Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 stycznia 2020 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2020 r. w Giżycku na rozprawie

sprawy z powództwa (...) A. Ś., M. Ś. sp. j. z/s w B.

przeciwko (...) S.A w W.

o zapłatę

1.  Zasądza od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz powoda (...) A. Ś., M. Ś. sp. j. z/s w B. kwotę 1.510,00 zł (jeden tysiąc pięćset dziesięć złotych 00/100) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 5.02.2018 r. do dnia zapłaty.

2.  Zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3.719,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

3.  Nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 77,36 zł tytułem kosztów sądowych.

Sędzia Anna Kurzynowska – Drzażdżewska

Sygn. akt I C 464/19 upr

UZASADNIENIE

Powódka B. A. Ś., M. (...) spółka jawna w B. wniosła przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W. pozew o zapłatę kwoty 1510zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 5 lutego 2018 r. do dnia zapłaty tytułem częściowego odszkodowania za szkodę majątkową powstałą w wyniku zdarzenia komunikacyjnego w dniu 5 stycznia 2018 r. Nadto domagała się zasądzenia na swoją rzecz kosztów procesu.

Powódka w uzasadnieniu pozwu podała, że w zdarzeniu drogowym w tym dniu uległ uszkodzeniu samochód W. i J. S. zaś sprawcą zdarzenia był kierowca posiadający polisę OC w pozwanym zakładzie. W toku postępowania likwidacyjnego ubezpieczyciel przyznał odszkodowanie w kwocie 1078,70zł zaniżając tym samym koszty naprawy poprzez przyjęcie stawki roboczogodziny za prace blacharskie i lakiernicze na kwotę 49zł gdy tymczasem wynosi ona 123-128zł w zakładach nieautoryzowanych ponadto potrącając 40% na materiale lakierniczym. W wyniku umowy przelewu powodowa spółka nabyła całość praw do odszkodowania w wysokości odpowiadającej kosztom profesjonalnej naprawy bez znaczenia czy naprawa została wykonana i w jaki sposób.

(pozew – k. 3-5, pismo procesowe z 10.09.2018 r. – k. 40)

Pozwany (...) S.A. w W. wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powódki na swoją rzecz kosztów procesu według norm przepisanych. Pozwany twierdził, że zapłacona kwota jest w pełni wystarczająca na pokrycie kosztów naprawy uszkodzonego auta i została ustalona w oparciu o kosztorys bowiem poszkodowani nie przedstawili rachunków z naprawy pojazdu.

(odpowiedź na pozew – k. 67-69)

Sąd Rejonowy w. (...) na mocy wyroku z dnia 30.XI.2018 r. oddalił powództwo w całości i zasądził od powódki na rzecz pozwanego kwotę 917 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania. Sąd Rejonowy uznał, że skoro auto zostało naprawione, co wynika z zeznań świadka W. S. i koszt naprawy nie przekroczył w istocie wypłaconego przez ubezpieczyciela odszkodowania , to żądanie wypłaty większego odszkodowania jest bezzasadne. Sąd ten pominął także wniosek o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego aczkolwiek wynika to tylko z uzasadnienia wyroku bowiem formalnej decyzji procesowej sąd nie wydał.

W apelacji od powyższego wyroku powódka domagała się jego zmiany poprzez uwzględnienie roszczenia w całości po przeprowadzeniu dowodu z opinii biegłego sądowego.

Wyrokiem z dnia 18.02.2019 r. Sąd Okręgowy w. (...) uchylił zaskarżony wyrok Sądu Rejonowego do ponownego rozpoznania . Z uzasadnienia orzeczenia wynika, że sprawa powinna być rozpoznana z pominięciem przepisów o postępowaniu uproszczonym z uwagi na konieczność zasięgnięcia wiadomości specjalnych.

Sąd ustalił, co następuje:

W dnu 5 stycznia 2018r. w wyniku kolizji drogowej uszkodzeniu uległ samochód a. o nr rejestracyjnym (...) stanowiący własność W. i J. S.. Sprawca szkody posiadał umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej w pozwanym (...) SA. Z tytułu odszkodowania, na pokrycie kosztów naprawy, ubezpieczyciel wypłacił poszkodowanym odszkodowanie w kwocie 1078,70zł oraz kwotę 200zł na pokrycie kosztów pojazdu zastępczego.

Po otrzymaniu odszkodowania na podstawie umowy cesji zawartej 15 czerwca 2018r. poszkodowani zawarli umowę cesji z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością spółką komandytową –akcyjną w P., na podstawie której scedowali swoje wszystkie obecne i przyszłe roszczenia związane ze szkodą z wyłączeniem kwoty 1078,70zł wypłaconej poszkodowanym, która według ich oświadczenia złożonego w umowie nie pokryła całości roszczeń.

W dniu 20 czerwca 2018r. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa –akcyjna w P. scedowała uprawnienia wynikające z umowy zawartej z poszkodowanymi na rzecz powodowej spółki.

( okoliczności niesporne między stronami, umowy cesji k.9 i 10).

W sporządzonym na zlecenie powódki kosztorysie koszty naprawy zostały ustalone na kwotę 3045,70zł brutto

( dowód: kosztorys eurotax k.17-19)

Pokrzywdzeni po zawarciu umowy cesji i otrzymaniu z tego tytułu kwoty 500zł dokonali we własnym zakresie naprawy samochodu. W ramach tej naprawy W. S. (2) zakupił za kwotę 300zł używane drzwi, wyklepał i zaszpachlował błotnik oraz polakierował na co przeznaczył również 300zł. W. S. (2) słuchany w charakterze świadka zeznał także, że wszystkie prace wykonał we własnym zakresie na co przeznaczył około 30 godzin i wskazał, że stawka roboczogodziny za tego rodzaju prace w dużych miastach wynosi około100zł.

(dowód: zeznania świadka W. S. (2) k.54)

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd Rejonowy w. (...) wykonując wskazówki Sądu Okręgowego w. (...) dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu techniki samochodowej na okoliczność ustalenia wysokości kosztów naprawy pojazdu w oparciu o oryginalne części . Teza dowodowa była odzwierciedleniem wniosku dowodowego strony powodowej zawartej w uzasadnieniu pozwu.

Biegły w sporządzonej opinii ustalił , iż koszt takiej naprawy tj . z użyciem części oryginalnych wyniósłby 10 921, 78 zł i w ten sposób przekroczyłby wartość pojazdu w stanie nieuszkodzonym na dzień szkody tj. 7 000 zł.

W związku z treścią opinii powód zakwestionował stanowisko biegłego ,że nastąpiła szkoda całkowita bowiem pojazd W. S. został naprawiony i nadal jeździ , zaś całkowity koszt naprawy nie przekroczył kwoty 3 500 zł , przy wartości wyjściowej pojazdu oscylującej wokół kwoty 6 500 zł.

( zob. pismo k. 171).

Dodatkowo wniósł o zobowiązanie biegłego do wyliczenia kosztów naprawy pojazdu z pominięciem części oryginalnych.

W sporządzonej opinii biegły wyliczył te koszty na kwotę 4 421,96 zł. , przy czym z uwagi na kalkulację własną powoda zamykającą się kwotą niższą tj. 3 045,96 zł - biegły uznał tę właśnie kwotę za odpowiednią.

( zob. opinia uzupełniająca konkluzja k. 199 akt).

Po doręczeniu odpisu opinii pełnomocnikom stron nie wpłynęły do niej żadne zastrzeżenia.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Ustalenia faktyczne w sprawie Sąd poczynił w przeważającej części na podstawie okoliczności bezspornych pomiędzy stronami. Bezsporne pomiędzy stronami były okoliczności zdarzenia, które spowodowało szkodę, w tym wina za jego spowodowanie, która leżała po stronie osoby ubezpieczonej od odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego w pozwanym (...) S.A. z siedzibą w W.. Pozwany nie kwestionował przy tym istnienia uszczerbku w postaci uszkodzenia pojazdu i zakresu przedmiotowego uszkodzenia. Kwestię sporną stanowiła natomiast wysokość szkody majątkowej, do której naprawienia zobowiązany jest pozwany ubezpieczyciel w oparciu o przepisy ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym, Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2060) oraz przepisy art. 822 i nast. k.c.

W tym kontekście należy wskazać, iż w przypadku ubezpieczenia majątkowego, jakim jest ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej, świadczenie ubezpieczyciela ogranicza się do wypłaty określonego odszkodowania w pieniądzu (art. 822 § 1 k.c. i art. 805 § 2 pkt 1 k.c.). Art. 361 § 2 k.c. reguluję zasadę pełnej kompensacji szkody, która przemawia za tym, że odszkodowanie powinno przywrócić w majątku poszkodowanego stan rzeczy naruszony zdarzeniem wyrządzającym szkodę. Szkodę w rozumieniu art. 361 k.c. stanowi bowiem różnica między stanem majątkowym poszkodowanego, który powstał po nastąpieniu zdarzenia powodującego uszczerbek, a stanem, jaki by w jego majątku istniał, gdyby zdarzenie nie nastąpiło.

Jak wynika z zeznań świadka W. S. (2), koszt naprawy samochodu poprzez zakup części i materiałów do naprawy wyniósł 650zł, w tym koszt zakupu używanych drzwi -300zł i koszt związany z lakierowaniem auta- 350zł. Świadek wykonał naprawę we własnym zakresie i potrzebował na to około 30 godz.

W ocenie sądu w przedmiotowej sprawie fakt ten jest istotny ale z punktu widzenia zakresu odpowiedzialności pozwanego bez znaczenia. Nie ulega wątpliwości ,że naprawa została faktycznie wykonana a jej koszt został faktycznie poniesiony przez poszkodowanego. Wynika to wprost z powołanych wcześniej zeznań W. S. (2). Wynika z nich także ,że auto jest w dalszym ciągu wykorzystywane zgodnie ze swoim przeznaczeniem. Okoliczność ,że poszkodowany sam własnymi środkami dokonał naprawy auta pozostaje jednak bez wpływu na zakres materialnej odpowiedzialności ubezpieczyciela. Szkoda jakiej doznał uprawniony została w sposób nie budzący wątpliwości ustalona przez biegłego w opinii , której strony nie kwestionowały.

Nie stanowi przedmiotu kontrowersji stanowisko judykatury, że obowiązek naprawienia szkody przez wypłatę odpowiedniej sumy pieniężnej powstaje z chwilą wyrządzenia szkody i nie jest uzależniony od tego , czy poszkodowany naprawił rzecz i czy w ogóle zamierza ją naprawić. Odszkodowanie bowiem ma wyrównać uszczerbek majątkowy powstały w wyniku zdarzenia wyrządzającego szkodę.

Powyższe rozważania doprowadziły tutejszy sąd do konkluzji ,że dotychczas wypłacone odszkodowanie w wysokości 1 078,70 zł nie rekompensuje w pełni zaistniałej szkody w pojeździe z dnia 05.01.2018 r. Uwzględniając zgromadzony w aktach materiał dowodowy , w szczególności opinię biegłego sądowego , Sąd uznał roszczenie powoda za uzasadnione w całości i orzekł jak w pkt 1 wyroku.

O odsetkach orzeczono na podstawie art.481§1 kc., na mocy którego, jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Powstanie tego prawa wynika z samego faktu opóźnienia, a dłużnik nie może się zwolnić z obowiązku zapłaty odsetek ani przez ekskulpację, ani powołując się na okoliczności egzoneracyjne. Termin spełnienia świadczenia wyznacza przepis art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczeń Komunikacyjnych (Dz. U. z 2003 r. Nr 124, poz. 1152 z późn. zm.), zgodnie z którym zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni licząc od dnia zgłoszenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia o szkodzie. W przedmiotowej sprawie myli się pełnomocnik pozwanego twierdząc, że szkodę zgłoszono dopiero w czerwcu 2018 r. Z akt szkody wynika bowiem, że korespondencja w formie elektronicznej między stronami tj. pokrzywdzoną współwłaścicielką pojazdu, a ubezpieczycielem sprawcy toczyła się już w lutym 2018 r.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 § 1 k.p.c., zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Pozwany proces przegrał w całości, zatem winien ponieść koszty z nim związane. Na koszty procesu należne powódce złożyły się: 76 zł tytułem opłaty sądowej od pozwu, 917 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika (§ 2 pkt. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie), 76 zł tytułem opłaty sądowej od wniesionej apelacji, 2200 zł tytułem zaliczek na opinie biegłego oraz 450 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu przed sądem drugiej instancji (§ 10 ust. 1 pkt. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie). O powyższym orzeczono jak w pkt 2 sentencji.

Na podstawie art. 113 ust.1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t. j. Dz. U. z 2014 r., poz.1025 ze zm.) w zw. z art. 98 k.p.c. Sąd nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w. (...)kwotę 77,36 zł tytułem zwrotu wydatków poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa. W związku z tym Sąd orzekł jak w pkt 3 sentencji.