Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 listopada 2019 roku

Sąd Rejonowy w Toruniu VIII Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Aneta Zawulewska-Glonek

Protokolant stażysta Marlena Barszczewska

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej Centrum – Zachód w T. Dorota Wysińska - Tycińska

po rozpoznaniu dnia 14 listopada 2019 roku

sprawy:

K. C.

s. M. i M. z domu Ś.

ur. (...) w T.

oskarżonego o to, że:

w dniu 29 czerwca 2019 roku o godz. 13:00 w T., przy ul. (...), kierował po drodze publicznej pojazdem mechanicznym marki V. (...) o nr rej. (...) nie stosując się do wydanej w dniu 10 lipca roku decyzji Prezydenta Miasta T. nr (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami w zakresie prawa jazdy kat. B,

tj. o przestępstwo z art. 180a k.k.

orzeka:

I)  oskarżonego K. C. uznaje za winnego zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu, tj. występku z art. 180a kk i za to na podstawie art. 180a kk wymierza mu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

II)  na podstawie art. 42 § 1a pkt 1 kk orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych przez okres 2 ( dwóch) lat;

III)  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 60 (sześćdziesiąt) złotych tytułem opłaty sądowej i obciąża go wydatkami w kwocie 70 (siedemdziesiąt) złotych.

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2019 roku w T. na ulicy (...) funkcjonariusze policji zatrzymali do kontroli drogowej kierującego samochodem marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...), którym okazał się K. C..

Po sprawdzeniu w systemie (...) okazało się, że K. C. ma cofnięte uprawnienia do kierowania pojazdami.

W dniu 10 lipca 2015 roku decyzją Prezydenta Miasta T. (...)zostały cofnięte K. C. uprawnienia do kierowania pojazdami mechanicznymi kat. B.

(dowód; wyjaśnienia oskarżonego k. 38v

decyzja k. 5)

Oskarżony K. C. posiada wykształcenie średnie. Jest kawalerem i na utrzymaniu ma córkę w 1,5 roku. Pracuje w firmie (...) sp. z o.o i z tego tytułu uzyskuje dochód miesięczny około 5.000 złotych brutto. Jest zdrowy i nie leczył się psychiatrycznie. W przeszłości był karany, w tym trzykrotnie za czyn z art. 180a kk.

(dowód; wyjaśnienia oskarżonego k. 38

karta karna k. 16 – 17 )

Oskarżony K. C. przyznał się do zarzucanego mu czynu. W swych wyjaśnieniach potwierdził, że został zatrzymany do kontroli drogowej w dniu 29 czerwca 2019 roku i przyznał, że wiedział o cofnięciu mu uprawnień do kierowania pojazdami. Wyjaśnił, że prowadził tego dnia samochód ponieważ jechał do córki do szpitala, by zawieźć jej wentylator.

Wyjaśnienia oskarżonego są w pełni przekonujące i korespondują z zebranym w sprawie materiałem dowodowym. Jednocześnie sąd nie podziela twierdzenia, że do kierowania pojazdem zmusiła go sytuacja. Oskarżony przemieszczał się po terenie T. i mógł skorzystać z prywatnego transportu bądź też publicznego, nie naruszając porządku prawnego i nie narażając się na odpowiedzialność karną.

Sąd dał wiarę w całości dowodom z dokumentów zebranych w toku postępowania, uznając je za w pełni wiarygodne i nie znajdując argumentów do poddania wątpliwości co ich autentyczności. Wskazane dokumenty zostały sporządzone we właściwej formie, przez uprawnione osoby i organy. Tym samym Sąd nie znalazł podstaw, by wskazanym dokumentom odmówić wiary i mocy dowodowej.

K. C. został oskarżony o czyn z art. 180a kk.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy w postaci wyjaśnień oskarżonego oraz decyzji z dnia 10 lipca 2015 roku Prezydenta Miasta T. (...) jednoznacznie wskazuje, że oskarżony w pełni wyczerpał znamiona występku z art. 180a kk, bowiem w dniu 29 czerwca 2019 roku prowadził pojazd osobowy pomimo decyzji o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami w zakresie kategorii B. Tym samym sąd uznał oskarżonego uznaje za winnego zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu i na podstawie art. 180a kk wymierzył mu karę 3 miesięcy pozbawienia wolności. W ocenie sądu orzeczona krótkoterminowa kara pozbawienia wolności jest adekwatna do stopnia winy oskarżonego i społecznej szkodliwości. O jej wymiarze zadecydował stopień winy oskarżonego, który pomimo świadomości braku uprawnień podjął decyzję o kierowania pojazdem, nie po raz pierwszy. Oskarżony, który jest świadomy braku uprawnień do kierowania pojazdami lekceważy już po raz czwarty swój oczywisty brak uprawnień do kierowania pojazdami. Postawa oskarżonego ewidentnie świadczy, że z poprzednich wyroków nie wyciągnął właściwych wniosku i nadal podchodzi w sposób lekceważący do istniejącego porządku prawnego. Wymierzając karę Sąd uwzględnił również warunki i właściwości osobiste oskarżonego oraz jego dotychczasowy sposób życia i zachowanie po dokonaniu czynu.

Na podstawie art. 42 § 1 a pkt 1 kk orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 1 roku. O wysokości tego zakazu zdecydował stopień społecznej szkodliwości tego czynu, nagminność tego rodzaju czynów. Ewidentnie lekceważący stosunek do obowiązujących norm i brak poszanowania prawa. Zdaniem Sądu orzeczony zakaz uświadomi sprawcy naganność jego zachowania i nieuchronność kary.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 626 kpk i art. 627 kpk i obciążył oskarżonego wydatkami w kwocie 70 złotych oraz na podstawie art. 2 ust.2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 roku Nr 49 poz. 223 z późniejszymi zmianami) i zasądził kwotę 60 złotych tytułem opłaty sądowej.