Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 kwietnia 2019 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu V Wydział Gospodarczy w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 25 marca 2019 r. w Toruniu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółki jawnej (...). W. i T. W. w C.

przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę

I zasądza od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz powoda (...) spółki jawnej (...).W. i T. W. w C. kwotę 787,20 zł (siedemset osiemdziesiąt siedem złotych dwadzieścia groszy) z ustawowymi odsetkami od dnia 17 września 2014r. do dnia 31 grudnia 2015r. i odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych od dnia 1 stycznia 2016r. do dnia zapłaty

II zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1864,07 zł (jeden tysiąc osiemset sześćdziesiąt cztery złote siedem groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Transkrypcja uzasadnienia wyroku z dnia 01.04.2019 r.

w sprawie sygn. V GC 191/18

****** poczatektekstu

[Przewodniczący 00:00:10.785]

Posiedzenie w przedmiocie ogłoszenia wyroku w sprawie z powództwa A. T. [f 00:00:13.715] Spółki Jawnej (...). W., T. W. w C. [f 00:00:20.735] przeciwko (...) S.A. w W. o zapłatę. Za powoda nikt się nie stawił, o terminie zawiadomiony prawidłowo, za pozwanego nikt się nie stawił, o terminie zawiadomiony prawidłowo. Będzie ogłoszony wyrok. Wyrok w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej. Dnia 1 kwietnia 2019 Sąd Rejonowy w Toruniu V Wydział Gospodarczy, w składzie: Przewodniczący Sędzia Sądu Rejonowego Ryszard Kołodziejski [f 00:01:01.665], przy udziale protokolanta stażysty, sekretarz sąd..., sekretarza sądowego J. K. [f 00:01:06.539], po rozpoznaniu w dniu 25 marca 2019 w Toruniu na rozprawie w sprawie z powództwa A. T. [f 00:00:13.715] Spółki Jawnej (...). W. i T. W., w C. przeciwko (...) S.A. w W. o zapłatę zasądza od pozwanego G. Towarzystwo (...), Towarzystwa (...) S.A. w W. na rzecz powoda A. (...) [f 00:01:27.448] Spółki Jawnej (...). W. i T. W. w C. [f 00:01:33.041] kwotę 787 złotych 20 groszy, z ustawowymi odsetkami od dnia 17 września 2014 do dnia 31 grudnia 2015 i odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych od dnia 5 stycznia 2016 do dnia zapłaty, zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.864 złote 7 groszy, tytułem zwrotu kosztów procesu. Przewodniczący uprzedził, że zostanie wygłoszone ustne uzasadnienie ogłoszonego przed chwilą wyroku, na podstawie artykułu 328 paragraf 1 z indeksem 1 Kodeksu postępowania cywilnego. W pozwie z dnia 20 marca 2017 roku powód (...) Spółka Jawna (...). W. i T. W. w C. żądała zasądzenia od pozwanego (...) S.A. w W. kwoty 787 złotych 20 groszy z ustawowymi odsetkami i kosztami procesu według norm przepisanych. Pierwotnie sprawę wniesiono do Sądu Rejonowego dla Miasta Stołecznego Warszawy, a postanowieniem z dnia 10 kwietnia 2017 roku sąd ten przekazał sprawę Sądowi Rejonowemu w Toruniu według właściwości. W uzasadnieniu pozwu powód twierdził między innymi, że w związku z zaistniałą szkodą komunikacyjną, poszkodowany wziął w najem samochód zastępczy na 9 dni, za 160 złotych netto za dobę najmu. Pozwany uznał, część należności wypłacił z tytułu najmu kwotę 984 złotych brutto. Łączny koszt najmu, którym obciążono pozwanego, wyniósł 1.771 złotych 20 groszy brutto, to jest za 9 dni po 160 złotych netto. Wierzytelność z wyżej wymienionego tytułu została przekazana, przelana przez poszkodowanego na powoda umową cesji z dnia 6 sierpnia 2014 roku. W dniu 26 września 2017 roku Sąd Rejonowy w Toruniu wydał w niniejszej sprawie nakaz zapłaty, który uwzględnił żądanie pozwu w całości. W przepisanym prawem terminie pozwany wniósł sprzeciw od wyżej wymienionego nakazu zapłaty i zaskarżając go w całości żądał oddalenia powództwa i zasądzenia na jego rzecz od powoda kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany twierdził między innymi, że uszkodzony pojazd mógł być po szkodzie używany, mógł poruszać się po drogach z uwagi na niewielki zakres uszkodzeń, dlatego, zdaniem pozwanego, zasadny czas najmu wynieść powinien 5 dni. W dalszej części uzasadnienia sprzeciwu pozwany powołał się na orzecznictwo sądowe oraz opinię biegłego, wydanego na potrzeby innej sprawy. Sąd ustalił, co następuje: w dniu 6 sierpnia 2014 roku powód zawarł umowę zlecenia numer (...) naprawy pojazdu marki L. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Zleceniodawca zaakceptował warunki naprawy i ustalony sposób płatności, odbiór samochodu po naprawie miał miejsce 26 sierpnia 2014 roku, przy czym poszkodowany nie wnosił żadnych zastrzeżeń, co do zakresu czy jakości dokonanej naprawy. W dniu 6 sierpnia 2014 roku poszkodowany przelał na powoda wierzytelność przysługującą mu z tytułu likwidacji szkody na pojeździe o numerze rejestracyjnym (...) wobec pozwanego (...) S.A. w W.. W związku z naprawą powód wystawił fakturę VAT numer (...) z dnia 26 sierpnia 2014 roku na kwotę 8.178 złotych 25 groszy brutto. Ponadto na czas naprawy blacharsko - lakierniczej poszkodowany wziął w najem samochód zastępczy, zawierając z powodem umowę w dniu 6 sierpnia 2014 roku. Najem trwał do 26 sierpnia 2014 roku, czyli do dnia odbioru pojazdu po naprawie. Na okoliczność wykonania umowy powód wystawił w dniu 2 września 2014 roku fakturę VAT numer (...) na kwotę 1.771 złotych 20 groszy brutto. Wskazana kwota odpowiadała 9 dniom najmu pojazdu zastępczego w stawce po 160 złotych netto za dobę najmu. Ubezpieczyciel uznał odpowiedzialność za szkodę, co do zasady wypłacając pełną kwotę z faktury VAT za naprawę oraz kwotę 984 złotych brutto z faktury VAT za najem pojazdu zastępczego. Pozwany uznał stawkę dobową czynszu najmu w wysokości 160 złotych za dobę. Uzasadniony czas naprawy samochodu L. o numerze rejestracyjnym (...) z uwzględnieniem procesu likwidacji szkody wynosił 13 dni. Stawka najmu ustalona przez strony umowy najmu mieściła się w zakresie stawek najmu na lokalnym rynku, to jest od 102 złotych netto do 230 złotych 26 groszy netto za dobę najmu. 9-dniowy okres najmu samochodu zastępczego był uzasadniony. Z uwagi na uszkodzenie reflektora samochód do czasu wymiany na sprawny reflektor nie był zdatny do jazdy, gdyż jazda bez reflektora bądź z reflektorem uszkodzonym, jest niedopuszczalna w świetle Prawa o ruchu drogowym, a w razie kontroli drogowej dowód rejestracyjny takiego samochodu podlega odebraniu. Powyższe ustalenia dokonano na podstawie dowodów w postaci zlecenia naprawy karta 14, faktury za naprawę karta 15, faktury za najem karta 16, umowy najmu karta 17, umowy przelewu wierzytelności karta 18, wezwanie do zapłaty karta 19, dokumentu WZ części zamiennych karta 21 do 22, kalkulacji naprawy karta 23 do 28v, akt szkody karta 48, dokument likwidacji szkody karta 61, zeznania świadka R. K. [f 00:08:12.670], karta 100 do 110v i świadka M. P. [f 00:08:16.830], karta 131 akt, opinii biegłego sądowego magistra inżyniera S. D. [f 00:08:22.810] karta 138 do 145 i zeznań biegłego sądowego, karta 156 do 156v akt. Sąd zważył, co następuje: przedstawiony wyżej stan faktyczny ustalony został na podstawie dowodu z dokumentów, zeznań świadków, M. P. i R. K. oraz opinii i zeznań biegłego sądowego magistra inżyniera S. D.. Sąd dał wiarę dowodom z dokumentów w całości, gdyż nie budziły one wątpliwości, co do swojej prawdziwości, a żadna ze stron nie zakwestionowała ich skutecznie. Sąd dał również w całości wiarę dowodowi z zeznań świadków, M. P. i R. K., gdyż były one logiczne i spójne oraz potwierdzały i uzupełniały się wzajemnie z dowodami, którym dano wiarę w całości, w tym w szczególności z dowodem z opinii i zeznań biegłego sądowego magistra inżyniera S. D.. Sąd dał wiarę w całości opinii i zeznaniom biegłego sądowego magistra inżyniera S. D., gdyż były one jednoznaczne, fachowe, a żadna ze stron nie zdołała podważyć ich choćby w najmniejszym stopniu. Biegły w sposób jednoznaczny ustosunkował się do uwag pozwanego, zawartych w piśmie z dnia 20 lutego 2019 roku, a ponadto stwierdził, że sporządzenie opinii uzupełniającej byłoby bezcelowe, gdyż nie wpłynęłaby ona na wnioski zawarte w konkluzji opinii już wykonanej przez biegłego. Dodatkowo podkreślić należy, że magister inżynier S. D. jest długoletnim biegłym sądowym, który sporządził na potrzeby tutejszego wydziału bardzo dużą ilość opinii, a wszystkie opinie tego biegłego charakteryzują się fachowością, rzetelnością, jednoznacznością a przede wszystkim bezstronnością. Taką była również opinia wydana w niniejszej sprawie. Jedyną okolicznością sporną w tej sprawie był okres najmu samochodu zastępczego. Stawka dobowa za najem była bezsporna, a ponadto mieściła się w stawkach obowiązujących na lokalnym rynku i to nie w górnych granicach tych stawek. Biegły w sposób jednoznaczny rozstrzygnął wątpliwości, co do sposobu korzystania z uszkodzonego samochodu i podkreślił, że uszkodzony reflektor uniemożliwia używanie samochodu na drogach publicznych, bo skutkuje to w razie kontroli drogowej odebraniem dowodu rejestracyjnego, co oznacza przymusowe wyeliminowanie pojazdu z ruchu drogowego. Przyjęty przez strony termin 9-dniowy najmu był zatem jak najbardziej uzasadniony. Jak wynika z utrwalonego już orzecznictwa Sądu Okręgowego w Toruniu, jeżeli termin najmu był zdaniem pozwanego zbyt długi, to na pozwanym ciążył obowiązek wykazania tej okoliczności. Pozwany zdaniem Sądu, nie wykazał się w tym względzie inicjatywą dowodową, a zatem Sąd przyjął, że powód zasadnie żądał kosztów najmu za pozostałe dni, za które to pozwany nie zapłacił. Mając na uwadze powyższe okoliczności, na podstawie artykułu 822, w związku z artykułem 481 Kodeksu cywilnego, należało orzec jak w sentencji. O kosztach orzeczono na podstawie artykułu 98 Kodeksu postępowania cywilnego, w myśl zasady odpowiedzialności za wynik procesu, obciążając w całości tymi kosztami stronę powodową, pozwaną, jako przegrywającą spór. Na koszty powoda składały się kwota 1.377 złotych tytułem wynagrodzenia biegłego za sporządzenie opinii, ponad 40 złotych tytułem wpisu od pozwu, kwota 17 złotych tytułem, tytułem opłaty od, opłaty od pełnomocnictwa oraz kwota 159 złotych 36 groszy za udział biegłego w rozprawie.

[koniec 00:12:02.999]