Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I ACa 103/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 listopada 2019 r.

Sąd Apelacyjny w Krakowie – I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący:

SSA Paweł Rygiel (spr.)

Sędziowie:

SSA Hanna Nowicka de Poraj

SSO del. Izabella Dyka

Protokolant:

st. sekr. sądowy Marta Matys

po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2019 r. w Krakowie na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank (...) S.A. w W.

przeciwko P. M. i K. M.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanych

od wyroku Sądu Okręgowego w Kielcach

z dnia 24 lipca 2018 r. sygn. akt I C 3115/17

zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że uchyla w całości nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym Sądu Okręgowego w Kielcach z dnia 18 kwietnia 2017 r. (sygn. akt (...) i powództwo oddala oraz odstępuje od obciążenia strony powodowej kosztami procesu.

SSA Hanna Nowicka de Poraj SSA Paweł Rygiel SSO Izabella Dyka

sygn. akt I ACa 103/19

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 21 listopada 2019 r.

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Okręgowy utrzymał w całości w mocy nakaz zapłaty wydany przez Sąd Okręgowy w Kielcach w dniu 18 kwietnia 2017 r. (sygn. akt (...), którym Sąd nakazał pozwanym K. M. i P. M., aby zapłacili solidarnie powodowi (...) Bank (...) S.A. w W. kwotę 388.821,20 zł z odsetkami umownymi od kwoty 372.408,73 zł od dnia 7 marca 2017 r. do dnia zapłaty w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego, nie przekraczającej wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie oraz kwotę 4.676,69 zł tytułem kosztów procesu.

Podstawą wyrokowania było ustalenie, że pozwanych łączyła z powodowym bankiem umowa kredytowa Kredyt Mieszkaniowy (...) nr (...); na podstawie tej umowy pozwanym wypłacona została kwota kredytu; pozwani zaprzestali spłacania na rzecz Banku należności, co spowodowało, że przedmiotowa umowa została im skutecznie wypowiedziana. W związku z tym, odwołując się do art. 69 ust. 1 i art. 95 ust. 1 i 1a ustawy Prawo bankowe oraz do postanowień umowy stron, Sąd uznał zgłoszone roszczenie za uzasadnione i zasądził świadczenie odpowiadające zadłużeniu.

Od powyższego orzeczenia apelację wnieśli pozwani, domagając się zmiany zaskarżonego wyroku poprzez oddalenie powództwa, ewentualnie jego uchylenia i przekazania sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Strona powodowa wniosła o oddalenie apelacji i zasądzenie kosztów postępowania apelacyjnego.

W toku postepowania apelacyjnego pozwani wskazali, że zawarli z bankiem ugodę restrukturyzacyjną. Wnieśli o umorzenie postępowania.

Powodowy bank przyznał, że w dniu 11 września 2019 r. zawarł z pozwanymi ugodę, w uwzględnieniu ich wniosku o restrukturyzację zadłużenia. Na pytanie Sądu oświadczył, że nie cofa pozwu, natomiast cofa odpowiedź na apelację.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.

Apelacja pozwanych musi odnieść zamierzony skutek, skoro w dacie wyrokowania przez Sąd odwoławczy doszło do zmiany okoliczności faktycznych skutkujących bezzasadnością roszczenia opartego na twierdzeniach pozwu.

Sąd Apelacyjny przyjmuje za własne ustalenia dokonane w pierwszej instancji. Nadto uzupełnia te ustalenia poprzez wskazanie niespornych faktów, że pozwani złożyli do banku wniosek restrukturyzacyjny, w oparciu o który między stronami doszło w dniu 11 września 2019 r. do zawarcia ugody.

Zważyć należy, że jakkolwiek żadna ze stron nie przedłożyła treści ugody (umowy restrukturyzacyjnej), to w świetle składanych przez strony oświadczeń nie budzi wątpliwości, że ugoda ta dotyczy stosunku prawnego wynikającego z treści będącej przedmiotem sporu umowy kredytowej i całości zadłużenia kredytowego. W szczególności strona pozwana, przyznając fakt przychylenia się do wniosku restrukturyzacyjnego i zawarcia ugody, nie wskazała jakichkolwiek okoliczności, z których można by wywodzić odmienny wniosek. Przeciwnie – złożyła oświadczenie, że wycofuje wszelkie wnioski i twierdzenia zawarte w odpowiedzi na apelację (bo tak należy tłumaczyć oświadczenie o cofnięciu odpowiedzi na apelację).

Zgodnie z art. 75c ust 3 ustawy Prawo bankowe, bank powinien, na wniosek kredytobiorcy, umożliwić restrukturyzację zadłużenia poprzez zmianę określonych w umowie warunków lub terminów spłaty kredytu, jeżeli jest uzasadniona dokonaną przez bank oceną sytuacji finansowej i gospodarczej kredytobiorcy, przy czym restrukturyzacja dokonywana jest na warunkach uzgodnionych przez bank i kredytobiorcę (ust.4). Przyjąć należy, że do zawarcia ugody o charakterze restrukturyzacyjnej, określającej warunki i terminy spłaty kredytu, może dojść także po złożeniu oświadczenia o wypowiedzeniu umowy.

Niezależnie zatem od tego, czy w tego rodzaju sytuacji zachodzi skutek niweczący złożone oświadczenie o wypowiedzeniu i do uregulowania na nowo zasad spłaty kredytu w ramach tego samego stosunku prawnego (art. 917 k.c.), czy też dochodzi do odnowienia zobowiązania (art. 506 k.c.), konsekwencją zawarcia ugody jest brak wymagalności zgłoszonego w sprawie świadczenia. Strony zgodnie bowiem określiły warunki i terminy spłaty zadłużenia.

W tym stanie rzeczy zgłoszone w sprawie powództwo stało się bezzasadne, co musi prowadzić do jego oddalenia. Z tych przyczyn Sąd Apelacyjny, na podstawie art. 386 § 1 k.p.c., orzekł jak w sentencji.

Pomimo zaistnienia nowych okoliczności faktycznych skutkujących bezzasadnością dochodzonego roszczenia, strona powodowa podtrzymała żądanie pozwu. W tym stanie rzeczy, zgodnie z art. 98 k.p.c., to powodowy bank winien być obciążony kosztami postepowania. Tym niemniej uwzględniając, że pozwani dali podstawy do wytoczenia powództwa, jak też wniosek restrukturyzacyjny zgłosili dopiero na etapie postępowania apelacyjnego, Sąd uznał za zasadne nie obciążanie powodowego banku kosztami postępowania (art. 102 k.p.c.).

SSA Hanna Nowicka de Poraj SSA Paweł Rygiel SSO Izabella Dyka