Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V U 1513/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 kwietnia 2020 r.

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Beata Łapińska

Protokolant: st. sekr. sądowy Karolina Rudecka

po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2020 r. w Piotrkowie Trybunalskim na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku K. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o świadczenie przedemerytalne

na skutek odwołania K. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 11 października 2019 r. sygn.: (...)

oddala odwołanie.

Sygn. akt VU 1513/19

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 11 października 2019 roku, znak (...)- (...)- (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. odmówił wnioskodawczyni K. K. prawa do świadczenia przedemerytalnego. Organ rentowy podniósł, że ubezpieczona nie spełniła wszystkich przesłanek opisanych w ustawie o świadczeniach przedemerytalnych, a mianowicie do dnia w którym ustało prawo do świadczenia pielęgnacyjnego, tj. (...) roku, nie ukończyła 55 lat.

K. K. w dniu 28 października 2019 roku odwołała się od tej decyzji i wniosła o przyznanie jej świadczenia przedemerytalnego. W uzasadnieniu ubezpieczona wskazała, że w czasie kiedy sprawowała opiekę nad matką musiała zrezygnować z pracy i korzystała jedynie z zasiłku z tytułu opieki nad nią. Obecnie pozostała bez środków do życia, jej stan zdrowia stale się pogarsza i musi korzystać z pomocy córki.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wnosił o jego oddalenie.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

K. K. urodziła się w dnu (...) roku i w dniu 20 września 2019 roku złożyła wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego. Wnioskodawczyni opiekowała się matką, H. J.. W związku z tym (...) Ośrodek Pomocy w Ł. przyznało jej specjalny zasiłek opiekuńczy od dnia 22 stycznia 2015 roku do dnia (...) roku.

(okoliczności niesporne)

Matka wnioskodawczyni zmarła w dniu (...) roku.

(dowód: odpis skrócony aktu zgonu H. J., k. 12 akt ZUS)

W dniu w którym ustało prawo do zasiłku pielęgnacyjnego, tj. (...) roku, wnioskodawczyni nie miała ukończonych 55 lat. Wiek ten wnioskodawczyni ukończyła w dniu (...) roku.

Sąd Okręgowy dokonał następującej oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego i zważył co następuje:

Odwołania nie zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie należy zważyć, że zgodnie z art. 148 1 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego (Dz. U. z 2019 r. poz. 55 z późn. zm.) sąd może rozpoznać sprawę na posiedzeniu niejawnym, gdy pozwany uznał powództwo lub gdy po złożeniu przez strony pism procesowych i dokumentów, w tym również po wniesieniu zarzutów lub sprzeciwu od nakazu zapłaty albo sprzeciwu od wyroku zaocznego, sąd uzna - mając na względzie całokształt przytoczonych twierdzeń i zgłoszonych wniosków dowodowych - że przeprowadzenie rozprawy nie jest konieczne. Analizując treść złożonych przez strony i zgromadzonych w aktach ZUS dokumentów, Sąd uznał, że ostatecznie okoliczności faktyczne nie były w sprawie sporne.

Stosownie do treści art. 2 ust. 1 pkt 4a ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 roku o świadczeniach przedemerytalnych (Dz.U. z 2017 roku, poz. 2148), prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobie, która zarejestrowała się we właściwym urzędzie pracy w ciągu 60 dni od dnia ustania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego lub specjalnego zasiłku opiekuńczego, o którym mowa w ustawie
z dnia 28.11.2003 roku o świadczeniach rodzinnych
lub zasiłku opiekuna, o którym mowa w ustawie z 4.04.2014 roku o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, pobieranych nieprzerwanie przez okres co najmniej 365 dni, jeżeli utrata prawa do nich była spowodowana śmiercią osoby, nad którą opieka była sprawowana i do dnia, w którym ustało prawo do świadczenia pielęgnacyjnego, specjalnego zasiłku opiekuńczego lub zasiłku dla opiekuna, ukończyła co najmniej 55 lat – kobieta oraz 60 lat – mężczyzna i osiągnęła okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn.

W przedmiotowej sprawie spór dotyczy kwestii spełnienia warunku wieku , tj. ukończenia 55 lat w dacie ustania prawa do zasiłku opiekuńczego. Pozostałe bowiem warunki nie były przez organ rentowy kwestionowane. Warunki zaś prawa do świadczenia przedemerytalnego bliżej określone w art. 2 ust. 1 pkt 4a oraz art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (t.j. Dz.U. 2017 r. poz. 2148 ze zm.) muszą być spełnione łącznie. Niespełnienie choćby jednego z tych warunków sprawia, że zainteresowana osoba nie nabywa prawa do świadczenia przedemerytalnego.

W rozpoznawanej sprawie poza sporem jest, iż wnioskodawczyni, w dniu ustania prawa do świadczenia z (...) Ośrodka Pomocy w Ł. nie ukończyła 55 lat , a zatem nie nabyła prawa do świadczenia przedemerytalnego. Prawo do świadczenia ustało bowiem w dniu (...) roku, zaś wiek 55 lat wnioskodawczyni osiągnęła dopiero rok później, a mianowicie w dniu (...) roku.

Mając na uwadze powyższe okoliczności należy uznać, że ZUS prawidłowo wydał zaskarżoną decyzję, a odwołanie wnioskodawczyni jest bezzasadne i jako takie podlega oddaleniu na podstawie art. art. 477 14 § 1 k.p.c.