Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 110/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

0

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Łasku z dnia 26 lutego 2020r. wydany w sprawie II K 342/19

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zarzut obrazy przepisów postępowania mającej wpływ na treść wyroku, tj. art. 7 kpk w związku z art. 410 kpk, poprzez dowolną, pobieżną ocenę zebranego w sprawie materiału dowodowego, naruszającą zasadę logiki oraz doświadczenia życiowego, która doprowadziła do błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, a polegającego na przyjęciu przez Sąd I instancji, że wina i społeczna szkodliwość czynu, którego dopuściła się oskarżona, prowadząc w stanie nietrzeźwości pojazd mechaniczny, nie są znaczne, co w konsekwencji doprowadziło do warunkowego umorzenia postępowania, podczas gdy rodzaj oraz charakter naruszonego przestępstwem dobra, rozmiar realnie grożącej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu , waga naruszonych przez oskarżoną obowiązków, jak również postać jej zamiaru, motywacja sprawcy i rodzaj naruszonych reguł ostrożności wraz ze stopniem ich naruszenia, wskazują jednoznacznie na fakt, że stopień społecznej szkodliwości przestępstwa w ruchu drogowym, jakiego dopuściła się oskarżona, jest znaczny, a co za tym idzie, nie zasługuje ona na skorzystanie z dobrodziejstwa warunkowego umorzenia postępowania karnego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Analizując zarzut postawiony w tym zakresie przez prokuratora oraz jego uzasadnienie można odnieść wrażenie, że w przypadku sprawcy czynu z art. 178 a § 1 kk nigdy nie zajdzie sytuacja, w której byłby on w stanie spełnić wszystkie przesłanki określone w art. 66 § 1 kk, spełnienie uzasadniałyby podjęcie decyzji o warunkowym umorzeniu postępowania karnego. W przypadku każdego nietrzeźwego kierowcy można przecież z góry założyć, że przez sam fakt zajęcia miejsca za kierownicą pojazdu mechanicznego stworzył zagrożenie, a przy tym zazwyczaj można wskazać jakąś alternatywę dla takiego kierowcy, która pozwalała mu uniknąć prowadzenia pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości i tym samym stopień winy i społecznej szkodliwości takiego czynu zawsze należy określić jako znaczne. Tymczasem to właśnie w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z całym szeregiem okoliczności, które nakazywały wręcz rozważenie, czy wina i społeczna szkodliwość czynu oskarżonej nie są nieznaczne, a Sąd I instancji w pełni zasadnie doszedł do wniosku, że spełnione zostały w tym wypadku wszystkie przesłanki określone w art. 66§ 1 kk, które uzasadniały skorzystanie z instytucji warunkowego umorzenia postępowania wobec L. K.. W pierwszej kolejności jednak odnosząc się do postawionego zarzutu należy podkreślić, że Sąd Rejonowy zgromadził w tej sprawie pełny materiał dowodowy i ocenił go w sposób kompleksowy, swobodny, z uwzględnieniem zasad logiki i doświadczenia życiowego. W żadnym wypadku nie można mówić o naruszeniu w jakikolwiek sposób art. 7 kpk. Nie ma też wątpliwości, że przy rozstrzyganiu sprawy Sąd meriti nie pominął jakiejkolwiek okoliczności mającej znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, a tym samym nie doszło również do naruszenia art. 410 kpk. W tym kontekście podkreślenia zwłaszcza wymaga, iż Sądowi Rejonowemu nie umknęło, iż oskarżona nie działała w stanie wyższej konieczności, a więc że teoretycznie były inne sposoby, aby jej dziecko dowieźć do szpitala, ani też że nietrzeźwi kierujący pojazdami mechanicznymi powodują zagrożenie dla innych uczestników ruchu. Z drugiej jednak strony Sąd I instancji zasadnie zwrócił uwagę, iż stopień nietrzeźwości oskarżonej w niewielkim stopniu przekraczał dolną granicę stanowiącą próg przestępstwa. Wprawdzie to przekroczenie nie wynosiło 0,01 promila na - na co wskazywał skarżący - lecz 0,18 promila, niemniej jednak, tak czy inaczej było to nieco ponad 0,5 promila, a wartość ta nawet nie zbliżyła się w istotnym stopniu do 1 promila. Poza tym jak słusznie zauważył Sąd oskarżona spożywała alkohol dzień wcześniej, a więc nie było w tym wypadku sytuacji, w której wsiadła ona za kierownicę pojazdu mechanicznego bezpośrednio po spożyciu alkoholu, jak też zasadnie wskazał, iż sposób jej jazdy był prawidłowy. Nie można się również nie zgodzić ze stanowiskiem Sądu, że sam ustawodawca nie traktuje czynów z art. 178 § 1 kk za społecznie szkodliwe w stopniu wysokim, skoro za takie czyny grozi kara do 2 lat pozbawienia wolności. Na podstawie tych okoliczności Sąd Rejonowy zasadnie uznał, że wina i stopień społecznej szkodliwości czynu L. K. nie były znaczne. Podnoszone przez prokuratora okoliczności, że oskarżona jest w średnim wieku, posiada średnie wykształcenie i wykonuje pracę na stanowisku kierowniczym, co powinno wpłynąć na jej decyzję oraz że teoretycznie mogła poprosić kogoś innego o zawiezienie dziecka do szpitala, a pokonany przez nią odcinek drogi był znaczny, w żadnym razie - w świetle opisanych wyżej przesłanek - nie mogą stanowić dostatecznej podstawy do uznania, że wina i stopień społecznej szkodliwości jej czynu były znaczne. Jeżeli do tego dodać okoliczności dotyczące samej osoby oskarżonej, jej dotychczasową niekaralność za wykroczenia (okoliczność ta faktycznie zgodnie ze stanowiskiem skarżącego nie powinna być ujęta przy określaniu stopnia społecznej szkodliwości czynu, co jednak nie miało żadnego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy), jak też jej niekaralność za przestępstwa, przyznanie się do zarzucanego jej czynu oraz fakt, iż zatrzymanie prawa jazdy na dłuższy czas utrudniłoby jej dojazd do pracy, to nie ma najmniejszych wątpliwości, że Sąd I instancji prawidłowo ustalił, że oskarżona spełnia przesłanki określone w art. 66§1 kk, uzasadniające zastosowanie wobec niej instytucji warunkowego umorzenia postępowania. To właśnie przy takich okolicznościach, jakie wystąpiły w przedmiotowej sprawie, nie można mieć jakichkolwiek wątpliwości co do zasadności skorzystania z dobrodziejstwa warunkowego umorzenia postępowania. Reasumując podniesione przez skarżącego zarzuty obrazy przepisów postępowania, a w konsekwencji błędu w ustaleniach faktycznych w zakresie przyjęcia, iż wina i stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonej nie były znaczne, należało uznać za całkowicie bezzasadne.

Wniosek

o zmianę zaskarżonego wyroku przy uznaniu oskarżonej za winną popełnienia zarzucanego jej przestępstwa poprzez wymierzenie jej kary 150 stawek dziennych grzywny po 10 zł każda, zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat, świadczenia pieniężnego w wysokości 5000 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej i zasądzenie kosztów postępowania w całości

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

wniosek niezasadny z uwagi na bezpodstawność zarzutu

3.2.

zarzut obrazy przepisów postępowania mającej wpływ na treść wyroku, tj. art. 413 § 2 pkt 1 kpk, polegającej na nieprawidłowym określeniu czynu przypisanego oskarżonej poprzez przywołanie w jego opisie nieznacznego ustawie kryterium definiującego stan nietrzeźwości w postaci zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu wyrażonym w promilach, co spowodowało, że ustawowe znamiona przestępstwa z art. 178a § 1 kk zostały w błędny sposób odzwierciedlone w opisie przypisanego oskarżonej czynu

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Jak słusznie wskazał skarżący w świetle art. 115 § 16 kpk stan nietrzeźwości w rozumieniu kodeksu karnego zachodzi wówczas, gdy zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość lub zawartość alkoholu w 1 dm ³ wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość. Taka konstrukcja tego przepisu wiąże się z tym, że w przypadku pobrania od danej osoby próbki krwi zawartość alkoholu w niej określa się zawsze w promilach, zaś jeżeli chodzi o urządzenia badające zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu, wynik badania podawany jest w mg/dm ³ . W tej konkretnej sprawie mieliśmy jednak do czynienia z sytuacją, w której oskarżona została poddana kilkakrotnie tylko i wyłącznie badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu, zaś wynik tych badań był podany oczywiście w mg/dm ³ , a następnie wydała w tej sprawie opinię biegła z zakresu badań retrospektywnych, która w oparciu o wyniki badań na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu określiła stężenie alkoholu u oskarżonej w momencie prowadzenia pojazdu mechanicznego w promilach. W związku z tym skoro Sąd I instancji poczynił ustalenia w kwestii stężenia alkoholu u oskarżonej w momencie prowadzenia samochodu w oparciu o opinię biegłej z zakresu badań retrospektywnych, to jedynym możliwym rozwiązaniem było podanie tej wartości w promilach przy najkorzystniejszej dla L. K. wersji, a więc 0,68 promila, a skoro biegła oparła swoją opinię na wynikach badań powietrza wydychanego przez oskarżoną nie zaś na podstawie wyników badań jej krwi, bo takowe badania krwi nie zostały w ogóle przeprowadzone, to siłą rzeczy należało w tym wypadku wskazać, że owo stężenie alkoholu u oskarżonej na poziomie 0,68 promila stanowiło poziom alkoholu w wydychanym przez nią powietrzu. Nie można więc w tym wypadku mówić o jakiejkolwiek obrazie przepisów postępowania ze strony Sądu I instancji, a postawiony w tym zakresie zarzut należało uznać za bezzasadny.

Wniosek

o zmianę zaskarżonego wyroku przez zmianę opisu czynu przypisanego oskarżonej polegającą na zastąpieniu zwrotu: "0,68 promila alkoholu w wydychanym powietrzu" zwrotem: "0,68 promila alkoholu"

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

wniosek niezasadny z uwagi na bezpodstawność zarzutu

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

utrzymano w mocy wyrok Sądu Rejonowego w Łasku z dnia 26 lutego 2020 roku wydany w sprawie II K 342/19

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Podniesione w apelacji zarzuty obrazy przepisów postępowania, tj. art. 7 kpk i art. 410 kpk oraz w konsekwencji błędu w ustaleniach faktycznych, jak również zarzut obrazy art. 413 § 2 pkt 1 kpk, okazały się bezzasadne. Sąd I instancji w przedmiotowej sprawie zgromadził wszystkie dowody, które mogły mieć dla znaczenie jej rozstrzygnięcia i dokonał ich oceny w sposób prawidłowy, nie naruszając zasady swobodnej oceny dowodów określonej w art. 7 kpk, a przy tym nie pominął jakiejkolwiek okoliczności, która mogłaby dla rozstrzygnięcia tej sprawy mieć znaczenie. Bezzasadne okazały się wszystkie zarzuty obrazy art. 7 kpk i art. 410 kpk, a także zarzut obrazy art. 413 kpk podniesione przez prokuratora ( we wcześniejszej części uzasadnienia zostało w tym zakresie przedstawione bardzo szczegółowo stanowisko Sądu Okręgowego). Sąd meriti w pełni zasadnie uznał, iż wina i stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonej nie były znaczne, jak też że spełnione zostały wszystkie przesłanki z art. 66 § 1 kk, uzasadniające skorzystanie w tym wypadku z dobrodziejstwa warunkowego umorzenia postępowania.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Na podstawie art. 636§ 1 kpk w związku z nieuwzględnieniem apelacji wniesionej wyłącznie przez oskarżyciela publicznego kosztami postępowania odwoławczego obciążono Skarb Państwa

7.  PODPIS

Marek Podwójniak