Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt II Cz 40/13

POSTANOWIENIE

Dnia 24 stycznia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy, II Wydział Cywilny Odwoławczy
w składzie następującym:

Przewodniczący : SSO Anatol Gul

Sędziowie : SO Alicja Chrzan

SO Jerzy Dydo

po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2013 r. w Świdnicy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi dłużniczki E. E.na czynności Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kłodzku Zbigniewa Obrzuca w sprawie egzekucyjnej KM 1716/12 z wniosku wierzyciela Spółdzielni Mieszkaniowej (...)w N.przeciwko E. E., K. E.i G. E.

na skutek zażalenia dłużniczki E. E. na postanowienie Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 03 grudnia 2012 r. sygn. akt I Co 3527/12

postanawia :

I.  zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że ustalone postanowieniem Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kłodzku Zbigniewa Obrzuda koszty postępowania egzekucyjnego w sprawie KM 1716/12 obciążające dłużników K. E., E. E.i G. E.obniżyć do kwoty 321,46zł,

II.  oddalić dalej idące zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy oddalił skargę dłużniczki na czynności Komornika Sądowego polegające na kontynuowaniu postępowania egzekucyjnego i obciążeniu dłużników kosztami postępowania.

W uzasadnieniu wskazał, że postępowanie egzekucyjne było prowadzone zgodnie z wnioskiem wierzyciela z 27 sierpnia 2012 r. Po umorzeniu postępowania postanowieniem z 20 września 2012 r. Komornik ustalił koszty tego postępowania na kwotę 581,52 zł obciążając nimi dłużnika, stosownie do art. 770 k.p.c. Sąd nie doszukał się naruszenia praw dłużników, wskazał, że wyniku czynności podjętych przez komornika wierzyciel uzyskał zaspokojenie, a zatem dłużnicy obowiązani są do solidarnej zapłaty pozostałych kosztów egzekucyjnych.

Powyższe postanowienie zaskarżyła dłużniczka, zarzucając mu błąd w ustaleniach faktycznych polegający na podkreśleniu skuteczności działań komornika oraz na przyjęciu do argumentacji uzasadnienia daty pism egzekucyjnych a odrzucenie daty nadania tych pism, która nastąpiła po dacie poinformowania Komornika o dobrowolnej spłacie dłużnika.

Wskazując na powyższe dłużniczka wniosła w istocie o zmianę zaskarżonego postanowienia i uwzględnienie jej skargi.

Zażalenie jest częściowo uzasadnione.

Choć nie ulega wątpliwości, że dłużnicy spłacili zobowiązanie wynikające z tytułu wykonawczego, to jednak nastąpiło to już w toku postępowania egzekucyjnego. Stąd też - co do zasady - obowiązani są ponieść koszty, które powstały do czasu zawiadomienia o tym fakcie Komornika Sądowego przez wierzyciela, to jest do dnia 13 września 2012 r. Do tego czasu podjęto następujące czynności : wysłano zawiadomienie o wszczęciu egzekucji, żądanie udzielenia wyjaśnień, wnioski o udostępnienie danych z ewidencji ludności, zbioru PESEL, oraz ewidencji wydanych i unieważnionych dowodów osobistych (czynności z 23 sierpnia 2012 r.).

Równocześnie zgodzić się należy ze skarżącą, że kolejne czynności, choć widnieje na nich data 12 września 2012 r. zostały podjęte już po skutecznym poinformowaniu Komornika o spłacie zadłużenia. W szczególności niewątpliwe dotyczy to zawiadomienia o wszczęciu egzekucji z nieruchomości (k. 27), wezwania do zapłaty należności(k. 28), zajęcia wynagrodzenia za pracę oraz wierzytelności z zasiłku chorobowego wraz z wezwaniem do dokonywania potrąceń (k. 36) - na nieodbieranych przez adresata przesyłkach pocztowych widnieje data nadania 14 września 2012 r. Fakt ten udowodniła też skarżąca przedstawiając wraz z zażaleniem kserokopie kopert. Komornik Sądowy otrzymał odpis skargi, posiadał zatem wiedzę, że dłużniczka kwestionuje zasadność części z podjętych przez niego czynności egzekucyjnych. Nie wykazał on jednak, że wnioski o udostępnienie danych ze zbiorów Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, wniosek o wpis w księdze wieczystej, zawiadomienie wierzyciela o zajęciu ograniczonego prawa rzeczowego, zostały wysłane w dacie sporządzenia pisma, to jest 12 września 2012 r. Termin doręczenia tych przesyłek (20 i 21 września 2012 r.) oraz fakt, że pozostałe pisma z tej daty zostały wysłane 14 września 2014 r. dostatecznie uprawdopodobnia zarzuty, że czynności te zostały pojęte po skutecznym poinformowaniu Komornika Sądowego przez wierzyciela o zapłacie. Tym samym były zbędne.

Komornik Sądowy w odpowiedzi na skargę nie przedstawił żadnego wyliczenia kosztów, stąd Sąd nie jest w stanie ustalić w jakiej części dłużnicy powinni partycypować w kosztach związanych z doręczeniem korespondencji. Ponieważ Komornik nie udzielił w tym zakresie żadnych informacji Sąd Okręgowy uznał, że nie ma podstawy by obciążać dłużników tymi wydatkami, podobnie jak kosztami zapytań, (77,36 zł), kwotą 60,00 zł związaną z wpisem do księgi wieczystej (czynność podjęta po 13 września 2012r.) oraz kosztami doręczenia środków pieniężnych (Sąd nie jest w stanie ustalić skąd wynika zasadność naliczenia tej opłaty).

Niemniej jednak postanowienie obciążające dłużników obowiązkiem zapłaty opłaty stosunkowej w wysokości 321,46 zł jest prawidłowe. Komornik wszczął postępowanie zgodnie z wnioskiem wierzyciela, co z kolei uzasadnia naliczenie opłaty zgodnie z art. 49 ustawy z 29 sierpnia 1997r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. 2011 r., 231.1376 t.j.).

Z uwagi na powyższe Sąd Okręgowy zmienił zaskarżone postanowienie na podstawie art. 386 §1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c. i w zw. art. 13 § 2 k.p.c. orzekając jak w pkt. I, zaś dalej idące zażalenie oddalił z mocy art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c. i w zw. z art. 13 §2 k.p.c.