Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 17/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.1.1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Koninie z dnia 8 października 2019r., sygn. akt II K 906/18.

0.1.1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.1.1.3. Granice zaskarżenia

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.1.2.1. Ustalenie faktów

0.1.2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.1.2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.1.2.2. Ocena dowodów

0.1.2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.1.2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.

2.

Sprzeczne ze zgromadzonym materiałem dowodowym przyjęcie, że oskarżony naruszył nietykalność cielesną małoletniej O. B., w ten sposób, że odepchnął ją, w następstwie czego pokrzywdzona upadła na posadzkę, mimo że z materiału dowodowego wynika, że pokrzywdzona upadła gdyż poślizgnęła się na czymś, co było rozlane na podłodze;

Przyjęcie, że obrażenia jakich doznała pokrzywdzona O. B. w następstwie zdarzenia, o które został oskarżony D. G. doznała obrażeń ciała w postaci stłuczenia głowy, barku oraz żuchwy, które to obrażenia naruszyły czynności ciała na czas poniżej 7 dni, mimo że z żadnego dowodu nie wynika, aby obrażenia te zostały spowodowane upadkiem w wyniku działania oskarżonego, a biorąc pod uwagę, że pokrzywdzona tego dnia upadała wiele razy i nie zawsze powodem tego był oskarżony, a nadto doszło do szarpaniny, w której oskarżony nie brał udziału, a jej uczestnikiem była pokrzywdzona i osoby trzecie i nie zostało wykazane, że obrażenia powstały na skutek tylko i wyłącznie działania oskarżonego, a zatem należało zastosować art. 5 § 2 k.p.k.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja okazała się częściowo zasadna i doprowadziła do wydania orzeczenia o charakterze reformatoryjnym.

Niezasadny okazał się zarzut, dotyczący błędnego przyjęcia, że oskarżony naruszył nietykalność cielesną małoletniej O. B., w ten sposób, że odepchnął ją, w następstwie czego pokrzywdzona upadła na posadzkę, mimo że z materiału dowodowego wynika, że pokrzywdzona upadła gdyż poślizgnęła się na czymś, co było rozlane na podłodze.

Fakt, iż pokrzywdzona upadła na skutek kontaktu fizycznego z oskarżonym (odepchnięcia za barki) wynika nie tylko z zeznań pokrzywdzonej ale także świadka E. T., M. O.. Nadto okoliczność ta czy pokrzywdzona, jeszcze w lokalu, upadła na skutek uderzenia przez oskarżonego czy jednocześnie poślizgu na podłodze nie miała większego znaczenia dla przypisania oskarżonemu odpowiedzialności za naruszenie nietykalności cielesnej pokrzywdzonej w lokalu skoro sam fakt odepchnięcia pokrzywdzonej wystarczył do przypisania mu naruszenia nietykalności cielesnej pokrzywdzonej. Nie budzi wobec tego wątpliwości Sądu odwoławczego, iż oskarżony swoim zachowaniem wypełnił znamiona czynu z art. 217 § 1 k.k.

Zasadny okazał się natomiast zarzut, dotyczący nieprawidłowego przyjęcia, iż obrażenia w postaci stłuczenia barku, żuchwy oraz głowy, których doznała pokrzywdzona powstały
na skutek działania oskarżonego. Z ustaleń faktycznych wynika, iż upadek pokrzywdzonej, spowodowany uderzeniem przez oskarżonego nie był jedynym upadkiem jakiemu uległa pokrzywdzona w tym dniu. Pokrzywdzona przewróciła się również wcześniej na schodach na skutek szarpaniny z A. K. z którą następnie biły się. W trakcie tego bicia pokrzywdzona otrzymała silny cios w okolice żuchwy, przy czym nie ustalono aby cios ten by zadany przez oskarżonego. W świetle tych okoliczności nie można zatem bezsprzecznie przyjąć, iż obrażenia których doznała pokrzywdzona powstały wyłącznie na skutek działania oskarżonego.

Sąd odwoławczy przyjął więc, że również przed budynkiem (...) w W. oskarżony jedynie naruszył nietykalność cielesną pokrzywdzonej w ten sposób, że uderzył ją pięścią w twarz, co spowodowało jej upadek i uderzenie głową o betonowe podłoże, co bezsprzecznie wynikało z przeprowadzonych dowodów, prawidłowo ocenionych przez Sąd I instancji, Sąd odwoławczy ustalił przy tym, iż również to naruszenie nietykalności cielesnej zostało spowodowane wyzywającym zachowaniem pokrzywdzonej. Z zeznań świadków oraz wyjaśnień oskarżonego wynika, iż O. B. zarówno w środku lokalu jak i na zewnątrz zachowywała się agresywnie, krzyczała, szarpała się, doskakiwała do oskarżonego i słownie go prowokowała, w tym kierowała pod jego adresem obelżywe słowa. Jak prawidłowo ustalił Sąd I instancji.

Ponieważ Sad I instancji, mimo iż prawidłowo ustalił, że w budynku (...) naruszenie nietykalności pokrzywdzonej przez oskarżonego również wywołało wyzywające zachowanie się pokrzywdzonej, a nie dał temu wyrazu w opisie czyn przypisanego oskarżonemu w punkcie I , Sąd odwoławczy uzupełnił ten brak.

Mając na uwadze ustalenie przez Sąd odwoławczy, iż naruszenie nietykalności przypisane oskarżonemu w punkcie II wywołało wyzywające zachowanie się pokrzywdzonej, niezasadne byłoby przyjęcie, iż oskarżony działał bez powodu. Powyższe doprowadzić musiało do wyeliminowania chuligańskiego charakteru tego czynu. Dlatego oskarżonego D. G. uznano za winnego tego, że w że w dniu 1 października 2017r. przed budynkiem (...) w W. naruszył nietykalność cielesną małoletniej O. B. w ten sposób, że uderzył ją pięścią w twarz, co spowodowało jej upadek i uderzenie głową o betonowe podłoże, przy czym naruszenie nietykalności wywołało wyzywające zachowanie się pokrzywdzonej, to jest występku z art. 217 §1k.k. Sąd odwoławczy na podstawie art. 217 § 2 k.k. odstąpił od wymierzenia kary oskarżonemu, mając na uwadze fakt, iż pokrzywdzona swoim wyzywającym zachowaniem wywołała naruszenie nietykalności.

Sąd odwoławczy mając na uwadze niewłaściwe zachowanie samej pokrzywdzonej, orzeczoną w punkcie III nawiązkę od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonej obniżył do kwoty 300 złotych, uznając że jest to kwota adekwatna do stopnia winy oskarżonego, spełni swoje cele kompensacyjne wobec wyrządzonej pokrzywdzonej krzywdy oraz da zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości.

Mając na względzie wszystkie przedstawione powyżej okoliczności, Sąd odwoławczy nie znajdując przy tym uchybień określonych w art. 440 k.p.k., podlegających uwzględnieniu
z urzędu i powodujących konieczność dalszej zmiany bądź uchylenia zaskarżonego rozstrzygnięcia – na podstawie art. 437 § 1 2 k.p.k. orzekł jak w wyroku.

Wniosek

1. Zmiana zaskarżonego wyroku przez uniewinnienie oskarżonego.

2. Zasądzenie od oskarżycielki prywatnej na rzecz oskarżonego kosztów obrony za wszystkie instancje.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

W oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, w ocenie Sądu odwoławczego, sprawstwo oskarżonego w zakresie czynów z art. 217 § 1 k.k. nie budzi wątpliwości.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.1.5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

W oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, w ocenie Sądu odwoławczego, sprawstwo oskarżonego w zakresie czynu z art. 217 § 1 k.k. nie budzi wątpliwości.

0.1.5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.1.1.

Przedmiot i zakres zmiany

0.0.1.Sąd odwoławczy w punkcie I zaskarżonego wyroku uzupełnił jedynie opis czynu zgodnie z ustaleniami Sądu I instancji, że naruszenie nietykalności wywołało wyzywające zachowanie się oskarżonej;

-Sąd odwoławczy w punkcie II zaskarżonego wyroku oskarżonego D. G. uznał za winnego tego, że w dniu 1 października 2017r. przed budynkiem (...) w W. naruszył nietykalność cielesną małoletniej O. B. w ten sposób, że uderzył ją pięścią w twarz, co spowodowało jej upadek i uderzenie głową o betonowe podłoże, przy czym naruszenie nietykalności wywołało wyzywające zachowanie się pokrzywdzonej, to jest występku z art.217§1k.k. i na podstawie art.217§2k.k. odstąpił od wymierzenia kary wobec oskarżonego;

- Sąd odwoławczy orzeczoną w punkcie III nawiązkę od oskarżonego na rzecz

pokrzywdzonej obniżył do kwoty 300 zotych.

Zwięźle o powodach zmiany

W świetle okoliczności sprawy nie można bezsprzecznie przyjąć, iż obrażenia których doznała pokrzywdzona powstały wyłącznie na skutek działania oskarżonego.

Pokrzywdzona zarówno w środku lokalu jak i na zewnątrz zachowywała się agresywnie, krzyczała, szarpała się, doskakiwała do oskarżonego i słownie go prowokowała, w tym kierowała pod jego adresem obelżywe słowa, stąd oba naruszenia jej nietykalności były spowodowane jej wyzywającym zachowaniem.

Sąd odwoławczy orzeczoną w punkcie III nawiązkę od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonej obniżył do kwoty 300 złotych, mając na uwadze to niewłaściwe zachowanie pokrzywdzonej, uznając że jest to kwota adekwatna do stopnia winy oskarżonego, spełni swoje cele kompensacyjne wobec wyrządzonej pokrzywdzonej krzywdy oraz da zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości.

0.1.5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.1.5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.1.5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.1.5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III.

O kosztach postępowania odwoławczego Sąd orzekł na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. i art. 634 k.p.k., zwalniając oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, w tym od opłaty za obie instancje, przez wzgląd na zasadę słuszności i częściowe uwzględnienie apelacji.

7.  PODPIS

Agata Wilczewska

0.1.1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego D. G.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wina oskarżonego

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana