Pełny tekst orzeczenia

sygn. akt IC 535/19

WYROK W IMIENIU

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 stycznia 2020 roku

Sąd Rejonowy w Częstochowie Wydział I Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Ryszard Myrda

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Joanna Kopica

po rozpoznaniu w dniu 23 stycznia 2020 roku w Częstochowie na rozprawie

sprawy z powództwa A. O.

przeciwko Gminie C. w C.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanej Gminy C. w C. na rzecz powoda A. O. kwotę 10.500 zł. (dziesięć tysięcy pięćset złotych) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 8 lutego 2019 roku do dnia zapłaty,

2.  w pozostałej części powództwo oddala,

3.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 2.333,50 zł. (dwa tysiące trzysta trzydzieści trzy złote i pięćdziesiąt groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu,

4.  zasądza od powoda na rzecz pozwanej kwotę 1.800 zł. (jeden tysiąc osiemset złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 535/19

UZASADNIENIE

Na podstawie pozwu z 8 lutego 2019 roku powód A. O. wniósł o zasądzenie od pozwanej Gminy C. w C. kwoty 21000zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwu powód podał, że jest właścicielem lokalu mieszkalnego numer (...) ( dawniej nr 11), położonego w C., przy Alei (...), który zajmują byli lokatorzy. Pozwana, która jest obowiązana przyznać lokal socjalny jednemu z byłych lokatorów, tego nie uczyniła do dnia złożenia pozwu. Powód zatem domagał się odszkodowania za niedostarczenie lokalu socjalnego za okres od 1 lutego 2016 roku do dnia 31 grudnia 2018, tj. za 50 miesięcy przyjmując stawkę czynszu w wysokości 12,00zł za m kwadratowy, co dało kwotę 600,00zł miesięcznie.

Pozwana, która początkowo wniosła o oddalenie powództwa w całości, w trakcie procesu nie kwestionowała ani faktu zamieszkiwania przez byłych lokatorów w przedmiotowym lokalu, ani przyjętej stawki czynszu i okresu rozliczeniowego, ani też swojej odpowiedzialności co do zasady, a co do wysokości w zakresie kwoty 10500zł. W pozostałym zakresie pozwana wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych, podnosząc, że w spornym okresie byli lokatorzy uiszczali na rzecz powoda kwoty po 300zł miesięcznie tytułem czynszu za mieszkanie oznaczone numerem (...) ( obecnie nr 8) , a powód nie zaliczył ich wpłat tytułem należności zaległych za poprzednie okresy.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Ostatecznie bezsporne między stronami było, że pozwana jako obowiązana do dostarczenia lokalu socjalnego na podstawie wyroku z 28 kwietnia 2011 roku Sądu Rejonowego w Częstochowie w sprawie I C 689/10, tego nie uczyniła, a byli lokatorzy nadal zajmują tenże lokal, pozwana ponosi odpowiedzialność za niedostarczenie lokalu socjalnego na podstawie ustawy o ochronie praw lokatorów (…) w podanym przez powoda okresie rozliczeniowym i według stawki ewentualnego czynszu. Bezsporne również było, że byli lokatorzy w okresie rozliczeniowym dokonywali wpłat na rzecz powoda w kwocie po 300,00zł miesięcznie podając jako szczegóły operacji „ czynsz za mieszkanie nr (...)”.

Sporna między stronami była ocena dokonywanych przez byłych lokatorów comiesięcznych wpłat na rzecz powoda.

Według powoda zaliczył on dokonywane wpłaty na poczet należności zaległych korzystając z uprawnienia wierzyciela wynikającego z art. 451 § 1 zdanie 2. kodeksu cywilnego, zatem za sporny okres nie dokonali ono żadnych wpłat, co uzasadnia powództwo przeciwko pozwanej o zapłatę odszkodowania. Pozwana z kolei wniosła o oddalenie powództwa właśnie ponad kwotę dokonywanych przez byłych lokatorów wpłat, powołując się także na art. 451 § 1 kodeksu cywilnego zdanie 1. uznając, że skoro wyraźnie podawali oni jako tytuł wpłat w każdym miesiącu czynsz za mieszkanie nr (...) ( obecnie nr 8), to oni skorzystali z uprawnienia do wskazania, który dług chcą zaspokoić.

Zdaniem Sądu roszczenie powoda jako uzasadnione w części bezspornej, tj. w części dotyczącej kwoty 10500zł należało uwzględnić, a w pozostałej części oddalić. Powód nie kwestionował, że to dłużnik ( w tym przypadku byli lokatorzy) ma pierwszeństwo w zarachowaniu swojego świadczenia na poczet długu tego samego rodzaju, a takie długi z tytułu niepłaconego czynszu, a właściwie z tytułu odszkodowania za bezumowne korzystanie z lokalu powoda, byli lokatorzy mieli nawet na mocy opisanego wyżej wyroku o eksmisję i zapłatę. Dokonując wpłat za okres objęty pozwem byli lokatorzy wyraźnie- zdaniem Sądu- wskazali tytuł tychże wpłat, nazywając je „ czynszem za mieszkanie nr (...)”, a powód jako ich wierzyciel nie udowodnił, aby skorzystał z uprawnienia do każdorazowo zaliczenia tych wpłat na poczet zaległego czynszu wynikającego z wyroku o eksmisję i zapłatę albo na poczet odszkodowania za okresy od uprawomocnienia się tego wyroku do dnia wytoczenia powództwa w sprawie niniejszej.

Wobec powyższego i na mocy art. 18 ust. 1, 2 i 5 ustawy o ochronie praw lokatorów (…) , art. 6 kc, art. 451 § 1 zd. 1 kc oraz art. 316 § 1 kpc powództwo należało w części uwzględnić, a w pozostałej części oddalić.

O kosztach procesu- ze względu na wynik- orzeczono na podstawie art. 98 i nast. kpc oraz rozporządzeń Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie i czynności radców prawnych.

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13