Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Powód M. R. i F. S. wnieśli przeciwko pozwanemu (...) w W. o zapłatę solidarnie kwoty 5100 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 24 września 2017 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu, tytułem pełnego odszkodowania za najem pojazdu zastępczego.

Niniejszym pozwem powodowie dochodzą części kwoty stanowiącej kwotę 5100 zł.

Nakazem zapłaty z dnia 4 lutego 2019 r. Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

W przepisanym terminie (...) w W. wniosło sprzeciw od ww. nakazu zapłaty zaskarżając nakaz w całości, wnosząc o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów procesu.

Pismem z dnia 23 stycznia 2020 r. powodowie rozszerzyli powództwo o kwotę 7150 zł, domagając się zasadzenia łącznej kwoty 12 250 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 24 września 2017 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W toku postępowania strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 10 maja 2017 r. doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ pojazd marki O. nr rej. (...), należący do J. C.. Sprawca zdarzenia posiadał ważną polisę ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych wykupioną w (...) w W..

Poszkodowana dokonała telefonicznego zgłoszenia szkody ubezpieczycielowi sprawcy szkody, który wszczął postępowanie likwidacyjne. W trakcie rozmowy poinformowano poszkodowaną o możliwości zorganizowania najmu pojazdu zastępczego przez ubezpieczyciela sprawcy szkody. Dnia 17 maja 2017 r. poszkodowana wynajęła pojazd zastępczy od spółki (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej, najem pojazdu zastępczego trwał do dnia 29 maja 2017 r.

W samochodzie poszkodowanej doszło do szkody całkowitej, gdyż koszt naprawy przewyższał wartość pojazdu przed szkodą.

Dowód:

- kalkulacja(...)k. 16-24, 29-42;

- pismo z dnia 12 maj 2017 r. k. 27-28;

- wiadomość e-mail z dnia 17 maja 2017 r. k. 15;

- akta szkody nr (...)-02 płyta CD k. 85a.;

- nagrania rozmów telefonicznych, płyta CD K. 369a.

- wydruk akt szkody k. 153-307;

- umowy o współpracy 96-135;

- zeznania świadka J. C. k. 310-311,

- opinia biegłego sadowego W. S. k. 321-334, 398-399.

Ubezpieczyciel umożliwił poszkodowanej najem pojazdu zastępczego do 29 maja 2017r., a pracownik ubezpieczyciela poinformował poszkodowaną, że może zorganizować dalszy najem we własnym zakresie.

Dowód:

- zeznania świadka J. C. k. 310-311.

Dnia 30 maja 2017 r. poszkodowana zawarła z powodami umowę najmu pojazdu zastępczego marki S. nr rej. (...), przy dobowej stawce najmu wynoszącej 250 zł brutto/doba, tj. 192,50 zł netto.

Dowód:

- umowa najmu z dnia 30 maja 2017 r. k. 12;

- zeznania świadka J. C. k. 310-311;

Dnia 1 czerwca 2017 r. (...) spółka komandytowa w K. wystawiła na rzecz poszkodowanej fakturę VAT nr (...) na kwotę 1667,68 zł tytułem najmu pojazdu zastępczego przez okres 16 dni tj. od 13 do 29 maja 2017 r.

Dowód:

- faktura VAT nr (...) k. 92;

Pismem z dnia 5 czerwca 2017 r. ubezpieczyciel sprawcy szkody poinformował poszkodowaną o nieprzyjęciu odpowiedzialności co do zasady w związku z brakiem wymaganych dokumentów potwierdzających przebieg zdarzenia.

Dowód:

- pismo z dnia 5 czerwca 2017 r. k. 44;

Decyzją z dnia 7 lipca 2017 r. pozwane towarzystwo ubezpieczeń przyznało poszkodowanej odszkodowanie w łącznej kwocie 9152,80 zł z czego 4726,60 zł tytułem szkody oraz kosztów holowania w kwocie 300 zł.

Decyzją z tego samego dnia, pozwana przyznała kwotę 1667,68 zł, tytułem zwrotu kosztów najmu spółce (...).

Dowód:

- decyzja WARTA z dnia 7 lipca 2017 r. k. 25;

- potwierdzenie przelewu z dnia 11 lipca 2017 r. k. 26;

- decyzja WARTA z dnia 7 lipca 2017 r. k. 93

Dnia 17 lipca 2017 r. poszkodowana zwróciła wynajęty pojazd zastępczy powodom, oświadczając, że był on wykorzystywany w celach dojazdów do pracy, do lekarza a także na zakupy. Nadto poszkodowana oświadczyła, iż wynajęła od ubezpieczyciela sprawcy szkody pojazd zastępczy, jednakże nakazano jej go zwrócić, jeszcze przed wypłatą odszkodowania.

Dowód:

- potwierdzenie zwrotu pojazdu z dnia 17 lipca 2017 r., k. 13;

- oświadczenia z dnia 17 lipca 2017 r. k. 10-11;

Dnia 21 lipca 2017 r. powodowie wystawili na rzecz poszkodowanej fakturę VAT nr (...) na kwotę 15 067,50 zł tytułem najmu pojazdu zastępczego przez okres 49 dni, przy dobowej stawce najmu wynoszącej 250 zł netto.

Tego samego dnia poszkodowana zawarła z powodami umowę cesji wierzytelności, na podstawie, której zbyła na ich rzecz przysługującą jej z tytułu zdarzenia z dnia 10 maja 2017 r. wierzytelność, w szczególności w zakresie kosztów najmu pojazdu zastępczego w stosunku do (...) spółki akcyjnej w W..

Dowód:

- faktura VAT nr (...) k. 14;

- umowa cesji z dnia 21 lipca 2017 r. k. 60.

Pismem z dnia 17 sierpnia 2017 r. powodowie dokonali zgłoszenia nabytej wierzytelności ubezpieczycielowi sprawcy szkody, wnosząc o zapłatę kwoty 15067,50zł.

Dowód:

- pismo z dnia 17 sierpnia 2017 r. k. 9;

- zestawienie kosztów najmu k. 47;

- wydruki cenników k. 47v.-53;

Decyzją z dnia 24 sierpnia 2017 r. pozwane towarzystwo ubezpieczeń odmówiło wypłaty odszkodowania.

Dowód:

- decyzja (...) z dnia 24 sierpnia 2017 r. k. 54-55, 94;

Pismem z dnia 22 maja 2018 r. powodowie wezwali pozwane towarzystwo ubezpieczeń do zapłaty w terminie 7 dni kwoty 15 067,50 zł.

Dowód:

- wezwanie do zapłaty z dnia 22 maja 2018 r. k. 56-58;

Decyzją z dnia 20 czerwca 2018 r. ubezpieczyciel sprawcy szkody podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko, odmawiając wypłaty odszkodowania tytułem najmu pojazdu zastępczego.

Dowód:

- decyzja WARTA z dnia 20 czerwca 2018 r. k. 59, 95.

Po zdarzeniu z dnia 10 maja 2017 r. poszkodowana zbyła pojazd w stanie uszkodzonym. Kolejny pojazd poszkodowana nabyła w drugiej połowie lipca 2017 r., za sumę otrzymaną z wypłaty ubezpieczenia oraz dodatkowe środki. Finalnie szkoda z pojeździe poszkodowanej została rozliczona jako całkowita.

Dowód:

- zeznania świadka J. C. k. 310-311.

Stawki za najem pojazdu zastępczego na rynku (...) w klasie samochodów odpowiadających marce uszkodzonego pojazdu marki O. (...) –(...) przy założeniu wynajmu na okres ponad 15 dni, a także przy uwzględnieniu zniesienia udziału własnego w szkodach i przy pełnym ubezpieczeniu AC/OC/NW w połowie 2017 r. zawierały się na rynku lokalnym opcji bez limitu kilometrów w przedziale 135 zł do 214 zł netto, średnio 171 zł netto/doba.

Żądana przez powodów stawka 250 zł brutto za dobę mieściła się w zakresie stawek stosowanych ówcześnie na rynku lokalnym przy wynajmie pojazdów z segmentu C.

Dowód:

- opinia biegłego sadowego W. S. k. 321-334, 398-399;

Sąd zważył, co następuje.

W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego oraz na podstawie poczynionych ustaleń roszczenie powodów podlegało uwzględnieniu w całości.

Roszczenie przedstawione przez powodów ma charakter roszczenia odszkodowawczego, znajdującego oparcie w przepisach art. 822 § 1 i 2 k.c., art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, (...) (Dz.U. Nr 124, poz. 1152, ze zm.) oraz art. 436 § 1 k.c. i 415 k.c. Okoliczności kolizji z dnia nie były sporne pomiędzy stronami. Również legitymacja bierna pozwanej spółki do występowania w niniejszym procesie, mająca za podstawę art. 19 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, nie pozostawała przedmiotem sporu. Było bowiem okolicznością niekwestionowaną, iż sprawca szkody posiadał ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w pozwanej spółce. Zgodnie z art. 361 § 1 i 2 k.c. zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

W sprawie niesporna była odpowiedzialności pozwanej, legitymacja czynna powodów, spór dotyczył rozmiaru i wysokości szkody poniesionej w związku z zaistniałą kolizją, rodzaju szkody, stawki najmu, długości najmu.

Legitymacja procesowa czynna powodów wynika, poza wskazanymi powyżej przepisami, ponadto z treści art. 509 § 1 i 2 k.c., jako że wierzytelność przysługująca poszkodowanej została przelana na rzecz powodów. W sprawie nie była kwestionowana ani legitymacja czynna ani legitymacja bierna stron.

Odnosząc się w pierwszej kolejności do zarzutu dotyczącego rodzaju szkody w samochodzie, a w konsekwencji uzasadnionego okresu najmu, uznano, że w pojeździe poszkodowanej nastąpiła szkoda całkowita. Fakt ten ustalono na podstawie opinii biegłego oraz zeznań świadka i przedłożonych dokumentów. Wbrew twierdzeniom pozwanej, której kalkulacja została zaniżona na co wskazał biegły, koszt naprawy uszkodzonego pojazdu oscylował w okolicy 12 tysięcy złotych, czyniąc tym samym naprawę ekonomicznie nieopłacalną. Biegły korzystając również ze swojego doświadczenia i wiedzy specjalistycznej wskazał, że przy prawidłowym ustaleniu rodzaju skzody należy brać pod uwagę średnie stawki za roboczogodzinę i części oryginalne. W takiej sytuacji koszt napraw biegły wyliczył na 18 tysięcy złotych, co znacznie przekraczało wartość pojazdu. Tej części opinii nie kwestionowała żadna ze stron, jak również sąd nie znalazł jakichkolwiek przesłanek do jej podważania.

Konsekwencją takiego ustalenia było również uznanie zarzutu pozwanej w zakresie czasu najmu za nieuzasadnionego. Nie miało bowiem znaczenia ile czasu mogłaby potencjalnie wynieść naprawa samochodu, gdyż nie podlegał on naprawie, a i faktycznie poszkodowana jej nie dokonała, sprzedając wrak.

Zdaniem sądu poszkodowanemu przysługuje prawo do korzystania z pojazdu zastępczego (w przypadku szkody całkowitej), co najmniej do 7 dni po rzeczywistej wypłacie pieniędzy z tytułu odszkodowania za szkodę całkowitą. Nie sposób bowiem wymuszać na poszkodowanym zdobywania czy wydatkowa własnych środków, na nabycie innego pojazdu. Byłoby to sprzeczne z funkcją jaką ma pełnić odszkodowanie. Dopiero z chwilą rzeczywistej wypłaty środków i łącznie wstępującą możliwością zbycia pozostałości uszkodzonego pojazdu, poszkodowany ma niewątpliwą możliwość nabycia innego pojazdu. Bez wątpienia sama wiedza poszkodowanego o rodzaju szkody, w żaden sposób nie wpływa na realne możliwości w zakresie nabycia w to miejsce innego pojazdu. Dopiero wypłacone odszkodowanie ma zabezpieczać poszkodowanemu taką możliwość. Poszkodowana zdaniem sądu mogła więc w pełni zasadnie skorzystać z takiego najmu, za który nie musiała wykładać własnych środków, skoro nie wynikał on z jej winy. Na taki okres nie ma również wpływu zasadna minimalizacji szkody przez poszkodowanego. Nie sposób bowiem jej rozumieć jako obowiązku częściowego ponoszenia ciężaru związanego z odszkodowaniem, poprzez choćby tylko tymczasowe wydatkowanie własnych środków na naprawę szkody. Obowiązek ten nie może się bowiem wiązać z nałożeniem na poszkodowanego obowiązku ponoszenia kosztów związanych ze szkodą.

Skoro więc pozwany wypłacić poszkodowanej odszkodowanie związane z uszkodzeniem pojazdu dopiero na skutek decyzji z dnia 7 lipca 2017r., to od tego dnia poszkodowana, miała czas na zagospodarowanie środków celem nabycia innego pojazdu. Tym samym zasadnie mogła korzystać z pojazdu zastępczego jeszcze przez 10 dni co w żaden sposób nie było nadmiernym okresem. Również biegły wskazywał, że przyjmuje się, że do nabycia nowe pojazdu konieczne są 2-3 tygodnie, z uwagi na pracjące jeden raz w tygodniu giełdy samochodowe.

W zakresie stawki najmu pozwany powoływał się na okoliczność przekazania poszkodowanej informacji o możliwości zorganizowania najmu pojazdu zastępczego przez ubezpieczyciela. Jak wskazano powyższej poszkodowana skorzystała z takiej propozycji w pełnym zakresie. To nie z winy poszkodowanej najem zakończył się już 29.05.2017r., gdyż to właśnie pozwany zobowiązał ją do zwrotu pojazdu zastępczego, najmowanego od firmy współpracującej. Całkowicie więc niezrozumiały jest zarzut, że poszkodowana nie skorzystała z oferty tańszej, skoro to wyłącznie działania pozwanego doprowadziły do zakończenia najmu za niższą stawkę niż u powodów.

W przedmiocie uzasadnionej stawki najmu, dopuszczono dowód z opinii biegłego sądowego na okoliczność przeciętnych stawek najmu. Opina była przekonywująca, biegły ją uzasadnił i uzupełnił. Jak wynikało z oceny biegłego pojazd uszkodzony należał do specyficznej klasy pojazdów B+, a nawet C. W zakresie ustalonej prze biegłego wysokości rynkowych stawek, pozwany nie zgłaszał żadnych zastrzeżeń, jak również nie budziły one wątpliwości sądu. Tym samym uznano, że stawka przyjęta w umowie przez powodów 250 zł brutto (192,50 zł netto), w całości mieściła się w stawkach dla pojazdów klasy C, a biorąc pod uwagę, że uszkodzony pojazdu był klasy co najmniej B+, również uznano, że nie odbiegała znacznie ona od stawek w tym segmencie.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał za uzasadnioną stawkę najmu, przyjęta przez powodów tj. 250 zł brutto oraz okres najmu wskazany w fakturze. Koszt najmu według ww. stawki za 49 dni najmu wynosił 12 250 zł brutto. Pozwany nie wypłacił dotychczas żadnej kwoty odszkodowania tytułem najmu pojazdu zastępczego, zaś powodowie rozszerzyli powództwo do kwoty 12 250 zł i taką kwotę należało zasądzić.

O odsetkach orzeczono na podstawie art. 481 k.c. w zw. z art. 817 § 1 k.p.c. od dnia 24 września 2017 r., albowiem dnia 24 sierpnia 2017 r. pozwana wydała decyzję, a co za tym idzie miała wówczas cały materiał niezbędny do wydania prawidłowej decyzji.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu znajduje postawę prawną w art. 108 § 1 zdanie pierwsze k.p.c. w związku z art. 98 § 1 k.p.c., który stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Na poniesione przez powodów koszty złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika 1800 – zł, zgodnie z § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, opłata od pełnomocnictwa w kwocie 34 zł, opłata od pozwu w kwocie 255 zł, opłata od rozszerzonego powództwa 358 zł oraz koszt sporządzenia opinii w kwocie 511,68 zł.

O zwrocie nadpłaconej przez strony zaliczki orzeczono na podstawie art. 84 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. z 2016 r. poz. 623). Koszt pisemnej opinii biegłego wyniósł 1023,36 złotych, strony uiściły zaliczkę w kwocie po 800 zł. Z zaliczek stron pobrano równą kwotę 511,68 zł, wobec czego należało zwrócić stronom pozostałą kwotę zaliczek w wysokości po 288,32 zł o czym orzeczono w pkt III wyroku.

W tym stanie rzeczy orzeczono jak w sentencji.

Zarządzenia:

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)