Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 1027/19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Gnieźnie z dnia 14 czerwca 2019 r., sygn. akt II K 1171/18

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

XX

XXXXXXXXXX

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

XXXXX

XXXXXXX

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

XXX

XXXXXXXXXXX

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

XXXXXXX

XXXXXXX

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

XXXXXXXXX

XXXXXXXXXXXXXXXXXX

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

XXXXXXXX

XXXXXXXXXXXXXXXXX

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1

Naruszenie art. 4 i 7 k.p.k. przez dokonanie błędnej oceny dowodów w postaci wyjaśnień oskarżonego w kontekście innych dowodów, tj. nagrania z monitoringu i zeznań świadków w osobach pracownic sklepu (...), w którym pracował pokrzywdzony.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Odnośnie do wyjaśnień oskarżonego, to wyłącznie w sferze intencji oskarżony nie przyznaje się do popełnienia zarzucanego mu czynu, gdyż w sferze faktów ustalenia Sądu, które opierają się na dokumentach, dowodzie z nagrania monitoringu oraz wiarygodnych zeznaniach świadków nie pozostawiają żadnych wątpliwości. Sąd II instancji w całości akceptuje ocenę wyjaśnień oskarżonego dokonaną przez Sąd Rejonowy, dokonaną w kontekście innych dowodów. To, że oskarżony konsekwentnie od samego początku nie przyznaje się do popełnienia zarzucanego czynu świadczy jedynie o tym, że przyjął taką a nie inną linię obrony. Przy czym słusznie Sąd Rejonowy ocenił ją jako niewiarygodną. Odnosząc się do zarzutu apelującego wskazać należy, iż słusznie Sąd Rejonowy wziął pod wagę to, że w swoich wiarygodnych zeznaniach świadek K. B. (współpracownik pokrzywdzonego) opisała zachowanie oskarżonego względem pokrzywdzonego, podkreślając że była tym zachowaniem przerażona, gdyż M. B.-L. działał „jak pod wpływem środków odurzających” i „był wrogo nastawiony i groził pokrzywdzonemu” (k. 95, k.17v.). Świadek wskazała również, iż zdarzyło się też tak, że sama wyprosiła oskarżonego ze sklepu w związku z jego zachowaniem w stosunku do pokrzywdzonego. W zeznaniach ww. świadka Sąd Okręgowy nie dopatrzył się, wbrew stanowisku obrony żadnych sprzeczności z tezą oskarżenia. Zeznania te oddają zdaniem Sądu Odwoławczego bardzo dobrze charakter zachowania oskarżonego względem pokrzywdzonego. Również zeznania świadka B. K. nie były sprzeczne, jak twierdzi obrońca, z tezą oskarżenia, choć świadek ten wyraźnie wskazała, że swoją wiedzę co do przedmiotowych wydarzeń posiada od pokrzywdzonego. Powyższe znalazło odzwierciedlenie w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku i wcale nie stanowi podstawy do zdyskredytowania wartości dowodowej tych zeznań. Świadek B. K. była w stanie określić stan psychiczny pokrzywdzonego po zajściach z udziałem M. B.-L. co nie jest sprzeczne z tezą oskarżenia a wręcz potwierdza wpływ zachowania oskarżonego na pokrzywdzonego, co wpisuje się w ramy postawionego mu zarzutu. Podobnie rzecz ma się jeśli chodzi o dowód z nagrania z monitoringu, który został zdaniem Sądu Odwoławczego prawidłowo oceniony przez Sad I instancji a potwierdzał wersję zdarzeń przedstawioną przez pokrzywdzonego a obciążającą M. B.-L.. Podsumowując ocena wyjaśnień oskarżonego została dokonana przez Sąd Rejonowy z należytą starannością i poszanowaniem proceduralnych zasad obowiązujących w polskim procesie karnym, w tym 4 i 7 k.p.k. Odnosząc się do treści zarzutu, wskazać jeszcze na marginesie wskazać należy, że art. 4 k.p.k. zawiera ogólną normę postępowania nakazującą Sądowi dochować wymogu obiektywizmu i nie może stanowić samodzielnej podstawy zaskarżenia.

Wniosek

Wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku przez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanych mu czynu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Brak podstaw do uwzględnienia wniosku z uwagi na niezasadność zarzutu.

Lp.

Zarzut

2

Naruszenie art. 4 i 7 k.p.k. przez dokonanie błędnej oceny dowodów w postaci zeznań pokrzywdzonego M. W..

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd II instancji nie dostrzegł również żadnych nieprawidłowości w ocenie przez Sąd Rejonowy zeznań pokrzywdzonego M. W.. Ocena ta została dokonana z należytą starannością i poszanowaniem proceduralnych zasad obowiązujących w polskim procesie karnym, w tym 4 i 7 k.p.k. Sąd ocenił zeznania pokrzywdzonego w kontekście pozostałych dowodów i wysnuł z tej analizy trafne wnioski. Odnosząc się szczegółowo do treści zarzutu stwierdzić należy, iż myli się obrońca twierdząc, że z treści zeznań M. W. wynika, że do spornej sytuacji doszło jedynie dwukrotnie, albowiem wprost z treści zeznań tego świadka złożonych zarówno na etapie postępowania przygotowawczego (k. 2v.-3, 118v.) wynika, że naganne zachowanie oskarżonego względem pokrzywdzonego miało miejsce więcej razy. Pokrzywdzony wskazuje co najmniej 3 konkretne daty zdarzeń oraz jedną niesprecyzowaną („na początku stycznia” –k. 2v.), podaje, że „przez trzy dni był nachodzony” (k. 118v.). To natomiast, że zapis monitoringu przedstawia sytuacje z dwóch dni nie sprawia wcale, iż zeznania M. W. były niewiarygodne i że Sąd I instancji źle je ocenił. Za irrelewantną z kolei z punktu widzenia rozstrzygnięcia uznać należało argumentację podniesioną przez obrońcę oskarżonego, sprowadzającą się do stwierdzenia, iż M. B.-L. wyzywał wulgarnymi słowami pracownice sklepu (...).

Wniosek

Wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku przez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanych mu czynu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Brak podstaw do uwzględnienia wniosku z uwagi na niezasadność zarzutu.

Lp.

Zarzut

3

Błąd w ustaleniach faktycznych przez przyjęcie, że zachowanie oskarżonego nosiło cechy uporczywości.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd Rejonowy w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia wyczerpująco wyjaśnił, co należy rozumieć pod pojęciem „uporczywe zachowanie” w kontekście przestępstwa stalkingu. Nie ma zatem potrzeby powielania w tym miejscu rozważań prawnych w tym zakresie. Z prawidłowo ocenionego przez Sąd Rejonowy materiału dowodowego wynika, że oskarżony był nieustępliwy w swoich działaniach wobec pokrzywdzonego, mimo próśb i upomnień innych osób (vide zeznania świadka K. B.). Oskarżony nachodził pokrzywdzonego wielokrotnie w stosunkowo długim okresie czasu (vide rozważania z punktu 3.2 tabeli). M. B.-L. ewidentnie naruszał prywatność pokrzywdzonego nachodząc go w miejscu pracy, czym wzbudzał w M. W. (2) poczucie zagrożenia i osaczenia. Prawidłowo bowiem Sąd Rejonowy ustalił, że pokrzywdzony zaczął się obawiać zachowań oskarżonego. Wskazywały na to nie tylko zeznania samego pokrzywdzonego ale i świadka B. K., która była w stanie określić stan psychiczny pokrzywdzonego po zajściach z udziałem M. B.-L.. Mimo, że do przyjęcia stalkingu irrelewantne z w kontekście strony podmiotowej tego przestępstwa jest to jakie motywy działania ma oskarżony, to jednak słusznie Sąd Rejonowy stwierdził, że w realiach niniejszej sprawy motywy jego działania były nad wyraz jasne. Motywem była wszakże chęć zemsty za to, że pokrzywdzony jako pracownik sklepu (...) ujawnił dokonanie przez oskarżonego kradzieży na terenie tegoż sklepu i zatrzymał sprawcę, natomiast o zdarzeniu poinformował funkcjonariuszy Policji, którzy przybyli na miejsce zdarzenia.

Wniosek

Wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku przez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanych mu czynu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Brak podstaw do uwzględnienia wniosku z uwagi na niezasadność zarzutu.

Lp.

Zarzut

4

Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku polegający na uznaniu oskarżonego za sprawcę przestępstwa z art. 190 a §1 k.k. oraz z art. 190 §1 k.k., podczas gdy zgromadzony w sprawie materiał zdaniem obrony nie daje dostatecznych podstaw do uznania, że oskarżony dopuścił się zarzucanych mu czynów.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Według Sądu Odwoławczego oczywistym jest, że zaprezentowane na potrzeby niniejszego postępowania stanowisko obrońcy oskarżonego wynikało z realizacji strategii obrony. Jednakże było ono jednie wyrazem dążenia do uniknięcia przez oskarżonego odpowiedzialności za popełnione czyny, czemu Sąd Rejonowy słusznie nie dał wiary. W ocenie Sądu II instancji Sąd Rejonowy przeprowadził ocenę dowodów w niniejszej sprawie w sposób rzetelny i kompleksowy, z poszanowaniem zasad procesu karnego i na tej podstawie prawidłowo ustalił stan faktyczny sprawy. Omawiany zarzut jest niezasadny, jawi się bowiem jedynie jako polemika z ustaleniami Sądu Rejonowego o przeciwnym charakterze, który relewantne dla sprawy okoliczności oparł na prawidłowo ocenionych środkach dowodowych (vide również rozważania w pkt 3.1, 3.2, 3.3 tabeli).

Wniosek

Wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku przez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanych mu czynu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Brak podstaw do uwzględnienia wniosku z uwagi na niezasadność zarzutu.

Lp.

Zarzut

5

Naruszenie art. 5 §2 k.p.k. przez rozstrzygnięcie przez Sąd Rejonowy niedającej się usunąć (zdaniem obrony) wątpliwości na niekorzyść oskarżonego co miało się przejawiać w uznaniu za wiarygodną wersję zdarzenia opisywaną przez pokrzywdzonego, która była sprzeczna z wyjaśnieniami oskarżonego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

W ocenie Sądu Okręgowego Sąd pierwszej instancji nie uchybił normie art. 5 § 2 k.p.k., choć i taki zarzut stawia apelujący. Zasadnicze znaczenie w wykorzystaniu normy art. 5 §2 k.p.k. ma stanowisko Sądu rozstrzygającego daną sprawę. To Sąd orzekający musi mieć określone wątpliwości i mimo ich nie wyjaśnienia rozstrzygnie je na niekorzyść oskarżonego. Dopiero wówczas można skutecznie podnosić zarzut naruszenia art. 5 § 2 k.p.k. Jeśli wątpliwości w sprawie podlegającej kontroli nie miał Sąd pierwszej instancji, a tak w istocie było, czemu dał wyraz w swej motywacyjnej części rozstrzygnięcia, to zarzut stawiany zaskarżonemu wyrokowi nie mógł zostać uznany za skuteczny. Jest tak tym bardziej, że obrońca nie przekonał, iż istotnie w sprawie tej określone okoliczności budzą wątpliwości. W żadnym wypadku nie może być mowy o tym, że tak sformułowany zarzut może uzasadniać w sposób przekonujący złamanie zasady in dubio pro reo. Uzasadniając zarzut w tym zakresie, skarżący w istocie wdaje się w polemikę z sądem meriti, przedstawiając własną ocenę materiału dowodowego i czyni to w sposób wybiórczy. Sąd Okręgowy ocenę dowodów, zaprezentowaną w motywacyjnej części wyroku całkowicie akceptuje i do niej odsyła.

Wniosek

Wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku przez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanych mu czynu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Brak podstaw do uwzględnienia wniosku z uwagi na niezasadność zarzutu.

Lp.

Zarzut

5

Rażąca niewspółmierność wymierzonej oskarżonemu zaskarżonym wyrokiem kary.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Po pierwsze wyjaśnienia tym kontekście wymaga, że rażąca niewspółmierność kary występuje wtedy, gdy kara orzeczona nie uwzględnia w należyty sposób stopnia społecznej szkodliwości przypisywanego czynu oraz nie realizuje wystarczająco celu kary, ze szczególnym uwzględnieniem celów zapobiegawczych i wychowawczych. Pojęcie niewspółmierności rażącej oznacza znaczną, wyraźną i oczywistą, a więc niedającą się zaakceptować dysproporcję między karą wymierzoną a karą sprawiedliwą (zasłużoną) (por. wyrok Sądu Najwyższego z 22 października 2007 r, sygn. Akt SNO 75/07).

O „rażącej niewspółmierności kary” w rozumieniu art. 438 pkt 4 k.p.k. nie można mówić w sytuacji, gdy Sąd wymierzając karę, uwzględnił wszystkie okoliczności wiążące się z poszczególnymi ustawowymi dyrektywami i wskaźnikami jej wymiaru, czyli wówczas, kiedy granice swobodnego uznania sędziowskiego, stanowiącego ustawową, wynikającą z reguł zawartych w art. 53 § 1 k.k., zasadę sądowego wymiaru kary, nie zostały przekroczone w rozmiarach nie dających się utrzymać w kontekście wymagań wynikających z ustawowych dyrektyw determinujących wymiar kary.

Należy podkreślić, iż niewspółmierność kary zachodzi wtedy, gdy suma zastosowanych kar i innych środków, wymierzonych za przypisane przestępstwo, nie odzwierciedla należycie całego bezprawia popełnionych czynów i nie spełnia celów kary. Należy mieć na uwadze, że nie chodzi tu o każdą ewentualną różnicę, co do wymiaru kary, ale o różnicę ocen tak zasadniczą, że kara wymierzona jawi się jako kara rażąco niewspółmierna, a więc nie dającą się zaakceptować.

Sąd Okręgowy pozytywnie ocenił orzeczoną wobec oskarżonego karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. Zdaniem Sądu Odwoławczego stanowi ona sankcję sprawiedliwą, w pełni odpowiadającą dyrektywom wymiaru kary określonym w art. 53 § 1 i 2 k.k. Sąd Rejonowy wymierzył oskarżonemu ww. sankcję nie przekraczając granic przewidzianych przez ustawę, dostosował dolegliwość do stopnia winy, uwzględnił stopień społecznej szkodliwości popełnionego czynu, a także poszczególne okoliczności łagodzące i obciążające oskarżonego, wziął pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze jakie sankcje te mają osiągnąć w stosunku do oskarżonego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy uznał również, że orzeczony wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu zbliżania się do pokrzywdzonego na odległość mniejszą niż 20 metrów oraz zakaz kontaktowania się z pokrzywdzonym w jakiejkolwiek formie na okres 2 lat to sankcja adekwatna do stopnia zawinienia M. L., strony podmiotowej przypisanego mu czynu, stopnia jego społecznej szkodliwości, postawy oskarżonego oraz jego sytuacji życiowej. Podsumowując, orzeczony środek karny nie może być uznany za niewspółmiernie surowy i to w stopniu rażącym.

Wniosek

Obrońca nie zgłosił żadnego wniosku w związku z ww. podniesionym ewentualnie zarzutem. W związku z tym Sąd Okręgowy może jedynie domniemywać, że obrońca domagał się obniżenia wymierzonej przez Sąd Rejonowy zaskarżonym wyrokiem M. B.-L. sankcji.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Brak podstaw do złagodzenia kary, co wyjaśniono w punkcie 5 tabeli.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1Całość rozstrzygnięcia.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Sąd Rejonowy prawidłowo przeprowadził postępowanie dowodowe w sprawie i wyciągnął ze zgromadzonych dowodów prawidłowe wnioski, zgodnie z art. 4, 7 i 410 k.p.k. Argumenty zawarte w wywiedzionym przez obrońcę oskarżonego środku zaskarżenia były całkowicie bezzasadne. W sprawie brak było również podstaw wskazanych w art. 439, 440 i 455 k.p.k., uzasadniających zmianę lub uchylenie wyroku poza granicami zarzutów i wniosków apelacji. W związku z powyższym orzeczenie należało utrzymać w mocy w całości.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

0.0.1XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Zwięźle o powodach zmiany

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

4.1.

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

O kosztach obrony z urzędu za postępowanie odwoławcze orzeczono w oparciu o § 4 ust. 1 i 3, § 17 ust. 2 pkt 4 i § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 18).

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

O kosztach sądowych związanych z postępowaniem odwoławczym Sąd odwoławczy orzekł na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. uznając, że poniesienie kosztów sądowych byłoby dla oskarżonego zbyt uciążliwe ze względu na jego obecną sytuację osobistą i majątkową.

7.  PODPIS

Ewa Taberska