Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 stycznia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Katowicach XIII Wydział Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący : SSO Arkadiusz Przybyło

Protokolant : Malwina Obrzut

po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2014 r. w Katowicach na rozprawie sprawy

z powództwa (...) Spółki Akcyjnej w T.

przeciwko DRUKARNI (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanej DRUKARNI (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. na rzecz powoda (...) Spółki Akcyjnej w T. kwotę 8.699,49 zł (osiem tysięcy sześćset dziewięćdziesiąt dziewięć złotych czterdzieści dziewięć groszy) z ustawowymi odsetkami od kwot:

-

4.000 zł (cztery tysiące złotych) od dnia 24 lipca 2013r. do dnia 29 lipca 2013r.

-

4.000 zł (cztery tysiące złotych) od dnia 24 lipca 2013r. do dnia 1 sierpnia 2013r.

-

4.000 zł (cztery tysiące złotych) od dnia 24 lipca 2013r. do dnia 5 sierpnia 2013r.

-

4.500 zł (cztery tysiące pięćset złotych) od dnia 24 lipca 2013r. do dnia 8 sierpnia 2013r.

-

10.000 zł (dziesięć tysięcy złotych) od dnia 24 lipca 2013r. do dnia 12 sierpnia 2013r.

-

10.000 zł (dziesięć tysięcy złotych) od dnia 24 lipca 2013r. do dnia 10 września 2013r.

-

10.000 zł (dziesięć tysięcy złotych) od dnia 24 lipca 2013r. do dnia 11 września 2013r.

-

15.000 zł (piętnaście tysięcy złotych) od dnia 24 lipca 2013r. do dnia 16 września 2013r.

-

8.318,13 zł (osiem tysięcy trzysta osiemnaście złotych trzynaście groszy) od dnia 24 lipca 2013r. do dnia 3 października 2013r.

-

12.000 zł (dwanaście tysięcy złotych) od dnia 24 lipca 2013r. do dnia 10 października 2013r.

-

5.000 zł (pięć tysięcy złotych) od dnia 24 lipca 2013r. do dnia 17 października 2013r.

-

8.000 zł (osiem tysięcy złotych) od dnia 24 lipca 2013r. do dnia 22 października 2013r.

-

5.000 zł (pięć tysięcy złotych) od dnia 24 lipca 2013r. do dnia 23 października 2013r.

-

2.000 zł (dwa tysiące złotych) od dnia 24 lipca 2013r. do dnia 28 października 2013r.

-

5.000 zł (pięć tysięcy złotych) od dnia 24 lipca 2013r. do dnia 4 listopada 2013r.

-

5.000 zł (pięć tysięcy złotych) od dnia 24 lipca 2013r. do dnia 12 listopada 2013r.

-

2.000 zł (dwa tysiące złotych) od dnia 24 lipca 2013r. do dnia 9 grudnia 2013r.

-

8.699,49 zł (osiem tysięcy sześćset dziewięćdziesiąt dziewięć złotych czterdzieści dziewięć groszy) od dnia 24 lipca 2013r.

2.  umarza postępowanie w pozostałym zakresie,

3.  zasądza od pozwanej DRUKARNI (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. na rzecz powoda (...) Spółki Akcyjnej w T. kwotę 9.833,00 zł (dziewięć tysięcy osiemset trzydzieści trzy złote) tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSO Arkadiusz Przybyło

UZASADNIENIE

Powódka (...) Spółka Akcyjna w T.
w dniu 24 lipca 2013r. wystąpiła do Sądu Okręgowego w Gliwicach przeciwko Drukarni (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S. z pozwem o zapłatę kwoty 122.517,62 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu wraz
z kosztami postępowania sądowego, w tym kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Powódka podała w uzasadnieniu, że w dniu 14 czerwca 2013r. nabyła
od cedenta - (...) Sp. z o.o. wierzytelności przysługujące jej od pozwanej w kwocie 119.818,13 zł (należność główna) stanowiące cenę sprzedaży, której pozwana nie zapłaciła, mimo wezwań do zapłaty, jak i nie zgłaszała pozwana żadnych zastrzeżeń odnośnie dostarczonych towarów. Na należność dochodzoną pozwem składają się kwoty 119.818,13 zł tytułem należności głównej oraz 2.699,49 zł tytułem skapitalizowanych odsetek za opóźnienie w zapłacie naliczonych na dzień 21 lipca 2013r.

W dniu 30 lipca 2013r. Sąd Okręgowy w Gliwicach wydał nakaz zapłaty
w postępowaniu upominawczym orzekając zgodnie z żądaniem pozwu (sygn. akt X GNc 494/13).

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości
i zasądzenie kosztów postępowania, nadto podnosząc zarzut niewłaściwości miejscowej sądu. Podniosła pozwana, że uregulowała na rzecz powódki kwotę 26.500 zł, powódka nie wykazała swojej legitymacji procesowej, gdyż według wiedzy pozwanej miała miejsce cesja zwrotna wierzytelności dochodzonej pozwem. Jednocześnie podniosła pozwana,
że dostarczony przez (...) Sp. z o.o. papier nie posiadał odpowiedniej jakości,
nie odpowiadał standardom zamówienia pozwanej i mając na uwadze wadliwość jakościową papieru pozwana, w oparciu o reżim rękojmi, żąda obniżenia ceny za towar o 60%, to jest
o kwotę 73.510,57 zł.

Postanowieniem z dnia 9 września 2013r. Sąd Okręgowy w Gliwicach przekazał sprawę według właściwości do rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Katowicach.

W odpowiedzi na sprzeciw od nakazu zapłaty powódka pismem z dnia 25 listopada 2013r. ograniczyła żądanie pozwu do zasądzenia kwoty 10.699,49 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu oraz ustawowych odsetek od poszczególnych kwot
od i do wskazanych dni oraz kosztów postępowania, cofając w pozostałym zakresie pozew
ze zrzeczeniem się roszczenia. Wskazała, między innymi, że posiada legitymację procesową, zaś dostarczony towar odpowiadał zamówieniom pozwanej i nie posiadał żadnych wad,
a w postępowaniu przedprocesowym pozwana nie zgłaszała żadnych zarzutów, w tym nie zgłaszała reklamacji towaru, wobec czego, mając na uwadze treść art. 563 § 2 k.c., utraciła wszelkie przysługujące uprawnienia z tytułu rękojmi. Podniosła powódka, że pozwana
po wytoczeniu powództwa uiściła na rzecz powódki kwotę 111.818,13 zł, co uzasadnia ograniczenie powództwa i zasądzenia od pozwanej kosztów postępowania poniesionych przez powódkę.

Pismem z dnia 16 grudnia 2013r. pozwana wniosła o oddalenie wniosków dowodowych powódki, wskazała też, że uiściła na rzecz strony powodowej kolejną kwotę 2.000 zł w dniu 9 grudnia 2013r., natomiast żądanie zasądzenia całości kosztów postępowania jest nieuzasadnione, między innymi z uwagi na ich niewykazanie.

Na rozprawie w dniu 20 stycznia 2014r. pełnomocnik powódki cofnął pozew
ze zrzeczeniem się roszczenia w zakresie dalszej kwoty 2.000 zł uiszczonej przez pozwaną
w dniu 9 grudnia 2013r., jak i cofnął wniosek o dopuszczenie dowodu z zeznań świadka A. I., zaś Sąd pominął dowód z opinii biegłego sądowego oraz oddalił wniosek pozwanej o dopuszczenie dowodu z przesłuchania stron.

Sąd ustalił, co następuje.

Zamówieniem e-mailowym z dnia 4 stycznia 2013r. pozwana zamówiła w spółce (...) Sp. z o.o. w T. papier (...)w ilości, początkowo 10 ton, następnie 16 ton, ostatecznie 17 ton z terminem dostawy na dzień
15 stycznia 2013r. Spółka (...) Sp. z o.o. dostarczyła pozwanej od swojego kontrahenta niemieckiego w dniu 14 stycznia 2013r. 15.856 kg papieru (...), w związku z czym wystawiła w dniu 25 stycznia 2013r. na rzecz pozwanej fakturę VAT
nr (...) na kwotę 51.292,57 zł z terminem płatności do dnia 15 kwietnia 2013r.

/dowód: wydruki z poczty elektronicznej - k. 14-16, faktura - k. 17, list CMR - k. 18, dowód dostawy z tłumaczeniem przysięgłym - k. 19-20, 107-108, zeznania świadka R. W. - zapis k. 138/

Zamówieniem e-mailowym z dnia 15 lutego 2013r. pozwana zamówiła w spółce (...) Sp. z o.o. w T. papier (...)w ilości minimum 19 ton z możliwie najwcześniejszym terminem dostawy na dzień 15 marca 2013r. Spółka (...) Sp. z o.o. dostarczyła pozwanej od swojego kontrahenta niemieckiego w dniu 13 marca 2013r. 20.788 kg papieru (...), w związku z czym wystawiła w dniu 20 marca 2013r. na rzecz pozwanej fakturę VAT nr (...) na kwotę 68.525,56 zł z terminem płatności do dnia 13 czerwca 2013r.

/dowód: wydruk z poczty elektronicznej - k. 21, faktura - k. 22, list CMR - k. 23,97 dowód dostawy z tłumaczeniem przysięgłym - k. 24,98, 109-110, zeznania świadka R. W. - zapis k. 138/

Pozwana nie zgłaszała do spółki (...) Sp. z o.o. żadnych reklamacji jakościowych oraz ilościowych dotyczących dostarczonego papieru (zeznania świadka R. W. - zapis k. 138).

Od 27 czerwca 2002r. spółkę (...) Sp. z o.o. i powódkę łączyła ramowa umowa powierniczego przelewu wierzytelności spółki (...) Sp. z o.o. na rzecz powódki i w ramach tejże umowa wskazywana spółka przelała w dniu 14 czerwca 2013r.
na rzecz powódki w całości wierzytelności przysługujące od pozwanej, a objęte fakturami VAT nr (...) wskazanymi wyżej, w łącznej wysokości
119.818,13 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie; między stronami przedmiotowej umowy nie miała miejsca cesja zwrotna przedmiotowych wierzytelności.

/ umowa powierniczego przelewu z załącznikami - k. 93-96, dokument cesji - k. 11a, informacja z KRS - k. 12-13, zeznania świadka R. W. - zapis k. 138/

Wezwaniem do zapłaty z dnia 21 czerwca 2013r. powódka poinformowała pozwaną
o przelewie wierzytelności i wezwała pozwaną do zapłaty kwoty 121.237,38 zł tytułem należności głównej i ustawowych odsetek za opóźnienie w zapłacie faktur VAT
nr (...) i nr (...), a nadto wezwała do przedstawienia wszystkich przysługujących pozwanej zarzutów, które to wezwanie pozwana odebrała w dniu 24 czerwca 2013r. (dokument cesji - k. 11a, wezwanie z dowodem nadania i doręczenia - k. 25-26)

Pozwana po wniesieniu pozwu przez powódkę dokonała na rzecz powódki następujących zapłat:

a/ na poczet ceny sprzedaży w kwocie 51.292,57 zł objętej fakturą VAT nr (...):

- 4.000 zł w dniu 29 lipca 2013r.,

- 4.000 zł w dniu 1 sierpnia 2013r.,

- 4.000 zł w dniu 5 sierpnia 2013r.,

- 4.500 zł w dniu 8 sierpnia 2013r.,

- 10.000 zł w dniu 12 sierpnia 2013r.,

- 10.000 zł w dniu 10 września 2013r.,

- 10.000 zł w dniu 11 września 2013r.,

- 4.792,57 zł w dniu 16 września 2013r.,

łącznie 51.292,57 zł,

b/ na poczet ceny sprzedaży w kwocie 68.525,56 zł objętej fakturą VAT nr (...):

- 10.207,43 zł w dniu 16 września 2013r.,

- 8.318,13 zł w dniu 3 października 2013r.,

- 12.000 zł w dniu 10 października 2013r.,

- 5.000 zł w dniu 17 października 2013r.,

- 8.000 zł w dniu 22 października 2013r.,

- 5.000 zł w dniu 23 października 2013r.,

- 2.000 zł w dniu 28 października 2013r.,

- 5.000 zł w dniu 4 listopada 2013r.,

- 5.000 zł w dniu 12 listopada 2013r.,

- 2.000 zł w dniu 9 grudnia 2013r.,

łącznie 62.525,56 zł; do zapłaty pozostała kwota 6.000 zł.

/dowód: polecenia przelewu - k. 41-46, wyciągi z rachunku bankowego - k. 76-91, polecenie przelewu - k. 125/

Wysokość skapitalizowanych ustawowych odsetek za opóźnienie w zapłacie kwoty 51.292,57 zł od dnia 16 kwietnia 2013r. do dnia 21 lipca 2013r. wynosi 1.772,05 zł,
zaś za opóźnienie w zapłacie kwoty 68.525,56 zł od dnia 14 czerwca 2013r. do dnia 21 lipca 2013r. wynosi 927,44 zł; łącznie 2.699,49 zł.

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się przede wszystkim o dowody z dokumentów
i wydruków, których wiarygodności żadna ze stron nie kwestionowała, jak i o zeznania świadka R. W., które były wiarygodne i korespondowały z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie.

Sąd pominął wnioskowany przez pozwaną dowód z opinii biegłego sądowego
na okoliczność jakości papieru dostarczonego pozwanej przez spółkę (...)
Sp. z o.o. mając na uwadze, że pozwana wezwana do uiszczenia kwoty 3.000 zł na poczet należności biegłego sądowego w terminie 7 dni od doręczenia pod rygorem pominięcia wniosku o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego sądowego (k. 68) nie uiściła wskazanej kwoty, co po myśli art. 130 ⁴ § 1 i 5 k.p.c. skutkowało pominięciem czynności połączonej
z wydatkami. Nadto w ocenie Sądu, w zakresie zgromadzonego materiału dowodowego, przeprowadzenie tegoż dowodu było zbędne, mając chociażby na uwadze brak materiału
do badań przez biegłego oraz utratę uprawnień z tytułu rękojmi za wady fizyczne przedmiotu sprzedaży, o czym będzie jeszcze mowa niżej.

Sąd oddalił ponadto wniosek pozwanej o przeprowadzenie dowodu z przesłuchania pozwanej na okoliczność jakości dostarczonego papieru, gdyż dowód ten był zbędny dla rozstrzygnięcia sprawy.

Sąd zważył, co następuje.

Powództwo wytoczone w niniejszej sprawie zasługiwało na uwzględnienie
w zakresie, w którym powódka nie cofnęła pozwu.

Strona powodowa oparła powództwo na roszczeniu wynikającym z zawartych przez (...) Sp. z o.o. w T. ze stroną pozwaną umów sprzedaży wskazując, że wierzytelności te nabyła w ramach umowy przelewu.

Jak stanowi art. 535 k.c. przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje
się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

W świetle dokonanych ustaleń faktycznych należało uznać, zdaniem Sądu, że spółka (...)
-Papier” Sp. z o.o. w T. wykonała swój obowiązek przeniesienia własności papieru oraz dostarczenia rzeczy, czego pozwana nie kwestionowała, w związku z czym istniały podstawy do wystawienia faktur VAT obejmujących cenę sprzedaży przedmiotów sprzedaży.

Skoro sprzedawca wykonał swoje zasadnicze obowiązki z zawartych umów sprzedaży i były podstawy do wystawienia faktur VAT to na podstawie art. 535 k.c. mógł on żądać zapłaty ceny sprzedaży od pozwanej w łącznej kwocie 119.818,13 zł, natomiast odsetek ustawowych od kwot cząstkowych – cen sprzedaży wskazanych w poszczególnych fakturach sprzedawcy mógł żądać od dnia następnego po ustalonych wyżej terminach płatności poszczególnych kwot z mocy art. 481 § 1 i 2 k.c.; w tym miejscu wskazać należy, że skapitalizowane ustawowe odsetki za opóźnienie w zapłacie obu cen sprzedaży wyliczone na dzień 21 lipca 2013r. wynosiły 2.699,49 zł.

Z materiału dowodowego nie wynikało aby wierzytelności sprzedawcy były obciążone zakazem przelewu, w związku z czym mógł on swobodnie przenieść swoje wierzytelności stosownie do art. 509 § 1 k.c. i na cesjonariusza wraz z wierzytelnościami przechodziły wszelkie związane z wierzytelnościami prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki (art. 509 § 2 k.c.).

Nie budzi wątpliwości, że samoistna umowa przelewu w świetle art. 510 § 2 k.c.
ma charakter kauzalny i prawną przyczyną przelewu wierzytelności jest wykonanie istniejącego już między stronami zobowiązania, zaś konsekwencją braku prawnej przyczyny przelewu jest nieważność przelewu (por. w: K. Pietrzykowski, Kodeks Cywilny Komentarz, tom I , Wydawnictwo C.H. Beck 2002, art. 510 k.c., wyroku Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 3 kwietnia 2008, sygn. akt I ACa 146/08, LEX nr 466416).

W świetle dokonanych ustaleń nie powinno budzić wątpliwości, że umowa z dnia 27 czerwca 2002r., której częścią były dokumenty cesji wierzytelności miała charakter umowy powierniczego przelewu wierzytelności na rzecz powódki i obok skutku zobowiązującego wywarły skutek rozporządzający w postaci przeniesienia wierzytelności z majątku cedenta do majątku cesjonariusza (powódki).

Podnieść należy, że konstrukcja powierniczego przelewu wierzytelności w celu dochodzenia, ściągnięcia wierzytelności polegająca na tym, iż wierzyciel na podstawie umowy wewnętrznej przelewa wierzytelność na cesjonariusza, który zobowiązuje się ściągnąć wierzytelność od dłużnika i wydać wierzycielowi uzyskane świadczenie, przy czym cesjonariusz działa w imieniu własnym ale na rachunek cedenta jest dopuszczalna i stosunkowo często spotykana w obrocie gospodarczym ( por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 22 lutego 2002r., sygn. I ACa 357/07, wyrok Sądu Najwyższego z 8 lipca 2011r., sygn. akt IV CNP 103/10).

Nie wykazała też pozwana, że miała miejsce umowa zwrotnego przelewu wierzytelności objętych pozwem na rzecz (...) Sp. z o.o.

Uznać więc należało, że zarzut pozwanej co do braku legitymacji procesowej powódki nie mógł się ostać, podkreślając jednocześnie, że w chwili orzekania brak było podstaw
do stwierdzenia, iż umowa powierniczego przelewu wierzytelności nie obowiązuje.

W tym miejscu wskazać należy, że Sąd dopuścił dowód z dokumentów dołączonych do pisma powódki z dnia 25 listopada 2013r. mając na uwadze okoliczność złożenia przedmiotowego pisma w terminie zakreślonym przez Sąd, jak również mając na uwadze,
że przy braku przedprocesowego sporu stron co do okoliczności, na które zostały zawnioskowane wskazane środki dowodowe, potrzeba powołania nowych twierdzeń i dowodów wynikła z twierdzeń i zaprzeczeń strony pozwanej poniesionych w sprzeciwie
od nakazu zapłaty; podkreślenia wymaga, że w okolicznościach sprawy powódka nie mogła w żaden sposób przewidzieć sposobu obrony strony pozwanej.

Uznać więc należało, że strona powodowa stosownie do art. 509 k.c. nabyła od spółki (...) Sp. z o.o. wierzytelności objęte umową przelewu wyżej wskazaną.

Skoro powódka nabyła skutecznie od wskazanej już wielokrotnie spółki wierzytelności
z tytułu sprzedaży papieru, to mogła żądać stosownie do treści art. 535 k.c. od pozwanej spełnienia świadczenia z tytułu należnej jej ceny sprzedaży objętej fakturami wyżej wskazanymi wraz z ustawowymi odsetkami od dnia następnego po terminie zapłaty określonym w fakturach sprzedaży wystawionych przez poprzednika prawnego powódki.

Pozwana podniosła także zarzut z tytułu rękojmi za wady fizyczne rzeczy sprzedanej
- obniżenia ceny (art. 560 § 1 i 3 k.c.) i niewątpliwie ciężar udowodnienia okoliczności związanych z wadą papieru i dochowaniem terminów zgłoszenia wady sprzedawcy określonych art. 563 § 2 k.c. należał, stosownie do treści art. 6 k.c., do strony pozwanej. Jak stanowi art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. To do strony pozwanej należało udowodnienie okoliczności braku powstania roszczenia lub okoliczności go niweczących i temu obowiązkowi pozwana nie sprostała. Z przeprowadzonych dowodów w sprawie nie można było ustalić wadliwości papieru sprzedanego przez poprzednika prawnego powódki pozwanej ani dochowania terminów zgłoszenie reklamacji przez pozwaną, wręcz przeciwnie z materiału dowodowego wynikało, że umowy sprzedaży zostały zrealizowane zgodnie z zamówieniami pozwanej,
w związku z czym zarzut pozwanej w tym zakresie nie mógł zostać uwzględniony. Podkreślenia wymaga, że zbędnym było prowadzenie postępowania dowodowego
w przedmiocie istnienia wady papieru skoro pozwana nie wykazała, mimo zarzutu powódki w tym zakresie, dochowania terminów określonych art. 563 § 2 k.c. dla aktów staranności,
co skutkowało, nawet przy wykazaniu wady przedmiotu sprzedaży, utratą uprawnień
z tytułu rękojmi.

Reasumując tę część rozważań, mogła powódka zasadnie żądać w świetle przytoczonych okoliczności faktycznych i przepisów prawa kwoty 122.517,62 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu. Uznać należało, że powódka w całości, stosownie do art. 6 k.c., udowodniła swoje roszczenie, które znajdowało uzasadnienie prawne w przywołanych przepisach, zaś zarzuty pozwanej stawiane żądaniu pozwu w żaden sposób nie zostały wykazane w toku postępowania sądowego.

Jednakże z uwagi na zapłaty pozwanej na poczet dochodzonych wierzytelności, dokonane już po wniesieniu pozwu powódka zasadnie cofnęła w części zaspokojonej przez pozwaną pozew ze zrzeczeniem się roszczenia, co skutkowało umorzeniem postępowania (punkt drugi wyroku) na mocy art. 355 § 1 k.p.c. w zw. z art. 203 § 1 k.p.c. w części, której dotyczyło cofnięcie pozwu i do zapłaty na rzecz powódki pozostała kwota 8.699,49 zł
z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia powództwa, to jest od dnia 24 lipca 2013r. oraz ustawowe odsetki w okresach zamkniętych od dnia wymagalności ceny sprzedaży do dnia zapłaty, o czym orzeczono w punkcie pierwszym wyroku.

Mając na uwadze, że powódka wygrała proces w całości Sąd na mocy art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 108 § 1 k.p.c. orzekł o kosztach procesu należnych powódce, jako wygrywającej sprawę, na które złożyły się koszty opłaty sądowej od pozwu w kwocie
6.126 zł, koszty zastępstwa prawnego powódki w stawce minimalnej – 3.600 zł, opłata skarbowa od udzielonego przez powódkę pełnomocnictwa procesowego w kwocie 17 zł oraz koszty tłumaczenia przysięgłego dokumentów złożonych w języku obcym w kwocie 90 zł (faktura - k. 111). Koszty zastępstwa procesowego strony powodowej znajdowały uzasadnienie w przepisach § 2 ust. 1 i 2 w zw. z § 6 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 z zm.). W ocenie Sądu pozwana winna być uznana
za przegrywająca postępowanie w całości, mimo częściowego cofnięcia pozwu przez powódkę i umorzenia w tym zakresie postępowania, gdyż częściowe cofnięcie pozwu nastąpiło w związku z zapłatami przez pozwaną po dniu wniesienia pozwu, wobec czego uznać należało, iż powódka wnosząc pozew o zapłatę kwoty 122.517,62 zł poniosła celowe
i niezbędne koszty dochodzenia swych praw w postaci opłaty od pozwu i kosztów zastępstwa procesowego oraz kosztów tłumaczeń dokumentów.

Mając na uwadze ustalony stan faktyczny oraz zważenia prawne przywołane wyżej Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

SSO Arkadiusz Przybyło