Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 1035/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 lutego 2020 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Marek Makowczenko

Protokolant:

sekretarka Sylwia Laskowska

po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2020 r. w Giżycku na rozprawie

sprawy z powództwa Z. G.

przeciwko B. (...) w R. (...)

o zapłatę

1.  Zasądza od pozwanej B. (...) w R. (...) na rzecz powódki Z. G. kwotę 6700 zł (sześć tysięcy siedemset złotych 00/100) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 12 kwietnia 2017r. do dnia zapłaty.

2.  Zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę (...) (jeden tysiąc sto pięćdziesiąt dwa złote 00/100) tytułem zwrotu kosztów procesu.

3.  Nakazuje pobrać od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa – kasa Sądu Rejonowego w. (...) kwotę 825,50 zł (osiemset dwadzieścia pięć złotych 50/100) tytułem kosztów poniesionych przez Skarb Państwa.

SSR Marek Makowczenko

Sygn. akt I C 1035/18

UZASADNIENIE

Powódka Z. G. domagała się zasądzenia od pozwanej B. (...) w R. (...) kwoty 6700 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 12.04.2017 r. do dnia zapłaty tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w związku ze zdarzeniem z dnia 1.06.2016 r. W uzasadnieniu podała, że dnia 1.06.2016 r. miał miejsce wypadek komunikacyjny, w którym sprawca kierujący pojazdem marki R., nr rej. (...) na wysokości przejścia dla pieszych zjechał na chodnik, następnie uderzył w barierki, a później w jadącą rowerem powódkę. W następstwie tego powódka doznała obrażeń ciała. Udziałem powódki stał się szereg dolegliwości bólowych, konieczność hospitalizacji, niemożność prowadzenia dotychczasowego życia, potrzeba korzystania z pomocy osób trzecich. Powódka wskazała, że skutki zdarzenia z dnia 1.06.2016 r. wpłynęły również negatywnie na jej stan psychiczny. Wyjaśniła, że dotychczas wypłacona przez pozwanego kwota tytułem zadośćuczynienia nie rekompensuje w pełni doznanych przez powódkę krzywd.

Pozwana B. (...) Spółka (...) Oddział w (...)z siedzibą

w W. wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie na swoją rzecz kosztów procesu. Argumentowała, iż dochodzona pozwem kwota jest zbyt wygórowana, dotychczas zaś wypłacone powódce zadośćuczynienie jest adekwatne do odniesionych przez nią obrażeń ciała i doznanej krzywdy oraz wyczerpuje roszczenia z tego tytułu. Zdaniem pozwanej przedstawiony przez powódkę stan zdrowia nie uzasadnia żądania zasądzenia dochodzonej kwoty, a przyznanie na rzecz powódki zadośćuczynienia w kwocie żądanej doprowadziłoby do znacznego wzbogacenia powódki.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 1.06.2016 r. w miejscowości R. doszło do zdarzenia, w którym powódka doznała obrażeń ciała. Kierujący samochodem osobowym marki R., nr rej. (...) P. A. nie dostosował prędkości jazdy do panujących warunków drogowych na prostym odcinku na wysokości przejścia dla pieszych stracił panowanie nad pojazdem i po pokonaniu metalowych barier ochronnych zjechał na chodnik po prawej stronie jezdni, gdzie potrącił jadącą rowerem po chodniku powódkę. Tutejszy Sąd w sprawie o sygn. akt II K 328/16 warunkowo umorzył na okres próby 1 roku postepowanie karne wobec P. A. oraz orzekł na rzecz pokrzywdzonej Z. G. nawiązkę

w wysokości 3.000 zł.

(dowód: okoliczności bezsporne, wyrok Sądu Rejonowego w (...) z dnia 3.11.2016 r, sygn. akt IIK 328/16 – k.10 )

Bezpośrednio po wypadku w okresie od 1.06.2016 r. do 3.06.2016 r. powódka przebywała w Szpitalu (...) Sp. z o.o. w G., początkowo na Oddziale Ratunkowym, następnie na Oddziale Urazowo-Ortopedyczny z rozpoznaniem złamania wyrostka poprzecznego kręgu C7 po stronie lewej, złamania żebra po stronie lewej oraz niepamięci wstecznej. W dniu przyjęcia do szpitala powódce wykonano badanie TK, które potwierdziło złamanie wyrostka poprzecznego kręgu C7 po stronie lewej w dwóch miejscach – na wysokości otworu poprzecznego oraz w części dystalnej, a także złamanie żebra po stronie lewej w linii przykręgosłupowej. Powódce założono kołnierz ortopedyczny z zaleceniem noszenia go przez okres 6-tygodni. Zalecenia lekarskie obejmowały także wykonanie kontrolnego TK, kontynuację leczenia w (...) i kontrolę stomatologiczną.

(dowód: karta informacyjna – k. 11-12, wyniki badania TK – k. 13, karta informacyjna – k. 14)

W okresie od 7.06.2016 r. do 1.02.2017 r. powódka kontynuowała leczenie w (...) w G.. W dniu 13.07.2016 r. z powodu zespołu bólowego wykonano powódce badanie RTG, w którym stwierdzono niewielkie zmiany zwyrodnione.

(dowód: historia choroby – k. 15-16, wynik badania radiologicznego – k. 16)

Zgodnie z zaleceniami powódka odbyła wizytę u stomatologa, w trakcie której usunięto jej ząb d.14 oraz ząb d.23 (górną prawą jedynkę oraz górną lewą trojkę). Usunięcie zębów było skutkiem urazu doznanego przez powódkę w wyniku wypadku drogowego. Bezpośrednio po wypadku, z uwagi na doznane obrażenia jamy ustnej, powódka miała problemy z rozmawianiem, przełykaniem oraz jedzeniem. Okres gojenia się urazów zlokalizowanych w obrębie jamy ustnej wynosił około 6 tygodni. W tym też czasie powódka odczuwała ból, który się stopniowo zmniejszał.

(dowód: zaświadczenie lekarskie– k. 17, zeznania świadka K.T G. k.-66v, opinia biegłego sądowego M. H. k. - 112)

Powódka wymagała także leczenia psychiatrycznego, stwierdzono u niej zaburzenia adaptacyjne. Powódka przed wypadkiem cierpiała na depresję, która po wypadku jeszcze bardziej się nasiliła.

(dowód: zaświadczenie lekarskie– k. 18, zestawienie NFZ k. -82 – 87, zeznania świadka N.D. K.- k. 66, zeznania świadka S. G. k.-66v )

Bezpośrednio po zdarzeniu z uwagi na konieczność noszenia gorsetu powódka miała problemy z poruszaniem się i wykonywaniem podstawowych czynności, wymagała pomocy osób trzecich przy wykonywaniu czynności dnia codziennego. Powódka odczuwała dolegliwości bólowe w zakresie żeber i kręgosłupa. Rodzina pomagała powódce przy myciu, przygotowywaniu posiłków, robieniu zakupów. Powódka wskutek wypadku stała się mniej towarzyska, zamknęła się w sobie i zaczęła unikać kontaktów z ludźmi. Skutki wypadku wpłynęły negatywnie na relacje powódki z mężem, relacje te pogorszyły się z powodu nerwowości powódki. Przed wypadkiem Z. G. była samodzielna, nie miała problemów z poruszaniem, robiła zakupy, gotowała, była aktywna i towarzyska. Do chwili obecnej towarzyszą powódce nerwowość oraz dolegliwości bólowe.

(dowód: zeznania powódki – k .66v, zeznania świadka N.D. K.- k. 66, zeznania świadka S. G. k.-66v, zeznania świadka K.T G. k.-66v)

Powódka w wyniku przedmiotowego zdarzenie doznała złamania wyrostka poprzecznego kręgu C7 po stronie lewej, które skutkowało 3 % trwałym uszczerbkiem na zdrowiu powódki oraz złamania korony zęba 14 ( prawa górna czwórka) i rozchwiania zęba 23 ( lewa górna trójka), co doprowadziło do usunięcia tych zębów

(dowód: opinia biegłego sądowego L. G. k. – 96-96v, opinia uzupełniająca biegłego sądowego L. G. k. – 133, opinia biegłego M. H. (2) k. 112)

Sprawca wypadku komunikacyjnego z dnia 1.06.2016 r. posiadał zawartą umowę obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Na skutek dokonanego przez powódkę zgłoszenia pozwana decyzją z dnia 4.01.2017 r. wypłaciła powódce kwotę 353,30 zł tytułem zwrotu kosztów leczenia i zwrotu kosztów dojazdu oraz odmówiła wypłaty zadośćuczynienia. Powódka złożyła reklamację, decyzją z dnia 11.04.2017 r. pozwana częściowo uznała zasadność złożonej przez powódkę reklamacji i przyznała świadczenie w wysokości 299,40 zł tytułem zadośćuczynienia.

(dowód: decyzja pozwanego z dnia 4.01.2017 r. – k. 43, decyzja pozwanego z dnia 11.04.2017 r. – k. 19-20)

Sąd zważył, co następuje:

Ustalenia faktyczne w sprawie Sąd poczynił na podstawie zebranego materiału dowodowego, zwłaszcza sporządzonych w sprawie opinii biegłych sądowych z zakresu traumatologii i narządu ruchu oraz stomatologii, zeznań świadków N. K., S. G. (2), K. G. oraz dokumentacji medycznej. Sąd dał wiarę zeznaniom wskazanych wyżej świadków oraz podzielił opinie biegłych. Opinie są logiczne, fachowe, rzetelne i bezstronne. Cały opisany materiał dowodowy układa się w jedną logiczną całość.

W oparciu o treść art. 34 ust. 1 ustawy z 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, U. (...)(Dz. U. z 2019 r., poz. 2214) nie mogło budzić wątpliwości, iż pozwana odpowiada w granicach odpowiedzialności cywilnej kierującego pojazdem mechanicznym za skutki wypadku z dnia 1.06.2016 r.

W ustalonych w sprawie okolicznościach Sąd uznał, że przyznane przez ubezpieczyciela na etapie przedsądowym świadczenia nie zaspokajają w pełni doznanych przez powódkę szkód niemajątkowych.

Zadośćuczynienie pieniężne za doznaną krzywdę uregulowane w art. 445 § 1 k.c. ma charakter kompensacyjny, w związku z czym przyznana kwota zadośćuczynienia musi przedstawiać ekonomicznie odczuwalną wartość. Określenie wysokości zadośćuczynienia powinno być dokonane z uwzględnieniem wszystkich okoliczności mających wpływ na rozmiar doznanej krzywdy, m.in. wieku poszkodowanego, czasu trwania cierpień, trwałości i skutków, od rodzaju i stopnia winy sprawcy szkody i odczucia jej przez poszkodowanego (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 sierpnia 2018 r., II CSK 170/18, nr (...) 1819225).

W realiach niniejszej sprawy biorąc pod uwagę następstwa wypadku z dnia 1.06.2016 r. mające wpływ na życie powódki bezpośrednio po wypadku - tj. dolegliwości bólowe, hospitalizację, niemożność prowadzenia dotychczasowego życia, ograniczenia ruchomości-konieczność noszenia gorsetu ortopedycznego przez 6-tygodni, potrzebę korzystania z pomocy osób trzecich, doznany uszczerbek na zdrowiu , Sąd uznał za uzasadnione przyznanie powódce zadośćuczynienia w kwocie 6.700 zł. Oczywiście Sąd miał na uwadze już przyznane powódce świadczenie.

Kwota ta winna zrekompensować powódce cierpienia i dolegliwości bólowe przez nią doznane, a także fakt konieczności poddania się leczeniu oraz ograniczenia dotychczasowej aktywności. Powódka bezpośrednio po zdarzeniu nie mogła wykonywać dotychczasowych obowiązków w gospodarstwie domowym. Miała problemy z chodzeniem i korzystała z pomocy osób trzecich. W trakcie noszenie gorsetu funkcjonowanie powódki było ograniczone i wykluczało wykonywanie czynności dnia codziennego. Z uwagi na obrażenia jamy ustnej powódka miała problemy z rozmawianiem, przełykaniem oraz jedzeniem. Przy ocenie dochodzonego roszczenia należało nadto wziąć pod uwagę dolegliwości bólowe odczuwane przez powódkę, w szczególności w zakresie żeber i kręgosłupa. Powódka przyjmowała leki przeciwbólowe, stała się bardziej nerwowa, po wypadku wymagała pomocy osób trzecich. Nie uszło również uwadze tut. Sądowi, że powódka przed wypadkiem była leczona psychiatrycznie, a zdarzenie z dnia 1.06.2016 r pogłębiło depresję powódki oraz spowodowało pojawienie się lęków adaptacyjnych. Należało również uwzględnić, że trwały uszczerbek na zdrowiu powódki związany z występującymi u powódki objawami stanu po złamaniu wyrostka poprzecznego kręgu C7 po stronie lewej wynosi 3 %. Nie bez znaczenia była konieczność usunięcia dwóch zębów.

W ocenie Sądu wysokość zadośćuczynienia w łącznej kwocie 6.999,40 zł przedstawia realną wartość ekonomiczną i spełnia warunek przywrócenia równowagi naruszonej przez cierpienia fizyczne i psychiczne doznane przez powódkę.

Reasumując, Sąd zasądził na rzecz powódki tytułem zadośćuczynienia kwotę 6.700 zł. O odsetkach ustawowych za opóźnienie od zasądzonej kwoty Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 k.c. Sąd miał przy tym na uwadze fakt wydania przez pozwaną decyzji dotyczącej wypłaty zadośćuczynienia w dniu 11.04.2017 r. implikujący po stronie pozwanej obowiązek pełnej kompensacji w w/w dniu zgłoszonych przez powódkę roszczeń. Z tych względów w dniu następującym po wydaniu decyzji pozwana była w opóźnieniu.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności strony za wynik sprawy.

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 785 ze zm.) w zw. z art. 98 k.p.c. Sąd nakazał pobrać od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa (kasy Sądu Rejonowego w. (...)) kwotę 825,50 zł tytułem wydatków poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa.