zawartą umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ze spółdzielnią, jednakże ta nie była zobowiązana do naprawy spornej szkody z uwagi na to, że przeprowadzenie remontu zleciła przedsiębiorcy – R. Ł. prowadzącemu Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe (...). Tymczasem zgodnie z dyspozycją art. 429 k.c. kto powierza wykonanie czynności drugiemu, ten jest odpowiedzialny za szkodę wyrządzoną przez sprawcę przy wykonywaniu powierzonej mu czynności, chyba że nie ponosi winy w wyborze albo że wykonanie czynności powierzył osobie, przedsiębiorstwu lub zakładowi, które w zakresie swej działalności zawodowej trudnią się wykonywaniem takich czynności. Ponieważ spółdzielnia wykonanie czynności, które doprowadziły do powstania szkody, powierzyła zakładowi (osobie), który w zakresie swej działalności zawodowej trudni się wykonywaniem takich czynności, jest wolna od odpowiedzialności deliktowej za skutki szkody powstałej w dniu 5 września 2015 roku w majątku poszkodowanego G. W.. Oznacza to, że nie powstały przesłanki odpowiedzialności powódki z umowy ubezpieczenia OC, o których mowa w art. 805 § 1 i art. 822 § 1 k.c. Jej świadczenie nie miało zatem charakteru odszkodowania ubezpieczeniowego, którego wypłata jest przesłanką regresu ubezpieczeniowego z art. 828 § 1 k.c. (zob. uzasadnienie wyroku SA w Krakowie z dnia 27.09.2012 r., I ACa 854/12, niepubl.). Ponieważ powódka nie spełniła świadczenia z umowy ubezpieczenia (wobec braku istnienia zobowiązania), to dla wstąpienia powódki w prawa zaspokojonego wierzyciela konieczna byłaby pod rygorem nieważności pisemna zgoda dłużnika czyli M. S. (art. 518 § 1 pkt 3 k.c.), która w niniejszej sprawie nie została udzielona.

Z tych względów powództwo podlegało oddaleniu, o czym Sąd orzekł w punkcie 1. wyroku.

O nieuiszczonych kosztach sądowych Sąd orzekł w punkcie 2. wyroku na podstawie art. 82 ust. 2 i art. 113 aut. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r. poz. 300) w zw. z art. 98 § 1 k.p.c., zasądzając je na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi od powódki, która niniejszy spór w całości przegrała.

ZARZĄDZENIE

(...)